Zaterdag 7 oktober 2006 Laatste campagnedag dus ik word, zonder wekker, wakker om 7 uur. Valt eigenlijk nog mee… Ik zet mij meteen achter de computer, vul mijn dagboek aan, plaats nog een ‘ultieme oproep’ bij de wist je datjes en beantwoord nog wat mails van mensen die zo lief zijn aan mij te denken. Tegen 8.30 uur maak ik mij klaar en haal daarna de kranten maar er rest aar maar weinig tijd om die snel te doorbladeren in de auto. Tegen 9.45 uur, stipt op tijd, sta ik zoals afgesproken in ’t Moment: voor de laatste campagnedag is er afgesproken zoveel mogelijk samen op pas te gaan. We drinken iets in afwachting dat ‘iedereen’ er is (Suzy had nog zeer kleine oogjes van deze nachnt en ik prijs mij opeens gelukkig dat ik wijselijke besluit nam huiswaarts te keren na bezoek aan Jo frit) en om 10.30 uur palmen we de markt in met een 15-tal kandidaten van het kartel. Ook de andere partijen (op Vlaams Belang na) zijn aanwezig en er lopen eigenlijk bijna meer politiekers dan bezoekers rond… De mensen hebben er stilaan genoeg van denk ik dan maar gelukkig blijven de reacties positief. We zetten ons beste beentje voor tot 12 uur waarna we achtereenvolgens nog iets gaan drinken in ’t Moment en in de Klok. Ik eet er als ‘versnapering’ ook de ongepelde garnalen op die ik kocht (echt lekkeren kan daar ondanks het geruts echt wel van genieten) op de markt. Om 13.45 uur ga ik even thuis langs en vul ik de auto met het nodige gerief om nog op een aantal plaatsen affiches te herplakken. Ik sla ook hier en daar een korte babbel en mensen blijven maar vragen of ik (nog) niet teveel zenuwen heb. Valt eigenlijk goed mee en moet zeggen dat ik heel moe maar wel nog stressloos ben. De verwachtingen van de mensen doen daar echter uiteraard geen goed aan maar komt wel in orde… Ik doe nog een ‘quick visit’ thuis rond 17 uur waarna ik nog bij iemand langsga die morgen zelf niet kan gaan stemmen maar die net van Hoeilaart naar hier verhuisd is en hier toch haar stem wil uitbrengen. Bedankt Tim en Sandra! Zoals afgesproken sta ik tegen 17.30 uur in het Willy Vanden Berghecentrum waar het jaarlijks etentje van zwemclub Aart doorgaat. Heel wat kandidaten zijn paraat om deze laatste avond in te gaan: Yolande, Suzy, David, Stijn, Sonja, Isabelle, Bruno, Jos, burgemeester, Roel,… Ik bespaar jullie de details en de uren en kan onze tournee als volgt samenvatten: na de zwemclub trekken we naar de Linde voor het mosselfestijn van de Neromsprinters, vervolgens gaat het naar de Lindeboom voor het eetfestijn van de Psychos waarna we afsluiten in de parochiezaal bij de duivenbond. Wat heeft die zoal gegeten dan vragen jullie zich mogelijk? Wel, valt nog mee: soep, mosselen en een kinder croque hawai. Bij de duivenbond heb ik gewoon iets gedronken. Tegen 23 uur blaas ik de aftocht: er is nog iets te doen op de voetbal in Wolvertem maar dat zal deze keer zonder mij zijn: mijn keel begint pijn te doen (kan niet missen met al die zieken rondom mij), ik ben echt wel moe en wil vroeg genoeg opstaan dus… Ik zet mij thuis nog wat achter de computer, check mijn mails (met daarin een aantal mensen die zich wagen aan pronostieken of het invullen van mijn ‘wedstrijdje’) en vul mijn dagboek aan. Het is intussen 0.17 uur en binnen een paar uur is het zover… Ik ga dus maar dodo doen en proberen nog niet teveel stil te staan bij morgen/straks: ik deed wat ik moest doen, het woord is nu aan de kiezer!! Vrijdag 6 oktober 2006 Vandaag heb ik een dagje verlof en gezien mijn staat van vermoeidheid heb ik maar besloten om deze te gebruiken om toch iets of wat uit te rusten. Lang uitslapen lukt mij al even niet meer dus ik verschiet er niet van dat ik tegen 6.45 uur al wakker ben. Ik sta dus maar op en zet mij achter de computer: mails beantwoorden en versturen, dagboek aanvullen (waarvan ik intussen trouwens merk dat hij steeds meer gelezen wordt en dat mensen het appreciëren dat ik eerlijk durf uitkomen voor mijn mening en soms luidop durf zeggen wat anderen denken). Tegen 8 uur zit dat erop en maak ik mij klaar. Ik haal eerst de kranten en doorblader die even: HNB heeft het over deken J. Lagae die vindt dat de Post niet mag sluiten (uiteraard moet die open blijven) en kort over de folder met het voorakkoord dat ons kartel verspreidde. HLN zet dan weer een knalartikel over diezelfde folder en citeert een uitspraak van mij: op gemeentelijk niveau zijn het voor de kiezers in 3/4^de van de gevallen personen die tellen en niet de partijen. Ik vind daarom ook dat er daar één unieke kleurloze lijst zou moeten bestaan met, in alfabetische volgorde, gemotiveerde en bekwame kandidaten erop ongeacht elke partijcinema. Op basis van het aantal stemmen wordt dan burgemeester, college en gemeenteraad verkozen. Zou toch veel eerlijker zijn naar de kiezers toe maar ook hier: wie ben ik?! Vervolgens vertrek ik met mijn emmer lijm (die ik al weken in mijn auto meeheb) om een aantal affiches te herplakken die door het slechte weer zijn afgewaaid of afgeregend. Tegen 10 uur sta ik in Dilbeek waar ik een ‘ontspanningskuur’ heb gereseveerd. Moet net wel lukken dat diegene die mijn verzorging deed iemand van Meise was… In elk geval: ik heb er met volle teugen van genoten en ga er zeker nog terug wat het is een echte aanrader: www.thermendilbeek.be. Eens even alleen zijn en niet ‘gestoord’ worden, had het echt eens nodig! Tegen 14.30 uur keer ik huiswaarts en is het weer bittere ernst geblazen: papieren afhalen, brievenbus legen met daarin de laatste folders, mails checken en beantwoorden,… Ik begin trouwens, sinds vanmorgen, een heleboel telefoons/smsen en mails te krijgen van mensen die mij succes wensen en voor mij gaan duimen. Vaak zitten daar ook heel wat verrassingen bij.  De laatste loodjes wegen zwaar, heel zwaar zelfs en dan doen zulke boodschappen mij uitermate veel plezier. BEDANKT aan al die lieve sympathisanten en ik kan maar één ding zeggen: ik hoop dat ik jullie zondag niet ga teleurstellen want daar zou ik het eigenlijk nog het moeilijkst mee hebben! Bewijs in elk geval dat jullie woorden en steun mij nauw aan het hart liggen is dat ik een lijstje bijhoud om later aan mijn kindjes te kunnen vertellen: zie eens wie er allemaal met mij meeleefde. Wie (nog) niet overtuigd is of graag mijn ‘ultieme’ oproep lijst verwijs ik hierbij graag naar de laatste Wist je dat op deze website! Tegen 16.30 uur vertrek ik weer op pad maar gezien het slechte weer moet ik er al snel de brui aan geven. Niet getreurd eigenlijk want ik zit vanavond samen met onze voorzitter Lucianus in het debat van de jeugdhuizen en bereid dat graag nog wat voor. Om 19.45 uur vertrek ik naar Yolande om een volmacht-formulier af te geven dat zij dringend nodig heeft. Tegen 20.20 uur sta ik, goed op tijd dus, in Den Droes. Wanneer het debat begint is het al 21.30 uur maar geen probleem, geeft mij de kans om er wat bij te pratyen met het aanwezige jeugdige volk. In elk geval: PROFICIAT aan de 3 jeugdhuizen die dit debat samen organiseerden want ze hadden zich goed voorbereid en het concept stak echt goed en interessant in elkaar. Enige minpuntje misschien is dat men per 2 van partij in panel zat en dat 10 personen mogelijk wat teveel is. Is zeker NIET negetief bedoeld maar wat mij wel van het ‘hart’ moet: er was gevraagd van elke partij 2 personen te hebben waarvan één iemand van de jongerenafdeling. CD & V pakte uit met Sonja becq en Dominique Galand. Dan vraag ik mij af – en ik blijkbaar niet alleen als ik de commentaar hoorde in de ‘zaal – waar was de zogezegde eeuwige jeugdverdedigaar Wim Verbeke (alias ‘scheet’): zijn spaghettifestijn voor morgenavond aan het voorbereiden? Belachelijk, daarvoor is zijn ploeg toch groot genoeg?! Schrik om te moeten debatteren en praten in publiek misschien? Al even even groot vraagteken: waarom verving Valerie De Knop hem dan niet: zij is toch jong en staat zelfs op de 6^de plaats?! Ik vind dit geen blijk geven van vernieuwing en verjonging maar bon, ieder zijn ding zeker… Het debat zit er op tegen 23.30 uur. Ik drink nog iets en praat nog wat na en dan vertrekken we tegen 0.15 uur met David, Bruno, Stijn, Suzy, Roel, Christophe en ik naar Jo om er nog wat frietjes te eten. Had er echt wel zin in. Een aantal gingen daarna nog iets drinken bij Bob in ’t Stamineeke maar ik sluit de avond af tegen 1 uur en keer huiswaarts: het is genoeg geweest voor mij… Tegen 1.30 uur lig ik in mijn bed en bedenk ik: nog maar 2 keer slapen… Donderdag 5 oktober 2006 Vermits ik vandaag voor kantoor naar het Vredegerecht moet zet ik mijn wekker pas om 7 uur. Tevergeefse moeite echter want tegen 6.15 uur ben ik klaarwakker (hoewel ik nog moe ben) en lig ik te draaien en te keren dus dan maar achter de computer kruipen. Ik check en beantwoord mijn mails en maak mij vervolgens klaar. Tegen 8.20 uur haal ik de kranten en neem ik ze door: in HNB weer geen spoor van Meise te bespeuren (en dan verschieten ze ervan dat onze krantenwinkels dubbel zoveel HLN als HNB verkopen… Mensen lezen gewoon het liefst over hun eigen gemeente of regio!)  maar in HLN valt mij oog wel op een aantal zaken: -         groot artikel over het intern gekibbel binnen VLD Vilvoorde. Als dat maar goed afloopt want enkel de ‘vijand’ wordt van zoiets sterker… -         ‘gespot’ brengt foto van Dominique Galand aan kruispunt met groot bord en potlood. Ludiek gevonden, dat zeker maar reacties die ik daar gisteren op kreeg waren zeker niet allemaal positief: heel wat mensen begrijpen niet waarom men zich als kandidaat zo kan ‘verlagen’. -         klein artikeltje (‘het bekende gezicht’) met foto over mij. Wel leuk als ik de reacties lees en hoor in de loop van de dag. Spijtig wel dat er serieus gesnoeid werd in mijn antwoorden en voor de duidelijkheid dus: ik zal onze gemeente lokaal NIET opgeven indien een nationaal mandaat zich zou voordoen want daarvoor liggen de concrete realisaties op gemeentelijk niveau mij veel te nauw aan het hart! Ik leeg de brievenbus (de folders beginnen te minderen!), eet een broodje en bereid nog wat zaken voor op de computer. Ik krijg via via intussen ook een mail van Jorgen: ook het Vlaams Belang klacht de hypocrisie van Groen!Meise aan: Vera Dua die zegt dat Groen geen voorakkoorden afsluit + Groen die in Meise vroeg zonder borden te werken en er toch zet… Ons kartel staat dus duidelijk niet alleen met haar mening dus dat versterkt uiteraard nog onze boodschap!! Tegen 15.30 uur vertrek ik naar ’t Neerhof (bij Frans en Mariake): ik drink er iets en praat er wat bij met een aantal aanwezige enthousiastelingen. Zij zien het helemaal zitten blijkbaar en zeggen dat ik wat minder de ‘underdog’ moet zijn. Tja, we zien wel wat het wordt zeker…Zoals ik al meermaals zei: ik heb mezelf NIETS te beklagen want kon tijdens de voorbije 6 jaar en tijdens de campagne niet meer doen dan ik deed en de rest hangt van de kiezer af! Om 16 uur vlieg ik er in: Slozen is vandaag aan de beurt. Ook nu weer zijn de reacties enthousiast en ook al vonden velen het niet nodig dat ik mij nog kwam voorstellen, ze zijn blij dat ik er de tijd en moeite voor neem hen een persoonlijk bezoekje te brengen. Is toch iets anders dan louter een folder in de brievenbus he... Ik eindig mijn tournee opnieuw in ’t Neerhof waarna ik mij tegen 19 uur naar huis haast. Ik kleed mij snel om en tegen 19.30 uur sta ik bij Cockaert waar we zijn uitgenodigd voor de openingsreceptie van de winkel Cockaert Sleep en Cockaert Exclusive: echt een knappe winkel en mijn welgemeende proficiat dus ook aan Cindy, Stefan en de hele familie Cockaert. Ik wens hen heel veel succes en ben ook zeker dat ze ook voor deze winkel van heel ver naar Meise zullen afzakken… De receptie zelf ging door in een prachtige tent en was qua drank en hapjes meer dan tot in de puntjes geregeld. Dit in combinatie met een massa (bekend) volk maakt dat ik daar pas weggeraak tegen 23 uur maar hoe moe ik ook was: ik heb echt genoten van de leuke babbels! Men spreekt er mij ook aan over een quote over mij dat terug te vinden is in het laatste boekje van Groen (dat ik nog niet kreeg): “Niettegenstaand haar decollete zit het emancipatiebleid met onze vrouwelijke schepen diep in de puree”. BEDANKT Groen voor de gratise reclame en voor de realisaties inzake gelijke kansen verwijs ik jullie graag en schaamteloos (nooit werd in dat verband zoveel gerealiseerd) naar de rubriek hier verder op mijn website. In elk geval: de mensen drukten mij op het hart zeker niet te veranderen qua kledij-stijl omdat het met de rest wat dat betreft al erg genoeg is gesteld… Sorry MJ maar ik heb in elk geval nooit de ambitie gehad mij zoals u te kleden (en dan heb ik het niet alleen over al dan niet decolleté), ieder zijn stijl nietwaar? Ik kom thuis tegen 23.15 uur, lees nog wat en doe het licht uit tegen 0 uur. Nog 3 keer slapen… Woensdag 4 oktober 2006 Ik sta op om 5.35 uur en maak mij klaar. In de badkamer denk ik er opeens aan dat het wel 2 of 3 maanden geleden is dat ik nog een Feeling kocht terwijl ik daar eigenlijk graag in lees. Het wordt tijd dat ik binnen een paar dagen weer wat meer tijd heb voor mezelf… Ik haal de kranten, rijd naar Brussel (al veel volk eigenlijk op de baan!) en lees eerst de kranten op kantoor. Op de quote na (blijkbaar zijn er toch wel straffe mensen in onze gemeente) staat er niets in van Meise maar dat neemt uiteraard niet weg dat ik met veel aandacht en plezier de rest van het verkiezingsnieuws lees. Je weet immers nooit wat ik nog kan bijleren he… In de loop van de voormiddag krijg ik telefoon van Dimitri Berlanger, journalist van HLN die mij een paar (niet altijd even makkelijke) vragen stelt omdat ik morgen kort aan bod kom (wel leuk!) op de verkiezingspagina. Tegen 13 uur keer ik huiswaarts en stel ik vast dat de brievenbus ook vandaag weer uitpuilt van de verkiezingsfolders: maar liefst 12 folders steken tussen die van Jan en mij (waarop ik trouwens maar positieve commentaar blijf krijgen. De mensen vinden het blijkbaar eens iets anders dat we kort en bondig iets over elkaar zeggen…). Ideaal want dan is de onze ook goed zichtbaar! Ik neem alles vluchtig door en zet mij nadien weer achter de computer. Tegen 14.30 uur vertrek ik op ‘route’: formulieren afhalen op gemeentehuis, doktersbriefje halen voor vrouw die mij opbelde omdat ze er zelf niet achterkan en nadien nog wat boodschappen doen (vrouwelijke misvorming). 15.30 uur sta ik bij die vrouw met de nodige papieren, ze is dolenthousiast dat ik dat voor haar wou doen. Alvorens vervolgens mijn 2^de dag door Imde aan te vatten ga ik eerst nog iets drinken bij Annie in de Lindeboom. Het café zit goed vol dus ik geraak er ook niet meteen weg maar profiteer ervan om wat bij te praten met de aanwezigen. Ze overtuigen mij ook wat noten te eten en heb uiteindelijk moeite ermee te stoppen want eens ik daaraan begin…Ik leer bovendien vandaag ook weer iets bij (bedankt Mister Van Ossel): ik wist dus niet dat in bepaalde (alle?) cafés de klanten een bakje hebben waar ze geld kunnen instoppen. Maandelijks wordt dat dan op spaarboekje gezet en op het einde van het jaar krijgt ieder zijn gespaarde bedrag. Ik die dacht dat men in een café enkel geld uitgaf, mooi niet dus… Ideaal excuus eigenlijk voor thuis ‘ja maar ik heb intussen ook gespaard hoor’. Zou nog iets voor mij zijn! Tegen 16.15 uur begin ik mijn ronde en ik hou er de moed in (geen probleem eigenlijk gezien de zeer goede reacties van de mensen) tot 19 uur. Ik spring nog heel even binnen in de Lindeboom om Goeiedag te zeggen en ga dan naar Westrode waar ik een affiche herplak die was losgekomen. Om 19.35 uur (bijna stipt op tijd dus) sta ik bij Ellen & Luc: ook vandaag weer schotelen ze mij een superlekkere (en gezonde) maaltijd voor. Mede dankzij hen haal ik zeker het einde van deze week. Ze staan altijd klaar om mij en anderen te helpen, chapeau!! Tegen 20 uur vertrekken Luc en ik naar de laatste kartelavond die doorgaat bij Kadedder in Meise. Blij dat we dat gedaan hebben maar ook blij dat het achter de rug is: 7 infoavonden, niet te onderschatten! De sfeer zit er goed in, heel wat kandidaten zijn aanwezig dus na afloop worden nog een heleboel praktische afspraken gemaakt. Nu begint het echt wel te korten… Ik drink nog iets en keer huiswaarts tegen 22.45 uur. Ik kleed mij om en lees nog wat o.a. de Streekkrant. De stem van de kiezer, het voorpagina-artikel in DS van vandaag (zie rubriek pers), maakt een pertinente analyse op de vooravond van de gemeenteraadsverkiezingen. In een aantal gemeenten zal de bestuurscoalitie inderdaad stand houden maar de kiezer kan daar wel de verhouding tussen de meerderheidspartijen en de rangorde binnen elke partij wijzigen. Ook dat is heel belangrijk naar de volgende legislatuur en zelfs legislaturen toe. In Meise en Vilvoorde daarentegen kan het een andere richting uit. Met betrekking tot Vilvoorde stel ik mij vragen bij het losbarsten van zo’n zwaar conflict tussen de kopmannen van de VLD. Wie wordt daar op dit ogenblik beter van? Zeker niet de VLD en IEDEREEN, in elke gemeente, zou nu moeten beseffen dat men binnen een partij op eenzelfde lijn zou moeten staan! Wat Meise betreft, hoop ik het volste vertrouwen te kunnen hebben in de kiezer. Wie een beetje de actualiteit volgt, weet welke partijen en mandatarissen zich voor de gemeente en zijn bevolking hebben ingezet. Het document dat ons kartel intussen rondbrengt over het tot stand komen van een voorakkoord tussen CD&V en Groen! bewijst de hypocrisie van Vera Dua: de groene leidster is tegen voorakkoorden. De groenen van Meise trekken zich daar blijkbaar niks van aan. Groen!-Meise wil alleen schepenzetels, zo staat het duidelijk in het document (dat je op mijn website in de rubriek Wist je dat? kan inkijken). Bref, nog 4 keer slapen en we weten wat het wordt… Ik doof dus het licht om 23.45 uur en verheug mij al op feit dat ik morgen iets langer kan slapen… Dinsdag 3 oktober 2006 Ik sta op om 5.35 uur, maak mij klaar en vertrek richting krantenwinkel. Ik ben uiteraard nog altijd moe (hoe kan het ook anders?!) maar prijs mij gelukkig dat ik mij, in tegenstelling tot gisteren, niet moe en slecht voel… Eenmaal op het werk doorblader ik de kranten: -         op de nationale pagina’s na valt er in HNB niets te lezen/te zien over de verkiezingen. Raar?! -         in HLN komen de verkiezingen en Meise dan wel weer wel aan bod: ● lijstduwer Luc Biesemans spreekt harde woorden waarvan ik niet weet of edereen die  evenzeer apprecieert maar dat heb ik al geleerd in de politiek: men kan NOOIT goed doen voor iedereen… ● foto + artikeltje nieuwe OCMW-rusthuis: goed dat dit er eindelijk staat en laten we even realistisch zijn: als basis hiervoor in vorige legislaturen niet was gelegd had dit rusthuis er nu ook nog niet gestaan! ● burgemeester De Borger die in zijn artikel zegt dat Meise voor het politiehuis wel een goed alternatief had maar verkeerde keuze maakte. Wat voor cinema is dat: politiehuis MOEST en zou in Londerzeel komen. Londerzeel kreeg voorzitter politieraad, Kapelle o/d Bos zonechef dus            spelen beide onder hen hoedje en Meise heeft niets te zeggen. Spijtig want i.p.v. erop vooruit te gaan met de eengemaakte politie zijn we er hier op achteruit gegaan… Tegen 7.15 uur ga ik even terug naar de auto om te luisteren naar het campagnejournaal van Radio 2. Ik moet toch weten wat er uiteindelijk werd overgehouden van het interview he? Wie het (nog) niet hoorde kan steeds surfen naar de website van radio 2 (http://radio2.be/regiodetailpagina.cfm?idr=1347&regid=22). Ben wel tevreden over het resultaat, kwam los over, net zoals mijn dagboek. Tegen dat ik terug bovenkom heb ik al mail van iemand die interview hoorde en vond dat ik dat goed gedaan heb. Ook in de loop van de dag krijg ik nog heel wat reacties, altijd leuk meegenomen in deze zware tijden! Van 11 tot 12.15 uur heb ik op kantoor marketing vergadering: binnenkort staat er een weekendje voor ons 30-jarig bestaan op het programma dus er valt nog heel wat te regelen… Om 13 uur keer ik huiswaarts waar ik de brievenbus boordevol flyers leeg en nog even de computer aanzet om een aantal zaken te checken en door te geven. Tegen 13.50 uur sta ik met de nodige documenten op het gemeentehuis in de bureau van de burgemeester: ik beloofde Marc dat ik ervoor ging zorgen dat de lijsten met onze getuigen voor zondag tijdig en goed worden neergelegd bij de vrederechter. Bruno, Roel en de burgemeester vergezellen mij maar vermits Vlaams Belang en Groen reeds voor ons stonden te popelen is het even wachten geblazen en drinken we nog even wat ‘straf spul’ (bah…). De papieren worden geheckt en in orde bevonden door de vrederechter en nadien volgt voor ons vier een ‘creepy’ moment: de vrederechter legt uit hoe alles in z’n werk zal gaan zondag en overloopt met ons de planning. Hij verwacht de proclamatie van de uitslag op het gemeenteplein zondag tussen 19.30 en 20.30 uur. Plots lijkt het ons echt wel gemeend en zeer nabij… Ik had tot op heden nog totaal geen zenuwen gehad maar dit wakkerde ze toch, gelukkig maar voor heel even, aan… We praten nog wat na op het gemeenteplein en Bruno verwittigt al dat hij denkt dat de vergadering van vanavond lang zal duren. Ik spring vervolgens de bank en de Post binnen, rijd nog even naar huis om de computer af te zetten en tegen 15.45 uur sta ik bij Ellen met een aantal documenten ter voorbereiding van de getuigenvergadering van vanavond die zij organiseert. Tegen 16 uur vlieg ik erin: binnenspringen bij 2 mensen die mij vroegen nog eens langs te gaan (één waarbij ik blij nieuws kan melden inzake een job) en vervolgens het vervolg van mijn ronde huisbezoeken. Ik opteer deze keer voor Imde en kruis er, wel grappig, op een bepaald moment Rita en Maries. In tegenstelling tot andere delen van onze gemeente kregen ze in Imde al heel wat volk over de vloer en zullen ze, terecht, blij zijn wanneer deze ‘politieke’ bezoekjes achter de rug zijn… Ik ga rond tot 19 uur waarna ik mij naar Ellen & Luc haast: gezien we vanavond toch vergadering hebben bij hen vroegen ze of ik niet wou mee-eten met hen en als ik zie wat ik kreeg voorgeschoteld ben ik blij dat ik dat aanbod niet afsloeg: overheerlijke witloof met hesp in de oven + puree. Die leggen mij echt in de watten, schatten van mensen: BEDANKT Luc en Ellen!! Ik heb mijn ‘werk’ bij dus tegen 19.30 uur vlieg ik erin en doe ik daar bij hen nog voort voor een uurtje: brieven ondertekenen, omslagen schrijven, namen opzoeken,… Om 20.30 uur begint dan de vergadering met de ‘hoofd’verantwoordelijken van de kartellijst. Onze burgemeester komt toe en meldt dat schepen Belgrado allesbehalve tevreden is over wat er op mijn website en in mijn dagboek staat over de dienst cultuur. SORRY mensen maar dit is MIJN website, MIJN dagboek en MIJN mening en ik denk niet dat er iets verkeerd aan is bepaalde problemen aan te kaarten, of toch?! Wie het ook haalt, het lijkt mij integendeel een uitgelezen moment -en dit op alle gebied en voor alle bevoegdheden - om een balans op te maken en te zien wat er al dan niet beter moet. Wat er ook gebeurt en wie er ook aan de macht komt: ik zal sowieso een overzicht met punten die ik heb verzameld tijdens mijn huizenronde overmaken en opvolgen… Langsgaan is één zaak maar opvolging is nog belangrijker!! Vermits er op de vergadering nog een heleboel punten moeten worden besproken en ik besef dat mijn omslagen morgen echt wel weg moeten beslis ik dus van tijdens de vergadering voort te doen (jawel, een vrouw kan gelukkig wel 2 zaken tegelijk!). Maar goed ook: tegen 23.40 uur zit de vergadering erop en is ook mijn werk gedaan. Van 2 vliegen in één klap gesproken… Ik keer huiswaarts, leg mijn gerief voor morgen klaar, lees nog heel even en slaap in tegen 0.30 uur. Nog 5 keer slapen… Maandag 2 oktober 2006 Ik sta op om 5.40 uur, maak mij klaar en haal de kranten. Ik rijd naar Brussel en doorblader eerst de kranten waarin ik, zoals elke maandag, wat verkiezingsnieuws mis… Vraag mij niet hoe het komt (trop is teveel zeker?!) maar opeens begin ik mij slecht te voelen: moe, buikpijn, misselijk,… Dit wordt hier niets vandaag dus tegen 8.30 uur beslis ik wijselijk van huiswaarts te keren en nog wat in mijn bed te kruipen. Tijdens het naar huis rijden (ik beland uiteraard in de files op dat uur…) belt mijn vader mij om te zien of ik wat bekomen ben van drukke weekend en dagen. Hij verklaart mij zot en had minstens verwacht dat ik toch wel dag of 2 ging verlof nemen… Bref, tegen 9.15 uur kruip ik terug mijn bed in en ‘ziek’ ik – met enige telefoontjes tussendoor – uit tot 11.45 uur. Ik voel mij nog niet in topvorm maar gaat toch al beter en ik beslis dus aan de slag te gaan: Terwijl ik thuis de auto (heeft tegenwoordig wel veel weg van een ‘vuilbak’) leeg krijg ik telefoon van Lennart Segers (die ik intussen al wat ken van Overijse en waarvan ik echt wel kan zeggen: die is van alle markten thuis en zit boordevol talent! Wie hem eens live wil bezig zien moet volgend jaar zeker afzakken naar de druivenfeesten in Overijse) van Radio 2: Louis Tobback weigert een eigen website te maken en gezien mijn gedetailleerde dagboek ben ik de ‘tegenpool’ en wil hij mij daarover aan het woord laten. Tegen 15.45 uur kom ik toe op het gemeentehuis zodat Lennart mij kan bellen op een vaste lijn. Alles verloopt vlot en ik heb achteraf echt het gevoel van ‘dit is een leuk interview’. Mijn campagnedagboek is ook mijn dada geworden dus geen wonder dat ik daar met enthousiasme over kan spreken… Om 16 uur begint het schepencollege en vermits er niet teveel (moeilijke) punten op de agenda staan sluiten we af om 16.50 uur. We gaan met z’n allen nog iets drinken in de Brazaville en bestellen ook een portie gemengd. Ik kan dus weer wat voort nadien… Om 17.30 uur vat ik het vervolg van mijn huisbezoeken aan en dit tot 19.45 uur (later ga ik liever niet meer bellen bij de mensen). Thuisgekomen om 20 uur check ik eerst mijn mails en neem ik een warm bad om wat te bekomen. Tegen 21 uur vlieg ik er weer in: ondertekenen brieven en schrijven van omslagen. Dienaangaande heb ik op mijn ‘tournee’ weer wat bijgeleerd vandaag (2 keer niet van mij/mijn partij maar bewijs dat dat gevoelig ligt): -         meisje van 25 jaar die brief krijgt van ‘uw pensioen nadert. Nog 15 jaar werken…’. Die kon er dus niet mee lachen! -         Koppel waarbij beide gerichte brief krijgen: vrouw met ‘beste 60-plusser’, man met ‘beste 50-plusser’. Nochtans zijn beide even oud… Ook die vrouw vond dat niet grappig en zegt dat er leukere zaken zijn van aan die leeftijd op de feiten te worden gedrukt… Bewijs dus dat men niet lichtzinnig over mailings moet gaan want kan soms meer kwaad dan goed doen!! Ik werk ijverig voort tot 23.45 uur, lees nog snel wat in de nationale pagina’s van de krant en knijp het licht uit tegen 0.15 uur. Zondag 1 oktober 2006 Ook deze keer slaag ik er niet in om echt eens ‘uit te slapen’. Tegen 8 uur ben ik wakker en zet ik mij dan maar achter de computer. Ik maak vervolgens ook de laatste ‘busroute’ klaar voor mijn vader. Tegen 9.45 uur maak ik mij klaar waarna ik naar het zwembad rijd om vast te stellen dat ze ook deze nacht onze affiches op de kar hebben beklad: op alle andere plaatsen blijven ze er af en hier is het nu al de 3^de nacht op rij, ook geen toeval meer… Vervolgens ga ik nog even tot aan de visclub: zij hebben vandaag ook hun eetfestijn en vermits ik er toch niets kan eten trakteer ik de aanwezige helpers op een aperitief. Nadien is het van 11.15 uur tot 15.30 uur werken geblazen op ons eigen VLD-eetfestijn: er komt ook nu weer heel wat volk over de vloer dus hopelijk is dat een goed teken? Het is echter wel merkwaardig hoe de CD & V’ers (op Dominique Galand na) en de mensen van Groen uitblinken door hun afwezigheid. Uit collegialiteit gaan wij steeds naar elkaars eetfestijn maar gezien het voorakkoord tussen CD & V en Groen vinden zij dat blijkbaar overbodig dit jaar… Ze doen maar! Ook mijn ouders zijn vanmiddag komen eten en ik zet mijn papa nadien aan het werk voor de laatste busronde: ook hij zal wel gelukkig zijn wanneer alles achter de rug is!! De laatste klanten zijn de deur nog