August 27, 2012
Dagboek-oud
Vrijdag 24 augustus 2012 Laatste werkdag van de week en daar ben ik echt niet kwaad om. Ik zet mijn beste beentje nog voor vandaag met onder andere ook een interne meeting op het programma.
Mijn dag zit er nog niet op wanneer ik huiswaarts keer. Om 16.30 uur immers heb ik afspraak in Vilvoorde om te bekijken hoe mijn website wat kan worden ‘opgefrist’. Op de Druivenkoers woensdag vertelde Walter mij nog dat hij was gaan surfen naar mijn website en dat hij vond dat er heel wat informatie op staat. Wil ik dus zo houden ook maar wat wijzigingen in de lay-out zouden zeker van pas komen.
Tegen 18 uur zit de vergadering erop. Wanneer ik huiswaarts rijd bedenk ik bij mezelf dat ik mij echt wel gelukkig prijs dat ik in Meise en niet in Vilvoorde woon. Heel wat vrienden en vriendinnen wonen in Vilvoorde en zijn er zelfs actief maar toch. De vernieuwingen spitsen zich te veel toe op grote projecten à la Watersite en het Mattenkot maar er is volgens mij, in tal van domeinen, nog heel veel werk aan de winkel opdat burgers zich daar terug echt ‘thuis’ zouden voelen. Ik denk daarbij aan kleinschalige initiatieven die op de noden van de gewone Vilvoordenaar zouden moeten inspelen.
Ik ga heel even over huis maar rusten zit er niet in. Vanavond wordt de kick-off van onze campagne gegeven en de voorzitter en ik moeten er tijdig zijn om de zaal klaar te zetten. We hebben ervoor gekozen om dit te laten plaatshebben in het lokaal van aquariumclub Nymphae. Hiermee steunen we immers ook hun kas.
Tegen 19 uur stroomt iedereen toe. Onze voorzitter geeft de aanzet en zet ons programma uiteen, ik vervolg met wat de promo zoal zal inhouden en Roger motiveert tot slot de troepen. We heffen het glas op een vruchtbare campagne en bovenal op een goede uitslag. De sfeer zit er goed in en we gaan ervoor. Een goede teamspirit is van essentieel belang tijdens de campagne. We maken er nog een gezellige avond van en ronden af tegen 22.15 uur.
Ik keer huiswaarts en neem nog een goed warm bad. Puur genieten van nog eens even wat te kunnen ontspannen. In de marge verwijs ik naar een quote die ik onlangs las: Beauty gets the eyes, but personality gets attention.’ Uiterlijk is inderdaad maar ‘schijn’, wat telt is de persoonlijkheid van elkeen en dat maakt ons ook tot wie we zijn.