niet uit of we beginnen tegen 15.30 uur al stilaan op te ruimen, de minst aangename taak van het weekend… Vele handen maken echter het werk licht zodat ik tegen 18.30 uur huiswaarts kan keren. De rest van de avond spendeer ik aan het ondertekenen van bieven en schrijven van omslagen. Ik check ook nog even mijn mails en ga dodo doen tegen 23.30 uur. Nog maar 7 keer slapen… Zaterdag 30 september 2006 Ik zet mijn wekker niet vandaag maar ook nu lig ik alweer te draaien en keren vanaf 6 uur 37. Ik hoop nog wat te kunnen inslapen laar tevergeefs. Komt goed uit want tegen 7 uur krijg ik sms dat mijn affiche van Luc’s camion is geregend. Ook zijn remorque moet nog in elkaar worden gezet dus we spreken af dat ik tegen 8.30 uur bij hem ben met affches, materiaal e.d. Ik zet mij eerst nog achter de computer om mijn dagboek aan te vullen en maak mij vervolgens klaar zodat ik maar met 10 minuten vertraging toekom bij Luc en Ellen. De sfeer zit er van ’s morgens vroeg al in en ook het goede weer is van de partij… Tegen 9.15 uur ga ik voor een ‘quick visit’ naar de markt waar ik ook de affiches ophang op de camionette van Van Dievoet: BEDANKT aan hen! Tegen 10 uur sta ik op het gemeentehuis in Wolvertem voor de viering van een 50-jarig jubileum. We starten de dag dus al vroeg met een ‘receptie’ (champagne is toch gezond he?), babbelen wat bij en vertrekken tegen 10.45 uur naar het nieuwe OCMW-rusthuis. Om 11 uur gaat daar de openingsreceptie van het nieuwe OCMW-rusthuis van start: ik groet het talrijk opgekomen volk met daaronder een aantal rusthuisbewoners en geniet van de goede receptie. Het was dik in orde op de speech van CD & V Minister Inge Vervotte na: VEEL te lang en geen kat die dus uiteindelijk wist wat ze heeft verteld (die opmerkingkreeg ik nog meermaals te horen vandaag). Tegen 12.15 uur gaan Harry (hij heeft vandaag geen journalist om mee rond te gaan dus geniet ik van zijn gezelschap) en ik een ‘snelle hap’ eten in de Brazaville: een heerlijke griekse sla, wel lekker! Om 13 uur staan we, stipt op tijd, opnieuw in het gemeentehuis van Wolvertem voor een ander 50-jarig jubileum: die mensen zijn echte sympathisanten van mij en de burgemeester, steken dat ook niet onder stoelen of banken en dat bezorgt mij wel een ‘hart onder de riem’ voor deze laatste campagneweek… Ik haal vervolgens de kranten, neem die in de auto heel snel door en om 14.15 uur sta ik thuis waar Noukie op mij staat te wachten: ze zijn net terug van Bali en staat al klaar om een deel van dit weekend voor mij te bussen: echt een supervriendin! Vervolgens gaan we nog wat borden bijzetten zodat ik pas om 16.15 uur thuiskom en mij eigenlijk alweer mag haasten om mij om te kleden (aan de kandidaten werd voor eetfestijn gevraagd een wit hemdje, bloes, topje te dragen). Zoals afgesproken sta ik om 17 uur in de parochiezaal in Wolvertem waar de badmintonclub haar eetfestijn heeft vanavond. Jan en ik eten er snel een spaghetti en gaan vervolgens naar ons eigen eetfestijn. De rest van de avond is dus gevuld met: opnemen maaltijden, heel wat volk zien en goeiedag zeggen, wat kaartjes van mij uitdelen… De sfeer zit er goed in en de bezoekers zien het blijkbaar helemaal zitten voor volgende week: ik hoop dat ze gelijk krijgen! Er komt in elk geval weer heel wat volk over de vloer dus hopelijk is dat een goed teken? Ik krijg tijdens de loop van de avond ook weer een massa positieve reacties op mijn foto’s en affiche en denk bij mezelf: goed dat ik niet teveel borden plaatste maar er vooral voor opteerde om een duidelijke affiche te nemen met goede foto (zie die op zoek zijn naar fotograaf, geef maar seintje dan bezorg ik jullie wel de gegevens)! Vermits het vanavond ook Blauwe Nacht in Vilvoorde is acht ik het mijn ‘plicht’ en vooral ook uit vriendschap voor Willy Cortois om, ondanks mijn vermoeidheid, daar toch eens kijkje te gaan nemen. Ik laat onze troepen dus achter tegen 23.15 uur en rijd naar Vilvoorde. Ook David en Katleen (thanks voor het gezelschap) vervoegen mij en de bende (Lucien, JP, Guy en hun vrouwtjes) nog zodat het nog een leuke avond wordt. ER loopt verder ook nog wel wat volk van Meise rond en een vrouw uit Eversem herkent mij van ver en komt mij speciaal zeggen dat ze mijn inzet, motivatie en capaciteiten dusdanig apprecieert en dat ze op mij gaat stemmen. Doet plezier! Tegen 1.15 uur besluiten Katleen en ik huiswaarts te keren. Ik krijg aan uitgang nog een boodschap/’tip’ mee van fractieleider Alain Van Hende en denk even ‘oei, oei’. Ik wens hen daar in Vilvoorde in elk geval veel succes toe!! Om 2 uur blader ik nog even de Nina door en doe ik het licht uit: tijd om wat te slapen! Vrijdag 29 september 2006 Ik sta op om 5.35 uur (ben nog moe maar valt beter mee dan gisteren), was mijn haar en maak mij klaar. Ik haal de kranten, rijd naar Brussel en maak mij terwijl de bedenking dat we alweer vrijdag zijn: weekend belooft bijna even hectisch te worden als de week maar bon… Meise gaat weer niet onopgemerkt voorbij in HLN vandaag: 3 ‘gespot’ foto’s (Jos, Wim en Luc), interview met onze burgemeester en groot artikel over affiches die burgemeester hangen heeft aan de kraan bij de bouw van Jo Vally. Een ongelukkig iets dat ik zelf niet zou gedaan hebben maar bon, wie ben ik? Ik werk voort op kantoor tot 13 uur waarna ik huiswaarts keer waar er ook nu weer een aantal zaken op het programma staan: -          banners op borden plakken -          tombolaprijzen voor ons eetfestijn halen (duurt wat langer dan voorzien want ik babbel wel wat af overal) -          nog wat huisbezoeken doen Tegen 18.30 uur sta ik dan in het W. Vanden Berghecentrum waar de zaal voor ons eetfestijn wordt klaargezet. Ik maak er nog niet aan denken hoe druk het belooft te worden dit weekend… Jan komt snel affiches afgeven tegen 19.30 uur en ik rijd dan maar met hem mee naar de openingsreceptie van de GB Contact in Meise. Nancy De Rede neemt dat nu over. Ik blijf er wat napraten met wat mensen (en krijg de lieve opmerking: “ge hebt meer dan uw best gedaan, meer kon jij niet doen”) en geef als schepen van middenstand een korte toespraak waarbij ik vooral zeg dat, na al wat er te doen is geweest rond een eventuele sluiting, ik zeer gelukkig ben dat de GB daar blijft bestaan want zou echt een gemis zijn geweest voor het centrum!! Om 21 uur raap ik mijn moed bij elkaar en vertrek ik naar de Lindeboom: de Burgerkranten werden er gisteren geleverd maar die moeten nog per 100 worden gestoken alvorens we ze morgen afgeven bij de Post in Meise. Heeft mij weer veel uren werk gekost maar ik ben ook deze keer tevreden: het is een inhoudelijk sterke Burgerkrant die zeker mag gezien worden! Ik krijg gelukkig de hulp van Guy en Luc en we tellen er op los tot 22.30 uur waarna Ellen toekomt (zij was tot nu bezig geweest met de zaal) en de krantjes in haar koffer zet. Ook die klus hebben we weer goed geklaard! Ik kom thuis tegen 23 uur, zet de computer nog even aan om de vele mails te checken en lees dan nog wat. Zo stak ook de Streekkrant vandaag in de brievenbus. Onze burgemeester is daarin terecht scherp uit de hoek gekomen over bepaalde praktijken binnen de gemeentelijke administratie. Ik steun hem daarbij volledig en hoop, samen met hem, dat wij in de volgende legislatuur de nodige (mentaliteits)-wijziging kunnen realiseren. U leest er meer over in mijn rubriek ‘Wist je dat?’ op deze website. Tegen 23.45 uur ben ik doodop en is het tijd om het licht te doven… Nog 9 keer slapen… Donderdag 28 september 2006 Mijn wekker loopt af tegen 5.40 uur, ik sliep nog hard en diep en voor ne keer ligt het opstaan mij echt wel zwaar. Ik rijd naar de krantenwinkel, voel mij eigenlijk zwakjes/moe en alsof ik ga flauwvallen. Ik denk bij mezelf dat ik maar terug naar huis zal gaan en wat rusten/slapen vandaag maar beslis uiteindelijk toch naar Brussel te rijden. Tegen dat ik op kantoor ben gaat het al wat beter. Ik neem mijn vitamine (Peter ik hoop dat jullie mij iets goed hebben gegeven want kan het wel gebruiken!) en lees de kranten: in HNB is vandaag Merchtem met burgemeester Eddie De Block aan de beurt, een echte volksmens en bekwaam iemand, die haalt op 8 oktober een monsterscore, zoveel is zeker!! HLN heeft weer volop aandacht voor Meise: -         de Post in Wolvertem zou sluiten en Roel vraagt terecht dat die zou openblijven. Spijtige is uiteraard dat de gemeente hier NIETS over te zeggen en te beslissen heeft! -         onze burgemeester die bevestigt dat de geluidsschermen langs de A12 er eindelijk komen -         foto + artikel over scholenveldloop -         foto + artikel van gouden jubileum. Onvoorstelbaar hoe fier die mensen meestal zijn dat ze in de krant gaan komen en hoe ongeduldig en ongerust soms als ze er na enige tijd nog niet hebben ingestaan… Voor het grote artikel is het de beurt aan Dirk Brankaer, burgemeester van Overijse. Ligt daar raar voor mij: ik heb daar zovele kennissen en vrienden, over partijgrenzen heen, ik duim dus maar voor elk van hen en dat de beste moge winnen! Tussen de mails en telefoons door probeer ik zo goed en zo kwaad mogelijk door te werken. Ik krijg in de loop van de voormiddag ook een ‘ingeving’: nu het toch opiniepeilingen en pronostieken regent en gezien ik daar toch niet goed in ben las ik maar een ‘wedstrijdje’ in op mijn website: aantal zetels en voorkeurstemmen raden. Doe gerust mee zou ik zeggen! Omstreeks 13 uur keer ik ‘huiswaarts’ vermits ik ook deze namiddag een heleboel zaken op het programma heb: identiteitskaart afhalen, kaarten eetfestijn verkopen, naar de Post (waar er mij meteen iemand aanspreekt dat ik ‘alomtegenwoordig ben: in zijn brievenbus, op straat, in pers, en nu in de Post,…) en tegen 14.15 uur vertrek ik op pad voor een rondje nazicht van mijn borden en herplakken waar nodig. Tussendoor zie ik ook Jan die mij een deel van het overschot van onze folder (echt knap resultaat!) overhandigt samen met een doos witloof voor zieke Romain. Tegen 16.30 uur ga ik hem de grondwitloof, waar hij al hele poos naar uitkeek, afgeven. Hij is gelukkig van mij te zien en ik ben blij als ik zie hoe hij opfleurt en hoeveel zin hij in die witloof heeft. Ik maak vervolgens een korte ‘pitstop’ in de Brazaville waarna ik tegen 17 uur weer op pad trek. Rond 18 uur krijg ik telefoon van Ellen: Luc heeft vandaag op café horen vertellen dat ik zienderogen vermager en dat ik zo niet eens 8 oktober haal dus ze vragen mij om ergens tussendoor snel iets te komen eten bij hen. Superlief maar wanneer ga ik dat weer doen denk ik bij mezelf? Ik werk dus verder tot ik om 19.20 uur telefoon krijg van Ellen: ze zijn niet in aantal voor de algemene vergadering van de VZW dus ik word toch opgetrommeld. Gelukkig was ik in de buurt… Tegen 19.45 uur gaan burgemeester en ik nog even kijken naar wat er nog met de kar moet gebeuren en om 20.05 uur (maar 5 minuten vertraging…) sta ik bij 4D Decor waar ik vergadering heb met de middenstanders van Meise. Er zit daar sinds vorig jaar echt wel ‘schwung’ in die groep en als schepen van middenstand doet het mij uiteraard veel plezier vast te stellen dat het daar eindelijk van grond komt! Burgemeester en ik rijden tegen 20.45 uur naar de Klok vermits er is afgesproken om van daar te vertrekken voor het bussen. Ik kom er toe en Ellen wijst er mij meteen op feit dat Luc met eten op mij zit te wachten en dat hij zelfs nog speciaal slaatje maakte omdat hij wist dat ik dat graag eet… Ik ‘luister’ dus maar eens wijselijk en beslis eerst te gaan eten bij Luc die net ook bezoek had van zijn toffe dochter Cathy met wie ik vroeger nog gezwommen heb. Ik krijg er een heerlijk tomatenslaatje en spaghetti vergezeld van een goed glas rode wijn voorgeschoteld: BEDANKT Ellen & Luc, jullie hebben mij in de watten gelegd en heeft echt gesmaakt! Tegen 21.30 uur komt Ellen toe en beslissen wij nog onze burgemeester, Lucianus en Roel te vervoegen die flyers aan het bussen zijn in de Nekker. We zetten nog ons beste beentje voor tot 23 uur waarna we huiswaarts keren (sorry Roel voor Stamineeke): ik was weer doodop! Thuis check ik nog even mijn mails, leg ik mijn gerief voor morgen klaar en kruip ik in mijn bed tegen 0.15 uur. Ik heb weer geen 5 minuten stil gezeten vandaag! ‘Je hebt er zelf voor gekozen’ zeggen sommige mensen mij dan: ja hoor, wees gerust en ik doe het ook heel graag en met plezier maar neemt niet weg dat ik soms ook (dood)moe kan zijn of niet?! Woensdag 27 september 2006 Ik sta op om 5.35 uur, was mijn haar en maak mij klaar. Terwijl ik in de badkamer sta bedenk ik dat ik normaal vanavond eens zal thuis zijn op een normaal uur en dat ik nog eens een overheerlijk warm bad ga nemen. Ik kan daar echt van genieten en kijk er nu al naar uit! Maar eerst: werken geblazen dus ik haal de kranten en rijd naar kantoor (waar ik gelukkig opnieuw de parking kan inrijden). In HNB is het vandaag de beurt aan Meise en ondanks de slechte punten die we halen (246^ste op 307 gemeenten terwijl we een 3-tal maanden geleden in Knack de 22^ste beste gemeente van Vlaanderen waren, begrijpe wie kan…) moet ik zeggen dat onze burgemeester een sterk interview heeft gegeven. Ben ook zelf tevreden als ik vaststel dat 1^ste punt dat we goed aangepakt hebben het ‘aanbod sport en cultuur’ is en als 4^de  (op 15) punt de ‘buitenschoolse opvang en speelpleinwerking’. Zijn tenslotte mijn bevoegdheden en er is nog werk aan de winkel maar zulke uitslag is dan wel een stimulans. In HLN is Chris Selleslagh, collega-schepen uit Grimbergen, vandaag aan de beurt: het vuur wordt hem aan de schenen gelegd maar bekwaam als hij is trekt hij zich super uit de slag! Niet evident voor pers zelf trouwens deze tijden: naarmate de verkiezingen naderbij komen worden wij politiekers steeds, strenger en veeleisender voor wat er verschijnt. We hebben soms makkelijk spreken maar ik probeer in zo’n situaties altijd te denken ‘zet u eens in hun plaats’… Ook al heb ik verre van een goede schrijfstijl, moest ik niet in de politiek zitten zou journalistiek mij eigenlijk wel aanspreken! In de ‘gespot’ staan er verder ook weer 2 foto’s van Meise: echt leuk zo die kleine sfeerbeelden! Ik zet mij aan het werk, eet ’s middags snel nog een broodje dat Annabelle voor mij heeft meegebracht en tegen 13.15 uur keer ik Meise-waarts. Op een rapje de brievenbus gaan legen (ben dezer dagen wel altijd benieuwd) en perfect op tijd sta ik tegen 14 uur in de Nekker waar de scholenveldloop doorgaat. Ook dit jaar weer een onverhoopt succes met de deelname van 509 kinderen (van de Leertuin nam maar liefst 75 % deel) en de aanwezigheid van een heleboel ouders. Dank in elk geval aan de sportdienst, Rode Kruis, vele vrijwilligers, leerkrachten,…! Grappige was wel dat blijkbaar niet alleen ‘grote mensen’ met politiek bezig zijn: een 5-tal kinderen komen mij (individueel) zeggen dat ze mij herkennen van op affiche, van kaartje dat bij hen thuis ligt,… Ze weten zelfs mijn naam. Echt schattig! Het was in elk geval een leuke namiddag die ik samen met onze burgemeester en Marcel afsluit op het podium waar wij de laureaten per leeftijdscategorie en geslacht een medaille overhandigen. Tegen 16 uur keer ik huiswaarts, bereid ik nog 2 routes en ‘materiaal’ voor voor de bussers van morgen: mijn broer Thierry en Vincent. Ook Marianne en mijn mama waren vandaag een hele namiddag zoet met verkiezingswerk. Gelukkig dat ik op al die mensen kan tellen want zonder hen was het helemaal onbegonnen werk. Rond 16.45 uur krijg ik nog telefoon van ‘mijn politieke papa Willy Cortois’ die even polst naar hoe het zit met de campagne e.d.: ook in Vilvoorde zijn ze volop bezig en ik wens hen langs deze weg ook al veel succes! Om 17.15 uur vertrek ik op pad. Wanneer mijn ‘ronde’ er op zit krijg ik telefoon van Ellen om te vragen of ik nog affiches heb en zo ja er wat wil brengen voor op de camion. Luc (plaats 10) heeft immers sinds enkele dagen reuzegrote (prachtige trouwens) affiches met daarop ook dochter Marjolein en hij is zo lief Suzy, David en mij ‘mee te nemen’ op zijn camion. Ik kom thuis tegen 20.15 uur, eet eerst en check vervolgens mijn mails. Daarna trek ik tijd uit voor een zalig warm bad, Humo in de handen met daarin stukken uit het boek van Tom Boonen: echt boeiend om te lezen! Tegen 21.30 uur schuif ik mijn benen weer onder tafel en werk ik verder tot 23.30 uur. Ik lees in mijn bed nog wat verder aan het artikel van Tom Boonen maar geraak niet op het einde: tegen 0 uur is mijn kaars uit voor vandaag…   Dinsdag 26 september 2006 Mijn wekker gaat vandaag pas af om 6.25 uur. Komt van pas van eens ‘iets’ langer te kunnen slapen (ne mens is soms rap content). Ik maak mij klaar en haal de kranten. Ik kom toe tegen 7.05 uur op het gemeentehuis en het college begint pas om 7.15 uur dus ik heb nog even tijd om de kranten wat te doorbladeren: in HLN staat een artikel over Tim Vandenput uit Hoeilaart, hij is lijsttrekker bij de VLD en een goede vriend van mij. Zijn artikel komt ook sympathiek over! Ik wens hem veel succes en hoop dat hij de nieuwe burgemeester wordt want ze zitten daar met een heel goede en sterke afdeling! HNB daarentegen heeft haar fantasie blijkbaar laten werken: -         er komt voor de verkiezingen geen gemeenteraad meer, NIET omwille van de sfeer maar ook en vooral omdat oppositieraadslid Dirk Snauwaert op vorige GR zelf vroeg er geen meer te houden voor de verkiezingen -         niemand die zegt dat VLD en CD & V niet meer willen samenwerken en dat uitsluiten Van journalistieke vrijheid gesproken… Bref, we ontbijten en vliegen er in. We werken de dagorde af en ik voeg er zelf nog 3 punten aan toe die ik graag geregeld zou zien. Tegen 8.30 uur volgt er een vergadering i.v.m. personeelszaken. Om 9.15 uur kan ik vervolgens naar kantoor vertrekken: net nu ik eens ‘laat’ toekom heb ik pech. Ze zijn de straat aan het asfalteren dus ik kan de parking niet meer binnenrijden en moet dus een parkeerplaats zoeken: geen sinecure in de buurt van de Louizalaan! Ik werk door tot 14.30 uur waarna ik huiswaarts vertrek want ik deze namiddag staan er heel wat zaken op het programma: -         CD halen bij De Cuyper (heb dat opeens in mijn hoofd gekregen dus moet die hebben) -         ondertekenen van brieven (neemt heel wat meer tijd in beslag dan ik had gedacht) -         folders tellen en mijn vader op gang zetten die vandaag (deel van) Westrode gaat bussen -         naar nieuwkuis Emmy achter topje en herstelde schoenen -         naar gemeentehuis voor het verkopen van wat kaarten van ons eetfestijn -         ‘materiaal’ brengen naar Jef: mijn mama en Marianne gaan morgennamiddag immers brieven plooien en in omslagen steken. Jef kan het zich niet laten en begint al meteen aan het plooiwerk, zijn broer Patrick heeft intussen al geïnformeerd wanneer ze terug op pad gaan om te bussen. Wat zou ik zonder hen beginnen?! Tegen 19.50 uur, net op tijd dus, sta ik in de Brazaville waar onze voorlaatste kartelinfoavond doorgaat. Ik vind het zeer belangrijk dat die info-en inspraakkans aan de bevolking wordt geboden maar 7 avonden is veel en ik zal er dus niet kwaad om zijn dat deze achter de rug zijn. Ik moest, samen met Jos, Roel en Johan, een aantal punten van het programma uiteen zetten en kon daarom ook geen enkele avond missen of overslaan! De avond verloopt vlot en er komen wel wat interessante vragen en opmerkingen. Lucianus haalt terwijl ook het ‘smoelenboekje’ dat morgen en overmorgen wordt bedeeld: handig, overzichtelijk, mooi,… Gewoon perfect: echt knap werk Suzy! We praten nadien nog wat na, hebben het nog over een aantal ideeën en er wordt ook stilaan gepraat over de ‘praktische’ uitwerking van D-day (8 oktober) zodat eenieder aanvoelt dat het nu echt wel naderbij komt! Tegen 22.45 uur kom ik thuis en werk ik nog voort tot 0 uur waarna het dodo-time is. Maandag 25 september 2006 Ik sta op om 5.35 uur, kleed mij aan, haal de kranten en rijd naar Brussel. De werken op de A12 zijn eindelijk achter de rug (hoewel ik ’s avonds vaststel dat ze nu in de andere richting zijn begonnen maar bon). Doet raar van zo op maandag nog eens een ‘gewone’ krant te hebben met regionaal nieuws en zonder aandacht voor de verkiezingen… Meise staat in elk geval weer in de ‘spotlights’ met het artikel over Jo ‘Frit’: de viering van zijn 20 jaar frituur was een onverhoopt succes! De drukte van de laatste dagen/weken eist blijkbaar stilaan zijn tol want ik krijg allerlei ‘slechte’ lichamelijke symptomen dus ik neem maar de wijselijke beslissing huiswaarts te keren tegen 12 uur. Ik leeg de brievenbus (met daarin op dezelfde dag 6 verschillende CD & V-folders en een nieuw krantje van Groen) en leg mij wat in mijn bed. Ik zet mijn wekker om 14 uur maar krijg intussen wel wat telefoontjes dus het was geen ‘ongestoord’ dutje maar deed toch deugd. Ik werk vervolgens voort: brieven plooien, omslagen schrijven, kopies gaan maken, banner wegbrengen naar iemand die vraagt om er mee rond te rijden (bedankt Patricia!) en tegen 16.30 uur trek ik weer op pad. Tegen 18.15 uur maak ik thuis even een stop waarna ik mij naar nonkel Francis haast: hij gaat morgen voor mij wat folders bussen dus ik breng hem kant en klaar het nodige gerief met plannetje. Om 19 uur sta ik in Slozen waar we een 50-jarig jubileum hebben: wachtende op Marcel staan we wel 15 minuten lang voor het verkeerde huis te wachten maar bon, iedereen wordt stilaan moe… Hoewel fotograaf Harry doodleuk opmerkt dat “jullie zien er eigenlijk nog goed uit voor deze drukke periode”. Ik stond wat verder van hem af dus op mij sloeg/slaat die opmerking zeker niet: ik ben moe en dat is er aan te zien maar je hoort mij niet klagen hoor: ik kies er voor en hoort erbij! Na de gezellige drink haasten de burgemeester en ik (de rest was al vroeger vertrokken) naar de viering van de laureaten van de bebloemingswedstrijd. Leuk en interessant maar het ‘officiële’ gedeelte op het podium (in cultuurzaal) duurt tot 21.30 uur wat m.i. toch wat te lang is voor de mensen. Knap werk in elk geval Els! Nadien volgt een uitgebreide receptie en praat ik tot 22.40 uur wat bij met heel wat mensen: zij zorgen er trouwens door hun (jaarlijkse) deelname mee voor dat onze gemeente er mooi uitziet en wordt ‘opgefleurd’. Ik keer huiswaarts, kleed mij om en zet nog even de computer aan. Bij nazicht van het aantal bezoekers op mijn website blijkt duidelijk dat momenteel mijn folder wordt gebust: er hebben vandaag immers heel wat mensen naar mijn website gesurft. Doet wel plezier vast te stellen dat daar interesse voor is want ik heb er echt wel werk van gemaakt (opmerkingen en tips voor verbeteringen blijven uiteraard welkom!). Het is intussen 23.15 uur en ik beslis maar niet meer verder te werken en in mijn bed te kruipen. Kan wat slaap gebruiken!   Zondag 24 september 2006 Ook vandaag loopt mijn natuurlijke wekker vroeger af dan ik het zelf wil… Tegen 8.30 uur ben ik klaarwakker. Ik maak mij dan maar klaar en tegen 9.30 uur beginnen we voor een uurtje aan de kar. Om 10.30 uur ga ik op bezoek bij Suzanne & Romain: hij ziet er beter uit dan vorige keer maar heeft veel pijn. Hij kijkt al volop uit naar de witloof die Jan hopelijk vanaf donderdag heeft! Ik drink er snel een ‘aperitief’ (Fanta) en vertrek nadien weer op pad tot 13 uur. Snel even thuis binnenspringen en mijn papa de nodige uitleg geven voor het buswerk. Om 13.30 uur sta ik samen met een 35-tal sportievelingen aan de Sportschuur voor de start van de wandeling n.a.l.v. de permanente bewegwijzering van wandelroutes in Meise. We vernemen er dat de wandeling 6 km is en gezien ieders drukke agenda beslissen Bruno, Jos, Roel & ik het over een andere boeg te gooien: we rijden met de auto tot aan het tentenkamp in het Velaert-bos. Echt een gezellige bedoeling met allemaal verschillende standen (knap werk geleverd Natuurpunt! Wie meer info wil kan ook surfen naar www.natuurpunt.be/meise). Ook Chris Van Assche van Brixius 100 (www.brixius100.be) zet er weer zijn beste beentje voor: zij zijn nog op zoek naar 6.000 euro voor het 9de en laatste glasraam. Ik hoop dat ze dat snel bij elkaar krijgen en doe hier meteen ook een oproep naar mogelijke sponsors. We drinken er iets, sommigen eten een pannenkoek en voor mij wordt het een pistolet met kaas. Gezien het late uur na de Donna fuif deze nacht hebben we allemaal wat kleinere ogen dan normaal maar soit… Tegen 15 uur verlaten we de natuur: de ene gaat een dutje doen, de andere gaat naar de voetbal, … en ik ga weer op ronde tot 17.45 uur. Om 18 uur sta ik in de Sportschuur in Wolvertem waar volleybal Wolvertem het vandaag opneemt tegen volleybal Meise. Heel wat supporters uiteraard en ik probeer mij als schepen van sport zo ‘neutraal’ mogelijk te houden. Tegen 19 uur keer ik huiswaarts (ik krijg nadien nog sms van Willy dat Meise het gehaald heeft) want de kar moet vandaag nog worden afgewerkt. Om 20 uur is het zover en gaan Geert en ik nog snel iets eten in de Pergola om te vermijden dat ik vandaag weer niet aan eten toekom… Dankzij de vlotte bediening kom ik thuis tegen 21.10 uur, kleed ik mij om, leg ik mijn gerief klaar voor morgen en schuif ik mijn benen weer onder tafel om verder te werken tot 0.15 uur. Nog 14 keer slapen en het is zover… Ik zal er in elk geval niet kwaad om zijn! Sommigen zeggen/vragen mij of ik nadien in geen zwart gat ga vallen als drukte weggevallen is maar wees gerust: ik kan wel wat rust en kalmte gebruiken na zo’n periode. Je zou voor minder! Zaterdag 23 september 2006 Ik had mijn wekker niet gezet om eens wat te kunnen bijslapen maar tegen 7 uur lag ik alweer te draaien en te keren dus ben dan maar opgestaan en achter de computer gekropen… Tegen 8.30 uur maak ik mij klaar en haal ik de kranten. Vermits ik nadien weer voor hele poos ‘op stap’ ben neem ik ze eerst door in de auto om toch wat op de hoogte te zijn: Meise komt weer goed aan bod met een artikel over onze schepen Belgrado, een foto van mij en een foto van onze kartelaffiche. Ik feliciteer Marcel ’s namiddags met zijn artikel maar hij had het toen nog niet zien staan. Ik was al lang nieuwsgierig geweest in zijn plaats maar gelukkig is niet iedereen zoals mij… Tegen 9.45 uur ben ik op de markt en spring ik binnen bij Carina (’t Moment is nu echt wel een gezellige ontmoetingsplaats geworden) voor lekkere warme chocomelk. Er komt weer heel wat volk binnen dat ik ken, babbel wat bij en tegen 10.30 uur vertrek ik op stap tot 13.45 uur. Ik hoor her en der echo’s van mensen die mijn folder kregen en besef dat Jef en Patrick superhard aan het werk zijn… Eenmaal thuis komt Philippe toe en zet ik hem in gang voor wat buswerk. Mijn papa komt ook toe en die geef ik de nodige uitleg mee van wat er moet gebeuren met de kar. Geert die gaat dan weer wat bordjes bijkloppen. Mensen/burgers zien dat niet maar verkiezingen komt er echt wel heel wat werk en inzet van sympathisanten te pas: zonder hen zou dat niet lukken en ik ben er hen dan ook zeker superdankbaar voor! Tegen 14.50 uur kom ik toe in ’t Eiland waar de kartelinfonamiddag doorgaat voor de inwoners van Oppem. We houden het vandaag iets korter (lukt ook en mensen hebben geen boodschap aan te lange ‘toespraken’) want Johan en ik moeten snel door. Om 16 uur stipt staan we met het schepencollege in zaal ‘Ter Korre’ in Ramsdonk waar inwoners van onze gemeente hun 50-jarig jubileum vieren. Ook hier heel wat bekende gezichten en een gezellige receptie. Tegen 17 uur keren we huiswaarts en stop ik even bij Jo ‘frit’ die vandaag het 20-jarig bestaan van zijn frituur viert. Er staat een superlange file dus frietjes zullen vandaag niet voor mij zijn… Ik ga vervolgens kijkje nemen naar mijn werkende papa en zien of ik niet nog heel even kan en moet helpen. Tegen 18.15 uur trekken we ons in groep op gang want er staat vanavond wel weer wat op het programma: -         pensenkermis van Dries Sport -         eetfestijn KFC Meise -         verjaardagsweekend in Den Droes -         Donna-fuif in sporthal Meise Een toertje door de zaal leert mij dat er ook nu heel wat (heel) jong volk op de been is en dat de jeugd tegenwoordig precies steeds jonger mag beginnen uitgaan. De fuifzaal zal dus zeker een welgekomen zaak zijn en biedt onze eigen jongeren tenminste de kans te feesten/fuiven in eigen gemeente want uiteraard ook veiliger is. We maken er met een ganse bende een gezellige boel van in de VIP-ruimte en gaan af en toe eens rond + benen loszwaaien. Tegen 2.15 uur zegt ‘mama’ Nadia mij dat ze denkt dat het genoeg geweest is, dat ik er moe uitzie en dat ik misschien beter zou gaan slapen. Ik volg haar goede raad wijselijk op en kruip tegen 2.45 uur onder de lakens. Vrijdag 22 september 2006 Mijn wekker loopt af om 5.40 uur en traditiegetrouw veer ik recht binnen de paar seconden (doe ik dat niet dan ben ik helemaal moe en suf). Ik maak mij klaar en ga richting krantenwinkel. Luc wenst er mij succes met het drukke weekend dat mij te wachten staat. Valt eigenlijk al bij al nog mee: heb al ‘erger’ geweten en ik kan intussen wel wat plannen en organiseren dus (ja, ja, ne mens kan soms vlug content zijn…). Op kantoor lees ik eerst even de kranten: Jo ‘Frit’ haalt vandaag het nationale nieuws omdat hij morgen gratis frieten weggeeft en dit niet mag in sperperiode. Hij viert echter het 20-jarig bestaan van zijn frituur en deed al hetzelfde 10 jaar geleden dus heeft niets met politiek te maken maar er lopen blijkbaar jaloerse mensen rond dezer dagen… Onze gewezen secretaris staat er ook in als ‘bekend gezicht’: “als ik de mensen mag geloven zal de uitslag dan ook goed zijn”. Ik ben zeer slecht in het maken van pronostieken en zou mij NOOIT wagen aan zo’n uitspraak vooraf maar wie ben ik? Blijkbaar zijn bepaalde mensen wel zeker van hun stuk! Tegen 7 uur krijg ik telefoon van collega Levent: hij heeft deze nacht nachtje door gewerkt en is even moe dus wel iemand horen. Ik voel mij plots wat minder alleen op dat ochtendlijke uur. Ik werk vervolgens door tot 13 uur waarna ik vertrek voor een resem ‘to do’s’: -          gerief ophalen in Sterrebeek -          gerief halen in Tam -          foto laten nemen -          naar drukker achter drukwerk -          folders Jong VLD per 100 steken om dan vast te stellen dat het voor niets is geweest: er staat foutje in en we gaan laten herdrukken (je deed al genoeg voor ons ook he Suzy?) Vervolgens ga ik een deel van mijn folders afgeven: mijn eerste bussers (Jef, Patrick, Rik,..Geluk dat ik jullie heb, BEDANKT!) staan vertrekkensklaar met hun rugzak op de rug. Tegen 18.30 uur kom ik thuis en zetten Geert en ik ons aan een ‘ergerlijk’ werk : het op orde zetten van de kar. We prutsen tot 20.15 uur waarna ik mij naar ’t Moment begeef in Meise waar er de opening is van de tentoonstelling ‘Passie en vuur’. We worden er onthaald met een overheerlijke en mooi geprensenteerde cocktail (leuk gevonden dienst cultuur) en fruitbrochetten. Komt wel van pas want ik heb nog de tijd niet gevonden om te eten en wordt al voor de 2^de keer vandaag aangesproken dat ik nog vermagerd ben. Is in elk geval zeker niet bewust of de bedoeling, tijd ontbreekt wegens drukte soms om te eten maar dit weekend haal ik dat zeker in met al die eetfestijnen… Er heerst een gezellige sfeer, ik blijf nog wat hangen en bijpraten maar schakel wel over op witte wijn. Ik word meteen aangesproken: ‘jij lust toch liever rode wijn?’. Of hoe mensen onze benenfolder goed gelezen hebben… Verschillende mensen spreken mij/ons politiekers ook aan van ‘nog niet te zenuwachtig, komt stress nog niet’? Moet gelukkig zeggen van niet: ben bezig, verstand op nul en de rest zien we wel op 8 oktober. Stress en zenuwen kan ik best missen en heb daar eigenlijk zelden of nooit last van. Belangrijkste, vind ik, is dat ik 6 jaar (en dus niet alleen tijdens de campagnemaanden zoals sommigen) hard gewerkt heb en dat ik dus mezelf niets te beklagen of te verwijten heb. We zien wel wat ik nu haal (slechter, status quo of wat beter) maar de 735 stemmers van vorige keer heb ik hevig en actief ‘verdedigd’ tijdens die 6 jaar. Hen was ik dat verschuldigd, ik heb het met superveel inzet en plezier gedaan en ik kan dus recht in de spiegel kijken na 8 oktober! Tegen 21.45 uur keer ik huiswaarts. Ik kleed mij om en zet mij aan het werk tot 0.15 uur. Duurt alleszins niet lang voor ik nadien in slaap val! Donderdag 21 september 2006 Ik sta op om 5.40 uur, was mijn haar, kleed mij aan en vertrek zoals gewoonlijk naar de krantenwinkel. Luc is zoals dagelijks al goed geluimd en wanneer ik mijn kranten en een zakje Maltesers betaal zegt hij mij: “dat jij niet dikker wordt… Neen, neen ik heb het niet over die snoep maar heb naar uw site gezien: waar jij allemaal moet gaan eten…”. Is wel waar: zijn superdrukke tijden qua eetfestijnen, ik ben 6 jaar lang ‘overal’ gaan eten en slaag ook nu niet graag iets over. Niet goed voor de lijn (want ik moet wel degelijk opletten en karakter hebben) maar bon, dan letten we maar wat meer op in de week he! In de auto hoor ik nog net de filosofische overpeinzing van de dag op de radio: ‘er zit evenveel waarheid in één fles wijn als in alle boeken samen’… Die moet ik zeker onthouden! Op het werk aangekomen doorblader ik de kranten en ook nu weer staan er een aantal zaakjes in van Meise, altijd wel leuk om te zien en om te lezen. Verkiezingen gaan in Meise niet onopgemerkt voorbij, zoveel is zeker! Rond 11 uur krijg ik telefoon van Noukie: Wim heeft voor hen een verrassingsreis geboekt met uiteindelijke bestemming… Bali (het is daar 17 uur)! Ze zitten in een superhotel met elk een eigen villa en zwembad. Ben superblij voor haar, ze verdient het eens dik in de watten te worden gelegd. Bovendien zijn wij zelf al in Indonesië en Bali geweest en zoveel is zeker: prachtig land, superlekker eten,… Ongetwijfeld een onvergetelijke reis! Ik droom even weg wanneer ik naar de website van hun hotel surf en besef dan: back to reality! Tegen 12 uur ga ik naar de galerij waar ik maandelijks mijn nagels laat bijwerken. Wetende dat ik vanavond weer niet te vroeg zal kunnen eten en vermits ik een ‘vieze’ goesting heb stop ik vervolgens snel even aan de Quick waar ik op het terras (zalig weer eigenlijk voor de eerste herfstdag) een Giant met een klein pakje frieten eet (zonder drank bij want ik heb vandaag al bijna 2 liter water op). Om 13.15 uur ben ik terug op kantoor en vind ik in mijn mailbox het ontwerp van een drukwerk: echt wel knap en ben dus dik tevreden over het resultaat! Om 15 uur keer ik huiswaarts, leeg ik de brievenbus (op 1 folder na geen verkiezingsdrukwerk vandaag) en zet ik mij aan het plakken. Ik werk door tot 20 uur, ga een affiche herplakken die was losgekomen en eet nadien nog een overheerlijk bord spaghetti. Om 21.15 uur zet ik mij achter de computer waar ik verderwerk tot 23.30 uur. Zowat doodmoe kruip ik in mijn bed tegen 23.45 uur. Nog 17 keer slapen… Woensdag 20 september 2006 Ik sta op om 5.40 uur, kleed mij aan en voel dat mijn neus verstopt zit en ik mij eigenlijk niet 100 % voel. Suzy zit met een zware bronchite, Bruno voelde zich maandag grieperig, nu ik… De zware campagnetijd begint stilaan haar tol te eisen. Bref, ik ben zelden of nooit ziek en hoop dat het er ook nu niet doorkomt want ziek zijn kan ik nu best missen! Ik haal de krant en neem die door. Deze keer is het de beurt aan ‘buitenbeentje’ Jo ‘Frit’ Van den Brande voor een artikel. Jo is iemand die dat zeer goed gaat doen op 8 oktober, ben ik zeker van. Ik surf nog wat op internet en zet mij aan het werk… Vandaag moet ik de documenten nakijken voor een buitengewone algemene vergadering van een vennootschap: wel iets dat ik zeer graag doe. Ook nu weer volgen er tussendoor heel wat telefoons en mails waar ik nodige gevolg aan moet geven maar lukt vandaag toch wel van alles wat te combineren. Tijdens de namiddag geef ik de nodige ‘instructies’ door aan mijn mama en broer zodat zij al wat kunnen verderwerken: vele handen maken het werk licht!! Ik vertrek huiswaarts tegen 15 uur en wanneer ik thuis de brievenbus leeg stel ik vast dat die ‘uitpuilt’ van verkiezingsdrukwerk: 5 verschillende folders van CD & V mensen op dezelfde dag, ideaal is anders maar ik veronderstel dat het naar 8 oktober toe alleen nog maar erger zal worden! Ik breng mijn broer (is steward bij Virgin en heeft zijn ‘weekend’ op woensdag en donderdag) en moeder een bezoekje en ga mij ervan vergewissen of zij verder kunnen en of het lukt. Mijn mama volgt momenteel een heel zware chemo-kuur en die afwisseling doet haar wel eens goed stel ik met veel plezier vast. Ik laat de ‘troepen’ achter tegen 16.30 uur en werk zelf voort aan mijn campagne. Tegen 20.30 uur eet ik nog iets en zet ik mij aan het werk achter de computer tot 23.30 uur. Het zijn lange en zware dagen maar het einde is stilaan in zicht… Positieve is in elk geval dat ik doodmoe ben tegen einde van de avond maar ik voel mij niet meer ‘ziek’ dus is al iets!! Dinsdag 19 september 2006 Ik sta op om 5.40 uur, maak mij klaar en haal de kranten. Bij het doorbladeren ervan op kantoor stel ik vast dat onze burgemeester met een ‘quote’ in HLN staat: “waar ik een bord zet ben ik binnen de kortste keren omringd door borden van CD & V’ers. Die mensen moeten mij nogal graag zien”. Wel grappig! In elk geval: ik denk dat er niet veel (geen?) gemeenten zijn waar er zoveel borden staan als in Meise-Wolvertem. Het is zelfs overdreven in mijn ogen maar soit. Ik werk door op kantoor en probeer tussendoor de rest van mijn campagne op poten te zetten en te organiseren. Ik krijg ook mailtje van persoon boordevol ideeën die ik enorm bewonder: Dirk van Day By Day: hij verbaast zich erover dat ik vrijdag niet op de viering was van 40 jaar VWBO (ik moest toen absoluut borden zetten) en zegt dat hij intussen ‘overal’ langs Meisese wegen mijn mooi affiche tegenkomt. Zo’n bemoedigende mails/woorden komen echt wel van pas in deze superdrukke tijden! Tegen 15 uur vertrek ik huiswaarts. Ik leeg er eerst de brievenbus (met daarin 3 folders vandaag. Ook de Post en vooral de postbodes zullen blij zijn als deze periode voorbij is!), steek het nodige gerief in mijn auto (waarmee ik trouwens dringend eens naar de car-wash zou moeten gaan) en werk verder aan de campagne tot 19.30 uur. Ik eet (bijna uit het vuistje) snel wat tomaat-mozarella en vertrek tegen 19.50 uur naar Eversem waar vanavond de vierde kartel-infoavond plaatsvindt. Meester Dirk (heb ik les van gehad in het 5^de leerjaar…) had mij vooraf al gecontacteerd en ook hij is aanwezig met zijn camera in de aanslag: bij ‘elke’ gemeenteraadsverkiezing maakt hij immers een uitgebreide reportage over wat voorafgaat, dag van de verkiezingen zelf,… Ik herinner mij ook nog vaag dat hij dat ook deed in 2000 en bedenk opeens dat ik dat wel graag eens zou zien! We gaan van start om 20.05 uur en gezien het ‘kritische’ (zo heb ik het graag!) publiek van vanavond duurt de uiteenzetting met de vragen zelf tot 21.45 uur. Echt knappe, doordachte, kritische vragen en goede ideeën daar in Eversem: ik weet nu weer waarom ik zo fier ben op mijn roots, waarom ik daar mijn hart heb verloren en er iets hoop te vinden om te kopen. Echt een aparte sfeer! We drinken nog iets, praten nog wat na en ik keer huiswaarts tegen 22.40 uur. Jan en Luc vroegen om nog iets te gaan drinken maar ik pas wijselijk: ik ben echt wel moe, en heb nog bergen werk te verzetten dus ‘voldoende’ slapen is de boodschap. Tegen 23.45 uur gaat het licht uit. Maandag 18 september 2006 Mijn wekker loopt vandaag pas af tegen 6.20 uur. Ik sta op, doe mijn pyjama uit (knipoog naar Harald) en maak mij klaar. Ik haal de kranten en rijd naar Wemmel waar ik om 7.30 uur met pijn in het hart de klasse-auto binnenbreng: het is mooi, heel mooi geweest maar back to reality vandaag! Ik ben er iets te vroeg en doorblader dus eerst nog de krant in de auto: doet wel raar van eens geen verkiezingsnieuws te lezen… Wat een aanpassing van nadien terug met mijn auto naar Brussel te rijden… Rijden met de SL Cabrio gaf totaal geen probleem, zelfs niet in het begin, maar terug met mijne rijden en geen ‘automaat’ meer hebben maakte toch dat ik onderweg 2 keer stilviel. Luxe went dus blijkbaar snel! Ik kom toe op het werk en vlieg er meteen in: ik heb vandaag immers een software-overeenkomst te vertalen van het Frans naar het Nederlands (is voordeel wanneer men tweetalig is). Tussendoor check ik nog eens ontwerp van een folder en regel ik nog wat zaakjes voor onze ‘laatste’ Burgerkrant. Tegen 13 uur keer ik huiswaarts, ik leeg snel de brievenbus (waarin een folder zit van Jong CD & V met vooraan ‘Jonge Kei-en’ en achteraan de foto’s en naam. In alle bescheidenheid durf ik zeggen dat onze folder van de jongeren origineler is), leg mijn affiches in de koffer en zet de emmer lijm in mijn auto. Ik ga deze namiddag eens rondrijden om te zien of ik geen ‘herstellingen’ moet doen. Ik kan nog van geluk spreken en herplak wel aan de ingang van de wijk in Eversem: daar heeft men, net als op alle andere borden, een sticker geplakt van www.betaalbaarwonenmeise.be. Ik begrijp wel niet goed waarom zij het op ons politici of kandidaten munten want elke van ons wil betaalbare woongelegenheden in onze gemeente en wij hadden niet voor niets in ons ruimtelijk structuurplan voorzien van Eversem categorie 2 te maken om uitbreiding toe te laten. De provincie heeft ons echter teruggefloten en weigerde dit te aanvaarden zodat er spijtiggenoeg maar 10 à 15 woningen kunnen/mogen komen verspreid over een 7-tal jaren. Ik sluit mijn ronde af in café ’t Neerhof waar ik iets ga ophalen alvorens zij morgen sluiten tot 4 oktober. Bedankt Frans! Tegen 15.30 uur ben ik op het gemeentehuis in Wolvertem waar we met het schepencollege eerst een vergadering hebben met Vlabinvest (dit is wat men noemt geen woorden maar daden: we zijn sinds enige weken immers volop bezig met de mogelijke aankoop van gronden in Wolvertem die we exclusief willen en gaan voorbehouden voor inwoners uit onze gemeente. Het is nu nog even zien en uitkijken met wie we als gemeente hiervoor in zee gaan gaan). Om 16.20 uur kan het college zelf beginnen. We werken door zodat we tegen 17.35 uur snel iets kunnen gaan drinken in de Brazaville. Het is mijn beurt om eens te trakteren en ik neem er maar meteen een portie gemengd bij want zie niet in wanneer ik vanavond nog ga kunnen eten. We vragen ons opeens af of en hoe we daar binnen 3 weken gaan zitten… Tegen 18 uur zijn we weer op het gemeentehuis: er is een vergadering gepland met de vorige en huidige ontvanger en boekhouder n.a.l.v. ‘markante’ cijfers (tekorten?) die aan het licht zijn gekomen bij recent onderzoek. De vergadering is nog niet afgelopen maar ik heb nog wat zaken op de planning staan en vertrek dus maar tegen 18.50 uur: eerst nog 2 borden zetten, snel de flyers halen waarna ik mij naar Bernadette haast waar ik, met vertraging, toekom tegen 19.35 uur. Zaterdag is er kartel-infonamiddag in ’t Eiland in Oppem (om 15 uur) en het is aan ons om de flyers in de bussen te steken in Oppem om de mensen daar nog eens aan te herinneren. Best wel gezellig zo met twee en we werken door tot 21.45 uur. Had ‘slechte’ schoenen aan dus ik hou er wel twee blaren aan over maar soit… Dat ze nu nog eens zeggen dat politiekers niet zelf de handen uit de mouwen steken! Ik ga nog mijn affiche herplakken in Eversem waarna ik huiswaarts keer tegen 22 uur. Ik beslis er computer niet aan te zetten want anders komt er verder toch niets anders meer in huis, trek mijn pyjama aan en zet mij aan het werk tot 23.45 uur. Wat een dag…: totaal kapot kruip ik in mijn bed!!   Zondag 17 september 2006 De wekker gaat af om 8 uur maar ik lig intussen eigenlijk al 20 minuten te draaien en te keren. Ik sta op en maak mij klaar: de koerstenue van Dexia komt voor het eerst van pas… Tegen 8.50 uur kom ik toe aan café Vanderperre waar de Eddy Merckxvrienden verzamelen voor hun wekelijkse fietstocht. Er werd mij al veelvuldig gevraagd om eens mee te rijden als schepen van sport en vorige week heb ik op hun eetfestijn  maar eens effectief toegezegd ook. Ik heb echter wreed veel ‘geluk’: men is mijn fiets vergeten dus ik hoef niet af te zien en opteer dan om de rit van in het begin mee te maken in de camionette. Aan het café van Gert Bijl denk ik al bij mezelf ‘gelukkig De Klippel dat ge niet meerijdt want die bergop hier zou al niet lukken’. Was in elk geval wel eens een leuke belevenis: een 30-tal coureurs, veel zien onderweg (heel wat verkiezingsborden overal die het landschap verstoren), stoppen omdat men 3 keer plat viel (waarvan onze secretaris tot 2 keer toe terwijl hij nooit eerder platviel dit jaar) en tegen 11.30 uur een ‘pit-stop’ in de Zandloper in Wemmel. Dedju die mannen/sportmensen kunnen nogal drinken aan een hels tempo: ik kan ze niet bijhouden en kies dus maar voor achtereenvolgens een Oxo, een rode wijn en een Bifi-wordt (amai, wat een combinatie!). Ik heb er echt een leuke voormiddag opzitten, bedankt Miel!! Om 12.30 uur zijn we terug aan mijn auto en keer ik huiswaarts. Ik verfris mij, kleed mij aan en zet mij achter de computer om mijn mails te beantwoorden en dagboek aan te vullen. Tegen 14.45 uur is Geert terug van een golfinitiatie en wil hij er eens van profiteren om met de Mercedes SL500 een ritje te doen vermits ik die morgenvroeg terugbreng (voor alle duidelijkheid dus nogmaals: ik heb niet met de Lotto gewonnen en dat is NIET mijn nieuwe auto. Dankzij de nieuwjaarstombola van het VWBO en Mercedes-Benz Wemmel kreeg ik de unieke kans daar een weekendje mee rond te rijden). We rijden tot tegen Gent, drinken er iets en keren dan huiswaarts. Ik kom net op tijd toe voor de stratenloop in Wolvertem: om 17 uur starten de kleinsten voor 500 meter, de iets groteren leggen nadien 2 km af en om 17.45 uur gaat de kermisjogging van 5 km van start aan de Sportschuur. Een leuke en gezellige bedoeling zo tijdens de kermis. Ik overhandig nadien de trofeeën en ga tot slot nog iets drinken met een aantal in de Brazaville. Tegen 19.30 uur keer ik huiswaarts: ik eet een boterham (dacht nog iets te gaan eten maar is er niet meer van gekomen) en kruip nog wat achter de computer tot 21 uur. Vervolgens werk ik nog tot 23 uur door aan een ander onderdeel van mijn campagne. Tegen 23.15 uur kruip ik mijn bed in, doorblader ik nog even de krant en om 23.45 uur is het dodo-time. Zaterdag 16 september 2006 Ik heb mijn wekker niet gezet voor vandaag maar dat neempt niet weg dat ik alweer ‘vroeg’ wakker ben: 7.45 uur. Ik sta dan maar op, maak mij klaar en zet mij achter de computer om mijn dagboek aan te vullen en mails te beantwoorden. Tegen 9.45 uur vertrek ik thuis: ik haal eerst de kranten – die ik snel doorblader in de auto – en loop even rond op de markt waar ik bij Jamie, die er staat met de overschot aan drank van vorige week, het goede voorbeeld geef en iets drink. Om 10.30 uur staat het eerste jubileum (50 jaar) van vandaag op het programma:we ontvangen de jubilarissen en hun familie in de raadzaal in Meise en besluiten de viering met een traditionele, gezellige receptie. Tegen 11.15 uur ben ik bij Ellen waar ik met mijn vader heb afgesproken om vandaag de ‘laatste’ borden te plaatsen. Ik help eerst even op 2 plaatsen, geef hem de nodige ‘instructies’ om alleen verder te doen en om 12.15 uur sta ik terug in Meise voor de 2^de jubileum van de dag, deze keer 60 jaar. Ik blijf niet te lang plakken deze keer, ga thuis snel mijn slechte kleren aantrekken en tegen 13.15 uur vlieg ik erin met mijn vader. Geert vervoegt ons in de loop van de namiddag. Tegen 17.15 uur heb ik mijn ‘portie borden zetten’ wel gehad en stop ik ermee. Mijn vader en Geert laden nog alles uit en ik ga mij opnieuw verfrissen en omkleden want het is tijd dat ik ‘op pad’ ga. Tegen 18 uur ga ik met Bruno en Stijn mosselen eten bij zaalvoetbalclub Cracks. Ook Jan komt er even later bijzitten. Voor de kas van organiserende verenigingen zijn die verkiezingen wel een goede zaak: er komt nu heel wat extra volk (politiekers) eten die men anders vaak 6 jaar lang niet ziet! Vervolgens ga ik tegen 19 uur naar de scouts in St. Brixius om er iets te drinken: zij hebben vzndaag de apotheose van hun 35-jarig bestaan en blijkbaar wordt het ook echt geapprecieerd dat de schepen van jeugd even langskomt…. Tegen 19.45 uur heb ik met Anouk afgesproken op de carpool-parking in Meise: we zijn immers uitgenodigd door Kris in Boom om de 24^ste verjaardag (verrassingsfeestje) van Annick (één van onze opvolgsters-druivenkoninginnen) te vieren. Was in elk geval wel leuk hen en Katleen met Mathis terug te zien! Chapeau Kris want je had echt aan alles gedacht qua drank, hapjes, eten (paëlla),… We blijven er ‘hangen ‘ tot 23 uur 15 ongeveer waarna Noukie en ik huiswaarts keren en nog als alfsuiter iets gaan drinken in de Voile Rouge. Normaal dacht ik ook nog langs te gaan op de fuif van Sonia in Wolvertem maar ik was veel te moe en kruip dus maar wijselijk mijn bed in tegen 1 uur. Vrijdag 15 september 2006 Ik sta op om 5.40 uur en stel vast dat de muggen deze nacht weer flink hun best hebben gedaan: ik sta ‘vol’ dus dat wordt krabben tegen de sterren op vandaag. Ik maak mij klaar, haal de kranten en rijd naar Brussel. Bij het doorbladeren stel ik vast dat onze benenfolder (waarop de positieve reacties maar blijven binnenkomen… Gisterenavond zei bezoeker nog op kartelavond dat hij meteen de mijne had erkend) staat afgedrukt bij de ‘Gespot’ in HLN. Wel leuk. Ik stuur dus maar mailtje naar partijgenoten en bestuur voor zij die eventueel (nog) geen krant hebben en er dan vandaag nog één willen gaan kopen. In mijn mailbox vond ik ook een mail van de mama van een zekere Sam Demeyere. Ze wil zoveel mogelijk berichten in zijn gastenboek en vroeg mij dus iets te schrijven. Wie ook zijn goed hart wil tonen: surf naar www.samdemeyere.be en vul zijn gastenboekje in. Vervolgens neem ik het aangepaste ontwerp van mijn folder door en mail ik weer een aantal opmerkingen door. Hans & co zullen er niet kwaad om zijn dat dit het laatste deel van mijn drukwerk is… Ik krijg intussen telefoon van onze burgemeester om een aantal zaken te overlopen. Hij meldt mij tevens dat Bruno, voor de 4^de keer, vannacht weer is bespoten op de Veilinglaan. Wie niet passief aan de zijlijn blijft staat, wie de handen uit de mouwen steekt en zijn/haar mening geeft krijgt er niet alleen vrienden maar ook zeker vijanden en tegenstanders bij, ok, dat weten we als politiekers en dat nemen we erbij. Maar die sabotage? Sorry maar dat gaat te ver: of het nu gaat over Bruno, Vlaams Belang of anderen: iedereen heeft het recht om op te komen en dat MOET gerespecteerd worden!! Tegen 13.30 uur heb ik ook nog eens andere tekst en lay-out gecheckt van een ander leuk boekje (knap werk geleverd Suzy!) en heb ik toch ook nog wat werk verzet voor kantoor. Ik keer huiswaarts en haal een heleboel ‘rommel’ uit mijn (campagne)auto. Tegen 14.30 uur sta ik aan de garage: op de nieuwjaarsreceptie van het VWBO dit jaar won ik de 2^de prijs: ik mag een weekendje rondrijden met een Mercedes SL 500 (neen mensen: schepenen/ik verdienen niet zoveel geld dat ik dat zelf kan kopen! Daarbij, voor die 150.000 € heeft men een klein huis en daar geef ik dan toch echt wel de voorkeur aan hoor). Ik krijg de nodige uitleg van Michael tijdens een ritje en denk bij mezelf: wauw, wat een machien…! Zij die mij dit weekend dus voorbijrijden ofzo: geef gerust seintje als je die auto ook eens wil bewonderen. Wat onwennig nog stop ik aan de parfumerie (waar ik blijkbaar toch bekijks heb met zo’n auto): in mijn handtas dat werd gestolen zat namelijk wel wat (vrouwelijk) gerief dat ik nodig heb dus… Vervolgens ga ik naar de drukker voor het vervolg van mijn drukwerk (dat ik zelfs in de kleine koffer krijg). Nu nog enkel wachten op mijn folder en ik ben er van af voor deze keer! Ik kom thuis tegen 16.30 uur, doe mijn slechte kleren aan, zet mij nog even achter de computer en tegen 17 uur is mijn papa daar. Ellen en Luc (chance dat ik hen heb. Het zijn niet zozeer politieke collega’s maar echte vrienden en dat betekent voor mij toch wel wat. Hun kleine Marjolein ‘noemt’ mij zelfs ‘tante Virginie’) zijn zo vriendelijk ons voor vandaag een morgen een camionette te lenen dus dat gaat het borden zetten wel vergemakkelijken! We laden alles in en gaan echt van start tegen 17.45 uur. We werken door tot 20.45 uur (is dan al donker gewoon!), gaan de camionette afzetten en gaan dan samen nog frietjes eten bij Jo. Mijn mama zit thuis te wachten en vermits zij, net als ik trouwens, zot is van escargots pakt mijn papa nog 2 porsies mee voor haar. Tegen 21.45 uur kom ik thuis en ga ik met Geert nog toertje rijden met auto. Hij stond al uren te popelen blijkbaar. Rond 22.45 uur zet ik mij nog wat achter de computer, verfris ik mij en lees ik nog een tijdje vermits ik toch niet meteen de slaap kan vatten. Tegen 24 uur doe ik dan toch maar het licht uit. Donderdag 14 september 2006 Pfft, heb voorbije nacht wel uur wakker gelegen tussen 2 en 3 uur: als ik er nog maar aan denk wat ik nog allemaal moet doen… Ik had mijn wekker gezet om 7 uur maar tegen 6.45 uur ben ik klaarwakker. Ik kleed mij eerst aan en zet mij achter de computer: mails beantwoorden, dagboek aanvullen,… Tegen 8.20 uur vertrek ik, haal ik de kranten en neem die ‘rustig’ door in de auto. Tegen 9 uur sta ik in het Vredegerecht van Meise (deze keer niet voor het speelplein maar wel voor 3 zaken van kantoor). Komt nog goed uit want maakt dat ik deze morgen al wat kon doorwerken. Na de zitting ga ik snel met Ellen (die ook een zaak te pleiten had) een koffie (voor mij warme choco vermits ik geen koffie lust) drinken in ‘de Verleiding’. We babbelen wat na over gisteren en over de campagne. Vervolgens rijd ik langs Meise waar ik nog even stop op een ‘cruciale’ plaats om te vragen of ik daar ook deze keer een bord mag zetten. En ja hoor, ik word enthousiast onthaald en krijg meteen een ‘ja’, wel leuk! BEDANKT trouwens aan diegene die mij toelaten bij hen een bord te plaatsen: ik apprecieer dat echt wel en hoop ook eens iets voor jullie te kunnen terugdoen! Ik heb een zitting voor morgen in Brugge voor te bereiden dus werk toch wel wat door vandaag. Tegen 15.30 uur vertrek ik richting Meise. Onderweg krijg ik telefoon van Chris Van Praet: hij zit in ’t Neerhof (bij Maria en Frans die mij meer dan goed gezind zijn) en komt goed uit: ik had gisteren geen tijd om er binnen te gaan toen ik in de wei rechtover een bord ging zetten dus ik ga er nu binnenspringen. Blijkbaar begint daar tegen 16 uur ook het ‘caféspitsuur’ want de ene na de andere komt er binnen. Ideaal en leuk in campagnetijd! Na mijn ‘aperitief’ (lekkere frisse witte wijn voor de verandering) ga ik tegen 17 uur naar de bank in Meise: mijn nieuwe bankkaarten liggen er op mij te wachten. Kantoordirecteur Pascal komt ook even goeiedag zeggen en vraagt hoe het met mij gaat en zegt te beseffen dat ik heel hard gewerkt heb de voorbije jaren “overal waar ik ging was jij er ook”. Doet wel plezier vast te stellen dat sommigen toch wel weten en onthouden dat ik 6 jaar heb gewerkt en ben buitengekomen en dit niet alleen doe tijdens de campagne zoals vele anderen! Vervolgens is het tijd om snel wat boodschappen te doen en eten te maken (tomaat-mozarella, echt lekker!). Ik zet mij nadien achter de computer en werk nog wat door. Via de verwijzingen op mijn site stel ik ondertussen vast dat ook Bruno bezig is aan een website en dat verschillende van mijn ‘rubrieken’ hem tot voorbeeld dienen. Positief want moest mijne niet goed zijn zou het ook niet worden overgenomen he? Tegen 19 uur komt Geert thuis en eten we. We haasten ons nadien naar Meise waar we snel nog een bord bijzetten. Om 19.50 uur kom ik toe in de Lindeboom waar de 3^de kartelavond doorgaat. Gezien het 2 dagen eerder ook al was in Slozen komen er nu maar twee mensen opdagen: we opteren ervoor om het ‘officieuzer’ te houden en maken er dan maar een gezellige babbel van. Ik sluit de avond af in het café van de Lindeboom met Jan en Luc maar beslis tegen 21.45 uur wijselijk huiswaarts te keren: als ik nu nog zou beginnen met dagelijks te blijven plakken dan komt het helemaal niet goed…Thuisgekomen rond 22 uur dacht ik nog wat omslagen te schrijven maar komt er niet meer van: ik heb weer een deel mails te beantwoorden, maak mijn gerief voor morgen