Donderdag 23 augustus 2012 Met al wat er door mijn hoofd spookt ben ik reeds wakker om 4.15 uur maar laat dat toch nog te vroeg zijn om op te staan. Ik blijf nog wat liggen maar tegen 5.45 uur ben ik toch reeds op post op kantoor. En ja, er zijn nog vroege vogels want ook collega Julien komt rond dit uur toe. Ik voel mij dus zeker niet ‘eenzaam’ ’s morgens. Ideale moment ook om goed door te werken want amper iemand aanwezig, nog geen telefoons en dergelijke. Ochtendstond heeft goud in de mond! De hele voormiddag zit ik in vergadering en ook tijdens de lunchpauze (die ik vaak oversla eigenlijk) komt er een onverwachte meeting bij. De dag vliegt dus voorbij als een sneltrein! Om 14.30 uur heb ik afspraak bij Beaut’Ann (www.annekeclaes.be) in Meise voor het bijwerken van mijn nagels, aan handen en voeten. Llaat de zomer dus nog maar wat duren want ik ben fan van open schoenen. Deze keer dus ben ik met die verzorging toch een twee uur zoet. Anneke is een straffe (hard werkende) madam en goede vriendin, ideaal dus om wat bij te kletsen. Tegen 19.20 uur pikt Annick mij thuis op. Samen met Anne en Leen hebben we afgesproken in Brasserie de Clash in Brussegem (http://restoclash.be/nl/ ). Al veel over gehoord dus ik was echt wel benieuwd! Mooi terras, vlotte en vriendelijke bediening, beperkte kaart en relatief prijzig maar wel lekker eten. Ik ga zeker nog eens terug. We maken er een gezellige ladiesavond van en geraken niet uitgepraat. Wordt vervolgd want iedereen is moe dus keren we huiswaarts tegen 21.30 uur. Mijn bed opzoeken zit er echter nog niet in! Ik had intussen immers bericht gekregen van onze voorzitter dat ik samen met Suzy (ook van promogroep) bij hem werd verwacht om 21.45 uur voor een vergadering in verband met ons drukwerk. De plicht roept … Het late uur maakt alvast dat het vooruitgaat: beslissen, knippen, plakken, … Tegen 23.45 uur zijn we het eens over onze affiches en naamkaartjes en kan ik eindelijk huiswaarts keren. Doodop, no need to say! Voor zij die onze affiches zien hangen of ander drukwerk in handen krijgen, geloof mij: het lijkt een evidentie maar in de voorbereiding ervan kruipen uren/dagen werk! No choice, het moet gewoon goed zijn! Ik kruip in mijn bed, het wordt alweer een korte nacht … In de rand verwijs ik naar een uitspraak van Mark Twain: Twenty years from now you will be more disappointed by the things you didn’t do than by the things you did.’ Ik hou wel van zulke korte ‘uitspraken’ waarnaar men kan teruggrijpen in tijden van twijfel, pech en dergelijke. Het helpt bij het nemen van beslissingen. En zeg nu zelf: als men spijt heeft van iets dat men heeft gedaan, zal men er sowieso ook lessen uit getrokken hebben en er door gegroeid zijn. Heeft men echter iets niet gedaan zal men altijd met de vraag blijf zitten: wat als… Ik probeer dat laatste dus zoveel mogelijk te vermijden door er altijd en overal voor te gaan. Als ik iets doe, wil ik het goed doen, zoniet begin ik er niet aan! Woensdag 22 augustus 2012 Naar jaarlijkse traditie sinds ik in 1998 werd verkozen tot druivenkoningin, heb ik vandaag een dagje verlof om naar de druivenkoers te gaan. Ik ben na mijn jaar immers lid geworden van de Sportvrienden Overijse en zit er mee in het bestuur. In plaats van om 5 loopt mijn wekker dus af om 7 uur, een meevaller. Ondanks het drukke verkeer ben ik tegen 8.30 uur reeds op post in Overijse. Het draait daar al op volle toeren: nadars worden geplaatst, broodjes belegd, seingevers en andere medewerkers worden verwelkomd,… Ik beman (bevrouw) mee het secretariaat en om 10 uur heb ik een eerste ‘officiële’ taak: ik zit de vergadering van de ploegdirecteurs mee voor. Walter geeft de nodige uitleg in het Nederlands, ik in ’t Frans. Als afsluiter trekt mijn onschuldige (ahum) hand ook de volgorde van de 24 ploegwagens. Altijd wel een leuk moment. Ik help nog wat op het secretariaat en tegen 11.30 uur staan Kim (Druivenkoningin 2011) en ik klaar op het podium op het Stationssplein. Gedurende een dik uur komen de 187 deelnemende renners het startblad ondertekenen en poseren voor de aanwezige fotografen. Wij verzorgen de ontvangst, gaan met de glimlach mee op de foto en wensen hen veel succes. Wel leuk ook dat een aantal renners waarmee Geert (Van Humbeeck, mijn ex-vriend) nog jaren heeft gekoerst, mij ook nog steeds herkennen. De start wordt gegeven om 12.45 uur waarna wij met een busje met sponsors, gemeentebestuur en andere genodigden naar de Ouwe Schuur gaan voor een fijne lunch. Goede ontvangst, lekker eten, een topadres in Overijse! Kim en ik krijgen de lunch in versneld tempo voorgeschoteld. Tegen 14.30 uur immers staan we alweer op het podium waar intussen ook de nieuwe Druivenkoningin, Elise, ons heeft vervoegd. We zetten er de top drie van de nieuwelingen in de bloemetjes. Hun wedstrijd zit er al op voor vandaag. Vervolgens begeven we ons naar de vip-ruimte op het Stationssplein waar we een praatje slaan met de aanwezigen en op de foto gaan staan met zij die het vragen. Een gezellige namiddag dus! Rond 17.15 uur zijn de renners binnen en stel u voor, Bjorn Leukemans wint de Druivenkoers voor de derde keer op rij. Vertrekken als topfavoriet en het toch nog waarmaken, het is niet iedereen gegeven. Knap gedaan Björn, we hebben alweer een mooie winnaar! Samen met het gemeentebestuur die de druiven afgeeft zetten Elise, Kim en ik het erepodium in de bloemetjes. Blijkbaar werd dit ook door de VRT op de ‘gevoelige’ plaat gelegd want in de loop van de avond krijg ik nog berichtjes en tweets van mensen die mij zagen in het Journaal. Tegen 19 uur verlaat ik Overijse en ga ik naar Zaventem. Wim, Lieve en, ik hebben er afgesproken op het (mooie) terras van Piu om de campagnes nog wat verder te bespreken. Zo gezegd, zo gedaan. Ik kom thuis tegen 20.30 uur en kruip tot slot nog in mijn pen. Ben er echter niet kwaad om als ik tegen 22.30 uur in mijn bed beland. In de marge citeer ik deze keer graag een uitspraak van Maya Angelou:  People may forget what you said but they’ll never forget how you made them feel.’ Woorden zijn inderdaad ‘vergankelijk’ maar de indruk die men nalaat blijft, dat vergeten de mensen niet. Evenmin een welgemeend compliment en een luisterend oor in tegenstelling tot eigen lofzang, … Er is soms weinig nodig om de mensen rondom ons gelukkig te maken. Het kost niets en men voelt er zich zelf ook beter door! Dinsdag 21 augustus 2012 We mogen en gaan niet klagen over warme weer maar hot, hot, hot, … In huis blijft het superwarm dus niet evident om goed te slapen. Neemt niet weg dat ik tegen 5.50 uur fris en monter op kantoor ben. Een dagje doorwerken geblazen vandaag. Tussendoor krijg ik ook nog mooie quote door van onze nationale voorzitter Alexander De Croo: “Virginie is iemand die je echt moet leren kennen. Ze doet aan politiek zoals ze is als persoon: met het hart op de tong, met veel vuur en passie. Ze heeft ambitie, ziet altijd wel zaken die beter gedaan kunnen worden. En ze is een ‘doener’: aan politiek doen is om zaken te realiseren, niet om te palaveren. Maar Virginie heeft nog iets meer dat haar onderscheidt.  Ze doet aan politiek met zeer veel vrouwelijke charme. Ze heeft een luisterend oor, is altijd op zoek om zaken bij te leren en mensen te helpen. Spreek haar aan, ze zal u overtuigen dat ze alle kwaliteiten heeft om uw steun te krijgen in Meise.” Doet plezier om dit te lezen? Uiteraard! Blijf er ook bij: zichzelf promoten kan iedereen maar wat anderen (politici, vrienden,…) over mij zeggen, betekent veel voor mij. Ik keer huiswaarts en bereid nog wat de vergadering van vanavond voor. Vanaf 18 uur zitten Johan Van Schel en ik samen met de schepen van ruimtelijke ordening voor een voorvergadering van de commissie RUP (ruimtelijk uitvoeringsplan) schoolomgeving Westrode. In het huidige ontwerp wordt immers een verbod voorzien op meergezinswoningen. Er moeten uiteraard regels zijn of iedereen leeft en doet er maar op los maar die overdreven regelitis, ik ben daar echt niet voor… Als mensen beschikken over een eigendom en zij willen daar – binnen dezelfde oppervlakte – een meergezinswoning van maken opdat bijvoorbeeld hun ouder(s) of kind(eren) daar zouden kunnen wonen, wat kan men daartegen hebben? Na heel wat gediscussieer(daar Groen immers een andere mening was en is toegedaan hetgeen weer eens in de verf zet hoe onze standpunten vaak uit elkaar liggen) weten we op het einde van de vergadering dan toch de schepen te overtuigen: het verbod zal uit het ontwerp worden gehaald. Een goede zaak lijkt mij! Thuisgekomen rond 20 uur bekijk ik nog wat teksten en neem ik de technische gids voor de Druivenkoers van morgen nog even door. Om 23 uur zoek ik mijn bed op. In de marge verwijs ik vandaag naar passages uit de brief aan mijn 16jarige ik van Paul De Grauwe die verscheen in De Standaard op 25 juli: Maak de juiste keuzes, maar denk niet dat je het toeval te slim af kunt zijn. Toeval is heel belangrijk. Het zal je leven in richtingen sturen die je nooit had kunnen voorspellen. Gebruik het toeval in je voordeel. Of het de goede keuze is geweest, weet je toch niet op voorhand. Probeer wel altijd te doen wat je leuk vindt. Laat je niet verleiden om dingen te doen waar je niet volledig achter staat of die je niet liggen. Deze levensles wil ik je nog geven: doe wel en zie niet om. Probeer zoveel mogelijk kansen te grijpen, maar treur er niet over als het niet lukt. Waarschijnlijk wil je ook weten waarvan ik spijt heb. Wat ik betreur, is dat ik te veel belang heb gehecht aan mijn professionele carrière, en te weinig aan mijn gezin en mijn naasten. Voilà, dat is het. Hopelijk heb je er iets aan. Misschien ook niet. Je zult het uiteindelijk toch zelf moeten doen. Ik wens je daarbij heel veel succes. Kansen komen (meestal toch) niet terug. Daarom ook houd ik mezelf voor de kansen te grijpen die zich aandienen. Uit alles valt immers iets te leren. ‘Doe wel en zie niet om’, nog zulk een klassieker. Men kan alleszins nooit goed doen voor iedereen, dat heb ik na twaalf jaar politiek intussen wel geleerd. Ik zal gewoon mijn uiterste best blijven doen en voor mezelf zorgen dat ik recht in de spiegel kan blijven kijken. Maandag 20 augustus 2012 Gezien het late/vroeg uur waarop ik in mijn bed lag, blijf ik wijselijk iets langer liggen dan normaal. Ik ben niettemin wakker voor de wekker die ik had gezet zodanig dat ik toch reeds om 7 uur op kantoor was. Het siestake van gisteren heeft mij dan toch goed gedaan want ondanks feit dat ik er maar 4 uur slaap heb opzitten, overvalt de vermoeidheid mij niet vandaag. Ik zet de werkweek dus goed in en werk door. Tussendoor komt ook de bevestiging dat buitenlanders weinig interesse hebben in onze politiek. Ook zo in Meise. Op 14 oktober zullen hier 13.919 Belgische kiezers stemmen en 107 buitenlandse kiezers (12,39 % uit de Europese Unie en 24,11 % buiten de Europese Unie). Dit geeft dus in totaal 14.026 stemgerechtigde inwoners. Een huzarenstuk om er daarvan zoveel mogelijk te overtuigen om te stemmen voor ons project… Ik betreur trouwens de desinteresse van deze buitenlandse kiezers en bovenal ook van vele inwoners voor de politiek tout court. Het gaat hier over lokale verkiezingen, over het reilen en zeilen van UW/onze leefomgeving. Belangrijk dus dat men een stem toekent aan mensen die men vertrouwt en waar men nadien op kan en mag rekenen. Geen woorden maar daden is wat hier telt. Voor ik huiswaarts keer heb ik eerst nog een vergadering in verband met – guess what – de campagne. Ik bedenk de laatste dagen meer dan eens dat ik graag wat tijd zou bijmaken maar zo werkt het natuurlijk niet. Ik kom thuis tegen 19 uur en bereid lekkere tomaat-mozzarella met de pikante olijfolie die medekandidaat Frank voor mij heeft gemaakt. Fris en lekker smaakt in zulk warm weer. Ik krijg het trouwens maar niet afgekoeld in huis maar vermoed dat dat bij de meesten onder ons zo is. Verder beantwoord ik nog wat telefoons, kijk ik wat tv en lees ik nog wat artikels. Voor één keer kruip ik ook eens extra vroeg (22.15 uur) in mijn bed. Geen overbodige luxe om toch wat slaap in te halen. In de marge kom ik vandaag graag terug op het artikel van Villa Hellebosch dat in Knack verscheen, deze keer een gesprek tussen Selhattin Koçak en Gwendolyn Rutten: ‘ Koçak: de steelkoolmijnen heeft me ook een vorm van nederigheid bijgebracht. Het besef ook dat je van elke mens iets kunt leren. Rutten: Ik was ontgoocheld, ja. En ik heb dat ook laten blijken, hoewel veel mensen me hadden bezworen mijn telerstelling in te slikken om latere kansen niet te hypothekeren. Maar ik wil mezelf blijven, ook als politica. Ik wist ook dat de ontgoocheling niet zou aanhouden. Vandaag is het enthousiasme weer even groot als drie jaar geleden. Koçak: Dat lokale werk is voor mij het enige wat telt. Er is geen niveau waarop je meer impact hebt dan het gemeenteniveau.         Ik slaap twee,drie uur per nacht. Ik houd mijn hart vast voor de dag dat ik meer slaap nodig heb. Wanneer zal ik dan doen wat ik allemaal wil doen?’ Ik schreef het gisteren ook reeds: politiek is niet altijd even makkelijk maar wat is dat wel? Groot gelijk alleszins Gwendolyn: zolang men zichzelf blijft, heeft men zich ook niets te beklagen. Ideale manier om het – ook in moeilijke tijden – vol te houden. En dan inderdaad de lokale politiek, de ‘microbe’ die ik zelf ook heb te pakken. Nergens kan men meer het verschil maken dan daar! Ik was reeds twee keer kandidaat (als opvolger weliswaar) voor de federale verkiezingen maar stel mij soms wel de vraag: wat kan men daar in hemelsnaam betekenen/realiseren als men weet dat men daar met 150 parlementairen zit? Weinig/niets als u het mij vraagt! Ik herinner mij echter daarentegen de jaren dat ik nog schepen was. Ook al gaat het daar dan niet over levensbelangrijke debatten en onderwerpen, zaken als thuisopvang zieke kinderen, seniorengym, inclusieve speelpleinwerking en dies meer kunnen realiseren, dat is pas tastbaar. Luisteren naar de mensen en het verschil kunnen maken voor hen waar/wanneer zij het vragen, dat geeft de grootste voldoening! Zondag 19 augustus 2012Zondag, rustdag? Is alvast niet aan de orde vandaag… Tegen 9.45 uur ben ik op de afspraak in Imde voor de herdenking van de Slag van Imde. Samen met de aanwezigen leggen we bloemen neer bij de monumenten en gaan we naar de mis. Het gebeuren wordt afgesloten met een receptie in de Lindeboom. Ik sla een babbeltje met heel wat mensen en keer huiswaarts tegen 14 uur. Ik heb intussen ook wijselijk besloten van de druivenstoet dit jaar aan mij te laten voorbijgaan. Het is gewoon te warm! Ik drink wat soep thuis en ga vervolgens op ziekenbezoek bij Jan in het UZ in Jette. Jan is zo’n fiere en verstandige man, echt niet leuk om hem te zien aftakelen. Hopelijk mag hij binnenkort weer naar huis. Thuisgekomen tegen 16 uur verstuur ik nog wat emails, schrijf enkele teksten en profiteer ervan om een siestake te doen. Wat slaap inhalen en ‘reserve’ aanleggen want het belooft een korte nacht te worden. Ik volg het nieuws om 19 uur, kleed mij vervolgens om en trek opnieuw richting Overijse. De verkiezing van druivenkoningin werd omgegooid. In plaats van de finale op de laatste zaterdag gaat deze vandaag al door. Samen met Hanne, Florence en Leen gaan we ‘supporteren’ voor onze nieuwe opvolgster. Gewezen druivenkoninginnen Elisa en Ulrike zitten in de jury. De anderhalf uur durende show zit erop tegen 22.30 uur. Naar volgend jaar toe kan daar zeker nog aan gesleuteld worden maar het nieuwe concept is volgens mij een goede zaak. Omwille van de warmte besluiten we het optreden van de Romeo’s aan ons te laten voorbijgaan en in de plaats gaan we samen een terrasje doen. Wat afkoeling doet deugd en het is daar ook makkelijker praten dan in de luide Markthallen. Rond 0.30 uur weten we wie de nieuwe druivenkoningin is: Elise Verpoorten uit Diest is de gelukkige (www.druivenkoningin.be). Mijn 14de opvolgster al, wat vliegt de tijd toch snel voorbij! De avond sluiten we af met een receptie in de druivenexpo alwaar we Elise kunnen feliciteren en de klassieke foto’s worden genomen met de aanwezige ex-druivenkoninginnen. Tegen 2.15 uur kruip ik in mijn bed. Dit zal pas pikken ‘morgen’… In de marge verwijs ik vandaag naar passages uit de brief aan mijn 16jarige ik van Zuhal Demir die verscheen in De Standaard op 23 juli: ‘Blijf vooral je (vrijgevochten) zelf, ook al zal dat niet altijd geapprecieerd worden. Alles goed met je? Met mij in elk geval wel. Ondertussen ben ik dubbel zo oud als jij en er moeten mij enkele dingen van het hart. Dat je in het redelijk elitaire lyceum bent geraakt, was al niet vanzelfsprekend. Weet je nog hoe het PMS én de lagere school een negatief advies gaven toen je aangaf dat je Latijn wilde studeren? Zu, je beseft niet half hoeveel invloed die woorden zullen hebben, en hoe fier pa zal zijn op de dag dat al zijn kinderen een diploma hebben. Hij heeft zich ervoor dubbel geplooid, maar het heeft geloond. Ik weet dat je onze ouders dankbaar bent, maar zeg het hen maar genoeg. En ook als je zo oud bent als ik nu, blijf het hen dan zeggen. Want het belang dat hij hechtte aan onderwijs en een goed diploma, heeft van jou een geslaagde advocate en politica gemaakt. Het woord is gevallen. Jaja Zu, ‘politica’, je leest het goed. Verbaast het je? Komaan, je bent toch nu al, op 16-jarige leeftijd, enorm geëngageerd? Zu, maar als ik je één goede raad mag geven: blijf vooral je (vrijgevochten) zelf, ook al zal dat niet altijd geapprecieerd worden. Doe aan politiek vanuit je hart en je diepgewortelde engagement. Ja, je zult wat meemaken in de politiek. Maar van je keuze krijg je geen spijt, al blijf je het combineren met de advocatuur om niet alleen maar in de Wetstraat te leven. Weet dat de politiek enorm veel van je privéleven zal vragen en dat de microbe niet stopt in het weekend of om 17 uur ‘s avonds. Hou je goed, blijf jezelf en vergeet vooral nooit van waar je komt’ Het lijkt wel een brief die ik zelf heb geschreven. Zovele herkenbare zaken: -          Ook ik studeerde Latijn in een streng lyceum (Maria Assumpta in Laeken, toen nog een meisjesschool) en ook bij mij twijfelde het PMS eraan of ik dat wel zou aankunnen. Probleemloos echter studeerde ik af met een diploma latijn-wetenschappen. Beste mensen van PMS (CLB nu), kinderen overschatten is niet goed maar onderschatten evenmin en gebeurt volgens mij al te vaak! -          Ook ik ben mijn ouders dankbaar dat ze zoveel belang hechtten aan een goed diploma. Dankzij hen sta ik waar ik nu sta! En inderdaad, mensen tonen veel te weinig hun dankbaarheid. -          Ook ik koos ervoor om de stap naar de politiek te zetten. Ik doe het graag, heel graag zelfs want iets voor de mensen kunnen doen (of minstens luisteren) geeft echt een supergevoel. Dat het daar echter niet altijd rozengeur en maneschijn is, heb ik intussen al meermaals mogen ondervinden. Juist omdat ik het met mijn ‘hart’ doe, kwetst dat dan en kan ik daar echt van afzien maar gelukkig vind ik steeds opnieuw de drive om ervoor te gaan. Tenslotte doe ik niet aan politiek voor/omwille van andere politici maar omwille van de mensen die ik wil helpen. Voor hen/jullie zet ik door! Zaterdag 18 augustus 2012 Dit belooft pas een warme en vooral ook lange en goed gevulde dag te worden… Tegen 8 uur zit ik al bij kapper Cocoon voor een balayage en bovenal om mijn haar nog eens te knippen want het is intussen veel te lang geworden. De schaar ging er serieus in! Tegen 10.15 uur ben ik thuis. Vriendin Noukie komt langs om wat bij te staan met make-up en kledij-advies. Komt van pas. De fotoshoot is al bezig sinds 9.30 uur en tegen 11 uur is het aan mij. Glimlachen is geen probleem maar dat vastleggen op de gevoelige plaat is niet altijd even evident. Benieuwd naar het uiteindelijke resultaat. Gezien ik onze lokale campagne mee coördineer, blijf ik de rest van de dag ter plaatse en help ik andere mede-kandidaten met kledij, haar, uitkiezen van de beste foto,… Een leuke bedoening, maar alleen hebben we qua temperatuur niet de beste dag uitgekozen: de fotograaf heeft zijn handen vol met het bijpoederen en verstoppen van ons zweet. Tegen 15.15 uur hebben we helemaal het gevoel in een oven te zitten: een groepsfoto trekken met 25 personen dicht tegen elkaar, hot, hot, hot,… Maar het staat erop, missie volbracht. Om 16.30 uur ben ik thuis. Er rest mij dus slechts een uurtje om mij wat op te frissen en iets anders aan te trekken. Eén zorg minder met dit weer: aan een vest of trui hoef ik alvast niet te denken. Tegen 18 uur ben ik – naar jaarlijkse traditie – trouw op post voor de opening van de druivenfeesten in Overijse. Sinds ik daar in 1998 werd verkozen tot druivenkoningin, ervaar ik dit als een tweede thuis en voelt het ook steeds aan als een beetje thuiskomen. We blijven er ook steeds met open armen ontvangen worden en dat doet plezier! Het belangrijkste dat ik aan de verkiezing van druivenkoningin heb overgehouden is trouwens een leuke vriendinnengroep met vriendschappen voor het leven! We spreken af op zeer geregelde tijdstippen, zijn er op elkaars trouw, geboortes, … en trekken zelfs samen op ladiestrip naar Barcelona, Rome, Madrid,… Vanavond zijn Annick, Florence, Katleen, Leen, Sophie en ik van de partij. Na de receptie gaan we samen iets eten in restaurant Bistro achter de kerk. Lekker en gezellig. Vervolgens gaan we iets drinken in de verbroederingskelder. Ook daar weer ambiance verzekerd. De avond sluiten we tenslotte af op het terras van ontmoetingscentrum Druif. Onvoorstelbaar hoe warm het zelfs nog is om 1 uur ’s nachts. Van zomer gesproken… Vrijdag 17 augustus 2012Laatste dag van de week, ben er weer niet rouwig om! Het is warm maar we mogen gelukkig niet klagen op kantoor: de temperatuur valt goed mee. Ergens wel spijtig want wanneer ik ’s avonds het nieuws zie, verneem ik dat heel wat bedrijven hun werknemers trakteren op koude drank, ijsjes, ed omwille van de hoge temperaturen. Niet nodig dus bij ons. Heel wat mensen maakten er blijkbaar een lang weekend van en dus er is weinig volk wat toelaat goed door te werken. Tegen de middag hou ook ik het voor bekeken en ga ik lunchen met Katrien. Katrien is vennoot bij van Cutsem-Wittamer-Marnef & Partners waar ik acht jaar lang advocaat was. Met haar en verschillende anderen aldaar heb ik nog regelmatig contact. Wel leuk! Om 14.30 uur zit ons terras erop en rijd ik richting Vilvoorde. Ik heb er afgesproken met Corinne Olbrechts. Zij trekt de lijst voor de provincie regio Vilvoorde. Ik ben sinds enkele maanden voorzitter voor onze regio en samen overlopen we de volgende stappen voor de campagne en nemen we het ontwerp van de folder door. Ook hier nog heel wat werk aan maar het komt goed. Tegen 18 uur ben ik thuis. Gelukkig rest er mij dan nog wat tijd om te werken aan de organisatie van onze gemeentelijke campagne. Ik zoek ook uit wat ik morgen ga aantrekken want de fotoshoot van de kandidaten staat op de agenda. Geen andere keuze ook dan tijdig in mijn bed te kruipen want ik heb liever geen foto’s met grote wallen onder mijn ogen. Donderdag 16 augustus 2012 Weinig of geen volk op de baan deze morgen nog op kantoor. Blijkbaar hebben er heel wat mensen verlof genomen om te genieten van de aangekondigde ‘tropische’ dagen. Mij houdt het alvast niet tegen, ik ben trouw op post. Werk aan de winkel dus. Ik onderbreek de werkdag voor een (korte) lunch met vriend Patrick uit Grimbergen. We komen elkaar geregeld tegen in Meise en omstreken maar het was leuk nog eens ‘live’ te kunnen bijpraten. Ik win ook tijd want daardoor hoef ik vanavond niet meer te eten. Ik keer huiswaarts en doe nog wat noodzakelijke boodschappen. Tegen 18 uur ben ik trouw op post in de Lindeboom. De leden van Open Vld Meise-Wolvertem zijn er uitgenodigd om er tot 20 uur de lijst (hopelijk) te komen goedkeuren. Zo gezegd, zo gedaan. De lijst wordt unaniem goedgekeurd. Meteen ook een mooi signaal dat iedereen gelooft in de sterkte van deze lijst en er samen wil voor gaan. Sinds september vorig jaar maakte ik met Roger, Lucianus, Suzy en Marc deel uit van de OKL-werkgroep. Niet evident vanuit de oppositie om 25 mensen te overtuigen om kleur te bekennen. We hebben er enorm veel tijd en energie in geïnvesteerd, zeg maar de spreekwoordelijke bloed/zweet en (bijna) tranen. Onze lijst mag gezien worden. Binnenkort uiteraard meer daarover. Om 20 uur vervolgen we met de bestuursvergadering waarbij de verschillende werkgroepen aan bod komen (programma, promo, borden plaatsen, …) en waarbij we het uiteraard ook hebben over de organisatie van ons eetfestijn (22 en 23 september).  