klaar en krijg tegen 23.15 uur mijn klop dus: au dodo is de boodschap! Woensdag 13 september 2006 Ik sta op om 6.10 uur, maak mij klaar en haal de kranten. Tegen 7 uur ben ik op het gemeentehuis in Wolvertem waar ons wekelijks schepencollege doorgaat. Er staan 111 punten op de agenda maar we lopen er vlot doorheen. Tegen 8 uur komen de mensen van Meuzegem om het restauratiedossier van de pastorie te bespreken. Ik laat hen ‘achter’ om 8.30 uur want moet nog wat werk verzetten en zit vandaag al niet lang op kantoor: om 14 uur is er een 65-jarig jubileum in het rusthuis. Aangekomen op het werk (files vielen nog mee) tegen 9.05 uur – waar ik ondanks ‘late’ uur trouwens nog de eerste ben op mijn verdieping – doorblader ik snel eerst de kranten. HLN heeft blijkbaar vandaag zijn ‘verkiezingsoffensief’ ingezet: resem foto’s, nieuwtjes, korte artikels,… nodigt wel uit om te lezen zelfs als het politiekers uit andere gemeenten betreft. Ik weet uit ondervinding al dat mensen niet graag veel tekst lezen (onthoud u dus van het lezen van mijn dagboek en realisaties als u niet graag ‘veel’ tekst hebt) dus ik denk wel dat dat concept gaat aanslaan: meer dan lange artikels over zelfde gemeente, persoon,… Tegen 10 uur krijg ik telefoon: jubilee gaat deze namiddag niet door, de man is dit weekend overleden. Echt wel supererg, zo dicht bij 65 jaar huwelijk… Ik probeer verder wat door te werken maar krijg ook nu weer een vracht aan mails, telefoons,… Sonia belt mij ook op om te vragen folder, ook m.b.t. andere mandatarissen, eens grondig na te lezen en nodige opmerkingen/verbeteringen te maken: ‘jij bent kritisch genoeg en ze kennen u toch al zo’… Why not: resultaat is wat telt nietwaar?! Zelf apprecieer ik trouwens ook het meest de mensen die kritisch zijn en mij vlakaf en eerlijk hun mening, ook slecht, durven zeggen! Ik krijg intussen ook sms van Bernadette: “Subliem en origineel en andere superlatieven zijn van toepassing op de benenfolder. Gefeliciteerd meisjes!” Doet wel plezier dat te lezen wat als ik eraan terugdenk hoeveel tijd dat ook kostte qua idee, uitwerking, verbeteringen,… Ik stop op kantoor met werken om 13.30 uur: normaal had ik om 14 uur die jubilee maar ik ga er in de plaats van ‘profiteren’ om nog wat borden te gaan plaatsen. Ik moet nog wat foto’s en info doormailen en ploeter daarvoor 45 minuten lang op de computer maar die is mij vandaag blijkbaar niet goed gezind. Ik geef het dan maar op, kleed mij om en tegen 15 uur hebben Geert en ik de beide auto’s ingeladen en vertrekken we op ‘tournee’. Gezien het warme weer en de drank die we zijn vergeten kwam het goed uitdat Willy ons in Westrode trakteert op een frisse pint voor Geert en een cola voor mij. Met versterkte krachten doen we nog wat voort tot 17.45 uur waarna we ermee stoppen vermits Geert vanavond meerijdt met Rodal. Onderweg werd ik ook vandaag door iemand aangesproken inzake de gebeurtenissen in het dossier van kastekorten op de dienst bevolking, de nieuwe cijfers die intussen bekend werden en de rol die onze secretaris in dit alles heeft gespeeld. Heel wat mensen stellen mij/ons steeds meer de vraag waarom wij ‘braaf’ op de zijlijn blijven staan en niet eens publiekelijk uitpakken met hetgeen we weten. Welnu, laat dit duidelijk zijn: ik/wij kiezen voor een POSITIEF project, een positieve campagne met een inhoudelijke boodschap en NIET voor het gooien met modder. Ik ken de waarheid, wij kennen de waarheid en heel wat mensen met ons. Er wordt verder aan gewerkt en zij die meer uitleg willen moeten mij/ons die maar rechtstreeks (op)vragen want wij kiezen ervoor dit niet publiekelijk uit te spelen! Dit zou trouwens het (straf)onderzoek ook allerminst ten goede komen! Het ziet er naar uit dat de Raad van State de tuchtmaatregel zal teniet doen op basis van procedurefouten en dus is dit (straf)onderzoek van het allergrootste belang: alleen ook via die weg kan de gemeente eventuele ontbrekende gelden terugvorderen. Bref, na het borden zetten keer ik huiswaarts en steek ik een pizza in de oven (veel tijd om te koken is er dezer dagen niet) en eet die op terwijl ik naar Ring TV kijk.Ik zet mij vervolgens vol goede moed achter de computer in de hoop dat die nu wel meewil want ik moet echt wel verderwerken. Na 5 pogingen is het eindelijk gelukt… Ik werk door tot 19.45 uur waarna ik naar Den Droes ga voor de vergadering van de jeugdraad. Om 20 uur gaat de vergadering van start en vermits ik niet kan blijven beginnen we eerst met de vragen/opmerkingen naar mij toe als schepen van jeugd. Vervolgens licht ik hen ook nog even de stand van zake toe inzake de polyvalente (fuif)zaal in de oude veiling. Deze aankoop kostte ons een bom geld (+/- 40.000.000 BEF) maar dit was het waard: eindelijk heeft onze jeugd zicht op een, goed gelegen, eigen fuifzaal. Qua timing is het wel nog heel even wachten: eerst moet ons ruimtelijk structuurplan zijn goedgekeurd (daarin zorgde ik dat het ook effectief als fuifzaal kan worden gebruikt) – voorzien eind dit jaar – waarna nog een ruimtelijk uitvoeringsplan, moet worden opgesteld. Dit laatste neemt nog eens een goed jaar in beslag zodat hopelijk tegen half 2008 kan begonnen worden met de effectieve bouw ervan. Zoals ik ook al op Ring TV zei: ik ben dit dossier nu begonnen en hoop dit nu in de volgende legislatuur te kunnen afwerken met de opening van de fuifzaal! Tegen 20.40 uur vertrek ik op de vergadering en ga ik naar de Lindeboom: daar ‘vergaderen’ we met de VLD: blad toevoegen in Burgerkrant en uitnodigingen voor  ons eetfestijn in omslagen steken, frankeren,… Voor ik vertrek word ik even geconfronteerd met de ‘hevige strijd’ die een campagne is: ondanks de toelating die ik kreeg om ergens een bord te zetten werd dit toch door één van mijn mede-kandidaten weggehaald. Ik zeg die dat ik toelating heb, het ga terugplaatsen en verzoek die dat te laten staan deze keer. Antwoord is zeer duidelijk “als je dat doet haal ik al uw borden weg en jij kan toch niet op tegen mijn plakploeg…”. Waar zijn we dan eigenlijk mee bezig vraag ik mij zo af? Ik doe de politiek doodgraag – zit in mijn genen volgens bepaalde mensen – en het is voor de mensen dat ik het doe maar op zulke momenten vraag ik mij soms toch echt af waar ik in hemelsnaam aan begonnen ben!! Nog wat ‘opgewonden’ rijd ik naar huis tegen 22.30 uur, ik lees nog wat de krant en ga dodo doen tegen 23.45 uur. Dinsdag 12 september 2006 Ik sta op om 5.40 uur, maak mij klaar en haal de kranten. ’s Avonds thuiskomen als het donker is, ’s morgens vertrekken als het nog donker is: er zijn leukere zaken maar bon… Ik doorblader vluchtig de krant maar veel tijd heb ik niet: ik moet mijn zitting met 35 zaken (gelukkig korte) voor de Arbeidsrechtbank voorbereiden. Van 9.30 tot 11 uur breng ik dan ook door op de Rechtbank met tussendoor mijn telefoon die regelmatig afgaat: ik ga binnenkort echt nog eens zot worden denk ik soms… Terug op kantoor werk ik hier nog door tot 14.30 uur en ik stel tegelijk mijn ‘lijstje to do’ op voor ik straks vanalles vergeet! Ik ga eerst langs bij mijn ‘fan’ die zaterdag tijdens de 20 jaar markt een heleboel sfeerfoto’s nam en die voor mij op CD-rom heeft gezet. Bedankt Eddy! Vervolgens ga ik langs op het gemeentehuis in Wolvertem om er mijn nieuwe rijbewijs af te halen: was snel klaar, op mijn identiteitskaart is het wel nog een aantal weken wachten. Tegen 15.45 uur sta ik bij de drukker om er een aantal mannen/vrouwen folders op te halen: deze worden morgen en overmorgen gebust door de Post dus ik weet graag vooraf wat het resultaat is… Ik ben alvast laaiend enthousiast en fier op het concept, hopelijk vinden onze inwoners dat nu ook. Het is echt een ‘losse’ en leuke folder, geen ‘saaie’ politieke boodschap! Mijn oog valt er tegelijk ook op de folder van één van de andere kandidaten in onze gemeente en ik denk/besef bij mezelf dat ik duidelijk veeleisender/kritischer ben dan sommige anderen. De drukker zal het alleszins geweten hebben dezer dagen: De Klippel is niet snel tevreden (is meteen ook één van mijn slechte eigenschappen maar bon, als ik iets doe wil ik het goed doen)! Ik haast mij vervolgens naar huis, kleed mij om en met de lijmemmer in de aanslag zet ik mij aan het werk: affiches op borden plakken zodat daarmee geen tijd meer wordt verloren bij de plaatsing. Allemaal goed en wel dat men mij zegt dat ik nog borden ‘moet’ zetten maar, ondanks mij dagboek, denk ik dat meesten niet weten/beseffen hoeveel werk en tijd er voor en achter de schermen in een campagne kruipt!! Ik plak en sleur dus maar van 16.30 tot 18 uur. Ik haast mij vervolgens naar huis, verfris mij wat (mijn armen zitten gans onder de lijm handig meisje dat ik ben…) en kleed mij om. Tegen 18.20 uur gaan Geert en ik op pad: 2 foto’s nemen op locatie die ik nog nodig heb en een bord zetten aan de muur van de Lindeboom (bedankt Annie & Jan dat jullie ons die kans bieden!). Ik kom thuis tegen 19.30 uur, probeer de foto’s door te sturen maar computer blokkeert telkenmale, ik die in alles zo getimed ben: is echt iets waar ik lastig en ongeduldig van word! Om 20 uur sta ik in het lokaal van de GROS (gemeentelijke raad voor ontwikkelingssamenwerking) waar de ‘maandelijkse’ vergadering doorgaat. We overlopen er een heleboel zaken en tegen 21.30 uur keer ik huiswaarts. Ik zet mij nog wat achter de computer, lees nog wat in de krant en doe het licht uit tegen 23 uur.   Maandag 11 september 2006 Ik sta op om 5.40 uur (gelukkig dat ik zelf ben wakker geworden want ik had blijkbaar mijn wekker verkeerdelijk gezet op 6.40 uur), was mijn haar, maak mij klaar en haal de kranten. Ik rijd naar Brussel en bij het horen van het nieuws bedenk ik opeens dat Geert en ik 5 jaar geleden in Kenia (een safarireis is trouwens echt iets unieks!) zaten toen we het nieuws vernamen van de aanslagen in de VS. Te lang om hier te beschrijven maar was echt surrealistisch dat daar te vernemen! Er staat echt een leuke groepsfoto van onze voetbalwedstrijd van zaterdag in de krant, de sfeer straalt er af: bedankt HLN! Vervolgens vlieg ik er in want ik heb heel wat werk voor de boeg: ik bereid een pleidooi voor (hoger beroep tegen vonnis inzake verkeersongeval) en kom tegen 9.30 uur toe bij de Rechtbank van Eerste Aanleg. Er staan daar 6 advocaten in de zittingszaal waarvan ik als enige vrouw, viel wel op. Benieuwd wat het vonnis zal zijn! Tegen 11.15 uur ben ik terug op kantoor en gebruik ik de rest van de tijd om de zitting van morgen voor te bereiden: ik heb een heleboel zaken voor de Arbeidsrechtbank in Brussel. Tegen 13.15 uur zit het er ‘op’ voor vandaag op kantoor en keer ik huiswaarts. Ik check er snel de post en neem het fototoestel mee omdat ik gevraagd werd vanavond wat foto’s te nemen. Tegen 14.15 uur kom ik toe in de Lindeboom alwaar de LBG (Liberale Bond der Gepensioneerden) Meise-Wolvertem-Oppem haar maandelijkse bijeenkomst houdt. In tegenstelling tot de andere keren (sinds een 3-tal jaren kom ik hier trouw maandelijks naartoe. Ik blijf nooit lang maar het biedt onze senioren de kans mij zaken te vragen of te zeggen wanneer er iets is!) ben ik er deze keer niet de enige politieker / kandidaat maar zijn er ook een heleboel anderen aanwezig. Ik groet iedereen, geef mijn kaartje af (ze kennen mij al door en door maar krijgen dat wel graag als ‘souvenir’), drink nog iets en trakteer de helpers en tegen 15.30 uur vertrek ik terug naar kantoor. Tussen 16 en 18 uur is er op kantoor een presentatie van de internationale advocatenvereniging Mackrell International en Meester Marnef vroeg mij echt aanwezig te willen zijn wat ik dus met veel plezier doe. Ik neem wat foto’s tijdens de uiteenzetting en geniet daarna met de sprekers en collega’s van een receptie die, vooral qua hapjes ook, meer dan dik in orde was! Tegen 19.10 uur vertrek ik terug richting Meise (ik zal weer wat afgereden hebben vandaag!). Ik stop eerst aan de Lindeboom waar onze Burgerkranten werden geleverd zodat ik er een paar kan meenemen naar de Infoavond die straks volgt. Om 19.45 uur kom ik toe in Den Haas alwaar vanavond de kartel-infoavond voor Rossem en Slozen op het programma staat. Ook nu weer neem ik een deel van het programma voor mijn rekening. Er zijn toch wel wat geïnteresseerden afgezakt vanavond en wat mij vooral plezier doet: er was een enorme interactie (vragen, voorstellen, opmerkingen,…) met de aanwezigen en daar doen we het toch ook voor! Ik kan daar trouwens enorm van genieten ook! Spijtig dat niet alle kandidaten daar evenveel belang aan hechten en wegblijven op die vergaderingen: ze hebben mi ongelijk want, zeker als nieuwkomer, men kan daar heel veel uit leren en opsteken! Ik praat nog wat na zodat het 22.15 uur is wanneer ik thuis kom. Vermits de reportage van onze wedstrijd/persvoorstelling vandaag op Ring TV te zien is (kreeg intussen al wat telefoons en sms’en) blijf ik nog wat kijken zodat ik weet waarover men het heeft wanneer men mij er over aanspreekt. Stak leuk in elkaar, bedankt Ring TV! Voor zij die de reportage zagen: is opgenomen zaterdagmorgen vroeg (10 uur), voetbalwedstrijdje was niet gedaan toen men mij vroeg voor interview dus vergeef mij als ik er niet echt goed/uitgeslapen/fris uitzag… Puur natuur was het in elk geval!! Het is 23.30 uur wanneer ik ga slapen, weer meer dan laat genoeg dus! Zondag 10 september 2006 Ik was ook deze keer weer wakker voor mijn wekker afging, namelijk om 8.30 uur. Ik maak mij dus maar rustig klaar en doorblader heel even de krant. Tegen 9.30 uur komt mijn papa toe: hij en ik gaan vandaag verderwerken (neen ik voel mij daar niet te goed voor om daarbij te helpen wanneer ik kan!) aan het zetten van de borden. Tegen 10 uur is de auto ingeladen en kunnen we echt beginnen. We werken non-stop door tot 13.30 uur en zetten in die tijd toch borden op een 10-tal plaatsen wat niet slecht gewerkt is vind ik! Was in elk geval best eens leuk om te doen en ik moet zeggen dat ook de reacties van voorbijgangers, zowel fietsers als auto’s, echt positief waren. Vele mensen toeterden of staken hun duim omhoog, wel leuk want uiteindelijk ‘bekladden’ de politici deze mooie gemeente toch voor een aantal weken met al die affiches en borden! Eens alles uitgeladen rep ik mij naar huis waar ik douche neem en mij omkleed. Tegen 15.05 uur kom ik toe op de voetbal in Wolvertem die vandaag tegen Overijse spelen. Op die paar minuten te laat heb ik zelfs de eerste goal van Wolvertem gemist, miliaarde! Geef nu toe: die wedstrijd kon ik toch niet missen he: Wolvertem tegen mijn 2^de thuis… Tijdens de rust spreken dan ook heel wat Overijsenaren mij en anderen aan: ‘ze is van ons, ze is bij ons nog koningin geweest, voor wie supporter je dan nu,…?’. Die band met hen is toch echt wel iets speciaals voor mij!! Spijtig dat ik tegen 16.10 uur al moet gaan lopen (ik verneem nadien trouwens dat Wolvertem heeft verloren met 1 – 2) want vandaag wordt de dag van de jeugd georganiseerd in sportschuur, skatepark, veiling en zwembad en voor de demonstratie van de rope-skipping om 16.30 uur geef ik een korte toespraak. Ik ga er nog wat rond bij de verschillende soorten animatie en sporten en bedank alle aanwezige helpers! Het was sinds 2000 geleden dat er nog eens een Dag van de jeugd georganiseerd werd en het werd dan ook een waar succes met een 400-tal kinderen die deelnamen. Als schepen van jeugd ben ik dus zeer fier en gelukkig dat ik hiervoor extra budget heb kunnen vrijmaken! Ook daar moet ik tegen 17 uur gaan lopen want normaal moest ik al om 15.30 uur bij mijn broer zijn voor het familiefeestje voor Mylan’s 4^de verjaardag. Iedereen begrijpt echter dat ik het superdruk heb momenteel dus bon… Ik blijf er plakken tot 20.15 uur vermits ze op het einde ook nog eens frietjes zijn gaan halen (had al Tiramisu gegeten ook dus heb weer goed ‘gezondigd’ vandaag). Tegen 20.30 uur sta ik aan de afrit Grimbergen waar ik afgesproken heb met Luc: hij vergat gisteren mijn CD-rom met foto’s en is zo superlief van die zelf te komen brengen! Heb het hem al gezegd: hij – en de andere helpers – hebben serieus dinerke te goed na de verkiezingen (en nadat ik wat bekomen ben). We babbelen nog heel even bij zodat ik thuiskom tegen 21.10 uur. Ik plof mij voor één keer eens even in de zetel en kijk een stuk naar ‘Dancing on Ice’ waarna ik een zalig bad nemen: eens even verstand op nul en zalig niets doen, is eens iets anders en mis dat wel de laatste dagen/weken/ mogelijk zelfs maanden. Tegen 23.15 uur gaat het licht uit: au dodo, het ‘weekend’ zit er weer op!   Zaterdag 9 september 2006 Ik sta op om 7.30 uur en maak mij klaar. Tegen 8.20 uur haal ik de kranten en doorblader ik ze even in de auto. Om 8.45 uur worden kandidaten en familie in domein Terassel verwacht voor een (uitgebreid en overheerlijk) ontbijt. Vandaag gaat daar immers de ‘officiële’ voorstelling van onze lijst door in aanwezigheid van Bart Somers, Frank Vandenbroucke en Bert Anciaux. Tegen 9.20 uur volgt het ‘academische’ gedeelte: algemene uitleg door Lucianus, programma door Roel en Jos en een woordje van ‘waarom dit kartel’ door elk van onze 3 kopstukken. Tegen 10 uur is iedereen omgekleed en staan we klaar voor het ludieke gedeelte: een voetbalwedstrijd (kort want er staan nog andere zaken op het programma vandaag) vrouwen tegen de mannen. Politiek moet toch niet altijd ‘saai’ zijn he? Frans Kerremans is scheidsrechter. Het was in elk geval best wel leuk (ondanks de blauwe plekken dat ik er ongetwijfeld ga aan overhouden) en goed vooral voor de teamspirit! Tegen 10.30 uur zit het erop (bedankt aan de mensen van Ring TV en het Laatste Nieuws voor hun aanwezigheid en verslaggeving) en ga ik langs op het gemeentehuis in Wolvertem voor het aanvragen van mijn nieuwe rijbewijs en identiteitskaart. Ik beland er in de heuse ‘zaterdagfile’ op de dienst bevolking (het is niet omdat ik schepen ben dat ik niet in de rij hoef te gaan staan!) zodat ik daar maar buiten kom tegen 11.05 uur. Rond 11.15 uur kom ik toe op de markt in Meise. Vandaag is een ‘grote’ dag voor mij: we vieren 20 jaar markt en als schepen van middenstand stak ik met de marktcommissie een waar feestprogramma in elkaar. Het is supergoed weer dus er is heel wat volk op stap en de sfeer zit er echt wel in. Ik loop de markt af, sla hier en daar een babbeltje en deel ook stilaan mijn kaartjes uit. Om op krachten te kopen koop ik wat ongepelde garnalen (superlekker en jawel, ik heb daar het nodige geduld voor) die ik één voor één oppeuzel. Vanaf 12.30 uur ben ik samen met de burgemeester ‘van dienst’: vooreerst is er de prijsuitreiking van de tekenwedstrijd voor de leerlingen met een heleboel mooie prijzen. Tegen 13 uur volgt het optreden van Jo Vally die er pas echt de sfeer inbrengt: ik placeer 2 dansjes (bedankt aan mijn trouwe fan Mr. Beernaert die dat op de gevoelige plaat vastlegde), overhandig hem de bloemen en bij het bisnummer roept Jo Vally al de (nog) aanwezige politiekers op het podium als achtergronddansers. Echt wel grappig! Nadien volgt de trekking van de tombola tussen zij die 3 aankopen deden bij de marktkramers en middenstanders vandaag. Er waren zoveel prijzen dat ik echt wel mijn werk had om alles af te roepen. Vermits ik zag dat het ons te ver zou lijden besloot ik tegen 14.10 uur maar om de troostprijzen uit te delen onder de nog aanwezige mensen: 1 prijs per koppel. Onnodig te zeggen dat dit voorstel enthousiast werd onthaald!  Ik praat nog wat na met Jaimie en de andere leden van de marktcommissie en vertrek daar om 14.45 uur. Mijn slechte kledij ligt klaar in de auto dus ik kleed mij snel om en begin te plakken. Sinds 13 uur zijn mijn ‘bordenzetters’ voor het eerst uitgerukt: bedankt Geert, Luc, Thierry en papa! Neen mensen, verwacht niet dat ik de gemeente om de 100 meter ga vol plakken zoals sommige anderen: een aantal borden om te tonen dat ik ook nog opkom maar overdrijven zie ik niet zitten. Ik werk/plak door (die platen wegen echt wel wat dus ik weet nu al dat ik morgen mijn spieren ga voelen) tot 18.30 uur, neem vervolgens een douche en ik maak mij klaar. Tegen 19.15 uur kom ik toe in de parochiezaal in Oppem waar de Proyect Social Colombia haar kaas-en wijnavond houdt. Wetende dat ik daarna nog moet eten houden Bernadette (die daar ook was) en ik het op Empanadas. Vettig en gefrituurd maar is eens iets anders… Tegen 20.15 uur kom ik toe in de Lindeboom waar de Eddy Merckxvrienden hun jaarlijks eetfestijn houden. De burgemeester doet er de ontvangst en ik vervoeg er Marie-José, Stijn en Sonia. Ook Jan en Martine komen er nadien nog bijzitten. Deze keer neem ik een steak (bien cuit!) met pepersaus, was wel lekker. Ik word er voor de zoveelste keer aangesproken door persoon die zondagmorgen met ‘bezemwagen’ rijd bij de Merckxvrienden: hij wil echt dat de schepen van sport eens meerijdt. Hij gaat het anders blijven vragen dus ik laat mij maar overhalen: zondag 17 september om 9 uur heb ik het aan mijne rekker! Gelukkig dat er die bezemwagen is want ik zie mij die mannen niet lang volgen! We blijven wat napraten waarna ik rond 21.45 uur sms krijg om te zien of ik niet nog even tot op drink ga in Brussel.  Why not eigenlijk? Hoewel, parking vinden op dat uur: wat een hel… Bref, ik sluit de avond gezellig af en kruip in mijn bed tegen 1.30 uur.   Vrijdag 8 september 2006 Ik sta op om 6.40 uur, maak mij klaar en haal de kranten. Raar van zo zonder papieren en handtas op stap te zijn, ik voel mij van de slag een stuk minder ‘vrouw’. Aangekomen op ’t werk neem ik vluchtig de kranten door en schiet ik in gang. Ik besef ook opeens dat het exact binnen een maand verkiezingen zijn. Het aftellen kan nu pas echt beginnen en ik zal er niet kwaad om zijn wanneer de campagne zelf achter de rug is: het is leuk maar de drukte en al het werk beginnen soms echt wel door te wegen!! Van 12.30 tot 14.30 uur heb ik vergadering met het ‘van Cutsem team’. Jean-Pierre van Cutsem is de vennoot waarvoor ik voornamelijk werk. Eigenlijk ben ik hem, en de andere vennoten op kantoor, superdankbaar want hij is één van mijn grootste steunen: zo begipvol voor de drukke verkiezingsperiode dat hij mij zoveel mogelijk (be)spaart qua werk. Aan mij om dat nadien goed te maken! Na de vergadering haast ik mij huiswaarts want er staan een heleboel ‘taken’ op het programma te beginnen met het langsgaan bij de fotograaf vermits ik 4 pasfoto’s nodig heb voor mijn nieuwe identiteitskaart en rijbewijs. Heb geluk en gebeurt niet te vaak: de eerste foto is meteen goed. Vervolgens ga ik naar Suzy om de CD-rom op te halen met daarop de persmap voor morgen die wij samen in elkaar staken. Nadien ga ik naar het kopiecentrum om deze mappen in kleur te laten kopiëren en inbinden. Als we iets doen moet het ook goed zijn he? Het is 16.15 uur wanneer ik thuis kom, de bus heb geleegd en mijn telefoon gaat: Hans Leleu om te verwittigen dat mijn affiches en kaartjes klaar zijn en ik ze meteen kan komen ophalen. Blij dat die dan toch nog op tijd zijn klaar geraakt rijd ik superbenieuwd naar Brussegem. Onderweg kom ik een aantal affiches tegen en bij sommige hoop ik dat mijne iets duidelijker (leesbaar) zullen zijn. En ja hoor: het resultaat mag gezien worden. Het werk kan nu pas echt ‘beginnen’… Terug thuis tegen 17 uur check ik nog even mijn mails op de computer en maak ik de lijm voor het plakwerk. Idealiter wordt die een dag vooraf gemaakt maar bon, voor die ene keer… Tussen 17.30 uur en 20 uur schieten Geert en ik aan het werken: uithalen van de borden (met nog (stukken) affiches erop van 3 jaar geleden toen ik opkwam voor de Kamer), afvegen (ben geen beesten-en spinfan dus er zijn leukere zaken…) en dan affiches opplakken zodat deze nog een nacht kunnen drogen en we dat niet meer ter plaatse hoeven te doen. Ik kleed mij vervolgens snel terug om zodat ik tegen 20.15 uur toekom in de zaal de Eendracht in Wetrode waar de Koninklijke Fanfare dit weekend haar jaarlijks Mosselfeest houdt. Vanavond is het de jeugd dat opdient. Ik zit er samen met onze burgemeester en Marie-José, Frans & Willy Kerremans met vrouw Doris en wat later vervoegen ook nog Jan en Sonia ons. Iemand maakt daar ook de opmerking: die verenigingen die nu hun eetfestijn hebben verdienen wel extra geld met al die politiekers… Terechte opmerking en ik prijs mij ‘gelukkig’ dat ik 6 jaar heb gewerkt en aanwezig ben geweest zodat men mij dat al niet kan verwijten! De mosselen hebben in elk geval gesmaakt! Ik kom thuis tegen 22.30 uur en leg mijn gerief klaar voor morgenvroeg. Ik lees nog wat de krant en ga dodo doen tegen 23.30 uur.   Donderdag 7 september 2006 Ik sta op om 5.45 uur, maak mij klaar en vertrek richting krantenwinkel. Ik word er opnieuw aangesproken door iemand van de Nieuwelaan die mij, alweer, vraagt waarom wij toch in kartel naar verkiezingen gaan. Ben al blij dat hij toch nog op ons gaat blijven stemmen! Ik rijd richting Brussel waar ik eerst de kranten doorneem. Ik zet mij vervolgens aan het werk en tussendoor leg ik, samen met Suzy, de laatste hand aan onze eerste folder die volgende week in de brievenbussen ligt. Het oogt echt leuk vind ik en ik ben fier en tevreden over het idee en het uitgewerkte resultaat! Nog eventjes geduld en jullie krijgen het dus ook te zien… Tegen 13.40 uur vertrek ik naar Grimbergen waar ik afspraak heb bij de Notaris voor een dossier. Eén van de aanwezige advocaten is een collega-politieker uit Grimbergen: Patrick Mensalt. Ook hij zit in volle verkiezingsstrijd en ook hij heeft, net als ik, nog geen borden staan. Komt nog wel denk ik dan en vooral ook: intrigeert de mensen blijkbaar want ik word heel vaak aangesproken of ik nog wel affiches ga zetten. Na de vergadering rijd ik tegen 15 uur naar het AZ Jette. Mijn mama werd vandaag geopereerd aan de longen dus ik breng haar een bezoekje. Normaal mag ze morgen of zaterdag naar huis en ik hoop dat dat ook zo zal zijn. Ze had nog veel pijn en mocht nog niets eten maar ze voorziet al een ‘viese’ goesting voor vanavond dus ik haal haar dat ook in de cafetaria. Tegen 16.30 uur vertrek ik naar de Makro in Machelen want ik heb nog wat plakgerief e.d. nodig. Ik doe de nodige boodschappen, so far, so good, tot na het uitladen de ‘hel’ losbarst… Ik kom dus rond 17.45 uur aan mijn auto, leg mijn handtas op de passagiersstoel om het uitladen te vergemakkelijken en eens alles uitgeladen ga ik met mijn kar naar de overkant waar, op amper 4 of 5 meter, de karren gestapeld staan. Terwijl ik de weg oversteek stopt er een grijze wagen met een man van vreemde origine die mij aanspreekt in ’t Frans en vraagt of hij ook langs de andere kant kan wegrijden. Ik zeg kort van niet, ga mijn kar wegzetten, stap in mijn auto en mijn handtas is weg! Even dacht ik nog dat ze zou gevallen zijn of ik ze elders zou gelegd hebben maar neen: ik ben gewoon bestolen!! Mijn autosleutel en GSM had ik in de hand dus dat was al iets… Rustig blijven De Klippel is de boodschap dus ik bekom eerst heel even en rijd dan richting het politiekantoor van Vilvoorde. Ik parkeer mij eerst en bel naar de bank (vandaag gelukkig open tot 19 uur) om mijn rek.nrs en kaartnrs te krijgen. Vervolgens bel ik naar Card Stop om meteen mijn bankkaarten en Visa-kaart te blokkeren. Denk dat ik daar wel 15 minuten mee aan telefoon hang, wat een procedure en vragen zeg… Intussen kunnen die dieven reeds lang mijn Visa hebben gebruikt! Tegen 18.35 uur stap ik het politiekantoor van Vilvoorde binnen. Ik word er vriendelijk onthaald door een dame aan de balie en nog geen 2 minuten later laat inspecteur Saeys (behulpzame juffrouw) mij binnen. Ik doe kort mijn verhaal en wanneer ze hoort dat het gebeurd is op de parking van de Makro herinnert ze zich dat zij daar camera’s hebben, en ze neemt daar meteen contact op met de veiligheidsdienst. Zij gaan de beelden nakijken maar verwittigen reeds meteen dat die waarschijnlijk niet duidelijk genoeg gaan zijn om er iets uit op te maken. Ze vraagt hen ook de omgeving in het oog te houden voor moest er een handtas, wanneer ze er mijn geld uithaalden, teruggevonden worden (blijkbaar gebeurt dit toch nog regelmatig maar zal er maar niet op rekenen). Vervolgens neemt ze in een officieel PV nota van de zaken die ik kwijt ben (alles natuurlijk!): wat cash geld, bankkaarten, identiteitskaart, rijbewijs, SIS-kaart,… Ze maakt ook de documenten op die ik nodig heb om al die zaken terug aan te vragen. Da’s nog ergste: al die administratieve rompslomp die mij door die dieven staat te wachten + kosten om alles opnieuw aan te vragen… Precies of ik heb nog niet genoeg te doen in deze verkiezingsperiode! Tussendoor wordt zij af en toe weggeroepen en krijg ik het bezoek van een 3-tal van haar mannelijke collega’s: allen zijn ze het erover eens: het is tegenwoordig een echte plaag in Vilvoorde en Machelen, vooral dan zigeuner-types –vaak van Roemeense afkomst – die woningdiefstallen plegen. Ze vermoeden dat het ook bij mij zo’n types geweest zijn (kon persoon ook goed beschrijven) en dat ze georganiseerd met 2 (kan niet anders, ik was amper 10 seconden weg van auto en nog minder van zicht!) zijn te werk gegaan. Opeens hoor ik keiluid geroep, getier, geween: er zitten een 4-tal Roemenen, waarvan de 2 vrouwen van hun tek maken, in de cel in die proberen zo indruk te maken omdat ze morgen het land niet willen worden uitgewezen. De politie zet dan maar luid de muziek op teneinde hen al wat minder te horen. Echt om zot van te worden: die gaven dus niet af, zo luid! Ik heb er echt respect gekregen voor de politie-agenten die daar het geduld en de moed hebben daar ‘rustig’ onder te blijven en doen alsof ze het niet horen… Dit terwijl ze zo soms blijkbaar uren kunnen doorgaan! Mij stak het al tegen na 5 minuten! De verhalen die men daar te horen krijgt…: één van de inspecteurs vertelt ook dat ze met de 2 vrouwen naar ziekenhuis zijn moeten gaan omdat die verklaarden minderjarig te zijn (dan mogen ze niet worden teruggestuurd naar hun land) en er wordt dan botscan van genomen die leeftijd aantoont. Uiteindelijk bleken ze beide meer dan meerderjarig en had zelfs één ervan al 2 kinderen. Stel u voor wat al die zaken aan de staat kosten… Ik hoop en duim dat die morgen op vliegtuig richting Roemenië zitten want dit kan toch echt niet!! ‘Het bestuur doet niets’ hoor ik ook één van de politie-agenten klagen: ben zelf schepen, gelukkig in een veiligere gemeente dan Vilvoorde, maar ik vraag mij daar opeens wel af: wat kan men daar tegen doen? Makkelijk is het niet maar moeilijk gaat ook: dit kan zo niet langer. Er moeten zaken veranderen: wij wonen en werken hier, wij betalen hier belastingen en wij draaien op voor daden van dat soort mensen. Sorry maar dat gaat er bij mij niet langer in!!! In elk geval: dank aan politie Vilvoorde voor hun onthaal: voelde er mij geen nummer, namen hun tijd (heb al aners geweten!!)…  Heb mijn ogen serieus opengetrokken vandaag maar heb veel bijgeleerd, zoveel is zeker!! Tegen 19.45 uur kom ik buiten bij de politie en kan ik eindelijk huiswaarts keren. Ik die normaal vanavond naar de PPP in Carré ging gaan: de goesting is nu ook wel over! Bovendien: mijn VIP-kaart van Carré zat ook in die portefeuille dus die ben ik ook al kwijt (gelukkig werken ze daar ook al met lezer en foto zodat ze daar ook al niets mee kunnen doen!). Ik kom dus thuis tegen 20.15 uur, laad de boodschappen uit, trek mijn ‘pyama’ aan en kruip achter de computer. Ik heb nog heel wat mailwerk en sta met Suzy in voor de persmap van zaterdag. Verstand op nul en niet denken bij administratieve zever die mij nog te wachten staat werk ik door tot 23.15 uur waarna ik in mijn bed kruip. Jezus, dit was een rotdag! Woensdag 6 september 2006 Ik sta op om 5.40 uur (er zit 5 minuten speling op afhankelijk van feit of ik mijn haar moet wassen of niet J), maak mij klaar en haal de kranten. Ik rijd naar Brussel, neem er de kranten door en sms naar Julie om te zien hoe het met haar is gesteld. Ben blij, wanneer ze mij iets later belt, te horen dat Juliette een goede en positieve nacht achter de rug heeft. Wanneer ik afleg denk ik er opeens aan dat ik, bij de geboorte, ook heel zwaar ziek ben geweest en verschillende weken tussen leven en dood heb gehangen. Mijn mama zegt daar altijd over: daar heb je uw energie, uw vechtlust en uw doorzettingsvermogen gehaald. Ik ben er zeker van dat dat voor Juliette niet anders zal zijn! Tussen het vele campagnewerk door (in elkaar steken van onze volgende Burgerkrant, nakijken ontwerpen voor drukwerk, teksten schrijven voor website,…) probeer ik toch ook nog wat voor kantoor te werken. Ik apprecieer het trouwens ten zeerste dat ze mij, in deze campagnetijd, zoveel mogelijk ‘sparen’ en er begrip voor hebben dat ik nu heel wat ander werk heb! Tegen 15.10 uur vertrek ik op kantoor en rijd ik richting Machelen. Ik sprak af met Anouk haar thuis op te pikken zodat we samen naar Julie konden gaan. Na een babbeltje met Wim vertrekken we om 15.50 uur richting Brugge maar o wee, wat een hel: file tussen Grimbergen en Groot-Bijgaarden en tussen Aalst en Wetteren waardoor we pas tegen 17.40 uur toekomen in het ziekenhuis… Gelukkig dat ik niet alleen in de auto zat en dat Noukie en ik altijd heel wat bij te praten hebben want ik heb dus een hekel aan files! We komen de kamer (correctie: suite) binnen en botsen er op een dolenthousiaste Julie: ze kreeg net het goede nieuws dat ze Juliette, voor het eerst sinds de bevalling, mag vastpakken… Noukie en ik blijven dus hele tijd, samen met hun eerste dochtertje Alix, alleen achter in de kamer. Handy Virginie krijgt de taak de drank te openen en dat loopt niet van een leien dakje: wijnstop breekt in twee, Anouk zegt mij andere helft fles in te duwen, doe ik met nodige gemors tot gevolg en de andere helft die in de fles zwemt… De schoonouders die nadien toekwamen zullen het geweten hebben: die fles moet snel op of gaat naar kurk smaken… Tegen 18.30 uur is een dolgelukkige Julie terug. Deed echt plezier haar zo te zien! Juliette evolueert ook heel positief dus hopelijk heeft ze haar dochtertje nu snel bij haar binnen een paar dagen! Voor we vertrekken krijgen Noukie en ik – na het doorlopen van de hygiënevoorschriften – de kans Juliette even te zien. Wat een eer… Ziet er echt een flinke baby uit, zeker ook als we naar de andere couveusen rondom kijken, en we vertrekken met een gerust gemoed naar huis: dit komt goed!! Amper in de auto krijgen we al eens sms van Julie om ons te bedanken en te zeggen dat ons bezoek haar geluk heeft gebracht want net dan mocht ze Juliette vasthouden! Gelukkig verloopt onze terugreis veel vlotter want ik ben eigenlijk stukken te laat: normaal moest ik om 19.30 uur bij Mieke Bos zijn waar we met een aantal mensen van de partij gaan eten om die mensen te bedanken voor al wat ze al voor de VLD deden en doen!! Gezien Noukie toch alleen was en nog moest eten vraag ik haar mee naar Grimbergen. We komen toe bij Mieke Bos tegen 20.30 uur en blijkbaar waren we nog goed op tijd want de rest was ook nog niet aan het eten. Er is geen keuze: voor iedereen is het steak met frietjes en peper-of champignonsaus. Gezien we met een 25-tal waren steken de burgemeester (vlees bakken) en Willy (frieten) een handje toe in de keuken. Na een lekkere en gezellige avond zet ik Noukie tegen 22.30 uur terug af in Machelen (zo heeft ze mij meteen ook eens gezien temidden van mijn partijgenoten), keer ik huiswaarts waar ik mijn gerief voor morgen klaarleg en om 23.30 uur kruip ik onder de lakens.   Dinsdag 5 september 2006 Ik sta op om 5.45 uur, maak mij klaar en haal de krant. Toegekomen in Brussel doorblader ik deze en vlieg ik erin. Tegen 9 uur krijg ik een sms van één van mijn beste vriendinnen, Julie: ze ligt al in ziekenhuis sinds gisterenavond en de geboorte van hun jongste spruit – normaal gepland voor eind september – is voor vandaag. Moet ook net lukken: net vandaag verjaart ook Mylan, het jongste zoontje van mijn broer hij wordt 4. Ik steek mijn (geur)kaars hier aan op kantoor voor Julie en duim opdat alles goed zou mogen verlopen en ze niet teveel zou afzien. We blijven sms-gewijs in contact en ik moet zeggen: dagen kunnen soms echt wel lang duren zo… Tussen 12 en 13 uur is er hier de traditionele ‘dinsdagvergadering’ op kantoor: er is een beurtrol waarbij elkeen regelmatig aan het woord komt i.v.m. belangrijke rechtspraak en rechtsleer die verschenen is. Het Rechtskundig Weekblad is aan mij toebedeeld, geen lachertje,… Vervolgens heb ik van 13 tot 14.30 uur vergadering van de marketing-commissie: komt soms heel wat (denk)werk bij kijken maar is echt iets voor mij! Ik werk nog even voort en tegen 15.10 uur keer ik huiswaarts. Karin is zo vriendelijk er mij tussen te nemen voor de epilatie van mijn wenkbrauwen want de ‘wildgroei’ had zich weer ingezet… Vervolgens staat er mij een heel moeilijk en zwaar moment te wachten: een 4-tal jaren geleden was ik aanwezig op de viering van 50-jarig huwelijk van een koppel uit Eversem. Sindsdien hielden we contact en belden zij mij af en toe op voor vragen, hulp, e.d. Vorige week belde vrouw mij om te zeggen dat haar man heel zwaar ziek was sinds eind mei. Vanmorgen belde ze mij om te zeggen dat hij thuis was en om te vragen of ik niet eens langskwam omdat hij achter mij vroeg. Ze verwittigde mij wel dat het einde zeer nabij is, dat hij geen mooie kleur had en 25 kilo was vermagerd. De schok was er echter niet minder om! Zowel hij als ik hadden de tranen in de ogen toen we elkaar zagen. Het deed mij echt wel iets die immer goed geluimde en lieve man – van wie ik regelmatig groenten uit de tuin kreeg – zo te zien liggen. Hij vertelde mij dat hij echt nog zin heeft in Kriek en witloof. Ik smste meteen naar Jan of hij momenteel grondwitloof heeft maar neen, pas binnen 3 weken. Ik hoop echt dat ik hem dat plezier nog zal kunnen doen maar ik vrees ervoor… Enige dat mij ‘gelukkig’ stemt is dat hij weet dat zijn vrouw en dochter op mij kunnen rekenen waar nodig. De ‘geruststelling’ op zijn gezicht daarna sprak boekdelen! Hij was ook zo fier mij te vertellen dat hij mij op TV had herkend tijdens de druivenkoers en finale van druivenkoningin… Totaal van mijn melk kom ik thuis tegen 16.30 uur en nog geen 5 minuten later krijg ik telefoon van Julie (van uitersten gesproken) – wat ben ik vereerd dat ze mij, net zoals bij de geboorte van Alix, meteen opbelt – : zij is zopas bevallen van een meisje Juliette, 50 cm en 3,150 kg. Ben superblij voor haar en Michel: dikke PROFICIAT!! Alles is goed en vlot verlopen maar ik hoor echter aan haar stem dat ze zich zorgen maakt: Juliette moet voor haar longetjes toch nog even de couveuse in dus ze heeft haar niet direct bij haar. Ik probeer haar moed in te spreken en ben ervan overtuigd dat dat allemaal snel in orde zal komen! Ik werk nog wat op de computer en tegen 17.30 uur sta ik aan het gemeentehuis in Wolvertem voor mijn zitdag. Om 18.30 uur is het de beurt aan Meise (één van de voordelen van het nieuwe gemeentehuis: eindelijk zal alles en iedereen samenzitten). Ik vertrek er iets vroeger dan normaal want tegen 19.30 uur word ik verwacht in Eversem op de nieuwe lessenreeks van de cursus ‘eerste hulp’. Het Rode Kruis (www.rodekruismeise.be) heeft mij gevraagd de nieuwe cursisten te komen aanmoedigen en aldus aan te tonen dat de gemeente hun inzet en interesse apprecieert. Uiteraard doe ik dat met veel plezier als schepen van volksgezondheid! Moesten we het Rode Kruis niet hebben zouden een massa evenementen en organisaties gewoon niet kunnen doorgaan! Bedankt aan die vele vrijwilligers! Vervolgens haast ik mij naar Westrode: om 20 uur start daar, in de oude taverne van Jo Vally, onze eerste kartel-infoavond. Heel wat kandidaten zijn opgedaagd en ook een aantal inwoners blijken interesse te tonen. Na de verwelkoming volgt de voorstelling van de kandidaten en een uiteenzetting door Roel Anciaux, Jos Pauwels, Johan Van Schel en mijzelf over ons 10-punten-programma. Ik neem de punten Jeugd, sport en cultuur; gezellige buurt en middenstand, landbouw en toerisme voor mijn rekening. Deze sluiten ook nauw aan bij mijn bevoegdheden dus verliep, ondanks dat het de eerste keer was, echt wel vlot. Ik wissel naderhand nog wat meningen uit met de aanwezige inwoners en tegen 22 uur keer ik huiswaarts. Ik kijk nog heel even wat TV en kruip er tegen 23 uur in. Een halfuurtje later krijg ik nog eens sms van Julie: het gaat niet zo goed met hen en Juliette. Gezien alle emoties van vandaag doe ik dus ook weinig of geen oog dicht nadien… Maandag 4 september 2006 Ik sta op om 5.40 uur, maak mij klaar en rijd naar de krantenwinkel. Luc zegt er mij zeer verbaasd te zijn over de resultaten van het ‘grote’ onderzoek in het Nieuwsblad en hij zou, net als ik, wel eens willen weten wie werd ondervraagd, op basis van welke criteria conclusies werden genomen e.d. Nog geen 2 maanden geleden was er een groot onderzoek in de Knack en daar stond Meise binnen de 25 beste gemeenten, nu bengelen we opeens onderaan. Strange!! Bref, ik rijd naar Brussel waar ik eerst even de kranten doorblader en vervolgens aan het werk schiet: ik heb vandaag immers, ook campagnegericht, heel wat zaken te doen! Mijn mama moet vandaag ook naar het ziekenhuis voor de tussentijdse resultaten na 5 maanden behandeling dus het is wel niet altijd even makkelijk er de aandacht bij te houden… Ik stop met werken om 13 uur en rijd naar Meise waar ik CD-rom met foto’s ga afhalen bij Portrait Studio’s, in Suzy haar bus een CD-rom ga steken waarvan ik tekst nodig heb maar die niet kan lezen (achteraf blijkt dat het niet aan mijn beperkte informatica-capaciteiten lag maar dat document was aangetast met een virus) en ga dan vervolgens naar de drukker. Ik kom toe bij Hans tegen 13.40 uur en ben er wel een uurtje zoet: we overlopen alles van mijn persoonlijke drukwerk evenals twee gezamenlijke folders waarvoor ik insta. Tegen dat ik thuis ben is het 14.50 uur en rest er mij nog enkel de tijd om wat mails te versturen aan medekandidaten die mij nog tekst en/of foto moeten doorsturen. Wees er maar zeker van: er kruipt enorm veel tijd en moeite en folders, drukwerk, Burgerkrant vooraleer dat in de brievenbussen terecht komt… Stipt op tijd (ik heb eigenlijk een ‘hekel’ aan mensen die te laat komen)  kom ik tegen 15.30 uur toe op het gemeentehuis in Wolvertem: we hebben er met het schepencollege een onderhoud met ontvangers en boekhouder n.a.l.v. probleem dat zich stelt. Tegen 16.25 uur (we hebben hen 25’ laten wachten. Foei, foei!) is het de beurt aan de mensen van Haviland die een mogelijk sociaal woonproject voor de Stationsstraat komen bespreken. Ik ben één en al oor want besef en weet zelf maar al te goed hoe duur het is en hoe moeilijk om als jongere nog iets betaalbaars te kopen in onze eigen gemeente! Wij moeten daar dringend werk van maken en voorrang geven aan eigen inwoners. Het college zelf startte maar om 17.25 uur maar er stonden deze keer gelukkig niet veel punten op de dagorde. Tegen 18 uur volgt de ontvangst, met toespraak en receptie, van Maurice Segers. Eén van onze trouwe gemeentearbeiders die sinds 1978 voor de gemeente heeft gewerkt en nu met welverdiend pensioen is. Hij woonde vroeger maar paar huizen verder dan mij en ik heb met zijn dochter Marleen t.e. het 6^de leerjaar in de lagere school gezeten dus geeft wel iets speciaals. Om 18.40 uur haast ik mij daar weg want om 19 uur starten de start-to-runners met nieuwe trainingen. Een 40-tal moedigen dagen op en ik steek hen kort een hart onder de riem. Ik keer vervolgens huiswaarts waar ik van 20 tot 22 uur achter de computer kruip voor de teksten, persuitnodiging,… Nadien lees ik nog wat artikels uit de kranten van de voorbije dagen die ik nog niet had kunnen lezen. Om 23 uur is het dodo geblazen.  

		Campagnedagboek 2006 – van 28 augustus tem 3 september
	Zondag 3 september 2006 Blijkbaar is het zoals met eten: hoe minder men eet, hoe minder honger men heeft; hoe minder men slaapt, hoe minder men slaap nodig heeft… Ik was dus, gezien het late uur van gisteren, weer op tijd wakker namelijk om 9.30 uur. Ik zet meteen de computer op, check mijn mails en werk mijn dagboek van vrijdag af die ik dan online zet. Vervolgens maak ik mij klaar en tegen 10.30 uur zit ik in de auto richting Overijse. Het regent licht, het is zwaar bewolkt en er staat veel wind: echt geen gordelweer, spijtig! Tegen 11 uur sta ik in het Mediacentrum waar ik word verwelkomd door burgemeester Brankaer met een aantal mensen van zijn bestuur, Céline & Chris en niet te vergeten coördinator Dirk Vande Cauter. De Gordel, steeds de week na de druivenfeesten, is altijd een leuke gebeurtenis die ik nooit probeer te missen. Een unieke kans ook om wat nader kennis te maken met de nieuwe druivenkoningin. Het is ook dit jaar niet anders: we gaan alle helpers aan de vele kraampjes groeten en bedanken rijden met de motos naar een aantal stopplaatsen in Overijse waar er zich ook heel wat helpers bevinden. Wel leuk dat ik dat eens mocht meemaken want ‘in mijn tijd’ (hoor mij hier nu bezig…) stonden die ritten nog niet op der Gordelagenda… eten ’s middags een snelle hap (ik pas eens voor een broodje gezond en zondig eens met een pakje frieten) verwelkomen Carla Galle en haar gevolg … Dirk vroeg mij nog of ik niet wou blijven tot na het optreden van Belle Perez om mee druiven af te geven op het podium om 17.30 uur maar ik beslis ‘wijselijk’ hiervoor te passen want er wacht mij wel nog wat werk. Met mijn campagnemap onder de arm kom ik tegen 15.15 uur toe bij Luc, mijn mede-campagneleider (of is het campagnelijder?) uit Overijse, en we overlopen er samen een aantal praktische zaken, de timing,… Gelukkig dat ik zo’n lieve mensen en vrienden heb die mij bijstaan en helpen in deze drukke weken en dagen! Ons werk zit erop tegen 16.15 uur waarna ik huiswaarts keer en weer achter de computer kruip om een aantal foto’s te verzamelen. Het is zondagavond dus Geert en ik beslissen samen iets te gaan eten: mosselen in ‘La Pergola’ in Laken (www.brasseriepergola.be). Ik ben eigenlijk zot van mosselen dus ze hebben mij ook deze keer meer dan gesmaakt!! We komen thuis tegen 20.30 uur waarna ik nog achter de computer kruip: ik ben bezig met allerlei deadlines voor Burgerkranten, folders,… en heb dus heel wat mails te verwerken. Tegen 22.30 uur kruip ik in mijn bed. Morgen is het weer vroeg opstaan geblazen!! Zaterdag 2 september 2006 Mijn wekker stond geprogrammeerd op 10 uur maar ook nu weer ben ik vroeger wakker en sta ik op om 9.30 uur. Ik check mijn mails en maak mij klaar. Tegen 11 uur vertrek ik naar de krantenwinkel, ik doorblader ‘snel’ de krant in de auto en kom goed op tijd aan in Terassel waar we om 11.30 uur worden verwacht. We beginnen eerst met een groepsfoto van het kartel (gelukkig dat het deze keer geen close-up is want mijn oogjes zijn nog klein…), drinken een glas en eten een broodje waarna er ons een ‘kartelvergadering’ wacht met allerlei uitleg en praktische info. Niet altijd even makkelijk om er de aandacht bij te houden na een lange en vermoeiende nacht maar bon… Tegen 14.30 uur zit de vergadering erop. Samen met Bruno en Roel ga ik vervolgens een kijkje nemen naar het bedrijventornooi (voetbal uiteraard) dat vandaag doorgaat in het Fr. Lathouwersstadium. Er zit wat minder ploegen dan anders maar de sfeer is er zeker niet minder op gezien de deelname van verschillende van onze plaatselijke bedrijven (Day By Day, Elpers, Lathouwers, The Belgian, Banden Roelants, Stallaert, Van Malderen Christian, Volvo garage, …). Tussen 16.30 en 17.30 uur ga ik even langs thuis om wat vragen van Suzy te beantwoorden en om mijn dagboek wat aan te vullen (lukt mij, vooral in weekend, niet altijd even goed om dat meteen ’s anderendaags te doen). Tegen 17.30 uur vertrek ik naar KFC Meise die hun eerste wedstrijd van het seizoen spelen en dit thuis tegen Steenhuffel. Tijdens de rust drink ik er nog iets samen met Bruno en Isabelle en ‘brainstormen’ we samen over een aantal ideeën. Ik vertrek vervolgens rond 19.15 uur naar Oppem waar ik nog einde van de afscheidsmis van pastoor Goossens meepik en in deeltje van de receptie. Tegen 20.45 uur kom ik aan in Brussel waar ik in de ‘Au Stekkerlapatte’ iets ga eten met Ludovic met wie ik studeerde op de KUB en die ik al (te) lang niet meer gezien had! We hebben heel wat bij te praten en de tijd vliegt voorbij nog voor ik het goed en wel besef. Het is bijgevolg al 0 uur wanneer ik in het Neromhof toekom voor de ‘Nacht van de Discobars’ maar bon, zo’n fuif begint toch niet vroeg dus… Ik neem me voor niet te lang te blijven maar gezien de gezellige bende (Bruno, David & Anaïs, Jan, Roel, Stijn en Suzy) is het toch nog een paar dansjes, 1 cola en 3 Mojito’s verder, 2.30 uur wanneer ik huiswaarts keer. Het was weer een drukke dag dus die paar uurtjes slaap zijn alweer meer dan welgekomen!! Vrijdag 1 september 2006 Ik beslis mijn wekker wat later (7.15 uur) te zetten gezien ik vanavond anders te moe ben voor het trouwfeest. Ik ben echter al wakker tegen 6.50 uur dus sta dan maar op en maak mij klaar. Ik haal de krant, rijd naar Brussel (verkeer viel gezien het latere uur en ondanks de eerste schooldag zeer goed mee!) en neem de krant door. Tussen het werk door houd ik mij ook bezig met de deadline van onze Burgerkrant en met het in elkaar steken van een folder (die in de loop van september wordt bedeeld). Ik werk tot 14.45 uur en laat vervolgens in de galerij mijn nagels bijwerken. Persoonlijk vind ik de handen van een vrouw een belangrijk ‘uithangbord’ dus ik hecht er wel belang aan steeds verzorgde nagels te hebben. Eens dat achter de rug is rijd ik huiswaarts tegen 16.15 uur en ik beland er uiteraard in volle vrijdag-spits. Ik ben thuis rond 17.10 uur en zet mij eerst nog wat achter de computer alvorens ik mij begin klaar te maken rond 17.45 uur. Tegen 18.30 uur vertrekken we zodat we stipt op tijd (19.30 uur) toekomen op het trouwfeest van Sarah en Kris in zaal Hof Te Rhode in Schaffen-Diest (www.hofterhode.be). Spijtig dat het zo ‘ver’ van hier gelegen is want het is echt wel een prachtlokatie met superlekker eten! Op het menu van vanavond stond: ’t Fijnste uit de Noordzee in een bouillabaisesoepje met kruifden en een zeewierkorstje Paupiette van kabeljauwhaas en groene kruiden, een venkelstamppotje met geprakte Charlotte aardappels, groene asperges en luchtige kreeftensaus Gegrilde filet van parelhoen met pesto van zongedroogde tomaten, een mediterraans groentetaartje en dragonsaus Hof te Rhodes nagerechtenbuffet Dit alles vergezeld van zeer goede wijnen (mijn dada): Sancerre Axel Desvignes 2004, Saint Véran Louis Latour 2004 en Haut Médoc Château Arnauld 2003. Het wordt een gezellige avond en nacht en na wat dansjes keren we moe maar voldaan huiswaarts. Tegen 4.30 uur ben ik gelukkig dat ik mijn bed zie… ’T is te hopen dat dit late uur morgen niet teveel zijn tol eist want om 11.30 uur staat er een groepsfoto van het kartel op het programma. Donderdag 31 augustus 2006 Niet dat ik – op de druivenkoers na – al één dag vakantie heb genomen maar bon: we zijn gewoon al de laatste dag van de zomervakantie. Dit betekent morgen meteen weer meer files, meer werk, drukker… Bref, ik sta op om 5.40 uur en duik de badkamer in (ik mag dan nog een vrouw zijn maar veel tijd spendeer ik daar ’s morgens niet). Ik haal vervolgens de krant, rijd naar Brussel en stel intussen vast dat mijn neus zwaar verstopt is. Waarschijnlijk iets te licht gekleed om gisteren zo lang buiten stil te staan tijdens de receptie. Ik doorblader de krant en heb er wat meer mijn ‘werk’ mee dan anders: er staan immers een 3-tal artikels in over Meise (eerste steenlegging, zonne-energie (wist zelfs niet dat die installatie in onze gemeente stond) en spandoeken aan scholen). Wel leuk dat onze gemeente de nodige aandacht krijgt want toont de mensen aan, zelfs over onze gemeentegrenzen heen, dat er echt wel iets leeft in onze gemeente. Bedankt aan die journalisten! Ik werk vervolgens door op kantoor en verzet tussendoor het noodzakelijke werk voor mijn campagne. Tegen 16.15 uur keer ik huiswaarts. Ik doe eerst een kort ‘siesteke’ waarna ik de gemeenteraad van vanavond voorbereid. Op de vraag over de zendmasten na – omdat die toch enigszins gelinkt is met volksgezondheid – zijn er geen interpellaties voor mij maar dat neemt niet weg dat ik toch graag kan volgen en op de hoogte ben van al de rest. Vervolgens kook ik (neen, ik ben geen keukenprinses in tegenstelling tot mijn vriendin Julie, het ontbreekt mij daarvoor aan de nodige tijd) en is het etens-en afwastijd. We hebben gedaan tegen 18.45 uur zodat er mij nog heel even de tijd rest om wat mails te versturen, foto’s op te snorren (die ik helaas niet vind in de dozen op zolder) en tegen 19.30 uur vertrek ik naar het gemeentehuis in Wolvertem. Gezien de massa interpellaties ingediend door de oppositie belooft het een lange gemeenteraad te worden dus in plaats van de koffie, thee en water waarmee wordt rondgekomen neem ik maar een blikje cola mee van thuis. Tegen alle verwachtingen in loopt alles echter heel vlot en zit de gemeenteraad er al op tegen 22 uur. Dank ook aan onze waarnemende secretaris Linda dat zij deze taak op haar heeft willen nemen. Voor haar volgt er nu nog wel wat werk maar ze heeft dat alleszins zeer goed gedaan voor de eerste keer! Op het einde wordt ook meegedeeld dat er mogelijk – gezien de reeds ‘verhitte’ sfeer van vandaag – geen gemeenteraad meer komt voor de verkiezingen en opeens besef ik: volgende keer dat ik hier zit weet ik misschien dat ik geen schepen meer ben. Ik heb, vind ik, in de voorbije zes jaar heel hard gewerkt en mijn best gedaan, kon weinig of niets meer doen en heb mij dus niets te beklagen. Kan alleen maar hopen dat de kiezer daar op 8 oktober ook zo over beslist want ik zou maar al te graag schepen blijven. Vervolgens gaan we met een 8-tal mensen van onze kartellijst nog iets drinken in de Brazaville. Tegen 23.15 uur zijn er nog vier ‘moedigen’ die naar ’t Stamineeke trekken maar daar pas ik voor: ik heb de laatste tijd al geen slaapuren op overschot en morgenavond zit ik met het trouwfeest van collega Kris in Limburg dus als ik er niet enigszins op tijd inkruip ben ik morgenavond niets meer waard aan tafel. Om 0 uur kruip ik dus braafjes onder de lakens.   