D-day komt dichterbij maar iedereen heeft er zin in. Dat steekt ons een groot hart onder de riem! Tegen 23.30 uur kruip ik in mijn bed, hopend dat ik deze nacht wel eens kan doorslapen zonder wakker te worden… In de rand kom ik graag terug op een interview van Filip Rogiers in Knack met Phara de Aguirre, ‘Ik zal nooit meegaand worden’: ‘Het betekent niet dat je met je geloofwaardigheid moet morsen. Daar moet je altijd over waken. Het is zoals met imago: je bouwt het traag op, maar je verspeelt het snel. Ik las onlangs een mooi stukje over teleurstelling in de roman Nachttrein naar Lissabon van Pascal Mercier. We hebben de neiging om wat ons ontgoochelt, toe te schrijven aan een ander. Terwijl het net zo goed iets over onszelf zegt. Wat er in die zwarte boekjes staat moet jij niet weten. Die liggen veilig weg. Het zijn gedachten, emoties en bedenkingen die niet werden neergeschreven met het oog op publicatie. Het is geen dagboek. Ik ben te kort van stof om ooit schrijver te worden.’ Imago op het werk, thuis, in de politiek, … het is inderdaad uitermate belangrijk voor elk van ons. Het bepaalt vaak mee de kansen die men krijgt en de mensen die men rondom zich kan houden. Zoals reeds gezegd is mijn leidmotief hierin: zorgen dat ik te allen tijde recht in de spiegel kan kijken. In het reine zijn met mezelf, daar begint het bij! Ook Phara hield een dagboek bij. Spijtig genoeg in moeilijke tijden van ziekte en niet tijdens een campagne zoals ik nu doe. Niettemin zijn er grote gelijkenissen: ook ik ben te kort van stof en mijn indrukken zijn evenmin bedoeld om voor een groot publiek gebundeld en gepubliceerd te worden. Zaken van zich afschrijven helpt niettemin en biedt mensen – die niet weten waar ik zoal mee bezig ben – de kans te volgen wat ik doe en hoe ik de zaken tracht te organiseren. Tot morgen dus voor het vervolg van mijn dagboekblog J Woensdag 15 augustus 2012Vannacht wakker geschoten en tweetal uren liggen piekeren: welke slogan neem ik, hoe steken we persvoorstelling in elkaar, wat moet ik nog doen, … Wel leuk dus  zo’n vrije dag die de week doormidden snijdt. Al was het maar om eens wat langer uit te slapen. Wat ik dan ook moeiteloos doe. Wakker worden zonder wekker om 8.30 uur, zalig gewoon! Ik sta rustig op en begin met wat huishoudelijke taken (niet altijd even evident om deze bol te werken in deze drukke tijden): opruimen, was en strijk, papieren ordenen, … Eind van de voormiddag ga ik nog eens onder de zonnebank. Ik beperk mij tot een viertal beurten per jaar maar in deze tijden waar mensen naar de zon gaan of ervan kunnen genieten terwijl ik binnenzit, is een extra kleurtje geen overbodige luxe. Tegen 13 uur ben ik bij onze voorzitter. Onze 15de augustus staat voor de rest van de dag in het teken van het samenstellen van onze Burgerkrant. Lijkt een evidente zaak maar is het geenszins, integendeel zelfs. Anyway, ook dat brengen we gelukkig tot een goed einde. Op naar de volgende to do… Het enthousiasme en de sfeer zit er wel in want gisterenavond kreeg ik het heuglijke nieuws dat Kelly onze lijst mee wil versterken. Betekent meteen ook dat we nu ‘voltallig’ zijn en we ons nu verder kunnen concentreren op wat echt telt: buitenkomen en mensen overtuigen om ons een kans te geven. Zo benadrukte Herman De Croo ook recent tijdens zijn viering van 40 jaar Kamerlid: ‘Wees aanwezig, wees overal. Niet trainen is niet koersen. Eén uur na dichtgaan van stembureaus begint de nieuwe campagne…’ Belangrijk dit niet te vergeten! Ik ben thuis tegen 19 uur en heb voor de rest een luilakavond in mijn zetel verdiend: ik kruip voor de tv en haal nog wat achterstallige lectuur in. Hopelijk slaap ik de komende nacht wat beter. In de marge citeer ik graag een quote van Tenzin Palmo: ‘The answer lies within ourselves. If we can’t find peace and happiness there, it’s not going to come from the outside’ Elkeen moet geluk inderdaad in zichzelf kunnen/willen vinden. Dinsdag 14 augustus 2012 5 uur wanneer de wekker afloopt maar dat zijn we al gewoon intussen. Ik spring dus uit mijn bed want blijven snoezen maakt het enkel moeilijker om op te staan. 14 augustus vandaag, binnen exact twee maanden is het D-day. Het aftellen is nu pas echt begonnen! Dat ook terwijl er nog zoveel te doen is en ik nog zovele mensen zou willen ontmoeten, spreken, … Deze middag ga ik lunchen met Luc. Goeie vriend ook die mij telkens weer – net zoals twee andere vrienden –  bijstaat met/tijdens mijn campagne. Goed ook dat hij er is. We eten iets kleins maar bovenal wordt er hard gewerkt en van gedachten gewisseld. Mensen met een externe en ruimere kijk op Meise hebben vaak de nodige afstand die ik soms mis. Ik werk nadien nog wat door en keer huiswaarts. Laatste week spijtig genoeg dat ik niet moet klagen van de files. Zal vanaf volgende week wel weer andere koek zijn! Tegen 17.30 uur ben ik trouw op post in de school van Sint-Brixius om bloed te geven. Nog veel te weinig gezonde mensen doen dat. Bij deze ook een oproep aan iedereen om bloed te geven (http://www.bloedgevendoetleven.be/). Het is maar een kleine moeite maar kan levens redden! Beeld u bovendien eens in dat iemand van uw familie of vrienden zweeft tussen leven en dood omdat die persoon moet wachten op bloed. Kan toch echt niet zijn?! Niets dan voordelen bovendien ook voor wie bloedgeeft: bloed wordt vier keer per jaar (men mag maximaal om de drie maanden bloedgeven) gratis getest dus men weet te allen tijde eigenlijk of men gezond is of niet. Waar wacht u nog op? Ik kom er heel wat volk tegen en keer dus pas huiswaarts tegen 20 uur. Ideaal dus om nog even in de zetel voor tv te kruipen en bovenal ook niet te laat mijn bed op te zoeken. In de marge verwijs ik graag passages uit de brief aan mijn 16jarige ik van Luc Appermont die verscheen in De Standaard op 18 juli: ‘…wacht niet tot anderen je de weg wijzen of vooruithelpen, op welke manier ook. Doe het zelf. Zoek je weg. Jaag je dromen na en werk. Werk hard. Het is de enige juiste weg. Hou je ogen en oren open, wees nieuwsgierig. Grijp je kansen met beide handen. Laat me je helpen met de simpele raad, die me toen ingefluisterd werd: ‘You’re better off being a big fish in a pond than a little fish in the ocean’. Misschien is foute keuzes maken ook een manier om jezelf te leren kennen. Ik heb bereikt wat ik wilde bereiken. Ik doe, ook vandaag, nog steeds wat ik het liefste doe. Maar toegegeven: er zijn dingen waar ik spijt van heb. … plichtsbesef dat ik een beetje blind werd voor de mensen die ertoe deden. Dat zou ik nu, eerlijk waar, anders doen. Ik vermoed dat het te maken heeft met iets waar jij nog niet bij stilstaat. Waar wellicht niemand van jouw leeftijd bij stilstaat. Het besef dat alles vergankelijk is, dat mensen van wie we houden dood kunnen gaan. En dat we de tijd die we krijgen dus zorgzaam moeten gebruiken. Ik weet niet of je bijzonder veel geluk zult hebben. Maar je zult wel gespaard blijven van groot ongeluk. Dat lijkt me al veel. Dat is misschien wel geluk.’ Zoveel herkenbare zaken in één artikel… Mijn mama hield tijdens haar leven een ‘citatenschriftje’ bij: telkens wanneer ze in een boek, krant, tijdschrift of elders iets ‘moois’ las of hoorde schreef ze dat neer. Tijdens het bijhouden van dit dagboek en het citeren van bepaalde passages heb ik – net als hierboven – het gevoel dat ook ik dit zou moeten doen. Voor niemand van ons is het dagelijks rozengeur en maneschijn maar in moeilijke tijden kunnen terugvallen op dergelijke citaten helpt ons ongetwijfeld vooruit. Maandag 13 augustus 2012 Alweer het begin van een nieuwe werkweek. Zo stijf dat ik ben (vooral mijn kuiten). En dat allemaal van 225 m zwemmen en enkele honderden meters lopen (wel blootsvoets). Ik onthoud dus de boodschap: ik moet dringend weer aan sport gaan doen en naar volgend jaar toe best toch wat meer trainen voor de recreatlon. Maar bon, we hebben het toch maar weer gedaan intussen. Ik zeg de vastgelegde lunch af en werk goed door. Het is een korte week en ik heb zowel voor kantoor als voor de politiek nog heel wat te doen. Als ik iets doe wil ik het goed doen, niet altijd even evident. Voor ik huiswaarts keer ga ik eerst even langs bij Wim Desloovere (www.wimdesloovere.be). Wim is een goede vriend van mij ( ze zijn zeldzaam in de politiek maar ze bestaan wel degelijk), hij is voorzitter van Vld Zaventem en staat er op de vijfde plaats. Samen overlopen we wat een campagne zoal kan en moet inhouden. Tegen 19 uur word ik bij vriendin Kirsten in Niel verwacht. Gezien ik acht jaar lang (met veel enthousiasme) advocaat ben geweest wil ze mij enkele vragen stellen. That’s why friends are for. Om 21 uur tot slot hebben Roger en ik afgesproken bij Kelly. Verschillende personen hadden al gesprekken met haar maar Kelly heeft – logisch dat men zich uitgebreid informeert vooraleer een dergelijke beslissing te nemen – nog wat vragen over wat kandidaat zijn juist inhoudt. Opnieuw een boeiend gesprek. Duimen nu dat ze toezegt, dan is onze lijst volledig. Het is alweer 23 uur wanneer ik in mijn bed kruip. Wat slaap inhalen, zit er ook deze nacht niet in. De Olympische Spelen zitten erop. We gaan er niet over bezig blijven maar in de marge verwijs ik vandaag – om het thema af te sluiten – graag naar een artikel van Guy Tegenbos, dat gisteren verscheen in de Standaard ‘Ambitie, organisatie en touwtrekken’: België behaalde drie medailles van de 960…Bijna alle landen met ongeveer 10 miljoen inwoners deden beter. Mogen deelnemen aan de Spelen is niet de beloning voor jarenlange inzet. Zo’n inzet is de voorwaarde om deel te nemen, en tot aan de streep is niet deelnemen maar winnen het doel. De ambitie ontbreekt vaak. De inzet, de gedrevenheid, de discipline om talenten te ontwikkelen tot de rand van het mogelijke, is vaak niet sterk genoeg aanwezig in dit land, niet bij de getalenteerden, maar ook niet bij hen die hen begeleiden. En dat geldt niet alleen voor de sporttalenten; eigenlijk geldt dat hier voor alle talenten. Maar ‘de organisatie’ – beleid, BOIC, federaties – had als taak echte toppers naar boven te halen en te kneden. Dat is niet gebeurd. Zij heeft gefaald. Wie trekt de conclusies?’ Ons land heeft heel wat talenten in huis. Alleen, men moet ze weten/willen benutten. Aan al onze deelnemende atleten in Londen bij deze een welgemeende proficiat voor de jarenlange inzet, karakter en discipline die jullie tot daar hebben gebracht. Leven voor de sport en zich heel wat andere zaken ontzeggen, men moet het maar doen. Mijn grootste respect hebben jullie alvast! Dat jullie inzet slechts werd beloond met drie medailles is natuurlijk een andere en spijtige zaak. Ik hoop en duim dat dit een belletje doet rinkelen bij onze politici. Willen we beter doen binnen vier jaar en tenvolle de toekomst garanderen dan moet er nu worden ingegrepen. Onze sportscholen zijn geen echte sportscholen, onze atleten verdienen vaak te weinig om echt te leven voor hun sport, jonge talenten worden (veel) te laat ontdekt,… Werk aan de winkel! Onze Belg Jacques Rogge staat sinds een aantal jaren aan het hoofd van het Internationaal Olympisch Comité (IOC) en doet dat super, op een nutteloos slippertje naar megavedette en levende legende Usain Bolt na. Ik reken mee op hem om zijn kennis en ervaring te delen met de bonden en beleidsmensen zodat België eindelijk een rol van belang kan hebben op de (komende) Olympische Spelen! Zondag 12 augustus 2012 Ik sta tijdig op. We ontbijten nog lekker en gezellig samen en tegen 9.30 uur vertrek ik huiswaarts. Zij maken er daar nog een leuk dagje van. Ik laat hen achter met pijn in het hart, ‘Meise’ wacht immers op mij. Bedankt Flo & Geert en Annick,Jorg en Eloïse om mij (heel even toch) wat afleiding te hebben bezorgd in de campagne. Ik heb ervan genoten! Om 13.30 uur starten we met een team van Open Vld-kandidaten aan de fun recreatlon: Eddy Van Campenhout fietst 20 km, ik zwem 225 m en Bert Van De Velde sluit af met 5 km lopen. We waren nogal verrast toen we merkten dat ons team het rugnummer 1 had. Alleszins, deelnemen is belangrijker dan winnen. We legden het geheel af in 1 uur 44 seconden. Tegen onze en alle verwachtingen in haalden we bovendien een zeer mooie uitslag: op 124 deelnemers eindigden we 17de en op de 32 trio’s zelfs 5de. Voor herhaling vatbaar dus! Dankzij het prachtige weer was dit opnieuw een sportieve hoogdag voor onze gemeente waarvan vele sportievelingen en supporters genoten. Bedankt aan elk van hen voor hun deelname en/of aanwezigheid en aan de organisatoren en vrijwilligers voor deze alweer meer dan geslaagde recreatlon. Ik blijf nog wat supporteren voor de ‘competitiereeks’ om 15.30 uur en haast mij nadien naar Oppem. Een groep vrienden organiseert er een bbq sinds deze middag en ik heb beloofd dat ik zo snel mogelijk zou inpikken. Tegen 18 uur vervoeg ik hen. Om 21.30 uur keer ik huiswaarts: mijn zakken dienen nog opgeruimd te worden en ik heb nog wat teksten te verzamelen en af te werken. Lazy sunday? Ahum… Tegen 23.30 uur is het hoog tijd om te gaan slapen, morgen start een nieuwe werkweek! In de marge een uitspraak van Winston Churchill:A pessimist sees the difficulty in every opportunity; an optimist sees the opportunity in every difficulty.’ De kracht van het woord is hiermee eens te meer duidelijk gemaakt. In één zin weet hij immers te zeggen waar het om draait! Het glas half leeg of half vol zien maakt inderdaad een groot verschil voor de manier waarop mensen door het leven gaan. Iedereen van ons kent moeilijke momenten maar ook daar leert men uit en als men er achteraf op terugkijkt, komt men er vaak zelfs sterker uit. Ik wil en blijf daar echt in geloven! Zaterdag 11 augustus 2012 Wanneer ik opsta, dwalen mijn gedachten af naar zij die momenteel deelnemen aan de dodentocht. Hoed af, men moet het maar doen! Een tiental jaar geleden nam ik – samen met een aantal andere ex-druivenkoninginnen – deel in het kader van een sponsoractie voor Kom op Tegen Kanker. Ik heb toen, als laatste van de zeven weliswaar, (moeten) opgeven aan den Duvel. Op zo’n 42 km. Geen pap kon ik nog zeggen, geen voet kreeg ik nog verzet en de komende twee dagen geraakte ik amper uit de zetel en was een kippengang de mijne. Eén keer maar nooit meer dacht ik toen (tenzij weer voor het goede doel uiteraard). Châpeau dus aan de vele moedige dorzetters! Tegen 7 uur vertrek ik naar de champagne. Na het lezen van mijn tweets en zien van de foto’s kregen Annick & Florence ook zin in zulk weekendje hetgeen ik dan ook met veel plezier in elkaar stak. Tegen 11 uur zijn we op de afspraak voor het bezoek aan een eerste champagnehuis. We vervolgen onze tocht naar twee andere bubbelhuizen en overal worden we even goed en enthousiast ontvangen. Voor Annick & Florence is zulke proeverij een eerste ervaring maar volgens mij hebben ook zij de smaak te pakken. (Wie graag adressen van huizen heeft, mag mij gerust een mail sturen.) Het is schitterend weer dus daar moeten we van genieten. We beëindigen tijdig onze bezoeken en komen tegen 15.30 uur aan in onze prachtige B&B, http://www.domaine-moulin.com/, een aanrader ! De rest van de namiddag brengen we door rond en in het zwembad. Genieten maar! Van thuis brachten we bovendien de nodige drank en proviand mee zodat we dankbaar gebruik maken van de bbq en andere accommodatie (kickertafel, snooker,…) om er een gezellige avond van te maken. In de marge plaats ik vandaag graag een quote van Albert Einstein: ‘Apologizing does not always mean you are wrong. It just means that you value your relationships more than your ego.’ Sorry of dank u wel zeggen, glimlachen,… Het kost niets maar maakt een wereld van verschil. Spijtig alleen dat mensen het steeds minder over hun lippen krijgen. Bedankt zeggen is heilig voor mij en sorry zeggen en een fout inzien/toegeven werkt echt bevrijdend. Blij dat ik dit besef. Vrijdag 10 augustus 2012 Laatste dag van de week alweer, tijd vliegt. Die idee trilt des te intenser op deze speciale en ‘pijnlijke’ dag: moeke (mijn mama), zou vandaag 64 jaar geworden zijn. Vierde keer nu al dat we haar verjaardag niet meer kunnen vieren. Waarom toch? We zullen er nooit een antwoord op krijgen… Maar het leven gaat door en zo zou ze het ook absoluut hebben gewild. Vandaag verjaren eveneens collega en secretaresse Christine en zoontje van vriendin Ellen, Mats. Moeke, ik weet hoezeer je Ellen apprecieerde en ik weet dat je het een mooi ‘geschenk’ vond/vindt dat Mats er – drie maanden voor uw overlijden – uw dag uitkoos om op de wereld te komen. Politiek is wat ik graag doe maar is zeker niet altijd evident. Vandaag is één van die dagen waarop ik bedenk ‘voor wie en voor wat en waar ben ik mee bezig’. Een tweet komt als geroepen: ‘When you’re upset, ask yourself will this matter to me in a years time? Most of the time it won’t.’ Ik laat het inderdaad niet aan mijn hart komen en we gaan verder op de ingeslagen weg… Ik handel wat zaken af op ’t werk en voor ik huiswaarts keer ga ik langs het kerkhof. Eenmaal thuisgekomen maak ik mijn sporttas al klaar voor de recreatlon van zondag evenals mijn bagage voor het weekend. Tegen 18 uur pik ik Pol op. Mijn beurt nu om hem eens uit te nodigen voor een etentje. Ook hij eet graag mosselen en kent Le Zinneke nog niet dus ik laat hem daar maar al te graag mee kennismaken. Het wordt een lekkere en gezellige avond. Pol heeft bovendien ook zelf nog jaren aan politiek gedaan dus hij geeft mij nog wat welgekomen tips mee. Bedankt daarvoor Pol! Te laat maken we het niet want ik moet er morgen vroeg uit en wil toch enigszins in vorm zijn. In de marge kan en wil ik het vandaag niet hebben over iets anders dan de polemiek die is ontstaan rond borstreconstructies bij kankerpatiënten. Ik verwijs hierbij naar een artikel uit de Standaard van gisteren, Verwerpelijke artsentruc: Een aantal borstkankerpatiënten krijgt tot 5.000 euro extra aangerekend als de plastisch chirurg de borsten reconstrueert ‘met eigen weefsel’ van de vrouw en niet met een implantaat. De plastisch chirurgen gebruiken een nieuwe truc daarvoor: een ‘contract’ met de patiënt over extra prestaties voor ‘esthetische afwerking’. De patiënt op een moeilijk moment verplichten 5.000 euro extra te betalen voor een techniek waarvan gemeenzaam gevonden wordt dat die nu voor elke patiënt beschikbaar moet zijn, dat gaat niet. Dat hele systeem is aan herziening toe. Maar dit kan nu niet het excuus zijn om de zaak van de borstreconstructies blauwblauw te laten. Dat moet stoppen.’ Ik ben, als liberaal, de eerste om te begrijpen dat artsen loon naar werken moeten krijgen en zij niet de dupe mogen zijn dat de ziekenfondsen/de staat hen onvoldoende vergoedt voor dergelijke operaties. Ik verloor echter zelf mijn mama aan borstkanker en besef dus maar al te goed dat die patiënten niet alleen worstelen met hun ziekte maar dat dit vaak leidt tot relatiestoornissen, depressie, vermoeidheid, verminderd sociaal leven, financiële problemen,… Dat moet inderdaad stoppen. Zorgen dat deze vrouwen zich (esthetisch) goed in hun vel voelen zonder meerprijs is het minste dat er voor hen kan en moet gedaan worden! Op die manier kan men zelfs levens ‘redden’ want een vrouw die zich uiterlijk volwaardig voelt, beschikt over meer kracht en moed om te vechten tegen deze rotziekte. Een mensenleven is en blijft belangrijker dan geld! Donderdag 9 augustus 2012 Iets meer en beter geslapen dan de voorbije nacht(en) dus fris en monter om er weer in te vliegen. Ik bel vandaag ook even naar mijn marainne: we hebben haar zaterdag al uitvoerig in de bloemetjes gezet maar haar 90ste verjaardag is eigenlijk pas vandaag. Dat verdient dus op z’n minst een telefoontje. Mijn dag kan niet meer stuk wanneer ze mij zegt ‘Virginietje, jullie hebben mij zaterdag zo gelukkig gemaakt’… Dat is wat telt! Na ’t werk haast ik mij naar de Colruyt voor wat boodschappen voor het weekend. Treuzelen zit er alleszins niet in want tegen 18 uur hebben we met een aantal partijgenoten afgesproken aan Den Boomgaard om van daar samen te vertrekken naar het tuinfeest van Gunther en Ella. Het was meer dan dik in orde, bedankt aan hen beiden. Ik wens hen via deze weg ook nog vele gelukkige jaren samen toe. Ik kom thuis tegen 0.45 uur, hoogste tijd om mijn bed in te kruipen. In de marge vandaag enkele passages uit het artikel van Filip Huysegems dat op 3 augustus verscheen in de Standaard, Vrijheid is een uitputtend karwei: Sartre zei: maak een keuze, stop met zeuren en maak er het beste van. Wat je uit je leven haalt, hangt totaal van jezelf af, je kunt dus niemand anders de schuld toeschuiven. Niemand anders? Wat dan met de genetica, de biochemie, de samenleving… Ik wil de wetenschap niet ontkennen. Maar er blijft een marge voor keuzevrijheid. Die is niet breed, maar je kunt altijd besluiten om niet toe te geven aan wat je genen dicteren, wat je driftleven dicteert, wat de maatschappij dicteert. De eerste stap is je van die factoren bewust zijn. Met die beperkingen moet je vervolgens aan de slag. Dat kost moeite en is dus niet populair. … dat je zelf het goede voorbeeld moet geven. Dat is het enige dat werkt. Kinderen houden geen rekening met wat je zegt, maar ze kijken verdomd goed naar wat je doet. Dat heeft pas invloed. Ik hecht verder veel belang aan inzicht. Zelfkennis, bijvoorbeeld, werkt bevrijdend. Als je je drijfveren begrijpt, kun je ze beter beheersen. Inzicht helpt om de absurditeiten van alledag het hoofd te bieden.’ Zelfkennis is inderdaad en mooie deugd! Het spreekt ook voor zich ook dat elk van ons instaat voor zijn/haar eigen daden en beslissingen en daar de gevolgen moet van dragen. No one to blame for that! Woensdag 8 augustus 2012 De campagnevergadering en vele to do’s zinderen na in mijn hoofd zodat ik er een slechte nacht heb opzitten. Niet zo fijn dus als de wekker afloopt om 5 uur. No worries echter, genoeg werk te doen en zaken te organiseren die ervoor zorgen dat de vermoeidheid geen verdere kans krijgt. Vanavond hebben onze voorzitter en ik afgesproken met de jongeren op onze lijst. We zijn blij en fier dat we er, voor het eerst, in slaagden jeugdig talent te overtuigen niet langer langs de kant te blijven staan. De vergadering van vanavond biedt hen de kans de vragen te stellen die ze ongetwijfeld hebben en samen te bekijken hoe we hen tenvolle kunnen promoten. Eén ding is zeker: net als ik destijds zullen ze heel wat bijleren in deze campagne en dat is sowieso mooi meegenomen naar de toekomst toe. Ben blij dat ik vanavond eens iets vroeger onder de wol kan kruipen (22.45 uur) want morgen wordt alweer een lange dag! In de marge citeer ik vandaag delen uit een artikel van Herwig Reynaert dat op zaterdag 4 augustus verscheen in de Standaard, Stunt of Statement:In het verleden hadden sommigen ook moeite met de politieke participatie van vrouwen en allochtonen. Tot 1970 waren slechts een paar procenten van onze gemeenteraadsleden vrouwen. Bovendien is het nog niet zo lang geleden dat onze colleges van burgemeester en schepenen mannenbastions waren. Tot op heden is het aantal vrouwelijke burgemeesters in Vlaanderen nog steeds niet om naar huis te schrijven. Een uitdaging voor de politieke partijen straks? ‘Laat ons hopen dat de verkiezingsstorm in oktober mandatarissen oplevert die over de nodige vaardigheden beschikken. Mensen die in staat zijn beleid te voeren, dát is het belangrijkste.’’ Er is thans geen keuze meer: de wet verplicht de politieke partijen om op hun lijst beide geslachten voor de helft te laten aan bod komen. Ritsen is geen verplichting maar plaatsen  1 en 2 moet nu wel van het andere geslacht zijn. Een goede zaak dat er meer vrouwen aan politiek doen en worden verkozen. Beide geslachten vullen mekaar aan. Ik herinner mij nog mijn passage een aantal jaren geleden in het programma ‘Goedele’: ik was tegen quota en zal het altijd blijven. Immers, zowel een man als een vrouw geniet meer geloofwaardigheid als men verkozen is op basis van zijn/haar aantal stemmen en niet omdat het moet omwille van quota. We zijn in staat onszelf te bewijzen! Ik hoop en duim daarom ook dat onze inwoners op 14 oktober inderdaad zullen kiezen voor bekwame en gemotiveerde mensen. Met de vele uitdagingen waar onze gemeente voor staat en rekening houdend met de slechte financiële toestand, is enkel dat een waarborg voor een efficiënt bestuur! Dinsdag 7 augustus 2012 Begin van de werkweek voor mij na een vrije dag die mij echt wel goed heeft gedaan. Het is nog donker wanneer ik thuis vertrek. De dagen worden zowel ’s morgens als ’s avonds duidelijk al korter! Het valt mij ook op dat er weer heel wat meer verkeer is op de baan (zelfs al om 5.30 uur) dus voor velen zit de vakantie er op blijkbaar. Doorwerken vandaag en trachten niet teveel te eten. Voorbije dagen weer flink wat gezondigd dus mijn weegschaal is momenteel niet mijn beste vriend, ik durf er zelfs niet meer op te gaan staan. Niet eerlijk eigenlijk: sommige mensen (mijn papa en broer bijvoorbeeld horen bij die gelukkigen) mogen onbeperkt eten en drinken zonder bij te komen, anderen daarentegen. Soit, we gaan niet klagen, er zijn ergere zaken in het leven! Thuisgekomen ruim ik mijn gerief van het weekend wat op en haal ik wat lectuur in. Verder zit ik de hele avond samen met de werkgroep promo. Eerst steken we letterlijk de handen uit de mouwen en vullen we de omslagen met een oproepingsbrief naar onze leden om onze lijst te komen goedkeuren. Vervolgens overleggen we hoe de campagne eruit zal zien en wat er aan bod zal komen in onze volgende Burgerkrant. Ook daar komt een pak meer werk bij kijken dan men denkt! Tijdens het naar huis rijden check ik op Twitter het nieuws dat ik de voorbije uren heb gemist: alvast geen medaille voor België spijtig genoeg. Er woedt daarentegen wel een hevige brand in de H&M in de Nieuwstraat. Mijn gedachten gaan meteen uit naar de brand van de Innovation op 22 mei 1967. ‘Gelukkig’ is er deze keer enkel (belangrijke) materiële schade en vielen er geen slachtoffers! Het zijn lange dagen deze periode, het is alweer 23.45 uur vooraleer ik in mijn bed lig. In de marge verwijs ik graag naar een uitspraak van Jacques Brel in 1971: ‘Faut rien regretter… Revendique tes conneries, elles sont à toi. Et surtout, vis à fond. On vieillit bien trop vite. La sagesse, ce sera pour quand on sera dans le trou’ Leven van dag tot dag is inderdaad de boodschap, niemand heeft ons morgen beloofd.  Zoals ik reeds zei: men heeft beter spijt van iets dat men gedaan heeft dan van iets dan men niet heeft gedaan. En fouten… tja, we maken ze allemaal. En maar goed ook waarschijnlijk want zij maken ons tot wie we zijn en geven ons de kans te groeien. Maandag 6 augustus 2012 We staan op rond 8.30 uur en ontbijten op ons gemak, één van de leukste zaken aan ‘vakantie’. Het weer ziet er echter grijs en onzeker uit, dus overleggen we samen wat we vandaag zouden kunnen doen. We opteren er uiteindelijk voor om eens naar Oostende te gaan. We brengen er een bezoek aan het Q-Beach House (alwaar ze lekkere cocktails en sangria serveren, http://q-music.be/beachhouse ), lunchen er op de dijk en rijden met de gocart. Tegen 16.30 uur zijn we terug in Knokke en sluiten we ons leuke weekendje af op het terras. We vertrekken tijdig huiswaarts want de plicht roept alweer. Om 20 uur heb ik immers vergadering van het Rode Kruis waarvan ik ondervoorzitter ben. De inzet van die vrijwilligers kennende, beseffend hoe onmisbaar ze zijn bijevenementen en bloedinzamelingen en dies meer, heb ik dan ook zonder twijfel en met veel plezier mee mijn schouders eronder gezet toen men mij dat vroeg. Ook hier spijtig genoeg dezelfde vaststelling: mensen die zich vrijwillig inzetten en hun tijd opofferen zijn steeds moeilijker te vinden. Nochtans, we hebben ze nodig! Tegen 22.15 uur haast ik mij naar huis zodat ik nog net de finale van de 400 meter kan meepikken en supporteren voor België. Jammer haalt geen van de beide Borlées een medaille en blijft de teller voor België dus voorlopig op drie staan. Niettemin: wie kan er zeggen dat er twee broers samen in de finale stonden op de Olympische Spelen? Ze zijn nog jong en hebben nog groeimarge, het laatste hebben we van hen nog niet gezien. Zoveel is zeker! Op naar de volgende race… In de marge verwijs ik deze keer graag naar quotes uit de ‘Brief aan mijn 16jarige zelf’ van Elvis Peeters (muzikant, schrijver): ‘Ik doe wat ik graag doe, en het gekke is dat ik daarvoor nooit een carrièreplan uitgestippeld heb, nooit doelstellingen geformuleerd heb. Ik ben erin gerold, het is me in zekere zin overkomen. Hoewel. Het brengt me bij een besef dat in de loop van de jaren steeds sterker geworden is: het besef dat je hier en nu je geluk moet maken. Heb maar vertrouwen dat het goed komt. Vrienden komen en gaan. En soms blijven ze. Of komen ze na een tijdje weer terug. Mensen die je graag ziet koesteren, maar ze ook kunnen loslaten. Laat je dus vooral niets wijsmaken. Niet door de anderen. En eigenlijk ook niet door mij. Doe wat je moet doen. Misschien kun jij dan over een kleine veertig jaar die jongen van zestien nog steeds recht in de ogen kijken. Ook ik hou mezelf steeds voor dat kansen misschien niet terugkomen dus als men er krijgt moet men die met beide handen grijpen. Ik heb liever spijt van iets dat ik deed dan van iets dat ik niet gedaan heb! Alleszins, wat ik ook doe, ik hou één zaak voor mezelf altijd voor ogen: ik wil ’s morgens opstaan en recht in de spiegel kunnen kijken. Dit heeft mij al meermaals geholpen bij het nemen van beslissingen en/of het innemen van standpunten… Zondag 5 augustus 2012Twee ‘relaxe’ dagen voor de boeg, ne mens zou voor minder blij gezind opstaan… Vriendin (ex-collega) Valerie zit twee weken in Knokke en heeft Suzy en mij uitgenodigd om haar wat gezelschap te komen houden. Een uitnodiging die we graag en meteen aanvaard hebben. Tegen 10.30 uur vertrekken Suzy en ik in Groot-Bijgaarden zodat we tegen aperotime in Knokke zijn. Deed deugd eens even niet tegen de klok te moeten leven: aperitieven, slaatje eten, genieten van ’t zonnetje, wandeling op de dijk en door ’t centrum,… De avond zetten we weer in op het terras in de tuin. Plots vernemen we ook het overlijden van Michel Daerden. Toegegeven, hij had niet de meest gezonde levensstijl maar ik ben zeker dat hij geen spijt heeft en dat is wat telt. We verliezen met hem een alombekend politicus en bovenal iemand die steeds zichzelf bleef. Sterkte alvast aan zijn familie. Tegen 20 uur vertrekken we naar de Oesterput in Blankenberge (www.oesterput.com ). Al veel lovende commentaar van gehoord maar evenaart zelfs nog niet de realiteit. We opteren er allen voor de zeevruchtenschotel: overheerlijk en supervers! Mij zien ze daar zeker nog terug, een echte aanrader. Thuisgekomen rond middernacht praten we nog even na in de zetel en bekijken we de prestaties van de broertjes Borlée. Beide stoten door naar de finale van de 400 meter, faut le faire! Moe kruipen we in ons bed en duimen Suzy & ik dat we kunnen slapen want sinds enkele dagen zitten we beiden met rugpijn. Ik hoop maar dat ik weer niet volledig geblokkeerd ben tegen de recreatlon van volgende zondag. Zaterdag 4 augustus 2012 Er staat deze keer geen ochtendactiviteit op het programma dus ik slaap eens wat langer uit (8.30 uur is voor mij echt al lang uitslapen). Was nodig en deed deugd na alweer een overvolle week! Ik doe wat boodschappen, ruim wat op, neem wat artikels door en maak mij dan klaar om naar het rusthuis in Erps-Kwerps te gaan waar mijn marainne (mama’s mama, afkomstig uit Kuurne) verblijft. We vieren vandaag haar 90steverjaardag en brengen de namiddag samen door. Een complete verrassing voor haar want ook haar familie uit Kuurne is aanwezig met een tiental personen terwijl ze niet dacht dat ze hen ooit nog zou terugzien. Een onverwacht verjaardagsfeest, veel mensen terugzien, onze familiefoto voor op haar kamer,… ze straalde en ik ben blij dat we haarvoor even nog eens heel gelukkig hebben kunnen maken. Marainne – mijn meter tevens – verloor haar man op 60 jaar en reeds twee van haar drie kinderen (haar zoon Luc op 56 jaar en mijn mama op 60 jaar). Zo oneerlijk! Hoeveel leed kan een mens dragen vraag ik mij soms af…Ik haast mij van het ene naar het andere. Om 18 uur immers heb ik samen met onze burgemeester, Eddy Van Campenhout en Gunther Van Doorslaer afgesproken op de bbq van Jong Vld in Merchtem. Gezellige en lekkere boel daar as usual. We kunnen in Meise intussen pronken met een aantal nieuwe jongeren op onze lijst en ik hoop dus stilletjes dat ook onze jongerenafdeling ooit (opnieuw) zoveel succes kent als in Merchtem. Nadien gaan we door naar de Hawaifuif waar ook Frank Roobaert ons vervoegt. Deze fuif wordt al jaren georganiseerd door chiro Meise. Chapeau hoe zij dit evenement hebben weten uit te bouwen tot een waar succesnummer, een datum die iedereen jaarlijks met stip noteert in zijn/haar agenda. Wij genieten er van het gezelschap, de overheerlijke cocktails en de leuke muziek. We laten het aan de jeugd (hoewel ik mij ook nog altijd ‘jong’ voel en durf te noemen) over om te feesten tot een kot in de nacht. Ik keer huiswaarts tegen 0.45 uur of het komt morgen niet goed. Vrijdag 3 augustus 2012 De twee voorbije nachten maar vijf uur geslapen. Kruipt in de kleren. Blij dus dat het vrijdag is! Maar eerst nog werken geblazen. Trouw op post vliegen we er tegen 5.50 uur weer in. ’s Middags ga ik lunchen met collega Bart. Ook hij is één van de vroege vogels ’s morgens. Hij heeft geluk: vanavond begint zijn verlof. Een ‘luilak’avond zit er ook vanavond niet in: om 16.30 uur heb ik afspraak voor mijn nagels bij Beaut’Ann (www.annekeclaes.be) in Meise. Tegen 18.30 uur kruipen we weer in onze pen. Samen met onze voorzitter en onze burgemeester (ja, zo noem ik Roger Heyvaert nog altijd) bereiden we een interview voor. Afsluiten doen we met een afspraak om 20 uur bij een potentiële kandidaat. Ook hij zegt toe. Nog één (vrouw) te gaan… De sfeer zit ook goed, de ploeg hangt meer dan ooit samen en we gaan ervoor! Thuisgekomen rond 22 uur zet ik mij in de zetel en pik ik nog wat mee van de Olympische Spelen. Leuk om naar te kijken. Hoed af ook voor al die atleten die zich jaren hebben ingezet om hier vandaag te staan. Getuigt van karakter en doorzettingsvermogen. Alleen daarvoor al zou elk van hen eigenlijk een medaille verdienen! In de marge citeer ik vandaag graag een quote van Eleanor Roosevelt ‘No one can make you feel inferior without your consent.’ Donderdag 2 augustus 2012 Werken geblazen, deze keer ook geen intermezzo, ik werk gewoon door tijdens de middag. Ideale dag dus ook om eens gezond (en beperkt) te eten en te drinken. Zondigen en niet sporten, geen goede combinatie spijtig genoeg… Ik kreeg gisteren mooie quote door van onze Brusselse Minister Guy Vanhengel. Een superverstandige politicus die meer dan gelijk wie tussen het volk staat. Ik bewonder hem enorm en voel mij echt vereerd dat hij mij zo omschrijft: ‘Virginie, onze liefste druivenkoningin aller tijden, slaagt erin om een stevige sérieux op te bouwen in de politiek. Zowel plaatselijk als bovenlokaal is Virginie een straffe dame, één met pit. Standvastig, rechtdoor, met charme en flair behartigt ze steeds de belangen van de Meisenaars. “Ge doe da iel goe, Virginie, voesj doen!”, zeggen ze in Brussel.’ Vandaag kan al helemaal niet meer stuk nadat een jongere kandidate toezegt om onze lijst te vervoegen. Zij interviewde mij in april ll nog voor haar taak ivm genderquota. Toen ik haar dan vroeg van op te komen, zag ze het nog niet zitten. Maar de volhouder wint en na wat bijkomende info werd het een ‘ja’. Jongeren overtuigen om aan politiek te doen is echt niet evident en doet des te meer plezier als het dan toch lukt. Zij zijn de toekomst en er moet permanent aan vernieuwing en verjonging worden gewerkt. Mijn avond breng ik vandaag door met onze voorzitter en Dirk die samen met ons nog eens ons programma doorloopt en de nodige redactionele wijzigingen aanbrengt. We gaan door tot de ‘finish’ en ik bedenk alweer bij mezelf dat ik nog veel te leren heb. Uiteraard is dit een document dat met de loop der tijd nog zal evolueren maar we zijn er geraakt en weten waar we voor staan en gaan! Het is wel weer middernacht wanneer ik in mijn bed lig dus ik zal niet kwaad zijn als deze week erop zit. In de marge verwijs ik deze keer graag naar quotes uit de ‘Brief aan mijn 16jarige zelf’ van Sven Mary: Het loden gewicht van die familiale geschiedenis maakt je als oudste zoon van het gezin onzeker. Hoe kun je ooit goed genoeg zijn? Alles wat naar wiskunde ruikt, ligt je niet. Dus wordt het rechten. Je zult, hoe onwaarschijnlijk je dat op dit moment ook vindt, advocaat worden. En je zult je vader dankbaar zijn. Omdat elke dag weer op een andere manier dan de vorige boeiend zal zijn. En omdat ontzettend veel interessante mensen je pad zullen kruisen. Ik wou soms dat ik opnieuw de onbezonnenheid kon voelen die jij nu voelt. Al heeft die onbezonnenheid een kwalijke keerzijde, waar ik je voor wil waarschuwen: je bent soms behoorlijk koppig en destructief. Als je kwaad bent op iemand, blaas je alles op. Zet dat grote ego eens vaker opzij. Probeer het inslikken van je trots niet steevast als een nederlaag te zien. Wees voorzichtig met mensen, wees wijs.’ Zoveel gelijkenissen… Ook ik was/blijf bang niet goed genoeg te zijn en te doen, ook ik studeerde rechten en werd – met steun van mijn ouders – advocaat. Afgestudeerd zijnde was het zoveel gemakkelijker en vooral lucratiever geweest van te beginnen in een bedrijf in plaats van aan de balie. Mijn ouders zeiden echter dat ik mijn dromen moest waarmaken en het bijgevolg – met hun steun – moest proberen. Ik zal hen daar altijd dankbaar voor blijven want tijdens die acht jaar advocatuur heb ik enorm veel geleerd en daardoor sta ik waar ik nu sta! En ja, ook ik kan koppig zijn en wil meestal gelijk krijgen. Niet altijd evident, zeker niet in de politiek! Ik wil alleszins nog meer het ‘spreken is zilver, zwijgen is goud’ onder de knie krijgen. Woensdag 1 augustus 2012 De tijd vliegt. Alweer een nieuwe maand die begint. De kinderen zitten bijgevolg ook al in de helft van hun vakantie. Een datum die ook nog een andere ‘betekenis’ heeft: op het adres dat u vandaag bent ingeschreven zal u op 14 oktober ook (moeten) gaan stemmen en zal u mee bepalen wie uw gemeente (hopelijk Meise) of stad de komende zes jaren zal besturen… Slecht geslapen de voorbije nacht (de vele zaken die nog moeten gebeuren spelen steeds meer door mijn hoofd) dus dit wordt een lange en zware dag voor mij. Maar moeilijk gaat ook, dat heb ik intussen al geleerd. Het belooft bovendien mooi weer te worden dus wat wil een mens nog meer?! Dat laatste komt nog goed uit want ik ga deze middag onverwacht lunchen op terras met medekandidaat Frank Roobaert die toevallig ook in Brussel is vandaag. Frank is al jaar en dag ‘blauw’, hij is zelfs nog voorzitter geweest van de jongeren in Meise. Hij kwam nooit eerder op maar het kriebelde dit jaar dus ik prijs mij gelukkig dat hij nu onze lijst versterkt. Een aanwinst voor onze partij! Vanavond zit ik – met onze voorzitter Lucianus Van Rompaey erbij – samen met Kenny. Hij heeft een bureau waarmee we mogelijk (gedeeltelijk) zouden samenwerken voor de gezamenlijke campagne van Open Vld Meise-Wolvertem. Het zijn niet mijn eerste verkiezingen (ik nam reeds deel aan twee gemeentelijke en twee federale verkiezingen) maar keer op keer verbaast het mij hoeveel erbij komt kijken en hoeveel tijd erin kruipt. A lot to do en dat allemaal om u als kiezer te overtuigen… Niettemin blijft het belangrijkste voor mij nog steeds het onder de mensen komen en bovenal een luisterend oor hebben voor hetgeen zij vertellen en vragen. Dat is ook wat ik – met de glimlach – wil en zal blijven doen! Kreeg vandaag trouwens ook enkele complimenten over deze dagboek/blog van mensen die het volgen/lezen. Doet altijd plezier uiteraard! Ik besef dat ik jullie hier geen hoogstaande lectuur en info bied maar it’s just me: wie is Virginie en wat doet ze? Complimenten geven, het kost niets maar doet o zoveel plezier ‘vandaar ook het compliment, dat is waar voor mij (gemeente)politiek om draait, personen waar je in gelooft die er 99,9% voor gaan, diegene die ruimte laten voor eigen mening want alleen zo kunnen we groeien…’. He made my day, thanks a lot Jochen! Het mooie weer brengt blijkbaar nog andere mensen op gedachten want ik word ook onverwacht uitgenodigd op een bbq. Bedankt Luk en Daisy voor de ontvangst en aan Jurgen, Kevin, Stefaan & Co voor het gezelschap. Tussen pot (of is het vlees/vis) en pint (lees bubbels/wijn) wat ideeën uitwisselen tussen gelijkgezinde liberalen, echt van genoten. Bedankt voor de uitnodiging! Om 24 uur kruip ik in mijn bed na een meer dan goed gevulde dag! In de marge bedenk ik dat ik binnenkort eens het boek ‘How much is enough’ van Edward en Robert Skidelsky wil lezen: ‘In ons boek bakenen we een set ‘basisgoederen’ af die samen het menselijk geluk bewerkstelligen, zoals gezondheid, vrije tijd, respect en vriendschap. Als je daarover beschikt, heb je ‘genoeg’, en als je ze ontbeert, ben je arm. Zo willen we de mensen in de eerste plaats herinneren aan wat werkelijk van tel is in het leven.’ Dat i inderdaad wat telt in het leven maar al te vaak hebben we de neiging dat te vergeten… Dinsdag 31 juli 2012Dag doorwerken geblazen. Ik lig zowaar plat van ’t lachen wanneer één van onze Open Vld-sympathisanten mij een mail doorstuurt die zij ontving van een overloper met vraag nu voor een andere partij te stemmen. Faut le faire! Wat overstappen naar een andere partij al niet met een mens doet… Ik blijf erbij : de dag dat politiek mij tegensteekt, stop ik ermee. Overlopen naar een andere partij zit er voor mij niet in. Ik ben blauw en zal blauw blijven! ‘In goede en slechte tijden’, zoals dat ook in een huwelijk gaat… ’s Middags rijd ik even langs garage Beerens in Overijse. Mijn olielampje brandt al enkele dagen dus ik kan er maar best werk van maken vooraleer mijn auto dienst weigert. Sinds ik van die garage (destijds nog Depage) een Volkswagen Polo won als druivenkoningin in 1998 ben ik nadien trouw naar daar blijven gaan. Supervriendelijk en gedienstig personeel, echt leuk. Vanavond ga ik nog eens mosselen eten in Le Zinneke in Schaerbeek (www.lezinneke.be). Dat is nu eens iets dat ze mij dagelijks zouden mogen voorschotelen. Op de frietjes na die erbij horen is dat nog niet zo ongezond ook. Ze maken ze daar klaar op negenenzestig verschillende manieren en ik opteer deze keer voor de mosselen met verse pili-pili. Overheerlijk. Elders verkies ik de mosselen natuur maar hier mag het eens iets anders zijn. Een aanrader! Ook onze gemeente telt heel wat horecazaken: O’sesoir, Den Boomgaard, Den Beiaard, De Klok, Brazzaville, Oppemse Hoeve, Napoleon (heropening dit jaar, allicht in september), Hof ter Imde, Den Baas, Lindeboom, Baradouz, Barok Cafe, ’t Eiland, Volle Pot, Benelux, ‘ Moment, de cafetaria’s… waar men iets kan eten en/of drinken. Voor ieder wat wils dus! Wij pleiten in ons programma trouwens voor de oprichting van een horecaraad. De horeca-uitbaters zijn vaak het aanspreekpunt voor inwoners en toeristen. Zij zijn ambassadeurs van onze gemeente en hebben specifieke vragen en behoeften. Naast Unizo Wolvertem en Middenstand Meise moet de oprichting van een aparte horecaraad hen de nodige inspraak bieden. In de marge verwijs ik graag naar een quote op de voorpagina van De Tijd vandaag: ‘Tegenover de soms verbazende snelheid van woorden, staat in de politiek een soms verbazende traagheid van daden’. Nagel op de kop denk ik dan bij mezelf en net dat zorgt bij de mensen voor frustratie en soms zelfs een afkeer van de politiek… Gemeentepolitiek is anders, moet anders. Geen tijd te verliezen daar want net de gemeente maakt de onmiddellijke leefwereld uit van onze inwoners! Maandag 30 juli 2012 Vol frisse moed beginnen we aan een nieuwe (werk) week. Goede gewoontes houdt men best aan, dus tegen 5.45 uur ben ik alweer trouw op post. Open Vld Meise was goed vertegenwoordigd op de verschillende activiteiten het voorbije weekend en zo hoort het ook. Een zestal maanden reeds stuur ik in ’t begin van de week een ‘agenda’ door naar al onze mensen zodat iedereen op de hoogte is van wat er plaatsvindt en waar ik/we zoal naartoe gaan. Ook deze morgen vertrekt er dus een mail naar iedereen. Zoveel leuker ook immers om in groep buiten te komen! Zij die graag beeld’verslagen’ zien kunnen altijd terecht op onze pagina op Facebook: https://www.facebook.com/pages/Open-Vld-Meise-Wolvertem/362364687143991 Na een voormiddag doorwerken geblazen ga ik deze middag lunchen met een politieke vriend waar ik uitermate naar opkijk. Zijn mening en advies is altijd zeer doordacht en gegrond en ik hecht er dan ook uitermate veel belang aan. Bedankt aan hem! Vanavond ga ik langs om de familiefoto uit te kiezen die we gaan laten vergroten. Mijn avond beperkt zich verder tot het versturen van mails, doornemen van wat teksten en het volgen van wat Belgische atleten in actie in Londen. Druk telefoonverkeer ook vanavond: het hardnekkige gerucht loopt dat twee politieke partijen in Meise de verkiezingen niet hebben afgewacht en een voorakkoord hebben gesloten dat zelfs zou geregistreerd zijn bij een notaris in Brussel. Is het een roddel of realiteit? Wie zal het zeggen ? Ik weet één ding: waar rook is, is (meestal) vuur. Anyway: ze doen maar. Wij doen verder ons uiterste best om de inwoners te overtuigen tot kiezen voor Open Vld. Tenslotte is een voorakkoord ook maar iets waard als beide partijen samen minstens dertien (op vijfentwintig) zetels halen. De kiezer heeft immers altijd gelijk en dat is maar goed ook! In de marge verwijs ik vandaag graag naar enkele citaten uit interview dubbelgesprek (‘Villa Hellebosch’ tussen Rika Ponnet (relatietherapeute) en Herman Brusselmans: “ R: Ik ben in elk geval van veel illusies verlost. Tegelijk zie ik dat mensen altijd weer gemotiveerd zijn om toch iets van hun leven te maken. Sommige mensen slagen erin dankbaar te zijn voor wat ze hebben, andere lukt dat nooit. H: Je mag er niet van uitgaan dat in je leven nooit iets ergs gebeurt. Faillissementen, scheidingen, geliefden die te vroeg sterven: het is vreselijk allemaal, maar wat kun je anders verwachten? Niemand van ons kan toch honderd procent gelukkig zijn? R: Ik heb vooral geleerd van dag tot dag te leven. Slechte dag? Morgen is er weer een nieuwe”.” Of zoals ik dit jaar zelf nog schreef op mijn nieuwjaarskaarten: gelukkige mensen hebben niet in alles het beste van het beste, ze maken er gewoon in alles het beste van! Zondag 29 juli 2012Mijn wekker loopt uitzonderlijk vroeg af voor een zondag, 3.20 uur. Een koppel vrienden uit Meise vroegen mij immers om hen naar de luchthaven te brengen. Daar zijn vrienden voor nietwaar?! Het is bijna 4 uur wanneer ik aan de Volle Pot voorbijkom en er zit nog heel wat volk. Leuk nafeestje aan de gang precies… Eenmaal thuis vind ik het toch nog te vroeg om in huis te beginnen rommelen dus ik besluit maar wijselijk terug mijn bed op te zoeken en nog wat bij te slapen hetgeen mij tijdens de week amper of nooit lukt. Tegen 10.45 uur sta ik in de Roodborstjeslaan. Dankzij de samenwerking tussen de gemeente Grimbergen en Meise wordt er vandaag een brug ingehuldigd over de Maalbeek. Mooi initiatief dat de vele wandelaars en fietsers aldaar zeker zullen weten te appreciëren! Ik sta versteld van de vele nieuwsgierigen die een kijkje komen nemen en mee klinken op deze realisatie. Altijd leuk van eens wat andere mensen (inwoners van de wijk De Nekker) te zien die men niet altijd overal tegenkomt. Ik ben ook blij verrast wanneer een koppel mij nog herkent van de vorige verkiezingen. Zij zijn deze keer echter met vakantie op 14 oktober maar houden er absoluut aan hun stem uit te brengen in/voor Meise. Ik mag/ga hen dus twee volmachten bezorgen. Geef mij gerust een seintje als ik hiermee nog iemand kan verderhelpen (virginie@virginiedeklippel.be) . Zou te spijtig zijn immers dat sommigen zich niet laten horen! Om 12.15 uur heb ik samen met Leen afgesproken bij Annick in Meise. Zij laat voor enkele uurtjes mijn metekindje Eloise bij papa Jorg zodat wij er even met ons drietjes op uitkunnen voor wat relaxe ladiestime. We waren er allen aan toe! We rijden naar Knokke, eten iets op La Terrasse du Zoute, sluiten ons namiddagje af in Monroe Beach en tegen 18.45 uur zijn we terug in Meise. Via Twitter vernam ik intussen ook dat KFC Meise de fel besproken wedstrijd tegen SC Wolvertem won met 1 – 3. Hier zal ongetwijfeld nog lang over gepalaverd worden. Eenmaal thuis spring ik in bad, leg ik mijn gerief voor morgen klaar en volg ik nog een aantal zwemwedstrijden van de Olympische Spelen. Ik heb zelf jarenlang competitie gezwommen (in Vilvoorde en bij Aart in Meise) dus blijft super om naar te kijken. Razendknappe prestatie ook van onze jonge Belgische zwemmers die met de 4×100 meter vrije slag wisten door te stoten tot de finale en dit tussen topteams als Frankrijk, Amerika, Australië,… Ze/we mogen fier zijn! In de marge verwijs ik hier graag naar de reeks die gedurende een aantal dagen in De Standaard verscheen ‘Brief aan mijn 16jarige zelf’. Schitterende reeks waar ik enorm veel aan heb gehad! Sta mij toe te starten met quotes uit brief van Filip Meirhaeghe: Een onwetende zestienjarige, zo zie ik je nu voor mij. Onwetend over wat je met je leven zult gaan doen. Onwetend over de ingrijpende gevolgen van beslissingen die je de komende jaren zult nemen. Misschien moet ik je waarschuwen. Een mens komt zoveel kruispunten tegen in zijn leven, en de schijnbaar achteloze keuze om links of rechts af te slaan, kan je wereld op zijn kop zetten. Ik heb het aan den lijve ondervonden, en ik ben er niet ongeschonden uitgekomen. Maar tegelijk besef ik dat ik zonder dat dieptepunt in mijn leven nooit zou zijn wie ik vandaag ben. En nooit zou hebben wat ik vandaag heb. Ze zeggen wel eens dat je van tegenslagen sterker wordt. What doesn’t kill you makes you stronger. Ik zou je graag willen geruststellen en zeggen dat het klopt. Misschien is er één voorval waarvoor ik je wil waarschuwen. Een voorval dat niet met sport, maar met vriendschap te maken heeft. Twintig jaar geleden heb ik een dierbare vriend diep gekwetst. Uit onwetendheid, maar daarom voel ik me niet minder verantwoordelijk. Het is nooit meer goed gekomen, hoezeer de goede wil er aan twee kanten ook is. We praten, eten samen, maar de fond is weg. Daar heb ik spijt van. Het zou zo’n kleine moeite zijn om een ander spoor te kiezen. Weet je, het leven zou een stuk eenvoudiger zijn als we vooraf wisten of we naar ons verstand of ons hart moeten luisteren. Meestal weten we dat pas als het te laat is. Leid dus maar het leven dat ik geleid hebt. Want wat ik nu heb, wil ik niet kwijt.” Zaterdag 28 juli 2012 Het begint rustig maar mooie liedjes duren niet lang dus ik kan er maar beter even van genieten denk ik dan bij mezelf. In de voormiddag ga ik langs de post (waar blijft de administratieve vereenvoudiging als sommige zaken nog steeds per aangetekende brief moeten gebeuren bedenk ik dan) en ga ik wat boodschappen doen in de Okay waar ik ook deze keer weer wat mensen tegenkom. Eenmaal thuis ruim ik wat op (zal nooit mijn sterkste punt zijn) en zet ik mij in de zetel om wat lectuur in te halen. Er verschijnen toch echt wel knappe artikels/opiniestukken ed. Zeer leerrijk ook. En te mooi om te laten liggen zodat ik links en rechts wel eens wat stukken zal citeren die ik jullie niet wil onthouden! Met een half oog pik ik ondertussen ook wat mee van de Olympische Spelen die vandaag van start gaan. Tegen 13.30 uur heb ik afgesproken met een aantal collega’s-kandidaten van Open Vld Meise. In Westrode gaat vandaag immers een heus beachvolleybaltornooi door (www.gurdilo.be). Eddy, Gunter, Lucianus, Roger & ik maken er daar samen een gezellige namiddag van. Pluim aan de organisatoren die echt aan alles hadden gedacht om er voor elkeen een onvergetelijk gebeuren van te maken: springkastelen, grimage, Tv-scherm voor wie de Spelen wil volgen, drank, eten, optreden ’s avonds,… Een voorbeeld voor velen! Tegen 18 uur begeven we ons naar het natourcriterium. Wolvertem beleeft vanavond eens te meer een wielerhoogdag. Zij die mij wat kennen en mijn blog/dagboek (regelmatig, zie woensdag 25 juli) lezen zullen begrijpen dat ik liever ‘low-profile’ blijf en wegblijf uit de VIP. Elk raadslid kreeg een bandje voor de VIP maar ik heb mijne met veel plezier weggeschonken aan iemand van Eversem. Ikzelf vatte post voorbij aankomst aan hoek met Karel Boudewijnslaan. Ideale locatie zo bleek want zowat iedereen kwam daar wel eens voorbij. Unieke kans dus om vele mensen te zien en aan te spreken. Of om het met de woorden van een twitter-volger te zeggen ‘meer met minder… altijd mooi!’. Zubeldia (6de in de Tour) gaat uiteindelijk met de bloemen lopen zodat de organisatoren alweer een mooie naam op hun palmares kunnen schrijven! Spijtig weliswaar van de opkomst die heel wat lager lag dan de voorbije jaren maar met de Olympische wegrit die vandaag plaatsvond kon men onmogelijk mirakels verwachten. Om 22.30 uur keer ik huiswaarts en pas ik met spijt in het hart voor Tomorroweiland. Als ik daar nu nog naartoe trek komt het mi echt niet goed temeer ik deze nacht een koppel vrienden naar Zaventem moet brengen. Vrijdag 27 juli 2012 Laatste werkdag van deze week… TGIF, Thanks God it’s Friday! Er is weer heel wat beweging op de vragende partij van de redactie: http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/verkiezingen2012/vlaams-brabant/Meise/dvp. Blij vast te stellen dat velen het ermee eens zijn dat er iets moet gebeuren op de Kardinaal Sterckxlaan in Oppem: het wegdek moet worden heraangelegd, de wagens rijden er veel te snel en bovenal moet het zware vrachtverkeer dringend worden geweerd. Met eigen ogen kon ik zelfs al de aangerichte schade aan/in bepaalde huizen vaststellen. Echt erg! Deze baan wordt al te vaak door zwaar vrachtverkeer als sluipweg gebruikt voor de overbevolkte Ring maar daar kan en mag onze gemeente niet de dupe van zijn. De situatie heeft veel te lang aangesleept en er moet nu dringend iets gebeuren!Korte werkdag vandaag. Tegen 12 uur haast ik mij naar Cocoon voor een brushing. Tegen 13.30 uur sta ik – samen met gezin van mijn broer en mijn papa – paraat voor een fotosessie bij Portrait Studio’s. Mijn grootmoeder (en meter – marainne –tegelijk) wordt 90 jaar op 9 augustus. Haar kennende kunnen we haar geen groter plezier doen dan met een mooie grote foto die ze kan ophangen in haar kamer in het rusthuis. Zo gezegd, zo gedaan dus… Ik haast mij nadien even naar huis waar ik gelukkig mijn gerief had klaargelegd want omkleden op tien minuten is anders geen lachertje. Tegen 14.45 uur vertrekken Annick (vriendin en ex-studiegenote KUB waar we samen onze kandidaturen rechten volgden) en ik vanuit Groot-Bijgaarden naar Jabbeke. Onze vriend en studiegenoot Ludovic is in het huwelijksbootje gestapt met Sylvie en dat moet gevierd worden. Ludovic got it all now: hij is diplomaat (iets waarvan hij altijd al had gedroomd) en vond nu ook de perfecte vrouw. Annick, Stein & ik zagen dat het goed was en zijn echt blij voor hem. Leuk ook om na langere tijd nog eens wat mensen terug te zien! Vanwege het slechte weer op de terugweg besluiten Annick en ik ons etentje uit te stellen vermits zij nog wel wat kilometers heeft af te leggen. En uitstel is geen afstel uiteraard! Komt nog goed uit ook want vriendin/druivenkoningin Katleen is vanavond op bezoek bij mijn metekindje Eloise dus ik zoek hen op en we brengen de rest van de avond gezellig samen door. Donderdag 26 juli 2012 Back to the usual business dus tegen 5.50 uur ben ik op kantoor. Beginnen met de ontvangen emails te verwerken is vandaag mijn eerste opdracht. Tussen mijn emails zitten ook de notulen van de gemeenteraad van 28 juni ll. Een uittreksel eruit wil ik jullie zeker niet onthouden. Onze gemeente heeft torenhoge schulden, de begroting is een ramp en toch blijft men maar cadeautjes uitdelen… In juni immers werd voor de start to runners een BBQ georganiseerd. De deelnemers betaalden elk vijf euro in ruil voor eten en drinken à volonté. Onnodig te zeggen dat dit een pak meer kost dan dat. En wie betaalt de rest? De gemeente… Wat dan met de andere clubs zoals bvb judoclub Mansio e.a. die ook een BBQ of event organiseren voor hun leden? U leest het antwoord van schepen de schepen van sport (Wim Verbeke) hieronder: ‘die hebben de vraag nog nooit gesteld’. Beste sportclubs (en bij uitbreiding ook de jeugdverenigingen uiteraard), de boodschap is duidelijk: doe een aanvraag en mits een beperkte bijdrage per persoon wordt de rest van uw (jaarlijkse) activiteit betaald door de gemeente, lees: belastingbetaler. Uiteraard ben ik voorstander van zulke initiatieven en ben ik grote voorstander van leden/vrijwilligers en dies meer minstens éénmaal per jaar samen te brengen. Het is echter onhoudbaar en onaanvaardbaar dit te doen met geld van de gemeente. Waar stopt dit dan? Is ook geenszins eerlijk naar alle andere inwoners die nooit zulk een ‘cadeau’ krijgen! “9)  SPORT : Testafname start to run – goedkeuring persoonlijke bijdrage deelnemers Raadslid Virgine De Klippel betreurt dat dit evenement eigenlijk al voorbij is en stelt tevens de vraag wat er gaat gebeuren met alle andere clubs die ook op vrijwillige basis onze jongeren en andere mensen laten sporten en of aan deze ook een ‘gratis’ drank en barbecue geschonken wordt. Ze stelt nog niet te spreken van jeugdverenigingen. Schepen Wim Verbeke stelt dat dit evenement al jaren plaatsheeft, en de deelnemers hiervoor betalen. Aan de gratis receptie hebben volgens de schepen 195 personen deelgenomen. Hij stelt dat er 695€ inkomsten waren waar de gemeente 705€ heeft bijgelegd. Schepen Wim Verbeke stelt niet te weten waarom andere raadsleden hiertegen zouden zijn. Hij stelt tevens dat start to run veel mensen in beweging brengt. Huidige beslissing is er volgens schepen Verbeke omwille van een nieuwe wetgeving dat deze betaling via de gemeente gebeurt en niet meer via de sportraad. Raadslid Virginie De Klippel vraagt waarom indien de kost maar 705€ bedraagt er op deze gemeenteraad dan 1.500€ dient goedgekeurd. Raadslid Steven De Ridder antwoordt dat de mensen eerst dienen te betalen aan de gemeente en daarna de gemeente dient terug te betalen. Raadslid Virginie De Klippel vraagt wat gedaan wordt met de andere clubs en of deze dit dan ook verkrijgen en waarom dit enkel voor de organisatie ‘Start to run’ zou gedaan worden. Schepen Wim Verbeke stelt van geen andere vereniging de vraag gekregen te hebben en stelt dat dit een beslissing van de sportraad is. Raadslid Virginie De Klippel vraagt dit gegeven te kunnen communiceren naar de andere clubs toe; volgens haar doet bijvoorbeeld ook de judoclub een barbecue alsook nog andere verenigingen. Raadslid Steven De Ridder herhaalt dat dit een beslissing van de sportraad is waarop schepen Wim Verbeke aan raadslid De Klippel zegt dat hij haar nooit op de sportraad ziet. Raadslid Virginie De Klippel antwoordt dat ze geen deel uitmaakt van de sportraad en het dus logisch is dat ze er niet aanwezig is. Gelet op de beslissing van het schepencollege in zitting van 30 januari 2012 betreffende de organisatie van de gemeentelijke sessie start to run in de Nekker te Meise. Overwegende dat jaarlijks na de testafname een receptie met BBQ wordt aangeboden aan alle kandidaten (gratis) en aan alle medewerkers en supporters mits bijdrage van 5 euro. Overwegende dat tijdens het huidig boekjaar alle inkomsten en uitgaven via de gemeenterekeningen gebeurt. Gelet op de beslissing van het College van Burgemeester en Schepenen d.d. 04.06.2012. Met 13 stemmen voor en 9 onthoudingen (raadsleden Roger Heyvaert, Jan Lathouwers, Virginie De Klippel, Bernadette De Velder, Nancy Van Dam, Jo Van Den Brande, Bruno Baudewijns, Jörgen Noens en Luc Biesemans ) . BESLUIT : Art.1: Akkoord te gaan met het aanbieden van een gratis receptie en BBQ aan alle start to run kandidaten en eveneens een receptie en BBQ aan alle medewerkers en supporters mits een bijdrage van 5 euro per persoon.  Deze bijdragen dienen geboekt te worden op art. 764/07 – 161 – 48. Art.2 :  Kennis te nemen van de interne kredietaanpassing, goedgekeurd door het college van burgemeester en schepenen in zitting van 4 juni 2012, waarbij artikel 76408/123-16 wordt verhoogd met 1.500€ en artikel 764/332-02 wordt verlaagd met 1.500€. Art.3 : De financieel beheerder in kennis te stellen van deze beslissing.” De zon is weer volop van de partij vandaag dus ga ik deze middag lunchen op terras bij Griek met collega’s Suzy, Audrey en Nabila. Lekkere mezze en we kunnen er weer tegen voor de rest van de dag. ’s Namiddags werk ik nog goed door en ’s avonds ben ik weer van de ‘gelukkigen’: ik word verwacht op de poolparty georganiseerd door mijn vorig advocatenkantoor. Was weer leuk heel wat mensen terug te zien. Ik prijs mij ook gelukkig dat ik nog steeds in contact met hen ben en dat ze mij blijven vragen wanneer ze iets organiseren. Ik heb er acht jaar lang gewerkt en heel wat kennis en ervaring opgedaan als advocaat waarvoor ik hen enorm dankbaar ben! Eenmaal thuis leg ik mijn gerief voor morgen al klaar want belooft een drukke en goed gevulde dag te worden. Woensdag 25 juli 2012Vandaag ben ik een hele dag op site voor een expertise. Al goed dat het vakantie is want ’s morgens in puttteke Limburg geraken is tijdens ’t jaar geen lachertje. Ik lijk er wel in the middle of nowhere beland. Voor het plaatsbezoek zelf moet ik anderhalf uur veiligheidsschoenen dragen. Meteen wordt duidelijk dat ik amper/nooit gesloten schoenen draag want tegen ’t einde liggen mijn twee voeten open en eindig ik in de verzorgingspost met twee enorme blaren. Lang leve de hakken… Een echte vrouw jawel! Ik ontvang vandaag ook persbericht over het natourcriterium dat zaterdagavond plaatsvindt in Wolvertem (www.criteriumwolvertem.be). Moeilijk/onmogelijk spijtiggenoeg dit jaar om de crème de la crème van de voorbije Tour naar onze gemeente te lokken. Dezelfde dag immers (zaterdag 28 juli) wordt de Olympische wegrit gereden in Londen. De grote namen zitten uiteraard daar en moeten bijgevolg passen voor het criterium. Duimen maar dat Meisenaren, streekgenoten en andere belangstellenden mensen na de Olympische rit hun zetel ruilen voor het criterium. Als gewezen schepen van sport (2001-2006) en ex-vriendin van een wielrenner draag ik de sport in het algemeen en het wielrennen in het bijzonder een warm hart toe. Niettemin – als het op het belastinggeld aankomt van onze inwoners – geeft dit criterium mij een dubbel gevoel. De voorbije vijf jaar schonk de gemeente deze organisatie elk jaar 10.000 euro, dit jaar kriigt ze 9.000 euro. In totaal geeft dit 59.000 euro. Als men dan bedenkt dat onze sportclubs jaarlijks onderstaande bedragen krijgen:

 

Club

Leden +18

Leden -18

Subsidies 2010-2011

1

Badmin.Wolvertem

70

109

€         1.929,35

2

BOAS €                   -  
Cricketclub Meise Wolverines €                   -  

3

Duikclub Idea

30

0

€            718,81

4

Duikclub Silver Sharks Meise

12

0

€            763,52

5

FC Imde

54

0

€            424,86

6

FC Wanhoop

22

0

€            175,36

6

Gym Tonic

21

0

€            269,46

7

Joggingclub De Kilometervreters

18

0

€            335,35

8

Joggingclub Meelopers Meise

104

6

€         1.623,15

9

Judo Mansio

29

122

€         2.020,35

10

K. Wolvertem SC

109

266

€         6.335,77

11

KFC Meise

149

291

€         2.724,73

12

LRV St.Elooi

34

17

€            878,95

13

Petanque Het Varkentje

52

0

€            266,25

14

Psychos Inlinehockey

17

50

€            923,81

15

Recre. Pimpernel

104

0

€            829,56

16

Sporting Oppem

56

0

€            897,64

17

Spova

0

25

€         1.960,00

18

TC De Nekker

64

13

€            401,44

19

Turnclub Gym en Dans

52

346

€         4.096,30

20

VC Katastroof

30

0

€            883,48

21

VC Knodde Meise

57

81

€         1.578,02

22

VC Wolvertem

46

81

€         3.223,17

23

VG Wandelclub Meise

146

0

€            570,79

24

VTB Yoga

92

3

€            360,94

25

VVC Ballen aan de kant

14

1

€            260,14

26

VWO St. Elooitr.

47

0

€            274,50

27

vzw Excess

68

239

€         2.752,43

28

Wandelclub Cracks Wol.

262

4

€            975,80

29

Wandelclub ‘t Fluitekruid

166

4

€            575,45

30

WTC Club 33

51

0

€            607,35

31

WTC Cycling Ladies

30

0

€            518,86

32

WTC EM Vrienden

65

0

€            274,24

33

WTC De Fietsvrienden

37

4

€            437,31

34

WTC Vals Plat

17

0

€            262,48

35

WTC Volle Potvriend.

0

0

€                   -  

36

ZVK Cracks Wolv.