Woensdag 30 augustus 2006 Ik sta op om 5.40 uur, kleed mij aan en rijd eerst naar de drukker waar ik mijn CD-rom met mijn definitieve foto’s in hoge resolutie in de brievenbus steek. Vervolgens haal ik de krant en rijd ik naar Brussel waar ik eigenlijk maar een kwartier later toekom dan normaal. Ik doorblader de krant (weer niets van Meise maar veel over Brussel terwijl dat voor onze regio m.i. ‘ver van mijn bed’ is maar bon) en vlieg erin. Ik verzet ook vandaag heel wat ‘campagnewerk’: mails ivm drukwerk, deadlines voor Burgerkrant, folders,… die dichterbij komen. Er is nog heel wat werk aan de winkel hoewel ik eigenlijk al aan het aftellen ben naar 8 oktober. Ik voer graag campagne – zou anders bvb. niet zoveel tijd steken in dit dagboek – maar men onderschat echt hoe zwaar dat is: buiten komen en daarbij dan nog eens alles bedenken en praktisch uitwerken. Een stiel op zich!! ’s Middags haal ik een broodje en iets na 14 uur breekt een stressy-periode aan: ik stuur een apart mailtje –eerder toevallig en uit interesse – naar 3 mensen van de lokale pers om te zien of zij vanavond komen en zij weten van niets: werden gewoon niet uitgenodigd. Na contactopname met gemeente stel ik spijtiggenoeg vast dat er gewerkt is met een oude, voorbijgestreefde perslijst. Ik schiet in gang en stuur dus zelf maar collectieve mail om pers uit te nodigen. Next: persmap: was langs geen kanten aan gedacht. Ook weer berg telefoons, werk,… om dat nog in orde te krijgen. Bij wie deze fouten en vergetelheden liggen laat ik hier in het midden maar wat ik wel weet: we hebben een schepen van informatie (Marcel Belgrado) en die zou zich minstens mogen vergewissen dat dat in orde is EN dat er een geupdate perslijst bestaat in plaats van één van 4 jaar oud!! Na de hectische namiddag keer ik huiswaarts tegen 16.30 uur. Ik werk nog wat op de computer (was eigenlijk van plan wat foto’s te verzamelen maar is er niet van gekomen) en tegen 18.15 uur is het alweer tijd om te vertrekken. Ik heb immers beloofd dat ik er zou zijn tegen 18.30 uur om de persmappen na te kijken en te finaliseren. De locatie aan de Tramlaan is voor de gelegenheid wel mooi en gezellig ingericht: het heeft uitstraling. Tegen 18.45 uur komen de pers en genodigden stilaan toe voor de eerste steenlegging van ons administratief centrum (binnen twee jaar hebben we eindelijk één centraal gemeentehuis). De burgemeester laat er geen gras over groeien en begint tegen 19.10 uur aan zijn speech (de enige van de avond). Nadien onthul ik samen met de rest van het schepencollege de eerste steen: geeft wel een speciaal gevoel eigenlijk van mijn naam daar te zien opstaan. Na 8 oktober ben ik misschien geen schepen meer (zou uiteraard nog leuker zijn schepen te zijn bij de opening van het gemeentehuis zelf) maar vergeten zullen ze mij dus niet meer. In de loop van de avond bekijkt iemand het nog anders en zegt mij: “wel cripy, als je sterft zal uw naam daar ook blijven opstaan”. Zover had ik zelfs nog niet gedacht maar gelijk heeft die inderdaad! Voor deze bijzondere gelegenheid werd de receptie verzorgd door de traiteurdienst van de Lindeboom en feit dat we daar tot 21.45 uur zijn blijven hangen zegt genoeg: het was dik in orde! Bedankt aan Jan en zijn team! Ik ga daarna nog iets drinken met paar resterende ‘plakkers’ en kruip in mijn bed tegen 23.30 uur. Dinsdag 29 augustus 2006 Mijn wekker loopt vandaag pas af tegen 6.20 uur dus ik heb al iets langer mogen slapen. Ik maak mij klaar en haal de krant. Tegen 7.05 uur ben ik op het gemeentehuis in Wolvertem waar ik eerst even de krant doorblader. Om 7.15 uur start het schepencollege met ontbijt (beperkt weliswaar deze keer tot koffiekoeken, koffie (lust ik niet) en thee). Dit is meteen ook het eerste college van secretaris ad interim Linda Verbesselt. Een vrouw erbij, is eens iets anders! Onze vorige secretaris is immers met pensioen vanaf 1 oktober maar neemt voordien al zijn verlof nog op. Om 8.30 uur komen de ontvanger en boekhouder een punt toelichten en tegen 9 uur zit het college erop waarna ik naar kantoor vertrek. Ik werk door op kantoor tot 15.15 uur waarna ik huiswaarts keer. Ik begin er eerst met de was uit de droogkast te halen en op te plooien (het strijken doe ik ‘au fur et à mesure’ wanneer ik eens iets nodig heb) en besluit rond 16.15 uur geen zitdag te houden: het is nog vakantie dus veel bezoekers hoef ik waarschijnlijk toch niet te verwachten. Ik verwittig dus beide gemeentehuizen dat ik geen zitdag doe maar wel ‘stand-by’ ben: moest er iemand voor mij komen kunnen ze mij steeds opbellen en dan sta ik daar 5 minuten later. Tussen 16.30 en 20 uur werk ik echt eens ‘hard’ en productief door aan de campagne: ik verstuur mails en sms’en naar mensen/vrienden met vragen die ik nog heb, bekijk de foto’s, overloop heleboel zaken voor mijn drukwerk,… Vervolgens heb ik vergadering van Unizo waar er weer een heleboel punten op de agenda staan. Ik drink nog iets en keer huiswaarts waar ik nog even naar de opname van Splash! kijk: vandaag immers was er een reportage over de verkiezing van druivenkoningin en ik had al wat berichtjes gekregen dat men mij op TV gezien had dus kon het beter eens zelf bekijken. Ben al blij dat ze goed hebben benadrukt dat er bij die verkiezing geen badpakkendefilé aan te pas komt! Ik leg mijn gerief nog klaar voor morgen en tegen 23.30 uur kruip ik in mijn bed. Maandag 28 augustus 2006 Ik sta op om 5.45 uur en maak mij klaar. Onderweg stop ik bij de krantenwinkel waarna ik naar Brussel rijd en eerst even de krant doorblader. Ik verneem erin dat de nieuwe druivenkoningin ook politieke ambities heeft. Dat jaar als druivenkoningin –tijdens hetwelk men toch heel wat vertegenwoordigingsopdrachten te volbrengen heeft – is daar in elk geval een ideale leerschool voor! Ik werk op kantoor tot 13 uur waarna ik eerst langsga bij mijn mama om haar de prachtige orchideeplant en een lekkere druiventros te geven die ik zaterdag in Overijse kreeg met de finale. Mijn mama volgt momenteel een heel zware kankerbehandeling en verdient het dus van eens op tijd en stond in de bloemetjes te worden gezet… Na mijn bezoekje keer ik huiswaarts waar ik de rest van de namiddag allerlei zaken tracht te bekijken: opruimen, was, kranten sorteren en artikels uitknippen, verderwerken aan campagne e.d. Na het eten (lang geleden dat ik nog eens spaghetti at) staat er om 19 uur een eerste jubilee op het programma: 60 jaar getrouwd en beide zien er echt nog goed uit. We zijn deze keer opnieuw voltallig (6 leden van het schepencollege) en – zo weten jullie ook eens hoe dat in zijn werk gaat – we hebben daar intussen een vaste ‘routine’ voor ingebouwd. De jubilarissen ‘moeten’ gaan zitten en wij geven eerst één voor één een ‘speechke’ en overhandigen een geschenk: -         burgemeester feliciteert algemeen, overhandigt de bloemen (die indien we bij mensen aan huis gaan door bloemist al overdag worden afgezet) en geeft dan verder het woord aan elk van ons -         Jan Lathouwers (is er meestal niet bij tenzij het (ex)duivenmelkers zijn) geeft de medaille van de provincie af (ingeval van 60-jarig jubileum) -         Johan Van Schel overhandigt een waardebon (125 € bij 50 jaar huwelijk, 187 € bij 60 jaar huwelijk) -         Jos Emmerechts geeft een ingekaderd ‘diploma af van de gemeente -         Marcel Belgrado geeft een geplastificeerde kopie van de huwelijksakte af -         Ikzelf geef af en lees voor het telegram dat komt van het paleis van de Koning) De inhoud van de ‘speechkes’ onthoud ik jullie maar zij die ons al over de vloer krijgen weten dat al: het gaat gepaard met de nodige steken/pesterijen/grappen naar andere leden van het college toe… Tegen 20 uur staat er een tweede jubileum op het programma: 50 jaar getrouwd. Ze ontvangen ons met de nodige drank en hapjes zodat we eigenlijk allen blijven ‘plakken’ tot 21.45 uur. Ik keer huiswaarts erna, check nog even mijn mails en surf wat op internet en tegen 23 uur ga ik slapen. De vermoeidheid van de laatste dagen/week is er moeilijk uit te krijgen…

		Campagnedagboek 2006 – van 21 tem 27 augustus
	Zondag 27 augustus 2006 Mijn ‘natuurlijk’ wekker loopt af om 9.45 uur. Ik had ’s nachts een sms gestuurd naar Linda opdat zij foto zou gaan nemen van de mannen maar nu ik toch wakker ben kan ik even goed zelf gaan… Ik sta dus op, maak mij klaar en tegen 11 uur sta ik in de cafetaria van de Sportschuur waar men mij gevraagd heeft een foto te nemen van ‘onze’ mannen. We drinken er vervolgens nog iets en daarna ga ik samen met onze burgemeester en Suzy De Boeck mosselen eten bij de voetbal in Wolvertem. Was wel nog wat vroeg voor mij maar ze hebben mij niettemin meer dan gesmaakt. Ik eet dat ook eigenlijk echt wel graag en je kan mij al wel eens horen klagen en ‘zagen’ tijdens de maanden dat er geen mosselen zijn (spruiten, warme tomaten en Paling in ’t groen zijn anderzijds zaken die ik nauwelijks of niet binnenkrijg…). Tegen 13.30 uur zit ik achter de computer: ik zit, gezien de drukte, weer twee dagen achter met mijn dagboek dus maak ik er maar ‘snel’ werk van die aan te vullen. Vervolgens ga ik mijn campagneleider Jef een prachtige tros druiven geven waarna ik naar de Lindefeesten in Eversem ga. Ik heb, tot een dikke twee jaar geleden, altijd in Eversem gewoond en hoop daar eigenlijk ook naar terug te keren dus het is op zulke momenten echt wel leuke ‘oude’ buren en bekende gezichten terug te zien. Samen met Johan en Stijn eet ik er een pannenkoek en luisteren we naar een aantal muziekoptredens. Om 17 uur maak ik nog net het vertrek mee van de ‘Patattekoers’ voor wielertoeristen aan de Volle Pot (Eversem). Een folkloremoment op zich dus daar komt heel wat volk op af: iedereen heeft prijs, premies voor de laatste renner, origineelste,… Met 68 deelnemers een mooi peloton bovendien. Er rijden ook twee mannen mee op een tandem, goed om weten voor mij voor volgend jaar… Jan (Lathouwers) houd u al maar klaar want wij hebben dat al eerder gedaan he?! Geert mist de beslissende vlucht maar komt nadien toch nog als 8ste alleen toe. Niet mis voor zijn eerste koers sinds jaren! Veel tijd om te blijven ‘plakken’ heb ik niet: ik moet vanavond ‘babysitten’ (mijn broer en Lindsey zijn op uitstap naar Popwijk) en tegen 19 uur moet ik Tibo en Mylan ophalen in de Speelpoint. Op de korte tijd dat ik hen boven alleen laat spelen slaagt Mylan er toch wel niet in zeker van het WC-deksel boven volledig in te smeren met twee tubes zalf… Als straf geen TV meer voor hen erna! Eens ze in hun bed liggen werk ik nog wat op de computer daar, lees ik de krant en vermits ik daar toch blijf slapen kruip ik er maar eens op tijd in ook. Wanneer ik in mijn bed lig bedenk ik dat het weekend weer voorbij is, dat ik weer niet heb kunnen rusten en eigenlijk geen 5 minuten tijd voor mezelf heb gehad. Maar jullie horen mij niet klagen: ik doe dat gewoon ook graag!   Zaterdag 26 augustus 2006 Ik sta op om 8 uur en leg mijn gerief klaar voor mijn verschillende activiteiten van de dag want één ding is duidelijk: het wordt één geloop van hier naar daar! Ik maak mij klaar (kan maar beter zien dat ik er wat ‘deftig’ uitzie want er worden vandaag een aantal foto’s genomen en ik word opnieuw in Overijse verwacht) en vertrek rond 9.30 uur eerst achter de krant. Ik doorblader het regio-nieuws en tegen 10 uur sta ik op het gemeentehuis in Meise voor de eerste jubilee (50 jaar getrouwd). De dag en nacht beloven lang te worden dus ik neem mij voor het vandaag bij ‘soft-drinks’ te houden. Het gaf wel een wat ‘speciaal’ gevoel want het was de huwelijksverjaardag van de fam. Borms, zij die vroeger een prachtige bloemenwinkel hadden op de Kapellelaan en waar ik meermaal als klein meisje binnenstapte… Om 11 uur kijk ik even toe naar de trouwers en hun tenues: Siska De Hantsetter (ik zat nog met haar zus Sofie in de lagere school en de chiro) stapt vandaag in het huwelijksbootje en ik was nu toch in de buurt. Vervolgens doe ik wat boodschappen en tegen 12 uur is er de tweede jubilee (60 jaar) op het gemeentehuis in Meise. Ik haast mij nadien in een ander topje en tegen 12.45 uur sta ik in Wolvertem voor een foto - bestemd voor realisatie-folder - met David, Solange en Stijn. Best wel grappig en leuk!! Om 13.30 uur staat de foto met de jongeren op de agenda: voor zij die denken dat ik dat poseren gewoon word, dit is dus niet het geval en steeds weer hoop ik maar dat mijn ogen open zijn, mijn lach op iets trekt,… Tegen 14.15 uur verzamelen de tien vrouwen voor de vrouwenfoto. Is wel een leuke groep eigenlijk! Ik drink nog heel snel iets en keer huiswaarts. Tegen 15.10 uur ben ik thuis en maak ik mij maar meteen klaar voor Overijse want mijn timing zit weer krap… Ik zit nog goed op tijd in de auto maar moet toch nog rechtsomkeer maken: ben mijn lint van druivenkoningin thuis vergeten wat niet ideaal is gezien de ‘archieffoto’ die ze jaarlijks nemen na afloop. Gelukkig had ik mijn cadeau’s voor de juryleden besteld bij wijnen Dewit zodat ik niet hoef te wachten: tegen 16.20 uur sta ik er op de parking en nog geen 3 minuten later ben ik er buiten. Ik kom dus, exact zoals mij werd gevraagd, in Overijse (VIP-ruimte) toe om 16.30 uur. Ik groet de kandidaten (die er trouwens één voor één stralend uitzagen), pols naar hun zenuwen en laat hen dan aan de slag gaan voor hun schriftelijke proef: 10 multiple-choice-vragen over Overijse en de druiven. Eenmaal dat achter de rug gaan we naar buiten waar op de rode loper de nodige groepsfoto’s worden gemaakt en ze (ook ik!), naar jaarlijkse traditie, elk een ruiker bloemen krijgen van een groep wielertoeristen die voor de gelegenheid van Nederland tot Overijse fietsen. Vervolgens is er nog even tijd voor het drinken van een glaasje en eenmaal de jury aangekomen beginnen we tegen 17.40 uur aan de mondelinge proef:  ook nu weer komen ze één voor één bij mij wachten in de gang waarna ze elk een 5-tal minuten bij de jury binnen zitten (lees: staan). Eens dat achter de rug volgt er tegen 19 uur een lichte maaltijd (velen krijgen amper of niets door de keel) voor de finalisten. Ik zit in de VIP samen met Marielyne en Ulrike aan de tafel van het schepencollege en ik hoef jullie niet te zeggen: het eten (en de wijn) was weer meer dan dik in orde! Ik laat het dessertenbuffet aan mij voorbijgaan en zoek tegen 20.45 uur ‘mijn’ meisjes op in de kleedkamer om hen aldaar zo goed mogelijk bij te staan en te kalmeren. De lieve mevrouw van City Parfumerie maakt er mij ook even op dus da’s wel leuk meegenomen natuurlijk. Tegen 21.45 uur begint de effectieve finale-avond in de Markthallen (hiervoor verwijs ik jullie naar het uitgebreide verslag op www.druivenfeesten.be). Eén ding is zeker: ik loop vanavond heel wat af tussen Markthallen, podium, vestiare,… Rond 23.50 uur zit de show erop en kan de deliberatie van de jury beginnen: ik zit naast Nadine en kijk mee toe of de juiste cijfers worden ingegeven in de computer. Tegen 0.20 uur kennen wij de nieuwe druivenkoningin en dan volgt de verdere organisatie: prijzen klaarzetten, juryleden die elkaar geschenken overhandigen,… Rond 1.20 uur staan we op het podium (ik houd de linten vast en geef ze aan voor de druivenkoningin en haar twee eredames) voor de proclamatie. Céline Slotboom is reeds mijn achtste opvolgster… Niet diegene die de meesten verwachtten maar het is haar meer dan van harte gegund. Ik wens Céline heel veel succes toe en een onvergetelijk jaar! Na het podium volgt de receptie, persgebeuren, fotosessies e.d. in de druivententoonstelling. Ik blijf er nog wat ‘plakken’ met de aanwezige ex-queens: Marielyne, Ulrike, Annick, Florence en Anouk en trek nadien nog heel even de Markthallen in. Tegen 3.15 uur vertrek ik daar en stop ik nog even in het lokaal van de jongens van Zoniën-internet: de finaleavond afsluiten zonder hen te bedanken voor al hun inzet, onmogelijk! Ik heb weer moeite om wakker te blijven op de weg naar huis maar ik geraak er heelhuids en moe maar voldaan kruip ik in mijn bed tegen 4.30 uur. De 55-ste druivenfeesten zitten er alweer op… Vrijdag 25 augustus 2006 Ik sta op om 5.45 uur en voel meteen: dit komt niet goed voor vandaag! De drukke dagen/avonden van de voorbije week eisen hun tol en ik ben echt wel moe! Ik maak mij klaar, haal de kranten en rijd richting Brussel. Eenmaal toegekomen op kantoor lees ik in volgelvlucht wat zoal werd geschreven over de speelplein-problematiek. Ik schiet vervolgens in gang maar geef er tegen 11.30 uur de brui aan voor vandaag. Ik keer huiswaarts waar ik vervolgens tot 15.30 uur een siesteke doe. Ik maak mij dan klaar en tegen 17 uur sta ik in Salons De Waerboom (http://www.waerboom.be): Kim Thielemans – werkende op onze dienst bevolking – en David zijn vandaag in het huwelijksbootje gestapt. Ik ben uiteraard niet alleen en ontmoet er heel wat volk van de gemeente en van het personeel, is eens iets anders hen zo te zien. Kim (in een trouwkleed van Nicky Vankets) en David zagen er in elk geval buitengewoon goed uit en ik wens hen ook langs deze weg heel veel succes en geluk toe! Zelf was het met het galabal van de KUB dat ik voor het eerst in de Waerboom kwam en sindsdien zeg ik: als ik ooit trouw (en dan zal ik toch wel moeten gevraagd worden want emancipatie of niet, ik vind dat dit van de man moet komen) dan zal het in de Waerboom zijn. Elk feest dat ik daar meemaak is echt wel dik in orde maar bon, zo zijn er nog andere lokaties ook uiteraard… Vermits ik nadien echt wel eens zin had in mosselen ga ik er ook eten met een vriend maar afspraak was duidelijk: het mocht niet te laat worden want morgen wacht mij een zware dag en nacht. Zo gevraagd, zo geschiedt: tegen 23 uur kruip ik in mijn bed.   Donderdag 24 augustus 2006 Ik sta vandaag wat later op want moet eerst naar het Vredegerecht waar de gemeente opnieuw wordt opgeroepen door de buurtbewoners van het speelplein in Oppem. Mijn wekker loopt dus af tegen 7.30 uur. Ik maak mij klaar en haal de kranten van gisteren en vandaag om toch wat op de hoogte te zijn van wat over de ‘problematiek’ wordt geschreven. Tegen 8.45 uur, goed op tijd dus, sta ik in het Vredegerecht in Wolvertem. De zitting begint om 9 uur en we hebben deze keer het geluk dat één van de advocaten (normaal is de regel dat zij eerst mogen gaan met hun zaken) voorstelt dat, gezien de aanwezigheid van de media, de zaak van het speelplein eerst zou worden genomen. We beginnen eraan tegen 9.15 uur maar de Vrederechter was blijkbaar in vorm: het gesprek tussen partijen duurt meer dan één uur! Veel wordt er eigenlijk niet afgesproken en ik ben vooral ook blij dat de Vrederechter heeft ingezien dat de gemeente reeds heel wat inspanningen (financieel, logistiek,…) heeft gedaan om de (over)last voor de klagers te beperken. Na een interview voor VTM gaan de burgemeester en ik nog iets drinken in hotel Falco met de 3 mannen van hun ploeg waarna ik naar Brussel vertrek. Ik kom er toe tegen 11.15 uur. Ik heb zowat op ‘automatische piloot’ de weg afgelegd want kreeg de ene telefoon na de andere van pers die informeerde naar het verloop van de zitting. Eenmaal toegekomen begin ik met het opstellen van een persbericht, dit vermijdt immers dat ik alles aan telefoon moet uitleggen of beperkt toch de tijd van de gesprekken. Ik vind bij het nalezen van mijn mails ook één van een ‘anonieme fan’ uit Overijse, echt lief: ‘geachte mevrouw. Ik ben een fan van u maar ik wens anoniem te blijven. Uw functie is om de finalisten te “coachen” maar de “coach” loopt meer in de “picture” dan de finalisten. Uw charmante uitstraling is dermate opvallend dat er geruchten de ronde zouden doen dat het reglement van de verkiezingen momenteel wordt herschreven. In deze optiek zal u dan zaterdag herverkozen worden tot druivenkoningin. Ik stem volledig in met deze gang van zaken. een anonieme fan’ Ik mag nu wel te oud zijn voor die verkiezing, ik zou zeker geen neen zeggen tegen zo’n herverkiezing. Een prachtige gemeente, aparte sfeer, vriendelijke mensen, … Verder probeer ik ook nog wat te werken maar dat lukt uiteraard niet zo goed gezien die drukte. Tegen 14.30 uur vertrek ik al terug op kantoor: om 15 uur word ik immers verwacht op het speelplein voor een interview met Ring TV. Ik heb eigenlijk weer totaal geen zenuwen dus dat valt best mee. Aan de reacties van de kinderen te horen (de waarheid komt uit de kindermond) leeft die zaak daar toch echt wel… Ik hoop met hen dat het nooit tot een sluiting, zelfs geen verplaatsing, hoeft te komen!! Vervolgens keer ik huiswaarts en werk ik verder op de computer. Ik sta voor één keer twee dagen achter met mijn dagboek en er zijn al mensen die mij vragen wanneer vervolg komt dus… Ik kijk thuis nog naar Ring TV en een stuk van het VTM-nieuws waarna ik naar Anouk vertrek. Samen met Julie & Michel + dochtertje Alix, Sigrid & Geert + dochertje Janne en zoontje Max, Philippe word ik door Noukie en Wim verwacht voor een gezellige avond. En dat wordt het ook: gezellig bijpraten en superlekker gegeten. Na het aperitief schotelt meester-kok Wim (die zijn verborgen talenten vandaag tentoon heeft gespreid) ons een heus menu voor: Gazpacho gevolgd door overheerlijke pasta en een dessert om u tegen te zeggen. Ik heb ervan genoten, bedankt aan hen!! Blijkbaar zit de rest van deze drukke week nog in mijn kleren want tegen het einde van de avond toe ben ik echt wel moe. Ik maak het dus geen kot in de nacht en kruip in mijn bed tegen 0.45 uur wat al meer dan laat genoeg is! Woensdag 23 augustus 2006 Na een korte nacht was het wel iets pijnlijker om op te staan tegen 8 uur maar bon, ze hebben mij thuis altijd geleerd ‘wie kan weggaan, moet ook kunnen gaan werken’ dus… Ik kom wat trager op gang dan anders, maak mij klaar en tegen 9 uur sta ik in Den Blank. Sinds ik druivenkoningin af ben (1999, ja ja, ik word oud…) ben ik PR-verantwoordelijke van Wielerclub de Sportvrienden van Overijse dus de druivenkoers en druivenveldrit zijn voor mij twee niet te missen evenementen in een jaar! Ik help eerst wat bij Luc (één van mijn beste vrienden trouwens, die zich 500 % inzet voor anderen en van wie ik reeds heel veel heb geleerd) op het secretariaat en tegen 10 uur heb ik mijn eerste ‘officiële’ taak: samen met Walter (Nederlands) leid ik de vergadering van de ploegdirecteurs (Frans). Altijd wel een speciaal moment want zoveel vrouwen zitten er niet in het wielermilieu dus… We sluiten de vergadering traditiegetrouw af met het trekken, door mijn onschuldige hand (toch wel) van de nummers voor de volgwagens. Ik ontvang nog wat mee diegenen die toekomen, krijg foto’s die een fotograaf vorig jaar nam, eet snel iets en tegen 10.45 uur vertrek ik naar het podium waar ik meteen verderwerk: druiven klaarzetten, Aquarius blikjes stapelen en los maken,… Straks is het hier een toeloop dus alles moet echt wel klaar staan. Rond 11.30 uur komt Marielyne toe: beide staan we er met kleine oogjes maar we zien het helemaal zitten. Tussen 11.30 en 12.30 uur komen de renners op het podium het deelnemersblad tekenen en wij overhandigen hen daar een prachtige tros druiven, een blikje Aquarius en… 3 kussen (2 voor de Duitsers). Wetende dat er 182 vertrekkers waren, we hebben dus wel wat ‘afgekust’! Eens het startsein gegeven (12.45 uur) ga ik samen met Marielyne een hapje eten in de VIP-ruimte. Ook deze keer heeft traiteur Luca een een superlekker (desserten incluis) buffet klaargemaakt. Ik had wel nog niet veel honger en heb mij dus beperkt tot soep en een bord met vis en rauwkost, heeft wel gesmaakt. We kregen aan tafel ook het gezelschap van Luc Van den Wyngaert (duivel doet al tijdens de feesten), Dirk Van de Cauter (super’chef’ van Den Blank: www.denblank.be) en later ook Florence & Geert) dus het was echt wel gezellig. Tegen 14.15 uur zijn we nog eens van dienst: de afwachtingskoers voor nieuwelingen zit erop dus Marilyne en ik overhandigen de bloemen en druiven op het podium. Nadien begeven we ons naar de VIP-ruimte (gelegen aan de aankomstzone) waar het mijn ‘taak’ is wat rond te gaan bij de mensen, aanwezig te zijn, VIP’s uitnodigen om eens tussen te rijden met de auto,… Echt wel leuk en iets voor mij! In de vierde plaatselijke (van de acht) rijden we met Florence, Marilyne en schepen Hermes Sanctorum even mee: daarmee zien we ook eens het parcours en of er veel volk op de been is. Vervolgens zet ik mij nog even bij de medewerkers van zoniën (www.druivenfeesten.be): zij brengen deze koers weer live op internet en verdienen echt wel een pluim voor de ontelbare uren vrijwilligerswerk tijdens deze feesten! Tegen 17 uur begeven we ons naar het podium waar we ook nu weer instaan voor de huldiging van de renners na de aankomst. We gaan nog heel even terug naar de VIP-ruimte voor een laatste drankje en tegen 18.15 uur keren Marilyne en ik, beide nog serieus moe van de avond voordien, huiswaarts. Ondanks het uur was er toch nog file op de baan zodat ik maar thuis ben tegen 19.15 uur. Ik ruim wat op, kijk nog heel even TV en zet mij dan achter de computer. Tegen 22.15 uur is mijn kaars uit en kruip ik eens op tijd in mijn bed. Het was in elk geval een superdag: zo’n mooi weer bovendien en zovele mensen terugzien en een babbeltje mee kunnen doen, puur genieten! Wil je mij ‘live’ aan het werk zien? Kijk dan op zondagnamiddag, voor de Vuelta, naar Sporza want zij brengen dan een uitgebreid verslag van deze 46ste Druivenkoers.   Dinsdag 22 augustus 2006 Ik sta op om 5.45 uur, maak mij klaar, haal de krant en rijd naar Brussel. Bij het doorbladeren van de krant valt mijn oog uiteraard meteen op twee artikels over Meise: een eerste over alweer vandalismestreken in de kerk van Meise en een tweede over iets dat mij zeer nauw aan het hart ligt: de omwonenden van het speelplein in Oppem die ons opnieuw oproepen voor de Vrederechter. Ik hoop echt dat we daar tot een oplossing gaan kunnen komen… Mijn werkdag zit erop om 15 uur waarna ik huiswaarts keer. Ik ruim wat op, werk nog wat op de computer, maak mijn gerief klaar voor morgen, neem een douche en kleed mij om. Tegen 18 uur ben ik op het gemeentehuis in Meise: ik ga er eerst even rond bij het personeel waarna ik om 18.30 uur met de marktcommissie vergader. Aansluitend is er om 19 uur de persvoorstelling van 20 jaar markt (gaat door op 9 september 2006). Vervolgens rijd ik naar Overijse waar ik, goed op tijd, toekom tegen 20.20 uur. Vanavond staat Will Tura op het programma van de druivenfeesten en vermits dit jaarlijks een topper van formaat is wou ik dat niet missen. Ik babbel eerst wat bij met mijn mede-queens Annick, Anouk, Florence en Marielyne. Ook Anouk’s papa en Ginny zijn van de partij. Het één uur durend optreden start rond 22.15 uur en pas dan leven we ons echt uit: wat een sfeer! Voor zij die er niet bij waren: jullie hebben iets gemist! Volgend jaar is het de 40ste keer dat ‘de Will’ in Overijse staat, noteer dat alvast in uw agenda! Net als tijdens ons queen-jaar mogen we nog eens mee het podium op om, samen met Marielyne, kussen en druiven uit te delen aan Will Tura en zijn band. Tot slot amuseren we ons nog op de after-fuif en ik ben maar al te gelukkig wanneer ik omstreeks 4.15 uur kan gaan slapen. Goed dat ik – vooral ook met de werken die ze momenteel doen op de Ring – de beslissing nam om in Overijse te blijven slapen. In elk geval: ik heb mij echt goed geamuseerd vandaag in Overijse! Het is er niet voor niets mijn ‘tweede thuis’. Maandag 21 augustus 2006 Pfft, het is intussen al weer maandag dus de wekker loopt af tegen 5.45 uur. Ik spring uit bed en nog geen minuut later (als ik langer blijf liggen is het helemaal om zeep…) sta ik al in de badkamer om mij klaar te maken. Het is er (niet alleen door de regen) aan te merken dat de ‘zomer’ stilaan ten einde loopt: het is nu bijna nog donker wanneer ik naar de krantenwinkel rijd. Ik rijd vervolgens door naar Brussel waar ik eerst de krant – met weinig ‘lokaal’ nieuws – doorblader en dan begin ik stilaan want op maandag heb ik maar een korte dag. Tegen 13 uur stop ik met werken en keer ik huiswaarts. Sinds de nierproblemen die ik vorig jaar heb gehad (als reactie op een spierontspannend medicijn) heb ik er ook een gewoonte van gemaakt op kantoor 2 liter water te drinken. Zelfs op maandag lukt mij dat ook al ben ik hier dan minder lang. Ik raad het elk van jullie in elk geval aan: het is goed voor de gezondheid én voor de lijn! Eenmaal thuis ruim ik eerst wat op en neem ik mij voor een kort siestake te doen van 14.30 tot 15.30 uur. Heeft echter niet mogen zijn: tegen 15.15 uur word ik ‘gewekt’ door journalist om te vragen wie de pastoor is in Meise… Dan maar terug aan het werk: teksten aanpassen op website, mails versturen, telefoneren, e.d. Tegen 18.30 uur kom ik toe in Brasserie het Fenikshof (http://users.telenet.be/hetfenikshof/) in Grimbergen. Dit werd een jaar geleden vernieuwd en het is er echt gezellig en lekker om iets te eten. Ik heb er afgesproken met Linda die net terug is uit vakantie dus we hebben heel wat bij te praten en dat gebeurt ook tussen mijn scampi’s (met heerlijke rucola-sla bij, daar ben ik dus ‘zot’ van) en haar pepersteak door. Tussendoor krijg ik ook nog telefoon van bewoners van de Kaarlijkstraat: het is buiten weer een hels weer en zij zijn weer het slachtoffer van een zoveelste water-en modderstroom. Openbare werken mag dan nog mijn bevoegdheid niet zijn, ik zit echt met die mensen in en dit kan zo niet verder. Hopelijk helpt mijn ‘meeduwen aan de kar’ wat! Nog voor we het goed en wel beseffen is het 21 uur en keren Linda en ik huiswaarts: er wacht mij nog een zware week dus ik heb mij voorgenomen vandaag eens op tijd te gaan slapen. Ik zet mij nog wat achter de computer en heel even is er ‘paniek’ wanneer fotograaf mij opbelt om te zeggen dat hij al mijn foto’s kwijt is maar uurtje later: eind goed, al goed gelukkig: dankzij de medewerking van een IT-er zijn ze terecht. Wat een opluchting want ik was en ben nu juist zo supertevreden over die foto’s…. Met een ‘gerust’ gemoed ga ik dan dodo doen tegen 22.15 uur. Oh ja, voor zij die denken: was eens een rustige/saaie dag voor Virginie. Wees maar zeker: tussen al die ‘drukte’ door (waarvoor ik wel zelf met veel plezier kies) koester ik zo’n rustige momenten echt wel!

 

		Campagnedagboek 2006 – van 14 tem 20 augustus
	Zondag 20 augustus 2006 Ben eigenlijk nog moe dus ik weet niet hoe het komt dat ik zo vroeg wakker ben maar bon: het is nog geen 8.45 uur wanneer ik mij achter de computer zet. Gezien de drukte en mijn vroege vertrekuur van gisteren heb ik twee dagen in te halen voor mijn dagboek dus daar begin ik dan maar mee. Vervolgens neem ik mijn reeks mails door en bekijk ik nog eens mijn website: webmaster Peter, net terug van een (welverdiende!) vakantie heeft gisteren nog hard verdergewerkt aan de website dus die oogt nu nog beter en vollediger als voordien. Rond 11 uur maak ik mij klaar want ook vandaag wordt ik in Overijse verwacht. Tegen 12.15 uur kom ik toe in de Ouwe Schuur (www.deouweschuur.be) in Maleizen waar zoals jaarlijks het verbroederingsdiner doorgaat. De delegaties van de zustersteden (Macon, Lecco, Bruttig-Fankel (daar ben ik destijds nog vijf –onvergetelijke – dagen geweest tijdens mijn koninginnejaar) en Modra) zijn allen vertegenwoordigd. De ideale gelegenheid om, vooral tijdens het aperitief, mijn Duits nog eens wat te oefenen. Aan tafel zit ik bij secretaris Luc Stoufs en schepen Hermes Sanctorum samen met de delegatie van Macon. Vermits ik tweetalig ben kost het mij daar gelukkig geen moeite om de gesprekken draaiende te houden. Ik krijg bovendien twee visitekaartjes mee naar huis en wordt uitgenodigd voor hun feesten half november: alleen al voor hun superwijnen zou ik dat wel willen doen! Met spijt in het hart moeten Marielyne en ik het dessert ook dit jaar aan ons laten voorbijgaan: we vertrekken tegen 14.30 uur in de Ouwe Schuur want we worden op de stoet verwacht. Marielyne om op de praalwagen te zitten, ik om de kandidates te begeleiden. De stoet vertrekt echter met een half uur vertraging dus we hadden eigenlijk gerust nog wat kunnen blijven. De wagen die de druivenkoningin (VW Fox) zaterdag wint, start als eerste samen met de 12 finalisten die het programma van de stoet uitdelen. Ik loop met hen mee (ik heb dus vandaag aan sport gedaan jawel!) en vul hun voorraad programma’s aan wanneer nodig. Tegen 16.30 uur begint het te regenen, wat zeg ik, te gieten. Door, door nat vlucht ik samen met de finalisten naar de VIP-ruimte in school waar we iets drinken en wat proberen op te drogen. Eens de hemel wat is opgeklaard keren we terug naar het Justus Lipsiusplein waar de finalistes worden voorgesteld op het podium en Perron Geluk nadien het beste van zichzelf geeft tijdens een optreden gesponsord door de Streekkrant. We drinken er nog iets en dan zit mijn ‘taak’ er op voor vandaag. Tegen 19 uur keer ik huiswaarts. Ik kruip nog wat achter de computer en plof mij, voor één keer, in de zetel voor TV: Fata Morgana heeft één van onze ‘buurgemeenten’ nl. Opwijk uitgedaagd dus dat kon ik toch niet missen?! Vervolgens lees ik nog wat interviews uit de krant en tegen 23 uur doe ik dodo. Het weekend zit er weer op nog voor ik maar beseft heb dat het weekend was!   Zaterdag 19 augustus 2006 Weekend maar gezien ik in Overijse wordt verwacht moet ik toch op tijd opstaan: 7 uur. Ik maak mij klaar, zorg dat ik niets vergeet want het wordt een lange dag en tegen 7.45 uur vertrek ik richting krantenwinkel. As usual doorblader ik snel even het regio-nieuws om te zien of er niets instaat dat ik ‘moet’ weten. Sinds ik druivenkoningin af ben (1999) sta ik in voor het opstellen van de vragen en de begeleiding van de kandidates tijdens de schifting, stoet, finale. Het is dus reeds de achtste keer dat ik dat doe en elk jaar opnieuw is dat echt een week waar ik naar uitkijk! Ook nu weer. Ik kom toe in Overijse tegen 8.20 uur alweer Ann en Marina al volop aan het werk zijn met de inschrijving van de meisjes. Uiteindelijk dagen er van de 88 ingeschreven maar 27 meisjes op (meer info en foto’s vinden jullie op www.druivenfeesten.be). Onbegrijpelijk eigenlijk: een verkiezing zonder vleeskeuring, waar men alleen maar kan bij winnen, zoveel reclame voor gemaakt en vooral zo’n grote prijzenpot, raar dat daar niet meer meisjes op afkomen! Bref, de afwezigen hebben ongelijk! Om 9.15 uur beginnen we – ik voel mij net de prof bij een examen – aan de schriftelijke proef (20 multiple choice vragen). De vragen zijn bewust makkelijker gemaakt dus ook de resultaten vallen goed mee. Van 10 tot 10.30 uur volgt er een korte koffiepauze waarna elk van de kandidates zich even kort voorstelt aan de 9-koppige jury. Tussen 11.30 en 13 uur is het vervolgens aperitief en lunchpauze, zowel voor de jury als voor de kandidates.  Wij krijgen door traiteur Luca (een echte aanrader) een lekkere koude schotel voorgeschoteld in de VIP-ruimte. Her en der wordt mij intussen ook verteld dat ik met artikel van ‘queen-mother’ in de speciale editie van de Streekkrant sta (die ook in de Markthallen ligt). Wel leuk. Van 13 tot 16 uur volgt het ‘serieuze’ werk: elke kandidate wordt gedurende een 5-tal minuten onderworpen aan vragen van de jury. Ik hou de klok nauwgezet in het oog en geef seintje wanneer de tijd om is. Eén voor één komt de volgende bij mij in de gang zitten wachten. Ik geef hen wat nuttige tips mee, probeer hen zoveel mogelijk op hun gemak (lukt al beter bij de ene dan bij de andere) en leer elk van hen wat beter kennen. Na de deliberatie van de jury volgt tegen 16.30 uur de ‘proclamatie’: de 12 finalisten krijgen hun lint en van de anderen – die allesbehalve met lege handen naar huis gaan – wordt noodgedwongen afscheid genomen. De mensen van Conrad Consulting (organiserend evenementenbureau) komen de meisjes briefen over het verdere verloop van de week en finale en ook ik tracht hen zoveel mogelijk bij te staan met raad en daad. Normaal worden we tegen 17.30 uur in de druivenexpo verwacht voor de fotosessies met de pers. Het Laatste Nieuws (Anja en Bart) vragen gezien hun agenda een uitzondering en willen de foto al nemen om 17.15 uur. Even ‘stressen’ dus om de 12 meisjes te verzamelen maar bon, eind goed al goed dus iedereen gelukkig. Na de fotosessies begint tegen 18 uur de openingsplechtigheid van de 55ste druivenfeesten waar de finalistes ook op het podium worden voorgesteld. Druivenkoninginnen Anouk & Florence zijn ook van de partij. Ik speel een ‘bijna thuismatch’ en ontmoet dus heel wat bekend volk. Altijd een leuk weerzien! Na de receptie en de opening van de druivententoonstelling (modern opgevat dit jaar) keren we terug naar de VIP-ruimte tegen 19.45 uur waar ons een varkenshaasje met groenten te wachten staat. Ik sla er ook een babbeltje met de immer sympathieke Jo van Cando (geluid en belichting). Die staat ook weer heel zware en vermoeiende dagen te wachten in Overijse! Tegen 20.45 uur raad ik de meisjes aan trui en/of jas mee te nemen want we gaan naar het openluchtspel aan het Kasteel van Isque. Het klank-en lichtspel is ook dit jaar weer meer dan de moeite waard en wordt tegen 22.10 uur afgsloten met een vuurwerk om U tegen te zeggen! Samen met de meisjes drink ik op het gemeenteplein nog een laatste glas dat wordt aangeboden door het gemeentebestuur en tegen 23.15 uur keer ik huiswaarts. De eerste ‘opdracht’ van de week zit erop en moe maar tevreden over het goede verloop (en geluk met het weer!) doe ik dodo tegen 0.30 uur.   Vrijdag 18 augustus 2006 Ik sta op om 5.40 uur, maak mij klaar en haal en doorblader de krant. Tegen 6.30 uur sta ik al bij de drukker (neen jullie hoeven mij niet zot te verklaren en blijkbaar ben ik niet de enige die zo vroeg begint te werken) met een heleboel vragen ivm verkiezingsdrukwerk. Mensen die mij kennen weten al: ik ben heel kritisch en veeleisend en hou dus graag zelf zoveel mogelijk ‘control’ over alles. Na een vlotte en productieve uitleg rijd ik naar Brussel en het is nog geen 7.15 uur wanneer ik daar aankom. Ik doorblader de krant (met daarin een artikel over omwonenden van De Nekeer die klagen van lawaai kantine) en zet mij aan het werk. De hele dag daardoor wordt ik wel hier en daar ‘onderbroken’ voor mails, telefoons, vragen i.v.m. de campagne maar bon: dat hoort erbij op een 8-tal weken van de verkiezingen! Tegen 16.45 uur keer ik huiswaarts: ik haal geld af en ga ook langs bij Emmy (wasserij) om mijn kledij op te halen. Na het doornemen van de post en wat ‘tokkelen’ op de computer vertrek ik tegen 18.15 uur naar Heidi Cloetens (vriendin – Druivenkoningin 1995). Haar vriend Peter is voor 3 dagen naar Pukkelpop dus kunnen wij er, samen met hun dochtertje Emilie, een gezellige ‘ladies-night’ van maken. En dat wordt het ook: Heidi maakt superlekkere Tagliatelli met zalm en brocoli klaar en vermits ik haar al een hele tijdje niet meer heb gezien is het wel leuk nog eens rustig en uitvoerig te kunnen bijpraten. Heidi is trouwens een vrouw die ik echt bewonder! Gezien het morgen een superdrukke dag wordt keer ik tijdig huiswaarts, maak ik mijn gerief voor morgen klaar en kruip ik tegen 23.15 uur onder de lakens.   Donderdag 17 augustus 2006 Ik sta op om 5.45 uur, haal de krant en rijd naar Brussel. Bij het lezen van de krant verslik ik mij zowaar ‘Secretaris trakteert schepenen op champagne’. Niets te secretaris: champagne kwam deze keer van mij! Bref, ben al blij dat de ochtendfoto in beide kranten goed meevalt. Gezien ‘huiswerk’ dat volgt uit vergaderingen van gisteren werk ik eerst wat voor de campagne: offertes vragen, alles op rijtje zetten voor folders, mails versturen naar mede-kandidaten over allerlei zaken,… Ik had er echt wel even zin in! Vervolgens vlieg ik erin met het invullen van aandelenregisters: is eens iets anders. ’s Middags ga ik lunchen (een overheerlijke pizza met zeevruchten) met Herman: hij wou mij nog een CD-rom overhandigen met een aantal (mooie) foto’s die hij nam op de trouw van Sarah en Frederik en daarmee konden we ook nog even rustig bijpraten voor zijn vertrek naar New York maandag as. We smeden tegelijk ook plannen om oudejaar in New York te vieren: een unieke gelegenheid zou dat alleszins wel zijn! Nadien is het nog werken geblazen tot 16.30 uur. In de namiddag ontving ik van collega Alexandra Lambrechts een exemplaar van het boek ‘Vennootschapsbelasting onder de knie’. Samen met haar vertaalde ik in april-mei gedurende uren en dagen de Franstalige versie van dat boek naar het Nederlands. Geeft wel een raar gevoel van onze naam nu vooraan en achteraan te zien staan op een boek! Ik rep mij vervolgens naar Meise (gelukkig valt de file mee) waar ik om 17 uur samen met de burgemeester afspraak heb bij Linda Wyns. Een constructief gesprek en ik ben o zo gelukkig dat Linda uiteindelijk toezegt om op de lijst te staan. Zij is echt een meerwaarde voor ons: een immer glimlachende vrouw! Vervolgens rest er mij enkel de tijd om snel iets anders te gaan aantrekken en mijn sportschoenen aan te doen want tegen 18.30 uur wordt ik aan de loods van Jan Lathouwers verwacht. Vanavond worden er in twee groepjes opnieuw kartelborden (www.luisterendenkendoen.be) geplaatst. Ik ga samen op stap met onze burgemeester, Luc (man van Solange Geeroms) en Johan Van Schel die ons vervoegt tegen 20 uur. Zij die dus denken dat kandidaten niet zelf de handen uit de mouwen steken of dat vrouwen niet dienstig kunnen zijn bij het plaatsen van borden: jullie vergissen zich. Ik heb echt wel mijn steentje kunnen bijdragen. Tegen 21 uur laat ik de mannen in de steek en keer ik huiswaarts waar ik nog tot 23 uur verderwerk op de computer.   Woensdag 16 augustus 2006 Gezien er eerst schepencollege is sta ik pas op om 5.55 uur. Ik maak mij klaar en haal nadien de krant die ik dan eerst al even doorblader in de auto. Tegen 6.45 uur ben ik op het gemeentehuis zodat ik Arlette nog wat kan helpen met alles klaar te zetten voor het schepencollege/ontbijt. Het is vandaag het laatste college van onze secretaris dus iedereen brengt iets mee: ik heb deze keer voor de champagne gezorgd. Tegen 7 uur komt iedereen stilaan toe, ook Harry, Joris en Koen van de pers ontbreken niet op het appel. We ontbijten eerst rustig, praten wat bij en tegen 7.45 uur beginnen we aan de dagorde (84 punten). Om 9.30 uur zit het schepencollege erop en rijd ik naar Brussel. Gelukkig dat het nog vakantie is en ik dus nauwelijks/geen file heb. Nog moe van het drukke weekend vlieg ik er meteen in. Tegen de middag krijg ik een sms en mailtje van Philippe om mij te zeggen dat mijn website ‘online’ staat en dat dus iedereen die nu naar www.virginiedeklippel.be surft het resultaat te zien krijgt van iets waaraan ik al maanden werk heb gehad. Een speciaal moment wel moet ik zeggen! Er moeten en zullen nog heel wat zaken worden aangepast/aangevuld (oa. foto’s) maar ik ben alleszins meer dan tevreden met het resultaat: een flashy/hot website is niet wat ik wou/wil maar de input en info die erop te vinden valt, daar hecht ik het grootste belang aan! BEDANKT aan Peter en Philippe voor al hun hulp en werk want zonder hen (ik ben verre van een informaticaspecialiste) was dit nooit mogelijk geweest!! Tegen 16.30 uur keer ik huiswaarts, ga ik langs bij de nieuwkuis en haal ik wat vitamientjes in de apotheek. Wat extra ‘punch’ in deze drukke tijden kan zeker geen kwaad. Eenmaal thuis zet ik mij achter de computer en brainstorm ik al wat voor de beide vergaderingen die ik voor vanavond heb vastgelegd. Ik sta deze keer als eerste vrouw en eerste jongere op de lijst dus was en is het normaal dat ik qua campagne de nodige initiatieven neem. Om 19 uur vergaderen we met de kandidaten (5 in totaal) van Jong VLD Meise in de Oppemse Hoeve. Het wordt een korte maar zeer constructieve vergadering en we sluiten af met een leuk en origineel idee: nu dat nog volledig zien uit te werken en klaar is kees. Tegen 20.30 uur is het de beurt aan de vrouwen (10 in totaal). Als men zegt dat vrouwen niet overeenkomen dan moet ik dat toch tegenspreken: dit groepje, dat grotendeels bestaat uit nieuwe mensen, klikt echt wel! We werken een idee uit waarmee ik reeds langer in mijn hoofd zat (neen, ik ga jullie hier alles niet verklappen…) en ook dat ziet er goed uit. Met een map vol huiswerk keer ik huiswaarts tegen 22.45 uur. Was er in elk geval niet kwaad om wat later in mijn bed te kunnen kruipen.   Dinsdag 15 augustus 2006 Feestdag en vierde weekenddag op rij maar eigenlijk eerste dag dat ik enigszins voel dat het weekend/vrijaf is. Gezien we maar in ons bed lagen tegen 4.30 uur ofzo en het morgen alweer werken geblazen is blijven we liggen tot 11 uur. Een groot stuk van de dag is dan al voorbij dus tijd om erin te vliegen. Dat ‘vliegen’ is anders wel een relatief begrip: ik weet niet of het ligt aan dat klein stukje zwemmen zondag of aan mijn danspasjes van gisteren (waaronder de Cirtaki) maar in elk geval: mijn kuiten begeven het van de pijn bij het opstaan en de hele dag is er weinig verbetering te merken. Ja, ja, ik heb het begrepen: ik moet aan lijn conditie bouwen! De vakantiedag vul ik hoofdzakelijk met een aantal huishoudelijke taken: wassen, opruimen, was oplooien, koken (neen, ik ben verre van een keukenprinses en het ontbreekt mij echt wel aan de nodige tijd om daar werk van te maken), afwassen, …Tja, hoort er ook af en toe bij he! Tegen het einde van de namiddag kruip ik achter mijn computer: ik pas nog wat de vragen voor Overijse aan, beantwoord en verstuur mails, werk voort aan mijn website en zet even een aantal praktische zaken voor de verkiezingen op een rij. Ik kleed mij vervolgens om en tegen 19.15 uur sta ik in ’t Duvelke (Westrode) waar er een receptie doorgaat voor de heropening van de zaak. Ik wens Patsy en Sandra in elk geval veel succes toe! Zelf was ik wel gelukkig eens te hebben kunnen bijpraten met Fabienne en Diego: zij hadden vroeger de krantenwinkel in Eversem, echt leuke en lieve mensen! Tegen 20.45 uur keer ik huiswaarts, maak ik mijn gerief voor morgen al wat klaar en in mijn bed lees ik nog wat in de Feeling. Het ‘weekend’ zit er ook weer op spijtiggenoeg.   Maandag 14 augustus 2006 Gezien ik een dagje verlof nam hoef ik zo vroeg niet op te staan en sta ik op om 8.15 uur. Ik kruip achter de computer, check mijn mails, neem het nieuws even door op de Standaard-website en surf naar een aantal andere (politieke) sites: een kijkje nemen kan nooit kwaad he?! Intussen stel ik, schaamtelijk eigenijk, ook vast dat ik superstijf ben: is het van het zwemmen of van dat klein stukje dat ik moest lopen, ik weet het niet maar ik moet alleszins dringend terug aan sport doen! Tegen 10 uur maak ik mij klaar, haal ik de krant en ga ik boodschappen doen in de Colruyt. Ik laad alles uit, ruim op en tegen 11.40 uur is het tijd om mijn tailleur aan te trekken: om 12.30 uur trouwen Jo Van den Brande (kandidaat 23 op onze lijst) en Nadia Verdoodt in het gemeentehuis van Wolvertem en dat wil ik voor geen geld missen! Zonde van het slechte weer maar dat kon in elk geval de pret niet bederven: Nadia zag er echt beeldig uit in haar creatie van Nicky Vankets en ook hun vrienden die in de suite lopen zagen er goed uit. Na een eerste glas op het gemeentehuis gaat het richting Terassel. Daar start om 13.30 uur een vrijzinnige maar o zo persoonlijke en supermooie viering: heel mooie teksten, live gezongen muziek door een meisje met een gouden stem, … Zij die er niet bij waren hebben echt iets gemist! Na de receptie keer ik huiswaarts tegen 15.15 uur. Veel meer tijd dan even de krant lezen en wat achter de computer kruipen rest er mij niet want tegen 16.45 uur moet ik mij alweer klaarmaken voor het avondfeest. Tegen 17.45 uur (leek mij oorspronkelijk vroeg maar als ik nu achteraf terugkijk hoe snel de tijd weer is vooruit gegaan…) komen we toe in feestzaal San Marco Village: het is de eerste keer dat wij daar een trouwfeest meemaken. Echt een speciale en prachtige zaal: een kopie van het plein in Venetië, schept echt wel een speciale sfeer. Ook het eten (lenteslaatje, minestrone, superuitgebreid buffet met alles erop en eraan, dessertenbuffet) en de wijn waren echt goed. Rond 22 uur vervoegen de mensen ons die naar het dansfeest komen. Onnodig te zeggen dat er heel wat personen waren uit de politiek, van school, middenstand,… Heel wat volk uit onze eigen gemeente dus de dansvloer wordt meteen en tot in de vroege uurtjes ingepalmd. Ook ik, ben eigenlijk niet zo’n danstype, waag mij een aantal keer aan wat danspasjes. Heel moe maar tevreden keren we huiswaarts tegen 4 uur. We hebben ons echt goed geamuseerd! En passant zetten we ook de dochter van Stan Tourné (getuige van Jo) en haar vriend af in Eversem: Stan was nog niet van plan naar huis te gaan dus anders gingen zij dutje doen in de auto. In elk geval: BEDANKT Nadia en Jo dat we deze unieke gebeurtenis met jullie mochten vieren en we wensen jullie een lang en gelukkig leven samen!

		Campagnedagboek 2006 – van 7 tem 13 augustus
	Zondag 13 augustus 2006 Mijn natuurlijke klok wekt mij rond 8.45 uur dus ik sta dan maar op en zet mij zo goed als meteen achter de computer. Ik beantwoord eerst een aantal mails die ik ontving, vul dan mijn dagboek aan en schiet in gang voor de vragen van de Druivenkoninginfinale in Overijse op zaterdag 26 augustus as. Sinds ik Druivenkoningin af ben (1999) sta ik in voor de begeleiding van de kandidates en finalisten evenals voor het opstellen van de schriftelijke proef. Het systeem is dit jaar veranderd: de kandidaten krijgen bij de schifting 20 multiple-choice vragen over algemene kennis en op de finale krijgen de 12 finalisten 10 vragen over Overijse en de druiven. Tegen 11.30 uur ben ik klaar en is het tijd om mijn zak klaar te maken en mij om te kleden. Om 12.20 uur vertrek ik naar de recreatlon in Meise. Daar start ik om 13.30 uur samen met de burgemeester (fietsen), ik (zwemmen) en Jo Van den Brande (lopen) in de fun-reeks. Gelukkig is de ‘spirit’ daar ‘deelnemen is belangrijker dan winnen’ want vooral de burgemeester en ik, beide te weing getraind, hebben het zwaar! Ik zwem echt graag en heb vroeger nog jaren competitie gezwommen en bij deze neem ik mij voor om volgend jaar getrainder aan de start te komen. In elk geval: Bruno, Jan, Stan, Solange, Elise, Nancy, Sonia, Suzy,… BEDANKT voor het komen supporteren. Was wel leuk! Om 15.30 uur is het de beurt aan de wedstrijd-reeks. Geert, die dat al 2 jaar op rij in trio won, doet voor het eerst alleen mee en de zenuwen zijn er uiteraard niet minder op! Ik neem wat foto’s en bij het lopen rijd ik hem tegemoet om wat moed in te spreken. Voor zijn eerste keer verre van slecht, integendeel zelfs: hij komt binnen na 53 minuten en 1 seconde en dit zelfs als eerste solo uit Wolvertem – Meise. Rond 17.30 uur is er de prijsuitreiking en de trekking van de tombola (waarbij amper iemand met lege handen naar huis gaat). Ik blijf nadien nog wat napraten en keer, na een sportieve en gezellige namiddag, huiswaarts tegen 19 uur. Ik eet eerst (belangrijk voor sportmensen, hihi…) en kruip dan nog tot 23 uur achter de computer om deze keer de vragen van de schifting af te werken. Dit is een ander paar mouwen: 20 vragen algemene kennis, invulbaar door meisjes van 18 tot 24 jaar, niet evident om mij in hun plaats te zetten! Bref, het is mij wel gelukt dus ik heb er weer een productieve dag opzitten.   Zaterdag 12 augustus 2006 Ik sta op om 8.30 uur en kruip zo goed als meteen achter de computer: ik neem even het nieuws door op de Standaard, check en beantwoord mijn mails en vul mijn dagboek aan. Tegen 9.40 uur schiet ik in gang en maak ik mij klaar. Om 10.15 uur vertrek ik voor een lange dag ‘activiteiten’. Ik stop eerst aan de krantenwinkel waarna ik in de auto eerst het regionaal nieuws doorblader: als er iets van Meise instaat word ik daar soms ook over aangesproken dus ik ben dan graag vooraf op de hoogte! Tegen 11 uur sta ik op het eerste jubileum van de dag: de ouders van onze boekhouder Luc zijn zestig jaar getrouwd en we ontvangen hen op het gemeentehuis in Meise. Ellie vertelt er over hun nachtelijk bezoek aan de dodentocht en even heb ik spijt dat ik toch niet een aantal kilometers heb meegestapt. Een aantal jaar geleden stapte ik mee voor een goed doel maar, niet-getraind zijnde, gaf ik op aan de Duvel na 38 km. Ik was stikkapot maar achteraf bekeken was het wel een zalig gevoel! Om 12 uur is het tweede diamanten (zestig jaar) jubileum aan de beurt: we ontvangen hen deze keer op het gemeentehuis in Wolvertem. Er was hier heel wat familie bij en dat maakt het natuurlijk des te gezelliger. Nadien ga ik boodschappen doen in de parfumerie en spring ik heel even thuis binnen. Tegen 14 uur sta ik bij Jan Lathouwers waar we vergadering hebben met de VLD-kandidaten. Om 15 uur vervoegen ook de kartel-kandidaten en de drukker ons. We krijgen de eerste ontwerpen te zien van de campagne en de sfeer zit er goed in. Ik keer dan ook ‘huiswaarts’ met een goed gevoel. Om 16 uur staat de derde en laatste jubileum van de dag op het programma: deze keer worden we verwacht voor de receptie in de Lindeboom en vermits het de schoonouders van onze burgemeester zijn die de feestvarkens zijn is dat wel iets speciaals. Drie 60-jarige jubilea vandaag en zonder overdrijven: ze zagen er allen nog zeer goed uit. Dat ze mij ook maar eens hun ‘trucen’ doorgeven! Tegen 17.30 uur rijd ik naar de aankomst van de VWF-koers die doorgaat in Wolvertem: ik kom er toe tijdens de voorlaatste ronde dus dat is echt ideaal! Ik maak de aankomsten nog mee en in één van de categorieën is het zelfs Geert’s nonkel, Dirk De Bondt, die als streekrenner op een paar meters van zijn deur wint. Bij de Palm werkende is er bij hem thuis een terras ingericht waar Geert en ik nog wat blijven hangen. Om 19 uur ga ik een kijkje nemen op Krotrock: er is wel al wat volk komen opdagen, de sfeer zit erin en de organisatoren prijzen zich gelukkig dat de aangekondigde regen uitblijft. Om 20.10 uur (tien minuten te laat maar toch nog voor het ‘feesstvarken’) sta ik op de Louizalaan in het Callens Cafe (www.callenscafe.be) waar er voor Herman, zeer goede vriend waarmee ik ben afgestudeerd op de VUB, een verrassingsetentje wordt georganiseerd. Hij werkt momenteel in Luxemburg maar vertrekt binnen één week voor minstens zes maanden naar New York waar hij gaat werken in een bank. Als het daar goed is wil hij bovendien daar blijven dus die zullen we misschien zo snel nog niet terugzien spijtiggenoeg. Hij is in elk geval blij verrast ons te zien en het wordt een gezellige avond (ik was trouwens blij verrast ook nog eens mijn medestudenten Geert en Pia terug te zien). Na eten verhuizen we naar een bar maar tegen 1.15 uur geef ik het op: ik ben stikkapot (wat een dag ook!) en ga in mijn bed kruipen. Bovendien neem ik morgen deel aan de recreatlon dus te moe ben ik beter ook niet… Eens ik in mijn bed lig duurt het in elk geval geen 5 minuten voor ik in slaap lig! Vrijdag 11 augustus 2006 Wat pijnlijker dan normaal maar toch, met volle moed, opgestaan om 5.45 uur. Mij aangekleed, krant gehaald, naar Brussel gereden en daar eerst de krant doorbladerd. Er staan deze keer weer 2 artikels in over Meise, wel leuk want bij zijn eigen gemeente voelt men zich uiteraard altijd meer betrokken… Ik maak er geen lange werkdag van (hoewel, ik begin altijd heel vroeg en ’s middags neem ik zelfs vaak geen lunchpauze) maar werk wel goed en productief door. Feit dat ik weet dat ik nadien 4 dagen ‘thuis’ ben zal daar waarschijnlijk wel voor iets tussen zitten als stimulans! Tegen 15.15 uur keer ik huiswaarts want om 16 uur hebben de burgemeester en ik een vergadering in de Brazaville met iemand die zich eventueel geroepen voelt om ad-interim voorzitter te worden van VLD Meise. Peter is iemand die mij eind mei spontaan aansprak nadat ik in het panel had gezeten tijdens een politiek debat in onze gemeente (waarop ik nadien zelfs felicitaties kreeg van beide moderatoren van de VRT. Zij stonden versteld hoe overtuigend en gemotiveerd ik overkwam. Altijd leuk om horen en lezen uiteraard en dit des te meer gezien de andere panelleden echt al ervaren politiekers van onze gemeente waren). Wat het ook wordt: in elk geval al bedankt Peter voor al uw interesse en steun! Na een constructief gesprek rijd ik tegen 17.15 uur naar Humbeek waar ik stop aan de Delhaize voor de boodschappen die mijn broer heeft gevraagd. Zij komen immers terug van vakantie maar hij moet morgenvroeg al meteen vliegen (bij Virgin) en vroeg dus wat zaken in huis te halen. Die Delhaize in de Kerkstraat is recent volledig vernieuwd en, onvoorstelbaar voor zo’n groot warenhuis, maar het resultaat is gewoonweg prachtig! Blijkbaar zijn heel wat mensen die mening toegedaan want ik kom verbazingwekkend veel mensen van Meise tegen en allen zeggen ze mij “dit ontbreekt echt nog in Meise”. Ik zet de boodschappen af en rijd naar huis waar ik mij wat verfris en omkleed. Om 19.15 uur vertrekken Geert en ik naar het Italiaans restaurant ‘Le Stelle’ in Schaarbeek. Gezien de recreatlon wou Geert liefst iets eten met vis en pasta en ik was er al een aantal keer geweest dsus was het ideaal om hem daarmee eens te verassen. Een echte aanrader! Dit restaurant wordt trouwens ook druk bezocht door politiekers en ‘bekende’ mensen. Deze keer was het Geike van Hooverphonic die de tafel rechtover ons zat. Tegen 24 uur kruip ik in mijn bed en ik probeer nog even niet stil te staan bij de drukke dag die mij morgen te wachten staat!   Donderdag 10 augustus 2006 Laten we geen (goede?) gewoonte veranderen: 5.45 uur opgestaan, krant halen, naar Brussel rijden en krant doorbladeren. Mijn oog valt meteen op artikel met foto van zwaar verkeersongeval op Strombeek Beverselaan. Een jongen van 23 uit Wolvertem liet daarbij het leven. Later op de dag hoor ik van iemand vertellen dat hij iemand had ingehaald die 110 reed en dat hij bijna zeker 160 moet hebben gereden. Preken en hier oproepen tot ‘voorzichtig’ rijden ga ik niet doen maar zoiets raakt mij toch wel… Er wacht mij op kantoor een dringende dagvaarding dus ik schiet snel in gang en handel eerst dat af. Nadien, en gelukkig dat ik ben, stuur ik alles door voor onze Burgerkrant: eind goed, al goed dan toch uiteindelijk. Wat later krijg ik zelfs een mailtje van Joris om te melden dat het aangeleverde materiaal deze keer dik in orde is. Mijn dag kan niet meer stuk! Tijdens de middag laat ik mijn nagels bijwerken. Ik werk nadien nog wat verder maar geef er al om 15.15 uur de brui aan: mijn mama verjaart vandaag en ik heb met haar afgesproken om iets te gaan drinken in het Woluwe Shopping Center. Ik hoop zo hard nog vele verjaardagen met haar te kunnen vieren! Het was in elk geval een gezellige babbel. Tegen 17.30 uur keer ik huiswaarts want om 18 uur word ik verwacht op het gemeentehuis voor een vergadering ivm de automatenwinkel. Alle partijen zitten eens samen rond de tafel en blijkbaar is het mijn geluksdag: we komen allen tot een compromis. Wat ben ik gelukkig als schepen van middenstand want uiteindelijk zijn het ook de handelaars en zelfstandigen die onze gemeente mee draaiende en levendig houden! Om 19.15 uur zit het erop en ga ik mij snel thuis verfrissen en omkleden. Tegen 20 uur heb ik in Vilvoorde afgesproken om samen met Anouk, Wim en Philippe (bedankt voor het voorstel Wim!) te gaan eten. We gaan naar een nieuw restaurant (’t Onbekende) en ik kan maar één ding zeggen: leuk en modern kader, superlekker eten en dito wijnen. Surf maar naar www.tonbekende.be, een echte aanrader! We vertrekken daar als laatste tegen 22.45 uur en rijden dan nog door naar Kobbegem waar Philippe ons uitnodigt om nog iets bij hem te komen drinken. Die heeft boven een supersalon met groot scherm: goede wijn, muziek van Seal,… Echt gezellig! Om 0.45 uur sla ik nog een uitnodiging af om een stapje in de wereld te gaan zetten (Jeux d’Hiver in Brussel) en keer ik huiswaarts: morgen laatste werkdag van de week en anders lukt het helemaal niet…   Woensdag 9 augustus Usual stuff: 5.45 uur opgestaan, krant halen, naar Brussel rijden en krant doorbladeren. Daarna is het weer werken geblazen. Gelukkig dat het momenteel iets rustiger is op het werk gezien de gerechtelijke vakantie zodat ik tussendoor eens af en toe iets kan doen ter voorbereiding van de campagne. Vandaag bvb. is dat het verderwerken aan de Burgerkrant die zal worden bedeeld half september: teksten verzamelen en krijgen van 18 personen, geen evidentie! ’s Middags ga ik lunchen met Joris die werkt voor de Burgerkrant. Kunnen we eens wat bijpraten en het ook eens over iets anders hebben dan over teksten, lay-out en dies meer. Hij leert mij bovendien een Indisch restaurant kennen aan de beurs: ‘La Maharani’. Een echte aanrader en dit des te meer voor mij die graag gekruid en pikant eet: ik aarzel dus geen seconde en neem als hoofdgerecht de scampi’s Vindaloo (meest pikante bereiding). Echt lekker! Ik stop rond 17 uur met werken en ga huiswaarts waar ik eigenlijk de rest van de avond spendeer aan het verbeteren/aanpassen/updaten ed. van deze website. Ik was tevens uitgenodigd voor een Mexicaanse avond bij Anouk’s mama maar besluit eens wijselijk van door te werken omdat er anders nooit geen einde aan komt. Tussendoor bel ik ook nog even naar mijn meter/grootmoeder (‘marainne’): zij wordt vandaag 84 jaar en zit in een rusthuis in Kuurne. Ik praat telefonisch ook bij met vriendin en gewezen Druivenkoningin Julie.  Ook zij is zwanger en telt stilaan af. Ik neem tot slot nog een zalig warm bad, lees de krant nog wat en kruip eens wat vroeger dan normaal (22.45 uur) onder de lakens. Dinsdag 8 augustus 2006 Ochtendritueel: 5.45 uur opgestaan, krant halen, naar Brussel rijden, krant doorbladeren (duidelijk komkommertijd want veel regionaal nieuws staat er momenteel niet in. Stilte voor de storm waarschijnlijk!), mailtje sturen naar zij die mij hun artikel voor de Burgerkrant nog niet overmaakten en dan vlieg ik erin. Ik bel in de voormiddag ook even naar Katleen om te zien hoe ze het stelt als kersverse mama: nog wat pijn en moe na (te) korte nacht maar ze klinkt in elk geval goed en opgewekt. Zal blij zijn haar straks te zien! Tussen 12 en 14 uur zit ik op kantoor met de vergadering van de marketing commissie waarvan ik deel uitmaak: we organiseren momenteel het weekend voor de dertig jaar van kantoor dus dat is best wel leuk. Tegen 15.15 uur keer ik huiswaarts: normaal heb ik zitdag op dinsdag maar ik heb verwittigd dat ik vandaag ga ‘passen’. Er zijn in de vakantie toch niet veel bezoekers en men kan mij nog steeds telefonisch of per mail bereiken indien nodig. Ik neem mijn post snel door thuis, zet de computer nog even aan om verder te werken aan de Burgerkrant en nadien is het alweer tijd om te vertrekken. Tegen 16.30 uur pik ik Anouk op in Machelen want we gaan samen op babybezoek. Dedju zeg, ondanks de vakantie was er een helse file richting Leuven. Eenmaal toegekomen blijkt dat we eigenlijk nog te vroeg zijn en dat het bezoekuur pas begint om 18 uur. Noukie en ik besluiten dan maar eerst een bezoekje te brengen aan de cafetaria waar ik bovendien een overheerlijk slaatje eet. Bezoekje aan Katleen, Olivier en Mathis was echt wel gezellig nadien: onze Druivenkoningin 2001 zag er alweer – en zoals altijd trouwens – stralend uit en zij en Olivier hebben en superschattig zoontje Mathis. Aan hun verhaal te horen is de bevalling zelf echt voorspoedig verlopen dus ik ben er zeker van: zij zullen het zeker niet bij één kindje laten! Tegen 20 uur ben ik thuis en kruip ik alweer achter de computer om verder te werken aan mijn website en de aanpassingen en verbeteringen te doen die men mij reeds overmaakte (zal daar nog wel even zoet mee zijn!). Tegelijk ontvang ik ook mail van Jef die mij zegt dat hij nog eens is gaan kijken naar ontwerp van deze site en dat hij echt onder de indruk was en dat het professioneel oogt! Doet wel plezier want nu ik er zelf zoveel tijd insteek besef ik maar al te goed hoeveel werk zo’n website vraagt. Dank in elk geval aan mijn webmaster Peter en aan Philippe want zonder hen zou deze website nooit mogelijk zijn geweest! Eens 20.30 uur dringt er zich weer een politiek probleem aan dat zo snel mogelijk en zo goed mogelijk moet worden opgelost. Ik vul dus verder het grootste deel van de avond met het beantwoorden en doen van telefoons in de hoop dat ze finaal nog iets zullen opleveren ook. Tegen 23.30 uur kruip ik in mijn bed en besef ik opeens dat het vandaag, binnen exact twee maanden, verkiezingen zijn. Ik wou soms dat het al achter de rug was! Campagne voeren is leuk maar er komt zoveel bij kijken dat het bij momenten echt wel in de kleren kruipt. Niet getreurd echter: ik heb het er graag voor over! Maandag 7 augustus 2006 Ochtendritueel: 5.45 uur opgestaan, krant halen, naar Brussel rijden, krant doorbladeren en erin vliegen. Omstreeks 9 uur komt eerste collega Vinciane toe en opeens bevangt mij even de schrik: zij vraagt mij hoe mijn weekend was en ik bedenk opeens dat dit weekend vrij druk was maar dat het vanaf volgend weekend t.e.m. 8 oktober SUPERdruk wordt. Daartussen komt dan ook nog eens de praktische organisatie en uitwerking van de campagne… Ik hoop dat ik het volhoud en zou mij beter eens wat goede vitamines aanschaffen. Rond 12 uur krijg ik sms van Olivier, vriend van Katleen (Druivenkoningin 2001 en supervriendin): “Mathis heet ons zoontje. Geboren vandaag om 7u15 en 3 kg 740, 49 cm. Wij stellen het erg goed”. Dikke PROFICIAT aan hen! Normaal was geboorte gepland voor 12 augustus maar ik weet dat de laatste loodjes echt zwaar wogen voor Katleen en dat ze er dus niet kwaad zullen om zijn dat ze er wat vroeger van af zijn. Tegen 13 uur zit mijn werkdag erop. Ik rijd eerst naar AZ Jette waar mijn moeder haar wekelijkse chemokuur krijgt en hou haar wat gezelschap. Tegen 15.15 uur rijd ik naar Sonia (heel actieve voorzitster van de werkgroep ‘promotie’). We overlopen samen een aantal zaken van de campagne en ik vergeet vooral ook niet de CD-rom met de foto’s van de kandidaten want die hebben ze in Brussel nodig voor de opmaak van onze Burgerkrant. Rond 16.15 uur kom ik thuis, ruim ik eerst wat op en kruip ik weer achter de computer: mail, verwerken teksten van de kandidaten voor de Burgerkrant,… Tegen 19.15 uur kan ik alweer vertrekken: we worden immers bij mensen thuis verwacht voor een 60-jarig jubileum. Ondanks mijn GPS rijd ik deze keer grandioos verkeerd (was niet de enige dus zal dan toch niet zozeer aan mij hebben gelegen…J): ik had immers niet verwacht dat er echt een huis gelegen was aan de A12. Mits de aanwijzingen van onze burgemeester geraken we er uiteindelijk toch allemaal. Na de jubilee rijd ik door naar Brussel: Noukie’s mama geeft daar een BBQ voor een aantal mensen van de familie en ik ben mee uitgenodigd. Noukie’s papa woont reeds jaar en dag met stiefmama Ginny in Amerika dus het was ook nu weer een leuk weerzien met hen vermits ze hier niet vaak zijn. Ginny geeft mij ook wat ‘levenslessen’ mee die ik zeker zal proberen te onthouden en op te volgen! In de loop van de avond krijg ik ook sms van Katleen: ze voelt zich goed, was een leuke ervaring en hoopt ons snel te zien. Klinkt allemaal goed dus ben al echt benieuwd naar babietje! Mijn cadeautje op de geboortelijst is in elk geval al geregeld. Na een gezellige avond kruip ik tegen 23.30 uur in mijn bed.