16

2

€            716,52

37

ZVK Mini-Westrode

18

0

€              75,36

39

ZVK Veteranen Meise

14

0

€            175,36

40

Zwemclub Aart

130

332

€         2.918,48

41

Zwemclub Plat water €                   -  
€       45.015,36
en men tevens ziet hoeveel leden en jongeren zij een gans jaar een nuttige bezigheid en ontspanning bezorgen, dan vind ik dat dergelijk bedrag buitensporig is en vooral totaal buiten proportie en oneerlijk tov ALLE andere sportclubs die zich dag in dag uit inspannen voor ONZE inwoners. Een criterium is een éénmalig evenement dat moet gefinancierd worden door sponsors eventueel aangevuld met een redelijke en eerlijke steun van de gemeente. Met mijn mening en houding sta ik niet alleen. Mijn avond vul ik nogmaals met het schrijven aan ons programma. Deze keer is de kogel door de kerk: ‘alles’ staat op ‘papier’. Blijft er enkel nog dit te laten nalezen, aanvullen en bijschaven door een aantal andere partijgenoten. Dinsdag 24 juli 2012 Trouw op post vliegen we er weer in. Voormiddag doorwerken en ’s namiddags op verplaatsing, welgekomen afwisseling. Ik ontvang ’s morgens ook een mail om mij ‘proficiat’ te wensen met mijn blog/dagboek. Aan de stijgende bezoekersaantallen te zien merk ik inderdaad op dat het steeds meer wordt gelezen. Doet plezier! Ik bied jullie hier geen hoogstaande lectuur maar wel mijn eerlijke mening over een aantal zaken en bovenal ook, hoe ik toeleef naar deze gemeenteraadsverkiezingen. De 3de keer al dat ik opkom in Meise… Eens thuisgekomen ruim ik wat op. Tegen 20 uur heb ik afgesproken in den Boomgaard met een potentiële kandidate en haar echtgenoot. Weer is ideaal om een avond gezellig door te brengen op ’t terras. Lang geleden ook dat ik nog eens een Sangria dronk dus die smaakte ook des te meer. Hoog bezoek trouwens in Den Boomgaard: Eddy & Axel Merckx met gezien en familie. Doet plezier hen nog eens samen in Meise te zien (ze hebben dus duidelijk gepast voor de persvorstelling van het wielercriterium dat vanavond plaatsvindt). Eddy Merckx is één van onze ereburgers en daar mogen we terecht fier op zijn! Wel leuk zo’n avond praten over politiek en mensen trachten te overtuigen op de lijst te staan of minstens in ons te geloven. Handig ook om bepaalde zaken af te toetsen en te zien wat onze burgers daar zelf over zeggen en van vinden. Afwachten nu: doet ze het of doet ze het niet J? Maandag 23 juli 2012 Start van een nieuwe werkweek. Zonde eigenlijk binnen te zitten maar we gaan niet klagen uiteraard, het is eindelijk mooier en warmer weer en dat is uiteraard iedereen gegund. Ook en bovenal voor diegenen die van vakantie in eigen land genieten. Met de verkiezingen in het vooruitzicht voor mij – op losse dagen na – geen ‘vakantie’ dit jaar. Ook hier niet geklaagd want we gaan ervoor! Na een voormiddag goed doorwerken hebben we wel een lunchke op een terras verdiend bedenk ik dan met een collega/vriendin. Moed bijtanken voor de rest van de dag, ideaal! Na de schietpartij in Denver vrijdag ll wordt ook ons nieuws vandaag beheerst door geweld: Priscilla, een meisje van amper 14 jaar, werd vermoord en dood teruggevonden in een veld in Dworp. Wat bezielt elk van die daders dan vraag ik mij af… Het zal maar eens uw dochter, zus, vriendin,… zijn. Echt erg! Vanavond zit er geen terras in voor mij. Ik spendeer mijn avond aan het schrijven/aanvullen van ons Vld-programma. Uiteraard bevat dit enkel de grote lijnen, het kader waarin wij mee hopen te kunnen bersturen. Voor de concrete invulling ervan hoop ik bovenal op de input van onze inwoners want zij weten het best wat er reilt en zeilt. Niet besturen voor maar MET de burgers is en zal steeds mijn motto blijven! Aarzel dus niet als u tips, opmerkingen of suggesties heeft. Bel mij op (0477/62.03.14.) of mail ze mij door (virginie@virginiedeklippel.be)! Zondag 22 juli 2012 ZONdag mogen we deze keer eindelijk nog eens letterlijk nemen: de zon is al vroeg op de afspraak vandaag. Ne mens herleeft gewoon! Eén donderwolk in het nieuws vandaag: de dreigende sluiting van Ford Genk. Hopelijk zijn het onjuiste geruchten en is dit geenszins aan de orde. Ik mag er niet aan denken dat alweer duizenden mensen hun werk zouden verkiezen. Tegelijk reken ik erop dat de Vlaamse Regering voorzichtig omspringt met ONS geld en 2x nadenkt vooraleer ze daar miljoenen in investeert om een eventuele sluiting te vermijden. Komt die er toch dan zal die investering dat geenszins tegenhouden en kan men dit beter op een andere manier besteden! Om 9.15 uur ben ik op de afspraak bij Annick, Jorg en mijn metekindje Eloise. We gaan vandaag immers gezellig brunchen bij Veerle en Nico in Mariakerke. Zij wonen in Luzern dus paar keren dat we hen zien valt er altijd veel te vertellen. Brunchen op ’t terras, namiddag op het strand, eerste bezoek meemaken aan zee van mijn metekindje Eloise, … Alle ingrediënten waren aanwezig voor een topdag waarvan ik enorm heb genoten! Bedankt aan Veerle, Annick, Sarah en de kids + mannen voor het gezelschap. Thuis lees ik nog wat en leg ik mijn gerief voor morgen klaar. Morgen roept de plicht weer… Zaterdag 21 juli 2012 Weekend maar echt uitslapen zit er ook vandaag niet in. Hoewel ik daar sowieso nooit een ‘krak’ in ben ik mij gelukkig prijs dat ik eigenlijk niet veel slaap nodig heb. Tegen 8.50 uur sta ik samen met onze burgemeester, Gunther Van Doorslaer (4de plaats) en onze voorzitter Lucianus Van Rompaey (voorlaatste plaats) op de wandeldag van de Cracks die deze keer doorgaat bij Jean Van Hoorebeeck in Slozen. De 3000 wandelaars die ze hadden op de provinciale wandeldag op 1 april ll zullen ze deze keer niet evenaren maar niets dan blije gezichten niettemin: mooi parcours, droog weer,… We blijven er enthousiast plakken tot de middag. Voorzitter Jozef, secretaris Jean en fotograaf + parcoursmeester Jos waren samen met hele anderen blij dat ze dan toch wat volk van het bestuur zagen (ware het wel van de oppositie). Chapeau alweer aan de vele vrijwilligers die de handen uit de mouwen staken! Meer info en foto’s over Cracks zijn terug te vinden op http://www.freewebs.com/crackswolvertem/ Nationale feestdag vandaag. Moment ook waarop ik mij dankbaar en gelukkig prijs dat ik tweetalig ben opgevoed thuis. Opent heel wat deuren! Ik ben en voel mij Belg en ben daar fier over. Ik neem deel aan de ‘Belgometer’ op http://www.standaard.be/messagent/?ID=oGnnjHAP_fNmDPYdLcYsYHyXYG2UfsLNA5pbEl en ook daaruit blijkt duidelijk dat ik voor 79% een unionist en dus geen separatist ben. En u? De rest van de dag hou ik het rustig, mag ook al eens. Ik ruim wat op in huis en volg de tijdrit van de Tour de France. Stressy want geen makkelijke opdracht voor Jurgen Van den Broeck om zijn 4de plaats te behouden. Hij slaagt er echter in dus wij Belgen kunnen weer fier zijn. Ik lees nog wat en kruip er tijdig in, kan ook eens deugd doen! Vrijdag 20 juli 2012Vrijdag vandaag en daar ben ik nu eens niet kwaad om… Dagje doorwerken dus en eindelijk weekend. Het nieuws wordt vandaag beheerst door de dodelijke schietpartij in Denver tijdens première van de film Batman. Vele onschuldige en jonge slachtoffers. Ik mag er gewoon niet aan denken noch bij stilstaan… Holmes had geen enkel politieverleden, blonk uit op school en op universiteit,… Wat bezielt zo iemand dan vraag ik mij af! Amper een jaar na de schietpartij door Breivik nu dit. Het mag gaan stoppen! Ik keer tijdig huiswaarts maar gelukkig, zelfs voor een vrijdagavond, geen files tijdens de vakantie. Wat een luxe! Tegen 18 uur heb ik samen met onze burgemeester (want zo noem ik onze lijsttrekker Roger Heyvaert nog steeds) afgesproken bij een potentiële kandidate. We leggen de laatste hand aan onze lijst. Geen evidentie om mensen te overtuigen aan politiek te doen en kleur te bekennen maar we geraken er wel. Onze gemeente heeft recht op gemotiveerde en bekwame politici. Een gemeente runnen is immers veel complexer geworden dan vroeger en elke verkozene heeft een serieuze verantwoordelijkheid hierin! Om 20 uur zet ik het weekend echt in. Ik heb afgesproken met Arn om samen een hapje te gaan eten in de Serenata, een aan te raden Italiaan in Zaventem. Arn is een heel goede vriend die ik al veel te lang niet meer zag dus we hebben heel wat bij te praten. Donderdag 19 juli 2012Tegen 5.50 uur ben ik alweer op kantoor. Ideaal om wat opzoekingswerk te verrichten voor een meeting van deze voormiddag. Los van mijn ‘dagboek’/blog probeer ik stilaan deze website aan te vullen en op te daten. Oa met nieuwe opinies en citaten. Dit omdat hetgeen anderen over mij zeggen en hoe zij mij zien mi veelzeggender is dan hoe ik mezelf ‘aanprijs’. Ik fleur dus even op wanneer Patricia Ceysens’s citaat mij bereikt “Virginie, dat is pure liberale klasse”. Wat een compliment, bedankt Patricia! Van jongs af aan al vond ik klasse & stijl de mooiste complimenten die men kan krijgen. Ik wil daar dus aan blijven werken! Ik heb er ook een nieuwe volger bij op Twitter: een wijkraad uit Nederland die ‘adviezen’ geeft aan het college en de wethouders. Mensen overtuigen kleur te bekennen en aan politiek te doen is geen evidentie! In de praktijk mogelijk niet evident die wijkraden maar mi wel een zeer goed idee: niet besturen voor maar MET de burger is steeds mijn motto geweest. Die weten het best waar het over gaat! ’s Middags krijg ik nog wat tips mee tijdens de lunch over wat ik zoal nog kan/moet doen tijdens campagne in Meise en binnen de regio. Nog werk aan de winkel! Ik voeg ’s avonds meteen ook de daad bij het woord want vanavond hebben we in Vilvoorde vergadering over de regio-campagne. Ik ontving vandaag ook de jaarlijkse uitnodiging voor de opening van de druivenfeesten in Overijse. Ik kijk er nu al naar uit de vele mensen daar terug te zien. Het is al de 14de keer nadat ik in 1998 werd verkozen tot druivenkoningin maar zoals men altijd zegt ‘eens druivenkoningin, altijd druivenkoningin’ zo worden we daar telkenmale met open armen ontvangen. Aan alle jonge meisjes tussen 18 en 24 jaar die zich geroepen voelen, schrijf u snel in via http://www.druivenkoningin.be. Op 48 uur tijd kan men een prachtige titel winnen met heel wat mooie prijzen (waaronder een auto) aan verbonden. Het verandert een mensenleven, be sure! Woensdag 18 juli 2012 Het is weer (te) vroeg dag maar we zijn er klaar voor en vliegen erin. Toegekomen op ’t werk ben ik ook meteen goed wakker bij het lezen van een aantal krantenkoppen: http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnenland/article/detail/1471597/2012/07/18/Minder-lawaaihinder-door-nieuw-vertrekplan-Brussels-Airport.dhtml?utm_source=RSSReader&utm_medium=RSS&utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter. Als ik dan ook nog eens stukken uit het persbericht van Wathelet zelf lees dan krijg ik het helemaal ‘Le premier habitant survolé sur la route du Canal se trouve au quai des Armateurs, à un endroit où les avions voleront à plus de 3500 pieds d’altitude.’ Het is dus overduidelijk dat Brussel het hier weer haalt boven de Noordrand die dus opnieuw extra last zal krijgen. Ik legde anderhalve maand geleden nochtans zelf nog afspraak vast op kabinet en samen met Roger Heyvaert en 2 mensen van Actie Noordrand hoopte ik nochtans gehoor en begrip te hebben gevonden… Ik kruip dus meteen in mijn pen en stuur een kordate mail naar kabinet met in kopie onze nationale voorzitter Alexander De Croo. Ik stond destijds mee aan de wieg van de acties PRO eerlijke spreiding en zal daar dus blijven voor vechten. Waarom immers zou Brussel (alweer) gespaard moeten blijven en Meise & Co weer meer last krijgen?! Anyway, werkgewijs ga ik voort op de schwung van gisteren en zet ik de ‘Global growth day’ nog wat verder vandaag. Wij happy ook want (enkel) vandaag schijnt de zon. ’s Middags ga ik dus op terras lunchen met mijn (werk)peter. Altijd leuk van eens bij te praten! Goed systeem trouwens vind ik dat ‘peterschap’: men begint ergens als nieuwe collega en dan is het ideaal om iemand te hebben die onder de vleugels neemt en mee opvolgt. Ik heb er heel veel van geleerd (en nog steeds) en wie weet, one day, kan ik zelf ook eens ‘werkmeter’ zijn voor iemand… Huiswaarts keren gaat (vooral ook dankzij bouwverlof) deze dagen wat vlotter dan normaal. Ik ruim wat op, spring kort even binnen bij vriendin vanavond en kruip bovenal vroeg mijn bed in want 2 voorbije nachten waren eigenlijk te kort! Dinsdag 17 juli 2012Ook vandaag zijn we weer trouw op post. Blij dat ik heelhuids op kantoor geraak want het regent pijpenstelen en er is heel wat aquaplaning. Na de vele beelden van wateroverlast de laatste dagen gaan mijn gedachten meteen ook weer uit naar de vele mensen die momenteel weer met zandzakjes moeten sleuren om hun eigendommen te beschermen en aan de militairen,brandweermannen ed die deze moeten vullen. Veel respect voor elk van hen! Ik surf ook nog eens naar de vragende partij http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/verkiezingen2012/vlaams-brabant/Meise/dvp en wanneer ik zie dat geen bedrijvenzone en een verkeersARM centrum momenteel de prioriteitenlijst aanvoeren voor onze gemeente stel ik mij ten zeerste de vraag: is dit echt wat onze inwoners willen? Onze middenstanders zullen het alvast graag lezen, ahum… Thanks to Twitter (jullie kunnen mij daar volgen via deklippelv) beland ik ook op opiniestuk van Sas Van Rouveroy in de Knack: http://www.knack.be/nieuws/belgie/sas-van-rouveroij-de-vijand-niet-bij-een-ander-zoeken/article-4000142384742.htm#.UAUMQBgXvfN.facebook en ik denk bij mezelf: eindelijk iemand die eerlijk durft zeggen waar het om gaat. Eerlijk is eerlijk! We doen lokaal ons uiterste best om mensen te overtuigen dat wij voor verandering kunnen zorgen en hun stem waard zijn. Beste nationale politici, we schopten het nooit even ver als jullie, maar neem aub een ‘voorbeeld’ aan ons en stop die spelletjes. Jullie maken enkel de anderen sterker. Laten we echt geloven in onszelf en er ZELF voor gaan! Anyway, werken geblazen want bij Marsh is het vandaag weer ‘Growth Day’: zoveel mogelijk prospecten/klanten opbellen, meetings vastleggen en opportuniteiten invoeren. Niet altijd even gemakkelijk anderen te overtuigen maar dat is nu net de uitdaging. De sfeer zit er goed in dus we maken er met z’n allen een vruchtbare dag van. Thuisgekomen ruim ik wat op en tegen 18.45 uur vertrek ik naar Sahin & Manfred. Sahin werd verkozen tot druivenkoningin (http://sites.zonien.be/druivenkoningin) in 1983 en is intussen – net als heel wat andere queens – een echte hartsvriendin. Superleuk koppel ook waar men steeds met open armen wordt ontvangen en meer dan dik in de watten wordt gelegd… Het was deze keer niet anders: we kopiëren wat foto’s en aperitieven terwijl Sahin het eten klaarmaakt het kookboek ‘Mijn Pure Keuken’ van Pascale Naessens in de aanslag. Deze keer op het menu: frisse tomatensalade en mosselen met curry klaargemaakt op de barbecue. Een lekkernij! En nog gezond ook als men Pascale’s lijn ziet… Een aanrader dat boek als u het mij vraagt! Thanks Sahin & Manfred voor de gezellige en rustgevende avond. Wanneer ik huiswaarts rijd verneem ik dat Frank Schleck betrapt is op doping en ik denk dan bij mezelf: oh my god gaat ook deze Tour weer overschaduwd worden door zulke verhalen? Is het dan echt onmogelijk ‘clean’ te rijden en sportief te blijven? Zo teleurstellend! Anyway, ik laat het niet aan mijn hart komen en val als een blok in slaap. Maandag 16 juli 2012Begin van een nieuwe werkweek dus vol goede moed vliegen we erin. Ik sta traditiegetrouw op om 5 uur en kom aan op kantoor (Watermael-Bosvoorde) tegen 5.50-5.55 uur. Vroege vogel? Ik heb (gelukkig) weinig slaap nodig en vroeg beginnen heeft heel wat voordelen: tegen dat meeste toekomen op kantoor heb ik al heel wat werk verzet en dit zonder ‘gestoord’ te worden door telefoons ed + laat mij toe om ’s avonds tijdig te vertrekken zodat mij voldoende tijd rest voor 2de dagshift. Zijnde politiek en vrienden/familie. De werkdag vliegt voorbij temeer ik vandaag meeting & lunch had met een klant. Vakantie maar er wordt goed doorgewerkt hier. ’s Avonds haal ik een kleedje op bij de naaister (in de hoop dat dit de zomer wat aanwakkert), mijn juweeltjes bij Linda en tegen 19.30 uur ga ik iets drinken in De Passerel in Merchtem (www.depasserel.be). Hele tijd geleden dat ik daar nog eens ging en echt wel gezellige plaats! Zondag 15 juli 2012 Het is zondag vandaag dus ik slaap eens iets langer uit. Tegen 10.30 uur breng ik fris en monter een bezoekje aan mijn broer, Lindsay en de kids. Zij steken vandaag de houden uit de mouwen bij Vincent. Eenmaal thuis is het kuisen geblazen en een aantal papieren opzoeken. ’s Namiddags ga ik op bezoek bij metekindje Eloise (en uiteraard Annick & Jorg). Ik werd op 8 november 2000 meter van mijn broers’ oudste zoontje, Tibo. Sinds 24 mei ll ben ik de trotse meter van Eloise. Een jongen en een meisje, een koningsdroom! Ik had Eloise bijna 2 weken niet gezien en kon met mij  eigen ogen vaststellen: babietjes groeien en evolueren supersnel. Blij dat ik haar nog eens zag dus! Na babybezoek wordt ik onverwacht opgeroepen voor een ‘spoedvergadering’. Ik ben sinds een aantal maanden verkozen tot regiovoorzitter van Open Vld Vilvoorde (15 gemeenten) dus daar komt – zeker in verkiezingstijd – wel regelmatig wat bij kijken… Thuis tegen 20 uur eet ik lekkere tomaat-mozzarella, neem ik een bad en kruip ik mijn bed in. Het weekend zit er alweer (veel te snel) op! Zaterdag 14 juli 2012 14 juillet vandaag, de beelden doen mij terugdenken aan citytrip aldaar in juli vorig jaar. Blij dat ik mijn geheugen van Parijs nog eens kon opfrissen, is en blijft een prachtige stad! Geen Parijs echter dit jaar. In de voormiddag ga ik langs bij vriendin Kirsten in Niel en nadien doe ik wat boodschappen in Okay in Meise. Winkelen op zaterdag is stukken drukker maar heeft ook voordelen: ik kon er proeven van lekkere mosselen en kan een bijpraten met een aantal mensen. Ideaal! ’s Namiddags ga ik samen met mijn papa op bezoek bij marainne (mijn grootmoeder en tevens meter) in rusthuis in Erps-Kwerps. Keer op keer stel ik vast hoe goed ze daar voor hun ‘bewoners’ zorgen en hoeveel leuke initiatieven ze nemen: pannekoekennamiddag, concert, bezoek aan Planckendael,… Tegen 19 uur ben ik thuis, maak ik een overheerlijk (en gezond) slaatje en sluit ik de avond af met wat lectuur. Vrijdag 13 juli 2012 Vrijdag den 13de vandaag… Niet dat ik daar echt in geloof maar overal wordt men eraan herinnerd en dan denk ik toch maar steeds even van: hopelijk een geluks-en geen ongeluksdag! Ben echt moe vandaag dus hoog tijd dat het weekend is. Werken geblazen en ’s avonds heb ik afspraak voor mijn nagels bij Beaut’Ann (www.annekeclaes.be). Thuis tegen 19.30 uur plof ik mij in de zetel voor eindelijk nog eens een rustige TV-avond en bovenal vroeg mijn bed in. Donderdag 12 juli 2012 Na 2 vermoeiende opleidingsdagen doet het toch iets meer pijn wanneer de wekker afloopt om 5 uur… Maar no problem, we slaan er ons wel door. ‘s Middags pauzeer ik even om samen met collega Anne Mosselen te gaan eten in de Lunchgarden. Voor amper 15 euro eten we mosselen met frietjes en een drankje erbij. Een aanrader! Thuisgekomen na ’t werk leeg ik mijn reiszak daar dit er de voorbije nacht (nog) niet van gekomen was. Veel treuzeltijd heb ik niet vanavond want tegen 18.30u sta ik bij Linda & Wim. Ik breng de avond gezellig door bij hun dochter Karolien die samen met haar vriend Kevin in november introk in een zeer mooi en gezellig huis in Londerzeel. Hoog tijd dat ik dat daar eens zag dus. Woensdag 11 juli 2012  Goed ontbijten, met z’n vijven taxi naar kantoor en we vliegen er weer in voor een dag aandachtig meewerken en luisteren. We hebben weer heel wat bijgeleerd op de voorbije twee dagen, nu dit omzetten en uitvoeren in de praktijk… Tegen 18.30u vertrekken we naar de luchthaven waar de Belgische collega’s nog samen iets eten. Ik kom uiteindelijk thuis om 23.30u en haast mij naar mijn bed! Tevreden en dankbare terugblik op deze opleiding en eraan denkend om toch eens zelf terug te gaan naar Munchen die mij echt wel goede indruk naliet: mooie gebouwen, propere stad, prachtige winkels,… En dat op maar dik uur vliegen van Zaventem.  Dinsdag 10 juli 2012  We ontbijten samen in ons hotel – ai, ai de kilo’s… – en opteren om toch de wandeling van 20 minuten naar kantoor te voet te doen ipv taxi te nemen. Daarmee zijn we ook meteen goed wakker… Met een kleine 40 Marsh collega’s (altijd leuk kennis te maken met collega’s die men meestal via telefoon of email hoort/leest) volgen we dag lang een zeer interessante opleiding. Aansluitend gaan we met z’n allen iets eten in een typisch Duits restaurant waar we nu toch eens proeven van de Duitse ‘specialiteiten’ : worsten, aardappelen, vlees,… Echt een gezellig samenzijn! We keren ook nu te voet terug naar ons hotel, drinken nog iets in de bar en opteren om erin te kruipen want morgen weer fris & monter op post….  Maandag 9 juli 2012  Naar dagelijkse gewoonte vertrek ik thuis rond 5.25 uur naar ‘t werk. Gepakt en gezakt deze keer want vanavond vlieg ik naar Munchen. Eerst nodige werk verzetten en tegen 15 uur vertrek ik met collega Auriane naar Zaventem. En jawel, ook daar zijn er solden maar ik hou mij wijselijk in. Tegen 18.40u landen we – met nog 4 andere Belgische collega’s – in Munchen. Wachten op onze bagage, (file)rijden naar ons hotel en daar inchecken maakt dat we (pas) om 20.30u iets kunnen gaan eten. We opteren voor Frans restaurant vlakbij ons hotel en joehoe, het is droog dus we kunnen eten op terras. We kruipen tijdig ons bed in want er wachten ons 2 vermoeiende dagen. Zondag 8 juli 2012  Ik lag er deze nacht later in dus hoogste tijd om eens wat uit-en bij te slapen. Ik sta rustig op en maak mijn “valies”. Morgen vertrek ik immers rechtstreeks na ’t werk naar München voor een 2-daagse opleiding. Veel of weinig gerief mee te nemen, valiezen maken zal nooit mij sterkste punt worden, ik kan maar niet beslissen wat ik wel en niet meeneem… Een echte vrouw, ahum! Tegen 15 uur ga ik naar partijgenote Linda die vandaag een Victoria-verkoop organiseert. Juwelen, zwakke plek van elke vrouw… Mooi, betaalbaar en kwalitatief merk die Victoria, ik ben fan. Bedankt aan Linda voor de gezellige (en lekkere) ontvangst. We hebben genoten van de vrouwennamiddag! Thuisgekomen bewonder ik nog even de prestaties van onze landgenoot Jurgen Van den Broeck in de Tour en zie ik hoe Federer voor de 7de keer Wimbledon wint. Murray was een ideale uitdager maar Federer blijft een klasse hoger. Ik kruip op tijd mijn bed in vandaag want er wacht mij een zware en vermoeiende werkweek… Zaterdag 7 juli 2012  Ik start de dag met een minder aangename bezigheid: de begrafenis in Wemmel van de papa van goede vriend Dirk. Hoort bij het leven maar zijn keer op keer momenten waarop ik weer tenvolle besef dat men met volle teugen en elke dag van het leven moet genieten. Er staat geen leeftijd op doodgaan en vaak komt deze ook onverwacht… Ik verloor mijn mama – nu bijna 4 jaar geleden – aan de rotziekte kanker en weet dus maar al te goed: een ouder verliezen is tegelijk ook een stuk van onszelf verliezen… In de namiddag ruim ik weet op en kijk ik een stukje naar de Tour. Altijd leuk om vriend Michel Wuyts bezig te horen. In de vooravond vertrek ik samen met collega Suzy naar Hasselt. We hebben er afgesproken met ex-collega’s Valerie en Ann voor een “ladiesavond”. Op het programma: apero op terras van Hassotel, taoas eten in El Bocado en de avond sluiten we af in de skybar van het Radisson hotel. Echt genoten van blije weerzien en één voor één aan te raden adressen in Hasselt. Is en blijft trouwens een prachtige stad, ook om te winkelen J. Vrijdag 6 juli 2012  Werken geblazen. Na 8 jaar balie zei ik het leven als advocaat vaarwel en sinds 1 mei 2008 werk ik bij Marsh in Brussel (Vorstlaan). Dankbaar om de onbetaalbare ervaring die ik als advocaat heb opgedaan bij van Cutsem-Wittamer-Marnef en Partners op de Louizalaan ben ik intussen heel tevreden over de carrièreswitch die ik maakte. Meer menselijk contact, minder tussen de boeken, kunnen/mogen prospecteren,… I like!   ’s Avonds gaan Roger en ik op bezoek bij een (zeer goede) potentiële kandidate voor onze lijst. Niet simpel mensen te overtuigen kleur te bekennen en stap naar de politiek te zetten maar wel leuk. De dag (en week) sluit ik af met een heus verrassingsfeest. Lekkere barbecue, overheerlijke pannekoeken, gezellige sfeer en heel wat mensen teruggezien. Tevreden dat ik mijn steentje heel klein beetje kon bijdragen… Donderdag 5 juli 2012  Sorry voor de ‘lay-out’ want het is wat zoeken en draai terugvinden op mijn website maar laten we toch de draad weer oppikken van mijn dagboek. Ik bespaar jullie hetgeen intussen zoal is gebeurd maar weet dat heel wat onder jullie ongetwijfeld mee zijn dankzij mijn updates op Facebook, Twitter en website van Meise-Wolvertem. M.a.w. ik probeer mee te gaan met de tijdsgeest en de sociale media volop te gebruiken. Interessant gegeven trouwens want deze vergroten nog de interactie waar ik zoveel van hou. Zo ook interpelleerde ik en stelde ik zeer regelmatig vragen op basis van zaken die ik via die kanalen vernam. Op de agenda gisteren een dagje zeilen in Nieuwpoort. Nuttige (werken en netwerken) aan het aangename koppelen dus wat wil een mens nog meer. De zon was bovendien van de partij dus we hadden geluk! Het was geleden van in mijn jeugdjaren (we gingen in ‘t 5de leerjaar zeilen met school en nadien volgde ik nog 2 zeilkampen in Nieuwpoort) dat ik nog eens gezeild had. Uiteraard niet op een optimist maar op een iets grotere boot. Van genoten en voor herhaling vatbaar! Na de overheerlijke Nieuwpoortse (vis)specialiteiten te hebben geproefd was het tijd om huiswaarts te keren. Ik sloot de dag en avond af met een bezoekje aan Open Vld Zaventem die in de Stockmansmolen een uiteenzetting gaf voor hun nieuwe kandidaten. Als voorzitter van Open Vld regio Vilvoorde (15 gemeenten) probeer ik mij waar mogelijk toch even te laten zien. De buitenlucht van vandaag maakt dat ik ’s avonds als een blok in slaap val… Maandag 11 juni 2007 De day after… Ik heb vannacht besloten mijn wekker om 8 uur te zetten om toch iets langer als anders te kunnen slapen. Het is echter weer van dat: tegen 7.15 uur (ik hoop dat ik binnenkort eindelijk weer wat beter zal slapen) ben ik klaarwakker en lig ik te draaien en te keren. Ik besluit dus maar op te staan, mij klaar te maken, de krant te halen (die ik deze keer niet eens doorneem) en naar kantoor te gaan. Ik kom er toe tegen 8.30 uur, stukken later dan anders maar nog steeds voor de andere medewerkers. Intussen kreeg ik ook een sms dat ik meer dan 4.800 voorkeurstemmen heb. Ik heb echter weer een raar gevoel (afkickverschijnselen waarschijnlijk) en besluit wat afstand te nemen en gewoon niet verder te surfen naar (persoonlijke) uitslagen ed. Mijn analyse volgt dus nog wel wanneer de tijd er rijp voor is… Morgen heb ik een hele zware zitting voor de Arbeidsrechtbank waar er een 80-tal zaken voor een sociale verzekeringskas zijn vastgesteld: medewerkers van onze cliënte komen ook eens een kijkje nemen dus mijn hele dag besteed ik aan het voorbereiden van de zitting en het beantwoorden van telefoons dienaangaande. Tussendoor krijg ik een massa telefoons, sms’en en mails van mensen die informeren naar de uitslag en/of mij feliciteren. Er zijn er daarbij echt die heel wat moeite doen om de juiste woorden uit te kiezen en mij een supermooie tekst te sturen (kijk voor een greep eruit maar eens even bij mijn Wist je Datjes…): raakt mij echt wel, bedankt!! Tegen 15.30 uur keer ik huiswaarts: ben supermoe en besluit het voor de rest van de dag wat rustig aan te doen: mails beantwoorden, wasmachine insteken, peptalk-telefoon van Olivier,… Om 19.15 uur pikt Sofie mij op en gaan we samen iets eten in de ’s Gravenmolen: ik heb echt de smaak van de maatjes te pakken en besluit er ook vandaag voor te opteren. Was wel nog eens leuk bijpraten na al die tijd en we verschieten beide van wat er intussen allemaal is gebeurd en veranderd… Tegen 21.15 uur ben ik thuis: wasmachine ophangen, mijn mails nakijken en eindelijk nog eens een overheerlijk warm bad. Zalig gewoon. Om 22.30 uur kruip ik in mijn bed en lees ik nog wat in de Nina waarna ik tegen 23.15 uur als een blok in slaap val…   Zondag 10 juni 2007 D-day… Mijn wekker staat ingesteld op 7.30 uur maar ook vandaag lig ik alweer te wroeten vanaf 6.30 uur (heb vannacht gelukkig wel goed geslapen, is al iets). Ik blijf toch nog liggen (piekeren) tot 7.15 uur en sta dan op: snel nog even de mails en het nieuws checken en vervolgens was ik mijn haar en maak ik mij klaar. Tegen 8.20 uur ben ik de deur uit en ga ik eerst stemmen in Oppem. De eerste (en hopelijk niet de enige) stem van de dag is binnen. Jongens toch: in kanton Meise stemmen we nog met het potlood, onvoorstelbaar dus hoe groot die papieren waren. Ik moet al echte stoten uithalen en aan potlood trekken om mijn eigen bolletje te kunnen inkleuren. Ik bedank opeens angstig: heel wat mensen vinden mij daar nooit op terug…Vervolgens gaat het richting Meise waar ik bij volmacht ga stemmen voor een vriendin van mij: thanks meisje voor uw vertrouwen! Nadien rijd ik traditiegetrouw door naar ’t school in Eversem: ik ben daar opgegroeid, ken er nog heel wat volk en bij alle verkiezingen waaraan ik deelnam (die is mijn 4de: 2 gemeentelijk en federaal in 2003) heb ik daar steeds een ganse voormiddag gestaan. Niet om nog stemmen bij te halen want daar is het dan mi te laat voor maar uit sympathie, om heel wat mensen terug te zien en om voor mezelf gerust te zijn dat ik moeite heb gedaan tot de laatste minuut. De sms’en blijven intussen toekomen en de babbeltjes met de mensen doen deugd: men feliciteert mij met mijn campagne, met mijn aanwezigheden op TV, met mijn website, mijn folder,… en bovenal zeggen heel wat mensen dat de VLD het toch niet zo slecht heeft gedaan… Waarom we dan zo zwaar klop gaan krijgen vandaag en waaraan we dat eigenlijk hebben verdiend: don’t ask me… Ik had deze voormiddag ook het gezelschap van wijkagent Tim die een oogje in het zeil moest houden maar alles is rustig en goed verlopen… Om 13 uur zijn de teerlingen geworpen (toch voor de kantons waar nog manueel wordt gestemd) en keer ik huiswaarts: ik volg even het nieuws (oei onze Premier ziet er echt wel vermoeid uit…) en eet wat soep: meer gaat er nu toch echt niet door mijn keel! Ik doe en krijg nog wat telefoontjes en ruim vervolgens mijn auto op: al wat campagne is mag eruit en bovendien hoop ik deze week ook eindelijk mijn eigen auto terug te hebben en dan moet alles er toch uit. Ik check nog wat mails, surf meermaals naar www.verkiezingen2007.belgium.be maar veel te vroeg natuurlijk om al uitslagen te hebben… Pfft, zal blij zijn als ik tegen 15.45 uur naar Vilvoorde mag vertrekken waar we in de Koning van Spanje samen op de resultaten gaan wachten. Een glas wijn zal hopelijk helpen om de zenuwen wat onder controle te houden! Het ergste is dat de vele helpers en al diegenen die zich zo voor mij hebben ingezet het zo hard verdienen dat ik toch wel wat stemmen zou halen maar evenaren wat ik in 2003 haalde (3.730 stemmen) toen de partij het uitstekend deed zal moeilijk zoniet onmogelijk worden maar bon: we hebben ons 500% ingezet en men kan ons dus in elk geval niets verwijten! Ik heb een gerust geweten wat dat betreft… Tegen 16 uur ben ik in Vilvoorde waar in de Koning van Spanje het zaaltje achteraan volledig werd ingericht om de uitslagen op de voet te kunnen volgen: computer, TV, stopcontacten,… Ideaal. Intussen krijg ik ook montjesmaat wat uitslagen binnen van Meise war er opnieuw heel wat helpers op post staan als getuige. Iets nadat ik telefoon had gekregen van hem komt Kim al toe: hij komt mij meer ondersteunen om samen met mij de resultaten af te wachten. Geen overbodige luxe eigenlijk om iemand aan mijn zij te hebben om te ontstressen en mee de resultaten te analyseren (wat een enorm politiek inzicht heeft hij)! Thanks boy: was super dat je erbij was!! Stilaan komen ook alle uitslagen toe: het ziet er niet goed uit voor de VLD maar het kan nog erger, de SP.a krijgt nog rakere klappen! Geleidelijk aan komen ook de voorkeurstemmen voor ons arrondissement toe: spannend! Tegen 22 uur komt nog een groep toe uit Meise: mijn papa, Christophe en Wim die hele dag lang al mijn borden gingen ophalen vergezeld van Lieve, papa Lieve, Peter, Marlies & Marc: bedankt voor jullie komst en hulp! We doen nog wat aan nagelbijten (kanton Meise oa komt maar niet binnen) en keren tegen 0.30 uur met z’n allen terug naar Meise waar we nog iets drinken bij Lieve & Christophe.  