		Campagnedagboek 2006 – van 31 juli tem 6 augustus
	Zondag 6 augustus 2006 Ondanks het gevorderde uur dat ik vannacht in mijn bed lag ben ik toch meer dan op tijd wakker: 8.45 uur. Tijd ‘zat’ dus om eens wat door te werken: opruimen, tekst voor Burgerkrant, aanpassingen website,… De tijd vliegt snel en voor ik het goed en wel besef is het 13.15 uur, loop ik nog steeds rond in mijn pyama (foei, foei van mij…) en is het meer dan tijd om mij klaar te maken voor de Gouden Fiets. Tegen 14.30 uur zak ik af naar het centrum van Wolvertem: daar vindt vandaag de Gouden Fiets Eddy Merckx plaats, een jaarlijks wielerhoogtepunt voor de gemeente! Geert stond hier destijds nog als 3de op het podium en won daar toen zelfs een prachtige Eddy Merckx-fiets mee (nu nog trouwens vertelt gewezen burgemeester Frans Kerremans aan iedereen dat hij dat jaar geld verdiend heeft met Geert: hij had 200 BEF ingezet op Geert en ontving er 800 BEF voor terug). Ik sla een babbeltje met politieman Freddy Horickx, praat wat bij met de aanwezigen, perslui, fotografen, koerscommissarissen (ik voel mij opeens zoveel jaar jonger wanneer ik nauwelijks een koers miste…) en geniet van het begin van de wedstrijd: 120 nieuwelingen, da’s niet niks! Ronde 2, 3, en 4 rijd ik mee met politieagent Willy Roosemont die ook deze keer weer alles tot in de puntjes heeft voorbereid. Ze rijden nu met een grote/hoge 4 x 4 wat maakt dat ik een heel mooi overzicht heb en heel wat mensen langs de kant herken. Leuk in elk geval dat er dit jaar weer wat meer toeschouwers waren! De laatste 2 ronden (5 en 6) beleef ik aan de aankomst. Freddy Misotten probeert mij aldaar te overtuigen om op zaterdag 26 augtus mee te rijden in de koppeltijdrit die hij organiseert maar ik begeleid die dag de finalisten op de finale van de druivenkoningin dus dat wordt moeilijk, zoniet onmogelijk om te combineren spijtiggenoeg. Na de aankomst – met prachtig podium – ben ik als schepen van sport mee van dienst voor de overhandiging van de prijzen samen met onze burgemeester, voorzitter Eduard Pelicaen, Anne-Marie Ilie (finaliste nr.10 Miss Belgium Beauty) en Eddy Merckx-zelf. Ik eet nadien nog wat escargots (voor de meesten vieze beestjes, voor mij een ware lekkernij…) en zak nadien af naar de Sportschuur waar de receptie met genodigden en overwinnaars begint om 18 uur. Na de ook hier weer ‘ceremonie protocolaire’ is het tijd voor een natje (veel te weinig!!) en een droogje. Ik praat wat bij met een aantal mensen en vooral ook met vriend Bernard Callens (zie ook rubriek opinies/citaten) die ik meestal nog maar één keer per jaar zie. Tegen 20 uur zak ik af naar huis en sluit ik het weekend af op een rustige en relaxe manier: een zalig warm bad, een reportage over wijlen Hugo Schiltz op Canvas en in mijn bed lees ik nog een aantal artikels uit de weekendkrant. Zaterdag 5 augustus 2006 Het is weekend dus ik sta toch wat later op dan normaal (moet toch ooit wat bijslapen op een week…) zijnde om 8.30 uur. Ik zet de dag in met wat huishoudelijke taken, maak mij klaar en ga achter de krant. Het regionale nieuws overloop ik vluchtig in de auto (deze keer staat onze kartellijst erin) en tegen 11.20 uur ben ik aan het gemeentehuis in Meise voor opnieuw een 50-jarig jubileum. Ik doe een babbeltje met fotografe Anja en ook nu weer hebben de jubilarissen en familie de viering weten te appreciëren want feit dat de receptie 1 uur 15 minuten duurde zegt uiteraard genoeg. Eenmaal buiten spreek ik af met de burgemeester en Johan voor ’s avonds en ga ik nog eens rustig rond op de markt. Tegen 15 uur zit ik op het terras van De Met in Vilvoorde waar ik afgesproken heb met mijn vriendin Anouk (‘Noukie’). Zij is net terug van een weekje vakantie in Mallorca dus we hebben wel wat bij te praten. Ik neem een Sangria en kan eenieder daar ook de koude tapas aanraden: echt niet duur maar wel lekker en smaakt nog des te meer als men nog niets gegeten heeft. Tegen 16.15 uur beslissen we – tja, 2 vrouwen op stap… – de winkels te gaan doen. We doen al wat (leuke) ideeën op voor de wintercollectie en Anouk vindt ook de cadeautjes die ze zocht en een heel mooi uitfitje voor oudste dochter Emma. Van het shoppen hebben we uiteraard weer dorst gekregen dus we eindigen waar we begonnen zijn: op het terras van de Met. Om 18.10 uur nemen we afscheid en rijd ik door naar de Kromme Eik in Grimbergen: we gaan daar samen met mijn ouders en het gezinnetje van mijn broer (die morgen voor een week naar Frankrijk vertrekt) iets eten. Een echte aanrader in elk geval: een superspeelhoek voor de kinderen, een prachtige speeltuin buiten ook en bovenal: heel lekker eten! De porties zijn wel enorm groot dus ik prijs mij gelukkig dat bij het bestellen de opdienster mij heeft aangeraden het te houden bij de gewone spaghetti terwijl ik de grote in gedachten had. Zelfs die gewone moest ik al deels laten staan… Tegen 20.20 uur moet ik de ‘bende’ achterlaten want we hebben afgesproken in Oppem. Onderweg pik ik Johan Van Schel en echtgenote Chris op die met mij meerijden naar de Oppemse Hoeve. In navolging van Oppem Kermis is er daar vandaag een optreden van de vissers van Capri: Marcel Cloots & Marcel uit Château Bravoure. Uit ervaring weet ik dat zij er sfeer weten in te brengen en dat is ook nu weer het geval. We hebben geluk met ’t weer, er is heel wat volk en de tuin is echt gezellig ingericht. Ook Nancy en haar man Serge en de burgemeester met vrouw Marie-José vervoegen ons. De burgemeester kan het zich ook deze keer (ondanks het tegenstribbelen van zijn vrouwtje Marie-José) niet laten en gaat een verzoeknummer aanvragen: ‘Blauw’ van Will Tura… Een dansje hierop placeren kon uiteraard niet ontbreken en ik heb ook nu weer de eer “danspartner” van dienst te zijn: onze aanwezigheid is in elk geval ook deze keer niet onopgemerkt voorbij gegaan… De sfeer zat er nog goed in maar tegen 10.15 uur beslissen we toch naar de volgende ‘halte’ te gaan: de Hawai-fuif in Meise georganiseerd door jeugdhuis Knodde. Ook dit jaar hadden ze er buitengewoon goed hun werk van gemaakt: prachtige inrichting, gezellige sfeer, zalige cocktail-bar, super muziek. Een echte aanrader en een jaarlijks niet te missen evenement in Meise! Ik zag heel wat bekend volk en zag ook heel wat mensen terug die ik al lang niet meer had gezien. Ik heb er echt van genoten! Niet verwonderlijk dus dat ik pas tegen 2.15 uur in mijn bed lag…   Vrijdag 4 augustus 2006 Een ‘ordinaire’ dag: opstaan om 5.40 uur, klaarmaken, krant halen in de winkel en dan naar kantoor in Brussel. Het is nog geen 6.30 uur wanneer ik daar toekom. Ik doorblader er eerst de krant en lees het regionale nieuws (met daarin een bevestiging van een reeds lang bestaand vermoeden: onze secretaris duwt de CD & V lijst. Van ‘objectiviteit’ gesproken…). Nadien vlieg ik erin. In de voormiddag ontvang ik ook nog een mail met de foto’s die gisterenavond werden hernomen: ik ben niet 100 % tevreden maar ze zijn  in elk geval al beter en ‘dynamischer’ dan die van ‘s morgens (meteen ook prijs ik mij extra gelukkig dat de foto’s voor mijn  persoonlijke campagne wel super zijn!). Einde van de namiddag zit ik normaal weer met een vergadering en dacht ik tijdig huiswaarts te keren maar de vennoot waarvoor ik werk moet nog een (lange) brief laten vertrekken waarvoor ik dus nog de vertaling moet doen van het Frans naar het Nederlands. Is dus voordeel/nadeel van één van de enige ‘perfect’ tweetalige te zijn op kantoor: op zulke momenten weet men ons uiteraard te vinden. Ik blijf dus langer werken dan normaal op vrijdag en bij het ervaren van de file huiswaarts verplaats ik dan maar de vergadering. De avond sluit ik eens af op een rustige manier: gaan eten bij mijn broer en de kindjes: frietjes (ai, ai,..) met een goed glas rode wijn (daar ben ik dus zot van!), nog wat bijpraten en ‘s avonds kruip ik nog eens op tijd in mijn bed. Donderdag 3 augustus 2006 Ik kon vandaag wat later opstaan want had pas om 9.15 uur afspraak bij de fotograaf (Portrait Studios) voor het maken van de foto’s voor de gezamenlijke campagne. Ik ben het nochtans meer dan gewoon van ’s morgens (heel) vroeg op te staan maar blijkbaar is zo vroeg foto’s laten nemen toch niet zo’n evidentie en eigenlijk echt geen goed idee. Doe dat dus nooit als u de keuze heeft! Tegen 10.15 uur ben ik op het werk en kan ik er weer invliegen. ’s Middags ga ik in het restaurant van het Conrad hotel lunchen en brainstormen. Ik kreeg opnieuw heel wat nuttige tips en advies mee voor de komende campagne. In de namiddag werk ik voort maar zakt de moed mij steeds dieper in de schoenen: ik kreeg de foto’s van vanmorgen doorgemaild – was er eigenlijk zelf al niet tevreden over – en na het inwinnen van een paar meningen van collega’s en vrienden rondom mij blijkt dat zij ze ook “veel minder goed vinden als de vorige, zichtbaar ’s morgens genomen of zelfs ronduit slecht…”. Ok, nu is mijn humeur dus helemaal om zeep! Als vrouw (of ligt het gewoon aan mijn veeleisend en kritisch karakter?) hecht ik heel veel belang aan die foto’s dus ik besluit dan maar zelf het heft in handen te nemen: ik bel fotograaf die mijn eigen foto’s nam op voor advies en tips en maak een nieuwe afspraak bij Portrait Studios. Om 19 uur doe ik dus een tweede poging. Het loopt in elk geval vlotter als ’s morgens en op het eerste gezicht lijken de foto’s ook beter te zijn. Nu is het dus enkel nog bang afwachten tot ik het resultaat doorgemaild krijg… Op hoop van zegen! In de gietende regen en trager en voorzichtiger dan anders vertrek ik vervolgens naar Hoeilaart. Ik heb er immers om 20 uur in het Nero Cafe afgesproken met Luc, een zeer goede vriend en mijn mede-campagnelei(ij?)der (altijd geweest en steeds meer dan trouw op post!!) uit Overijse. We eten eerst iets kleins en vliegen er dan in: we overlopen alles wat mijn campagne – individueel en gezamenlijk – zal omvatten en ik vertrek daar tegen 22.45 uur met een vracht aan taken, to do’s,… en met een goed gevoel! Als jonge vrouw waarvan noch de ouders, noch familie ed. al aan politiek deden prijs ik mij tijdens de terugrit zeer gelukkig dat ik qua begeleiding en voor goede raad terecht kan bij een aantal gedreven en gemotiveerde mensen met heel wat ervaring en heel wat ideeën. Jef, Luc, …en alle helpers die zich nog gaan inzetten op het “terrein” de komende 2 maanden…)… BEDANKT voor de hulp bij de uitwerking van mijn campagne!! De eerste donderdag van de maand betekent voor mij geregeld PPP-party in Carre. Ook deze keer weer kreeg ik een aantal smsen van mensen die vroegen of ik ook deze keer trouw op post ging zijn. Om 23 uur krijg ik zelfs nog een sms van Veronique dat de champagne koud staat en op mij ligt te wachten… Het was echter zo’n drukke en stresserende dag dat ik (wijselijk?) beslis van deze keer te passen… Donderdag 7 september staat dus intussen wel met rode stip in mijn agenda genoteerd. De volgende PPP mis ik niet! Vandaag echter kruip ik rond 23.45 uur onder de lakens want morgen is het weer vroeg dag…   Woensdag 2 augustus 2006 ‘Klassieke’ dag en eigenlijk eens wat rustiger dan normaal: opstaan 5.45 uur, aankleden, krant halen (binnenkort kennen jullie mijn ochtendritueel vanbuiten), naar Brussel rijden, krant doorbladeren en klaar om erin te vliegen voor een nieuwe werkdag. Tussendoor regel ik ook een aantal praktische zaken want de deadline van onze Burgerkrant komt dichterbij en daar komt heel wat bij kijken… ’s Avonds ruim ik wat op en breng mijn “campagnemap” wat op orde want morgen zit ik met 2 afspraken in dat verband. Ik help ook een medekandidate uit de ‘nood’ die een ketting van mij wil lenen om te kunnen dragen voor de foto’s voor de gezamenlijke campagne. Ik tokkel nog wat op de computer, lees de Feeling (heb met veel plezier vastgesteld dat de wintermode er weer veelbelovend uitziet) en kruip voor één keer eens extra vroeg in mijn bed want morgen moet ik fris en monter zijn voor de fotosessie om 9.30 uur.   Dinsdag 1 augustus 2006 Vermits we tijdens de vakantie slechts om de twee weken schepencollege hebben nl. op dinsdagmorgen om 7 uur (toch wel) doe ik ‘profijt’. In plaats van op te staan om 5.45 uur kan ik blijven liggen tot 6.15 uur. Heb meteen ook iets meer tijd om mij rustig klaar te maken en ga nadien de krant halen bij ’t Krantje in Wolvertem ipv zoals elke morgen bij Callebaut in Meise. Kort ontbijt met koffiekoeken, doorbladeren van de krant en we zijn klaar om erin te vliegen. Raar maar waar maar ’s morgens verloopt het college altijd vlotter dan op maandagnamiddag. Er staan bovendien ook geen ‘heikele’ punten op de agenda zodat onze eerste dagtaak er reeds opzit om 8.40 uur. We vernamen gisteren dat ze in Londerzeel tijdens de vakantie geen schepencollege houden. Hoe ze dat daar doen, blijft mij een groot raadsel. Wij hadden niet minder dan 89 punten op de agenda en vorige keer zelfs 121. Aangekomen op kantoor ben ik zelfs nog de medewerkster die er het vroegst is. De werkdag kan weer beginnen. Gezien ik op dinsdag traditiegetrouw zitdag houd op de beide gemeentehuizen eindigt mijn werkdag reeds om 15 uur. Er komt toch wat minder volk over de vloer tijdens de vakantie – en velen hebben intussen vooral ook de ‘weg’ gevonden van gsm en mails – dus ik beslis een keertje te ‘brossen’ en geen zitdag te houden. Tijd dus voor andere zaken zoals epilatie wenkbrauwen & zonnebank: ik moet donderdagmorgen naar de fotograaf voor een aantal foto’s voor de gezamenlijke campagne, vandaar. Ik zal in elk geval blij zijn als die zaken achter de rug zijn. Dit is alleszins toch veel makkelijker voor de mannen dan voor de vrouwen. Voor ons betekent dat immers: kledij uitzoeken, zorgen dat haar goed ligt (gelukkig heb ik nogal ‘makkelijk’ haar en hoef ik daarvoor niet naar de kapper te lopen), uitgeslapen zijn om wallen te beperken,… Grrrr!! Tegen 18.15 uur begeef ik mij naar de school in Sint Brixius om te gaan bloedgeven. Sinds mijn acute nierinsufficiëntie in januari 2005 heb ik geen bloed meer mogen geven dus doet echt wel raar na al die tijd. Ben eigenlijk ‘Miss Paniek’ en heb een heilige schrik van spuiten maar eens ik verkozen werd tot schepen van volksgezondheid vond ik het minstens mijn plicht het goede voorbeeld te geven en bloed te geven. De schrik zit er ook deze keer weer in maar de dokter en verpleger doen hun uiterste best zodat ook deze keer alles pijnloos en van een leien dakje verloopt. Bovendien kreeg ik een tijd geleden ook een ‘knijpballetje’ van een vertegenwoordiger van Bayer dus ik kan zelfs bijna het record ‘snel bloed geven’ verbreken volgens de dokter. Naast mij lag een meisje uit Grimbergen dat mij meteen herkent en zegt van “ah, jij hebt meegedaan aan Druivenkoningin en hebt dat ook gewonnen he. Jij hebt wel uw slanke lijn kunnen behouden”. Zelf heeft zij ook eens deelgenomen. Ongelofelijk eigenlijk dat mensen dat na zovele jaren (zeven vermits ik verkozen werd voor 1998-1999) nog weten en zich dat herinneren. Wat mijn ‘lijn’ betreft, toch nog even dit vermits ‘iedereen’ lijkt te denken dat dit maar vanzelf gaat en ik daar van nature geen moeite moet voor doen. Het omgekeerde is echter waar: sinds ik in de politiek zit moet ik stukken meer eten en drinken en sport ik ook heel wat minder. Het is dus meer dan opletten geblazen om toch maar iets of wat een lijn te behouden maar bon, moeilijk gaat ook he. Voor men vertrekt na bloedgeven ‘moet’ men daar traditiegetrouw suikerpijl herstellen. Dit gebeurt het best met bier (Trappist of Duvel) maar zijn zaken die niet voor mij zijn weggelegd. Dus ik hou het maar op een cola (of ‘cockaksken’ zoals ik dat noem). In elk geval: sta mij toe hier een oproep te lanceren aan al diegene onder jullie die nog geen bloed geven. Er is momenteel – en dat gebeurt trouwens regelmatig – echt bloed tekort want ik kreeg extra brief om te gaan en mensen werden gisteren zelfs opgebeld om zeker te komen geven. Echt: het is maar een kleine moeite maar het kan wel levens redden!! De avond sluit ik af met nog wat huishoudelijke taken en het lezen van de Feeling in een overheerlijk warm bad. Maandag 31 juli 2006 Opnieuw werken geblazen en traditiegetrouw – vermits college doorgaat op maandagnamiddag tijdens ‘t jaar – stop ik op kantoor met werken om 13 uur. Geen overbodige luxe ook momenteel gezien de verkiezingen in aantocht zijn en er dus heel wat (praktische) zaken te regelen zijn. De namiddag vul ik dus met beantwoorden mails, foto’s verzamelen, website vervolledigen (onvoorstelbaar hoeveel tijd achter de schermen ik hierin al heb gestoken), en dies meer. Gelukkig dacht ik er ook nog tijdig aan dat ik mijn belastingaangifte in Londerzeel in de bus moest gaan steken…Om 17 uur zit ik alweer met een vergadering. ‘s Avonds hebben we met het college om 18.30 en om 19.30 uur een gouden huwelijksjubileum. De jubilarissen zelf mogen kiezen: op maandag gaan we bij de mensen zelf langs, op zaterdag worden ze ontvangen op één van beide gemeentehuizen. Het was één van de zeldzame keren van de voorbije legislatuur dat het schepencollege (burgemeester + 5 schepenen) voltallig aanwezig was. De sfeer zat er in elk geval dik in en zij die nog een andere vergadering of verplichting hadden, hadden de grootste moeite om te vertrekken… Zelfs fotograaf Harry zei dat we nogal een bende bijeen zijn en dat het in Meise toch wel iets ‘apart’ is… Tja, het hoeft er toch niet altijd even officieel en serieus aan toe te gaan he?

		Campagnedagboek 2006 – van 24 tem 30 juli
	Zondag 30 juli 2006 Rustig opstaan en op gang komen op zondag, boodschappen, was doen, werken aan campagne op de computer en op tijd eten want het belooft een drukke namiddag te worden. Tussen 13.30 en 14.30 uur ga ik een kijkje nemen bij de inschrijvingen in Westrode. De Landelijke Gilde organiseert er immers haar jaarlijkse wandelzoektocht. Gezien de reputatie die die wandeltocht intussen heeft opgebouwd komt daar heel wat volk op af… Spijtig dat er nog andere zaken op het programma stonden voor mij als schepen van sport want ik had anders graag zelf mee gewandeld. Van 14.30 tot 15.45 uur ga ik langs op het gemeentelijk petanquetornooi waar heel wat getrainden en minder getrainden ook dit jaar weer hun beste beentje voorzetten. Spijtig wel dat het net dan is beginnen regenen want jaarlijks is dat echt wel een gezellige bedoeling… Mijn weekend beëindig ik uiteraard op het dernyspektakel in Wolvertem. Met Nico Eeckhout, Nico Mattan, Jurgen Van Goolen, Serge Baguet, Steven De Neef, Iljo Keisse, Wouter Van Mechelen, Björn Leukemans, Greg Van Avermaet, Robbie Mc Ewen en Axel Merckx waren er ook dit jaar heel wat grote namen aanwezig voor deze wedstrijd. De regen kon in elk geval de pret niet bederven! Na Ivan Basso vorig jaar was het deze keer “streekrenner” Axel Merckx – voor Robbie Mc Ewen – die de overwinning op zijn naam kon schrijven. Weer een grote naam bij dus op de erelijst! De avond sluit ik af voor de computer: een superfotograaf (vriend) nam vorige week zaterdag de foto’s voor mijn campagne. Meer dan 100 geslaagde en ik moet daar één zien uit te kiezen voor mijn affiche ed., stel u voor… Ben er dus in geslaagd dit aantal te herleiden tot mijn 10 ‘voorkeuren’ die ik dan doormail naar een aantal mensen teneinde wat verschillende meningen te kennen. Benieuwd wat het zal worden en of zij uiteindelijk ook mijn ‘lieveling’ eruit nemen. Wordt vervolgd… Zaterdag 29 juli 2006 2 kleine kinderen in huis betekent: vroeg uit de veren en meteen goed wakker… Eens ze werden opgehaald door hun mama was het de hoogste tijd voor wat opruimwerk, boodschappen,… Om 14 uur was er de viering van de 100-jarige Joanna De Ruysscher in Home Oase op de Kapellelaan: echt wel een gezellig gebeuren en ze heeft er zelf nog zichtbaar van genoten ook! Proficiat alleszins ook aan dochter Rosa en het verplegend personeel want zonder hun goede zorgen zijn er geen eeuwelingen meer… Het was voor mij in elk geval ook een “bijzonder” moment: voor het eerst immers kon ik kennismaken met mijn enige voorgangster en vrouwelijke schepen: Mevrouw Cecile Chabert. Zij was schepen in Meise van 1977 tot 1982. Stel u voor dat er na haar en tot mijn verkiezing in 2000 – 18 jaar lang dus – geen vrouw meer in het schepencollege zat… Dit is in elk geval verleden tijd nu want vanaf nu moet er in elk uitvoerend orgaan, zoals het schepencollege, minstens 1 vrouw zitten. Ik hoop echter dat we niet op die regel hoeven terug te vallen maar dat ook vrouw(en) zullen zetelen omdat de bevolking daar zelf belang aan hecht! ’s Avonds beantwoord ik nog wat mails en ga ik, gezien het goede weer, nog een gezellig terrasje doen in Asse. Vrijdag 28 juli 2006 Werken geblazen ook vandaag. In de namiddag had ik in Meise 2 vergaderingen ‘brandjes blussen /uitpraten’.  Tja, verkiezingsperiodes zijn immers niet altijd rozengeur en maneschijn en er komt heel wat bij kijken achter de schermen. ’s Avonds was het babysit-time: mijn metekindje Tibo (5 jaar) en zijn broertje Mylan (3 jaar) kwamen slapen. Ik weet niet of het aan de warmte lag of aan het feit gewoon dat het 2 jongens zijn maar één ding is zeker: ze waren dik in vorm en ik was er niet kwaad om dat ik ’s avonds in mijn bed kon kruipen. Al goed dat ze zich te goed hebben gedaan aan Jo’s frieten, kaaskroket en chicken-fingers (ik heb weer iets bijgeleerd…) want nadien waren ze toch al iets rustiger… Donderdag 27 juli 2006 Traditiegetrouw uit de veren om 5.50 uur maar deze keer iets minder ‘fris en monter’ dan anders gezien we gisteren vrienden op bezoek hadden en ik dus nog later in mijn bed lag dan anders. Niettemin ben ik, zoals elke dag, om 6.40 uur trouw op post op kantoor in Brussel om de werkdag aan te vatten. Een echte aanrader want vakantie of niet: op dat uur is er nog geen verkeer. Na de werkdag is er om 16 uur een vergadering teneinde de interne spanningen met een aantal van onze mandatarissen te bespreken. Tja, er resten nog maar 72 dagen tot de verkiezingen dus dat laat zich wel gevoelen op bepaalde momenten… In elk geval: we hebben een sterke en gemotiveerde ploeg dus SAMEN geraken we er wel uit, daar ben ik rotsvast van overtuigd!! De avond sluit ik af met een heuse BBQ met de medewerkers van kantoor in Tervuren. Anne Paquet stopt immers op kantoor want vanaf september gaat zij met haar man Olivier gedurende een jaar een wereldreis maken. Moet wel zeggen dat dat gedacht mij wel jaloers maakt op bepaalde momenten: ik die zo graag (ver) reis… Oh ja: proficiat ook aan Bert & Bieke: zij zijn vandaag de trotse ouders geworden van een flinke zoon Obe die 3,135 kg weegt. Al de 3de baby die in onze vriendenkring geboren wordt tijdens deze zomer en er volgen er nog…