Om 2 uur keer ik huiswaarts: ik sta momenteel op 3043 stemmen en rest komt maar niet toe… Resultaat van 2003 evenaren wordt moeilijk zoals ik reeds had verwacht! De wijntjes van vandaag in volle stress waren er iets teveel aan dus ik ben maar al te gelukkig wanneer ik tegen 2.45 uur in mijn bed lig… Zaterdag 9 juni 2007 Mijn wekker loopt normaal af tegen 7.30 uur maar de natuurlijke adrenaline haalt de bovenhand… Vanaf 6.45 uur lig ik te draaien en te keren. Ben nog moe maar er is nog genoeg te doen dus dan maar opstaan en achter de computer kruipen : nog wat mailtjes beantwoorden en filmpjes doorsturen. Tegen 8.10 uur was ik mijn haar en maak ik mij klaar. Om 8.45 uur sta ik, zoals afgesproken, op de markt waar ik nog 2 volmachten ophaal: dikke merci, ze weten wel waarom! Ik haal de kranten (de laatste voor deze verkiezingen) en haast mij naar de kapper: ik heb er om 9 uur afspraak bij Karin om mijn haar op te steken. Just on time, tegen 9.45 uur, ben ik weer thuis en komt ook Lieve toe: ik denk en vreesde dat ik mijn kledij en schoenen niet alleen zou dichtkrijgen en heb dus maar de hulp ingeroepen van een ‘personal assistant’. Dikke merci Lieve maar dat weet je intussen wel he! Ik voel mij ook net een prinsesje in mijn kledij, enkel de prins die ontbreekt. Net op tijd ook, 10.30 uur, kom ik toe bij Harry en Leen. Het trouwkoppel ziet er echt super uit!! Harry draagt een zwarte smoking en Leen draagt een Marilyn Monroe-ensemble: staat haar echt beeldig! Om 11 uur vindt de trouw plaats op het gemeentehuis in Grimbergen: doet wel raar van daar als getuige te zitten terwijl ik enkele maanden geleden zelf nog hier en daar huwelijken voltrok… In elk geval: dikke merci Harry voor de eer die je mij gaf mij als getuige te vragen en… jullie zijn een prachtkoppel en bovenal supervrienden dus: geniet ervan!! Om 12 uur gaat de mis door in de abdij: een mooie en persoonlijke viering, onvergetelijk! Daarna gaat het voor ons richting Salons Romree in Grimbergen: eerst een ‘rustpauze’ en tegen 14.30 uur gaat er de receptie van start. Was in elk geval leuk bijpraten met een aantal mensen waar ik anders, omwille van de politiek, mee samenwerk,… Om 18 uur begint de receptie voor de ‘hoofdgasten’ gevolgd door het avondfeest. Ik zit naast Leen en voel mij opnieuw buitengewoon vereerd… Harry geeft ons in zijn speech afspraak binnen 50 jaar en ik zie dat opeens helemaal zitten… Ik ben echt zo blij en gelukkig voor hen! Tussen de soep en het voorgerecht is het aan mij (missie B remember): ik lees mijn speech voor en geef de album (als herinnering aan de vrijgezellendag) af die ik in elkaar heb gestoken. Hopelijk is ook dat een onvergetelijke herinnering voor hen… Het hele feest loopt van een leien dakje en de sfeer zit er goed in maar ik blijf plots de ene sms na de andere krijgen van mensen die mij geluk wensen, in mij geloven, hoop in mij stellen,… Dacht dat ik alles goed onder controle had en realistisch genoeg was maar opeens wordt het mij teveel en word ik overmand door een enorme schrik: haal ik morgen wel stemmen? Mensen verwachten eigenlijk teveel van mij, hun verwachtingen inlossen wordt een onmogelijke taak! Ik keer huiswaarts met een paar traantjes tegen 23.45 uur, check nog even mijn mails en kruip in mijn bed: hoe pijnlijk ook, morgen is het D-day en daar valt niets meer aan te veranderen! Ik heb meer dan mijn uitsterste best gedaan en meer kan en kon ik ook niet doen… Nu hangt het van de burgers zelf af! Ben benieuwd en hoop dat ik vannacht een oog zal dichtdoen… In elk geval: bedankt voor alle steunmails en sms’en!! Nu bezorgen ze mij traantjes maar erna koester ik ze echt!!   Vrijdag 8 juni 2007 Mijn wekker stond ingesteld op 8 uur maar ben eigenlijk zelf wakker tegen 7 uur. Ik begin te wroeten en veel langer blijven liggen zit er niet meer in: ik krijg intussen ook al aantal smsen binnen van lieve vrienden en besluit maar op te staan: mails checken en vooral zaken voorbereiden voor de Politierechtbank straks. Tegen 8.15 uur (wat een verschil met de dagelijkse strakke timing) maak ik mij rustig klaar en haal ik de krant. Zoals afgesproken met de Confraters sta ik tegen 9.45 uur in de Politierechtbank in Brussel. Ik moet/mag er vandaag voor 2 verschillende Kamers zaken pleiten in ’t Frans. Geukkig loopt alles van een leien dakje en tegen 10.45 uur kom ik toe op kantoor. Ik werk door aan het dossier van de kapitaalsverhoging en tegen 13.30 uur keer ik huiswaarts: naar de parfumerie achter cadeau voor vanavond, kaart voor vaderdag halen en die gaan afzetten zodat die zondagmorgen op de ontbijttafel staat voor mijn papa en tegen 15.30 uur sta ik bij de schoonheidsspecialiste (Karin in de Hoogstraat in Wolvertem) voor een epilatie van de wenkbrauwen en bovenlip. Tegen 16 uur ben ik thuis en werk ik mijn  ‘missie B’ af. Ik kleed ik mij vervolgens stilaan om en ga een terraske doen en iets eten in de ’s Gravenmolen in Grimbergen. Thuisgekomen tegen 20 uur besluit ik wijselijk te passen voor de laatste opname van de ‘Laatste Ronde 07’: anders is het 23.30 uur ten vroegste wanneer ik op het verjaardagsfeestje toekom en ik ben al moe genoeg zo… Tegen 21 uur sta ik dus zoals afgesproken in Dilbeek waar Sarah (ik studeerde nog et haar op de VUB) en Els hun 30 ste verjaardag vieren. Van een verrassing gesproken… Denk wel dat ze ervan genoten hebben en ik ben blij dat ik er, ondanks alle drukte, toch kon bijzijn. Leuk ook van Herman en Guus nog eens terug te zien: ze waren weer in vorm… Om 23.30 uur keer ik huiswaarts: nog wat mails checken (ik kreeg trouwens de hele dag poditieve commentaren over het filmje dat werd doorgestuurd per mail. Zij die het niet kregen en nieuwsgierig zijn: surf eens naar www.open-vld.net, geef uw gegevens en ‘Brussel-Halle-Vilvoorde’ in en wacht af…) maar het is mooi geweest. Ik ben weer stikkapot! Bovendien ben ik morgen, als getuige (vandaar mijn missie B trouwens), hele dag te gast op een trouwfeest en ik moet er toch enigszins presentabel uitzien he?! Donderdag 7 juni 2007 Ik sta op om 5.45 uur, maak mij klaar en haal de krant. Er staat inderdaad een grote advertentie in HLN op p. 9 ‘open de kraan voor Afrika’ samen met wat tekst en de nog wel leuke foto van mijzelf en de Premier. Dit was dus mijn laatste ‘persoonlijke’ advertentie, nu maar hopen dat zoveel mogelijk mensen weten dat ik kandidaat ben en hopelijk geven ze mij dan ook nog hun steun en stem. Ik heb, met een hele ploeg vrijwilligers, enorm hard gewerkt en mijn best gedaan dus meer kon ik ook niet doen he?! Ik werk goed door op kantoor aan de organisatie van een kapitaalsverhoging en probeer tussendoor ook kort de vele steunmails te beantwoorden die ik sinds de laatste dagen krijg. Tegen 14.30 uur overloop ik nog wat dossiers met een vennoot en verneem ik dat ik morgen 2 dossiers moet/mag gaan pleiten in ’t Frans voor de Politierechtbank in Brussel. Dacht nu net eens wat langer uit te slapen maar bon, ik regel dan maar met de Confraters dat ik wat later ter zitting zal zijn. Tegen 15.45 uur keer ik huiswaarts: ik ga eerst langs Merchtem waar ik mijn materiaal (oef, het was tijdig klaar…) ophaal voor missie B, vervolgens naar de Hubo en dan naar huis: post doornemen, weer wat mails beantwoorden en verderwerken aan missie B. Tussendoor bel ik ook met Annick en Tim: ik kom weer tot het pijnlijke besef dat bepaalde vrienden mij echt nodig hebben deze periode, of minstens dat ik er voor hen wil zijn, en schaam mij – ja, weer – dat er momenteel teveel andere zaken zijn die mijn aandacht en inzet vragen! Tegen 19 uur was ik mijn haar en maak ik mij klaar. Om 19.45 uur vertrek ik naar Machelen: de maatjesavond van De Streekkrant wil ik vanavond – ondanks het feit dat tegelijkertijd de slotmeeting van de VLD plaatsvindt in Gent - niet missen. Het is een weekblad met een heel belangrijke impact in de regio, een publicatie die aandacht besteedt aan een ruime waaier gebeurtenissen in de streek en aan een diversiteit van personen uit de regio. Ik heb in de loop van de tijd ervaren dat De Streekkrant een enorm lezerspubliek bereikt en dat die lezers dat mondeling en schriftelijk laten weten. Zeer dikwijls word ik met betrekking tot een artikel of foto in De Streekkrant aangesproken. Momenteel trouwens oogst De Streekkrant dankbare bewondering en verwondering, ook van ver buiten Vilvoorde, met een indrukwekkende terugblik op de kanaalzone als aanloop tot het nieuwe Vilvoorde dat in zijn Watersite-steigers staat. De Streekkrant doet tenminste de inspanning om terug te gaan naar de verre wortels van deze reusachtige stedenbouwkundige ontwikkeling. Ik blijf – net als velen – de reeks ‘Naar een ander Vilvoorde’ op de voet volgen en bewaren. Als dat niet in een boek of een andere bundeling uitmondt, begrijp ik er niks van. De Maatjesavond van De Streekkrant is een niet te versmaden ontmoetingsmoment, heerlijk verrijkt met de lekkere drankjes en hapjes van Basil & Co in Machelen en de vrolijke muziek van Peper & Zout. Ook Ring-tv was aanwezig want de groep Peper & Zout bestaat 20 jaar en zij maken daar een reportage rond. Een netwerkevenement (heb heel wat volk uit de streek gezien) als de Maatjesavond van De Streekkrant vormt een geschikte aanloper voor een ander bruisend feest: de Pretty People Party in Discotheek Carré waarvoor ik – op de valreep – een uitnodiging bekwam. Daaraan kan ik niet zeker weerstaan. De toegang tot de vip-lounge van Carré is gewijzigd. Zonder introductie en specifieke uitnodiging kom je er bij selecte fuiven niet meer in. Maar mijn redactioneel contact bij De Streekkrant kan dat nog snel regelen zie. Van de Maatjesavond gaat het dus richting Willebroek waar ik – na weken campagne – eens lekker de knop omdraai en weer eens volop geniet van de bubbels van champagne. Ook daar kom ik heel wat mensen tegen dus goede keuze: het was een geslaagde campagneavond en het (te) late bedtijduur (lees 2.30 uur) neem ik er dus met veel plezier bij… Woensdag 6 juni 2007 Ik sta op om 5.45 uur en maak mij klaar. Ik haal de krant en rijd naar Brussel. De laatste dagen zijn aangebroken dus de krant staat stilaan vol met politieke advertenties. Bij het regio-nieuws staat een grote advertentie van onze hele lijst en bij het sportnieuws (op hetzelfde blad als de winnende match van Henin) staat nog eens een grote advertentie, met tekst, van mij (ook hier weer georganiseerd door VLD nationaal waarvoor grote dank uiteraard. Het waren duidelijk geen loze woorden: onze partij besloot op de 1ste opvolgersplaatsen nieuwe en jonge mensen te plaatsen en ze hebben ook daadwerkelijk in ons geïnvesteerd tijdens deze campagne. Geen enkele andere partij die ons dat nadoet!). In de loop van de voormiddag krijg ik trouwens bericht dat er morgen (donderdag 7 juni) in Het Laatste Nieuws, voor de laatste keer, nog een extra advertentie komt van mij met de foto waar ik samen met de Premier opsta. Positief dus! Tussen de aanmoedigingsmails door (ze blijven maar komen en die uit onverwachte hoek doen vaak nog het meeste plezier. Bedankt ook voor de lieve e-card!) stel ik op kantoor conclusies van taalwijziging op die ik maandag as. (de day after jawel) zal gaan bepleiten in Halle. Het gaat echter echt niet goed vandaag: de antibiotica die ik 6 dagen lang heb genomen (Julie had mij als dochter van een huisdokter meteen verwittigd dat mijn dokter mij een zware dosis voorschreef) hebben mijn laatste reserves opgevreten dus ik besluit huiswaarts te keren tegen 13.30 uur. Ik kruip in mijn bed en val als een blok in slaap. Tegen 16.30 uur schiet ik wakker en, ook al ben ik nog moe, ik beslis toch maar van op te staan want er staat wel nog wat op mijn ‘to do-lijst’. Ik spring dus in mijn kleren en rijd naar De Cock waar ik mijn kledij voor de trouw van zaterdag ophaal: nog een laatste keer passen en jawel, alles zit goed… Vervolgens spring ik even binnen bij Lieve & Christophe om nog wat zaken van de campagne te overlopen. Mijn volgende stop is de zonnebank (kan er zaterdag toch moeilijk bijlopen als een wandelend lijk he…) en de apotheek: daar krijg ik te horen dat het algemeen geweten is dat zware antibiotica echt uitput. Een hele ‘troost’: ik weet dus tenminste echt dat het daaraan ligt! Mag ik hier trouwens, voor zij die de petitie nog niet ondertekenden, een oproep doen tot menselijkheid en vragen de petitie op www.leif.be/memorandum.html te ondertekenen? Zij die nog geen naasten zagen afzien en aftellen tot de dood, prijs jullie gelukkig en neem het maar van mij aan: een waardig levenseinde is o zo belangrijk! Tegen 19 uur ben ik weer thuis en werk ik gedurende een uurtje door aan mijn ‘missie B’: niet evident als je het mij vraagt! Gezien het terrasje van vanavond niet doorgaat en ik ook geen tijd en zin heb om te koken besluit ik maar snel frietjes en escargots te gaan eten bij Jo. Vettig ja maar kan echt wel eens smaken! Om 20.45 uur zet ik mij weer achter de computer en verstuur ik wat mails naar vrienden en kennissen die mij hopelijk nog een extra duwtje in de rug willen geven door mijn aanbevelingsmail door te sturen. Mond aan mond reclame is immers nog steeds de beste reclame! Tegen 22.15 uur hou ik het voor bekeken. Ik neem nog even een overheerlijk bad, doorblader de Flair nog eens in mijn bed en tegen 23 uur doof ik mijn licht. De komende avonden wordt het immers laat… Dinsdag 5 juni 2007 Ik sta op om 5.45 uur en maak mij klaar. In de krantenwinkel neem ik deze keer de krant en de Flair want in dat laatste, zoals ook in andere tijdschriften deze week, zit de 2de encartage dus dat wil ik toch gezien hebben. Komt meteen goed uit want er zit ook een boekje bij om voor 30 euro te gaan eten in een toprestaurant: zeker iets voor na de verkiezingen! Ik werk op kantoor zo goed mogelijk door maar niet evident: de vermoeidheid (die antibiotica hebben er mi echt geen goed aan gedaan!) eist echt zijn tol en ik val bij momenten gewoon bijna in slaap achter mijn computer… De mails en smsen blijven ook maar toekomen van mensen die mij nu al veel succes wensen voor zondag: onnodig te zeggen dat de stress en de zenuwen dan helemaal de kop opsteken! Intussen probeer ik het hoofd toch enigszins koel te houden om nog een aantal zaken te regelen: waar ga ik zondag, met de ploeg, wachten op de uitslag; het opstellen van een aanbevelingsmail voor zij die mij in deze laatste dagen nog een extra duw in de rug willen geven (superbedankt Luc want die informatica-toestanden daar ben ik nu eens geen krak in zie!). Tegen 15.30 uur keer ik huiswaarts en is het tijd om verder te werken aan ‘missie B’. Ook daar weer de nodige stress: krijg ik dit wel tijdig af en zal alles meezitten? Iets voor sluitingstijd sta ik in elk geval in Merchtem om mijn ‘materiaal’ af te geven: nu maar hopen dat ik het inderdaad donderdag, zoniet ten allerlaatste vrijdag, heb… Vervolgens rijd ik door naar Aalst waar ik afgesproken heb met Ben om iets te gaan eten. Ook hij had een kijkje genomen op mijn dagboek zodat ik vele zaken eigenlijk niet meer hoefde te vertellen. Ik schrijf dit dagboek supergraag en apprecieer het enorm dat het zo vaak wordt gelezen maar ook daar wordt het de hoogste tijd dat de verkiezingen achter de rug zijn zodat ik weer een ‘eigen’ leven heb waarbij niet iedereen weet waar ik ga en sta op elke moment van de dag. Ik heb niets te verbergen neen maar geef toe: is toch wel een Big Brother-tintje (inmenging in priveleven) aan en bovenal: wat moet en kan ik nog vertellen als alles van mij te grabbel ligt op het internet?! En ik die nu net zo graag vertel en praat met de mensen… Qua kader (en ook culinair) heb ik in elk geval weer een absolute topper ontdekt: www.so-resto.be: zelden zo’n knap restaurant met buitengewoon gezellig terras gezien. Ik krijg intussen ook bericht van de ‘busploeg’: de laatste foldertjes en boekjes zijn vanavond rondgedeeld in Overijse: ook zij zullen blij zijn dat het geloop en gestap voorbij is! We drinken boven nog iets in de lounge (de Balla Balla-cocktail is een topper) waarna ik huiswaarts keer tegen 23 uur. Thanks Ben voor de gezellige avond! Onderweg naar huis krijg ik nog telefoon van Coco en Tim die op de weide in Werchter staan voor het concert van de Rolling Stones: ik heb duidelijk wat gemist als ik dat zo hoorde…! Eenmaal thuis verfris ik mij nog even en tegen 24 uur kruip ik in mijn bed. Maandag 4 juni 2007 Ik sta op om 5.45 uur en maak mij klaar. Binnen één week, zelfde tijd, weten we reeds hoe laat het is voor onze partij want daar draait het in de eerste plaats toch om: zal de Open VLD er na 8 jaar opnieuw bijzijn? De vermoeidheid begint echt zijn tol te eisen (mogelijk ook door de antibiotica die ik 6 dagen lang moest innemen) maar ik ben er klaar voor: we geven er nog een lap op voor de laatste dagen… Ik haal mijn krant en neem die eerst rustig door op kantoor: vandaag staat er in HLN ook een advertentie in met mijn affiche: wel belangrijk dat mensen nog eens de link leggen met ‘ah ja, ik kwam die affiche daar of daar al tegen’. Missie geslaagd zal achteraf blijken want mijn website (en bij uitstek vooral dit dagboek) haalt vandaag heel wat extra bezoekers. Ik krijg intussen ook een mail van Harry voor het ondertekenen van een petitie m.b.t. waardig levenseinde die ik zonder twijfel onderteken (nummer 3.372). Op een half jaar tijd maakte ik dat 2 keer mee in mijn nabije omgeving en dan weet men pas hoe belangrijk dat is! Als er straks een coalitie met CD & V komt zal mi het hele euthanasiedebat op z’n minst stilvallen en misschien zelfs teruggeschroefd worden. Deze petitie staat los van enige politieke kleur maar een terugkeer naar het verleden kan en mag hier niet gebeuren. Zij die het met mij eens zijn kunnen ook gerust de petitie mee ondertekenen op www.leif.be/memorandum.html. Alvast bedankt! Ik werk vervolgens door op kantoor en sla ook de middagpauze over zodat ik tijdig huiswaarts kan keren om daar nog wat zaken af te werken. Lukt mij gelukkig ook zodat ik om 15.30 uur Brussel city kan verlaten. Ik doe eerst nog wat boodschappen, werk thuis nog wat verder aan de campagne en tegen 17.30 uur ga ik naar Christophe en Lieve waar ik hun hulp inroep voor nog een andere taak (niet verkiezingsgericht maar kan en mag er hier verder niets over zeggen om de ‘verrassing’ niet te verpesten. Laat mij het vanaf nu ‘missie B’ noemen) die mij deze week staat te wachten. Ik profiteer er ook van om mijn koffer te ‘legen’: ik hou nog een aantal foldertjes bij en laat al de rest achter bij Lieve want zij gaan morgen met het vaste busteam (superbedankt papa, Christophe, Lieve, Sofie en Wim) de laatste voorraad bedelen in Overijse. Eén zaak is dus zeker: deze keer zal er geen overschot met het oud papier zijn meegegeven! Intussen komt er ook eens sms binnen van Wim: al mijn brieven zijn gepost. Bedankt Wim want da’s echt goed nieuws: zij die ik nog wou aanschrijven zullen dat dus tijdig in de bus vinden! Om 19 uur ben ik weer thuis en rest er mij enkel nog de tijd om mij te verfrissen en weer te vertrekken: tegen 19.45 uur word ik immers (weer…) op de VRT verwacht. Vandaag gaat de Audit van Terzake 07 immers uitsluitend over onze partij dus dat kon en mocht ik uiteraard niet missen al was het maar om onze debateerders (Bart Somers, Gwendolyn Rutten en Vincent Van Quickenborne) wat te ondersteunen… Hoe media de opinie van de mensen naar hun hand (proberen te) zetten: echt schandalig en frustrerend eigenlijk. Ze hebben er ons weer meer dan doorgesleurd en ben echt benieuwd (hoewel ik nu reeds het antwoord ken) of ze dat bij de volgende partijen de komende dagen ook zo gaan aanpakken… In elk geval: ze hebben zich goed geweerd, Gwendolyn op kop, dikke proficiat aan hen! Ik blijf vervolgens nog iets drinken met de andere aanwezige kandidaten waarna ik huiswaarts keer tegen 21.30 uur. Ik zet de computer nog eens op om mijn mails te checken en neem vervolgens een overheerlijk en rustgevend bad (deze keer wel met mijn blauw badeendje, echt schattig! Thanks boy!). Ben er in elk geval niet kwaad om dat ik vandaag eens iets vroeger, 23.15 uur, in mijn bed lig… Waar ik het gisteren even moeilijk had trek ik mij vandaag op aan de lieve mail van Heidi die als reactie op mijn bekommernis eindigde met “Echte vrienden moet ge niet elke dag zien of bellen … die zijn blij wanneer het goed met u gaat. Dus: toitoitoi”. Thanks miss. Geluk dat ik ze heb die vriendinnen en vrienden om mij aan op te trekken!   Zondag 3 juni 2007 Ook vandaag loopt de wekker af om 8.30 uur. Ik eet een yohurtje om mijn medicatie te kunnen innemen en maak mij dan klaar: wel leuk dat het weer zo’n mooi weer is want dan kan ik nog eens een iets meer ‘zomers’ kleedje bovenhalen. Ik was vervolgens mijn haar en maak mij klaar waarna ik richting Vilvoorde ga: zoals afgesproken sta ik tegen 9.45 uur bij Willy. We gaan samen naar de jaarmarkt in Kampenhout. Wanneer we daar toekomen tegen 10.15 uur draait de jaarmarkt al op volle toeren: heel wat mooie kramen en veel volk. Goed en warm weer ook dus iedereen loopt er goed gezind bij. We gaan eerst wat rond en begeven ons dan naar de (prachtige) VLD-stand waar ik meteen ook 2 affiches van mij ophang en mij dan in de middengang plaats om nog zoveel mogelijk mensen aan te spreken en kaartjes uit te delen. Ook hier loopt het vlot dus niet geklaagd. Tegen 11.45 uur wandelen we door en maken we nog een stop aan een kraam waar ik een leuke (en ook goedkope) zonnebril koop en we eindigen ons bezoek aan Kampenhout met een aperitief in hét blauwe café op het plein. Wat later dan voorzien maar met het aanvaardbare excuus dat we hard en goed campagne hebben gevoerd komen Willy & ik tegen 12.45 uur toe in de Eugeenhoeve in Grimbergen waar we vanmiddag met een groepje de 62ste huwelijksverjaardag vieren van Jef & Justine: dikke proficiat aan hen en ik wens hen nog vele gezonde en gelukkige jaren samen!! Na een lekkere en gezellige namiddag keer ik huiswaarts tegen 18.30 uur. Ik zet mij weer even achter de computer, pik een stukje van het nieuws mee en kleed mij vervolgens om (achteraf bekeken had ik beter dat lichte kleedje aangehouden maar soit…). Tegen 20 uur is het alweer tijd om te vertrekken: om 20.30 uur word ik op de VRT verwacht waar ik vandaag van in het publiek het ‘Groot Debat’ volg tussen de 3 kopstukken van onze Vlaamse politiek: Yves Leterme, Johan Vande Lanotte en onze Premier. De uitzending start om 21.45 uur en duurt tot 23.15 uur: moet niet simpel zijn voor die mannen om zo lang onder stress te staan… Wat voor mij niet simpel was: zolang rechtstaan in zo’n warmte… Had dat nog nooit meegemaakt maar dacht op einde echt dat ik ging flauwvallen (wat gelukkig niet is gebeurd)! In elk geval: knap gedaan Premier, ge hebt er nog de nodige lap op gegeven. Wat ik zeker ook onthoud: alle 3 zijn ze bereid de Ministerraad uit 1/2de vrouwen en 1/2de mannen te laten bestaan: ben benieuwd… Ik drink nog snel iets, krijg weer de ene sms na de andere van mensen die mij tussen het publiek herkenden en word voor ik vertrek nog even geïnterviewd voor het programma ‘Voor de dag’ m.b.t. mijn indrukken over het debat en keer dan huiswaarts. Tegen dat ik thuis ben is het 0.10 uur, te laat dus om nog in bad te gaan dus ik hou het bij wat verfrissen, nog even de Nina doorbladeren en om 0.30 uur zo snel mogelijk de slaap proberen te vatten want het wordt weer een korte nacht! Niet evident want opeens spookt het door mijn hoofd dat ik, die buitengewoon veel belang hecht aan vriendschappen en het ‘onderhouden’ daarvan, mijn vrienden en vriendinnen de laatste dagen/weken weer serieus verwaarloosd heb en hen veel te weinig heb gehoord en gezien: ik mis onze babbels Noukie, Julie, Katleen, Annick, Veerle, Vanessa, Linda,… ik heb nog niets eens uw verjaardag kunnen vieren Ellen, ik beleef het aftellen naar uw bevalling te weinig Heidi, we hebben nog steeds niets afgesproken Cecilia, we zijn nog altijd niets gaan eten Geert, Joris, Coco, Arn, ik ben nog niet in Brugge geraakt Pieter, ik help jullie te weinig Harry en Leen, … Aan al mijn lieve vrienden en vriendinnen: jullie weten echt niet hoe belangrijk jullie één voor één voor mij zijn en ik hou eraan jullie te zeggen: 1000 x SORRY voor mijn verwaarlozing van de laatste dagen/weken. Ik hoop dat jullie dit enigszins begrijpen en weet dat ik na de verkiezingen mijn uiterste best zal doen om dat goed te maken bij jullie en bij een aantal ‘oudere’ kennissen die dankzij deze campagne weer contact hebben gezocht. Vanaf 11 juni komen jullie weer op de eerste plaats!! Zaterdag 2 juni 2007 Mijn wekker loopt af tegen 8.30 uur. Amai, niet te doen, ik ben echt nog moe maar wat wil je ook: te weinig slapen en als ik slaap veel wakker worden door alle zaken die mij bezighouden… Bref, ik sta op, was mij, haar en kleed mij aan. Ik haal de krant (zowel in HLN als in HNB staat vandaag weer een advertentie van onze lijst) en tegen 9.15 uur haal ik mijn papa af aan de metro en rijden we naar Lieve en Christophe: mijn papa gaat deze voormiddag op stap met Peter om in Meise de nodige herstellingen aan te brengen aan de borden. In de namiddag gaat mijn papa nog eens rondrijden in de verschillende gemeenten en herplakken waar nodig. Ook bij mij is het weer op stap gaan geblazen… Tegen 10.15 uur sta ik op de markt in Vilvoorde waar ik samen met Jo De Ro en Willy Cortois vergezeld van heel wat van hun Vilvoordse sympathisanten de tijd neem om rustig rond te gaan. In tegenstelling tot de peilingen (en gelukkig ook voor de sfeer trouwens) zijn de reacties van de mensen echt wel positief. Het is dan ook een heel interessante markt en met de sympathieke hulp van Carmen slaag ik erin een 500-tal folders te bedelen. We drinken op het einde nog iets op een terras waarna ik tegen 12.45 uur terug naar Meise keer. Bij de Boomgaard haal ik eerst een cadeaubon voor een feestje dat ik morgen heb en vervolgens spring ik heel even binnen thuis om de tickets van de Rolling Stones op te halen die ik ga afgeven aan de gelukkige eigenaars voor wie ik ze kocht wanneer ze op skivakantie waren. Vervolgens gaat het richting Mechelen waar een 2-daags voetbaltornooi plaatsvindt waaraan oa Coco, Opie, Ture, Tom, Olivier, Tim & Co deelnemen: ik moet hun ticketten nog afgeven en beloofde hen dat ik heel even zou langskomen om te supporteren dus da’s zoals in de politiek: belofte maakt schuld. Gezien het goede weer profiteer ik ervan om mij daar wat rustig neer te zetten in ’t gras en in ’t zonnetje. De timing valt ook perfect: ik supporter (zonder succes gezien hun verlies met 1-3) voor hun wedstrijd van 14 uur en keer dan terug naar Meise. Jongens ik ga wat kilometers gereden hebben met die vervangwagen (de mijne is nog steeds niet hersteld)… Thuisgekomen tegen 15.15 uur haal ik wat rommel uit de auto en kijk ik of ik verder nog over het nodige materiaal beschik: folders, affiches,… Vervolgens check ik heel even mijn mails (bedankt aan al diegene die mij de laatste dagen, vaak uit onverwachte hoek, mailtjes en sms’en sturen om mij te steunen en succes te wensen. Doet echt plezier!Sorry ik dat ik niet meteen antwoord op alle mails maar na de verkiezingen maak ik daar zeker werk van.) en kleed ik mij om: ik deed vanmorgen een hemd met lange mouwen aan maar eigenlijk is het daar veel te warm voor en zit ik al nat in ’t zweet! Tegen 17.30 uur sta ik in Liedekerke: de lokale VLD afdeling organiseert daar vanavond een BBQ. Met de hulp van papa De Ro zorg ik ervoor dat op alle tafels kaartjes van mij liggen die de mensen dan eventueel kunnen meenemen naar huis als ‘geheugensteuntje’ voor zondag as. Vervolgens zet ik mij bij Maggie & Luc, Anne Lefevere en Johan Agneessens. Ook Willy en Marijke vervoegen ons na een tijdje. Samen genieten we van een BBQ waar zowat iedereen een voorbeeld aan kan nemen: een uitgebreide keuze aan groenten (tegelijk ook mooi gepresenteerd), vlees/vis/worsten en aardappelen in de schil. Dit alles vergezeld van frisse witte wijn: heeft mij echt gesmaakt! Ik verneem er ook dat er vandaag een foto van mijn affiche in de Standaard staat: in Wezembeek-Oppem plakten ze daar immers een sticker met een vliegtuig op maar bon, zoals iedereen mij zegt: reclame is reclame he! Blijkbaar zijn de ‘daders’ ook niet goed op de hoogte want ik was en ben juist, sinds het begin, één van de eerste actieve voorvechters van een eerlijke spreiding (denk maar aan de handtekeningenactie, kerststalhappening ed. die ik als schepen mee organiseerde en bedacht destijds)… Om 20.30 uur hou ik het voor bekeken en beslis ik ook te passen voor de bierproefavond van Sven Gatz in Jette: ik ben eigenlijk allesbehalve een bierfanaat (een wijnfan des te meer), ben nog verre van 100 % en ben vooral ook doodmoe! Dan maar naar huis dus, nog wat mails en websites checken, in bad en dodo tegen 23.30 uur. Vrijdag 1 juni 2007 Ik sta op om 5.35 uur, was mijn haar en maak mij klaar. Ik haal de krant en rijd naar Brussel: genezen ben ik nog niet helemaal maar het is toch weer werken geblazen vandaag. Op kantoor neem ik eerst de krant door: op p.8 staat deze keer een grote advertentie van mijzelf: deze gaat uit van de partij nationaal en ik had hierover, noch qua foto noch qua inhoud, enige inspraak dus ben wel blij wanneer ik zie dat alles ok is… Aan de reacties die ik overdag krijg is het ook duidelijk: de advertentie gaat niet ongemerkt voorbij! Ik schiet vervolgens in gang want mogelijk moet ik maandag nog aanvullende- en synthesconclusies neerleggen: geen tijd om te treuzelen dus!! Ik werk vlijtig door tot 15.30 uur en rijd dan huiswaarts, lees naar de ’s Gravenmolen in Grimbergen. Vandaag gaat daar de ‘vedettennamiddag’ van het boekje ‘Goeiedag’ door en Pol was zo vriendelijk mij daarop uit te nodigen. Bedankt Pol en alle mensen van Goeiedag: het was meer dan dik ok: mooi weer, veel volk en mensen uit de streek, overheerlijke BBQ en taart… Ik hou maar de eer op voor onze gemeente Meise want niemand anders blijkt aanwezig… Om 18.30 uur keer ik huiswaarts, verfris ik mij even waarna ik opnieuw naar Grimbergen ga: VLD Grimbergen organiseert er vandaag immers hun kaas-en wijnavond en naar jaarlijkse gewoonte mag en wil ik daar uiteraard niet ontbreken. Ik hang dus mijn affiche op en ga vervolgens rond aan alle tafels en bij iedereen om mijn flyers uit te delen: er rest mij nog maar één week dus ik wil er nog zoveel mogelijk de deur uit! Ik zet mij vervolgens neer bij Marijke en Willy en laat mij ook verleiden tot een bordje kaas: het is wel oppassen geblazen en eten met mate want ik ben eigenlijk allergisch aan kaas(schotels)… Tegen 21 uur vertrek ik in Grimbergen en rijd ik naar Keerbergen waar ik samen met Coco heb afgesproken: we steken eerst de 2 barkrukken die Coco voor mij kocht (superdikke merci Coco, echt knappe krukken, gaan super staan in mijn keuken!) in mijn auto waarna we snel iets gaan eten bij een Italiaan (ik hou het wijselijk bij wat drank en geen eten). Om 22.15 uur staan we in de Depot in Keerbergen: er gaat daar vandaag een drink door voor Stijn’s 30ste verjaardag: op Coco & Ture na allemaal nieuw volk voor mij maar echt wel leuk om eens kennis te maken met nieuwe mensen. Ik verschiet ook echt wanneer ik met een aantal onder hen, apart, een discussie aanga over de politiek: jonge mensen die bij de stemtest ook uitkwamen blij de VLD en die eigenlijk absoluut niet zo ‘anti-blauw’ zijn  als men soms zou denken, integendeel zelfs… Een echte opsteker zulke mensen bezig te horen! Tegen 1.30 uur keer ik huiswaarts en au dodo… Donderdag 31 mei 2007 Mijn wekker loopt traditiegetrouw af om 5.35 uur maar gezien de afschuwelijke oor-en keelpijn die mij parten speelt beslis ik maar wijselijk van niet te gaan werken en nog wat uit te rusten. Ik blijf dus nog wat liggen en sta even op tegen 7 uur om een mailtje te sturen naar ’t werk om hen te verwittigen en maak tevens van de gelegenheid gebruik om mijn dagboek aan te vullen. Vervolgens neem ik plichtsbewust al mijn medicatie in en kruip ik terug in mijn bed tot 11.30 uur. Tijdens de voormiddag krijg ik ook een aantal mails, sms’en en telefoons van mensen die blijkbaar mijn dagboek lazen en bezorgd om mij zijn: bedankt daarvoor, komt wel goed! Thanks ook Olivier voor uw bekommernis en wees gerust: I got the message: mijn lichaam protesteert weer en het is inderdaad hoog tijd dat ik mij wat beter verzorg qua eten en slaap! Ik volg ’s middags maar meteen de goede raad op en maak een soepje klaar om aldus mijn medicatie te kunnen innemen. Eens 12 uur maak ik mij klaar en haal ik snel de krant in de krantenwinkel: lezen zal voor later zijn maar daarmee heb ik die toch al he… Zoals gevraagd sta ik tegen 13 uur bij Endemol in Mechelen waar met alle 1ste opvolgers individueel een filmpje wordt opgenomen dat in de loop van volgende week zal worden verspreid via email. Ik word eerst volledig opgemaakt (komt van pas gezien ik niet 100 % ben!) waarna ik de nodige uitleg krijg en de effectieve opname met Walter Grootaerts kan van start gaan. Blijkbaar loopt het vlot want Willem-Frederik Schiltz en ik vestigden een tijdsrecord en kregen felicitaties van Walter voor ons ‘natuurtalent’. Of het resultaat echter even goed zal zijn wordt bang afwachten… Ben alleszins benieuwd!! Ik praat nog wat na met Willem-Frederik (nog zo’n enthousiast nieuw politiek talent) en vervolgens met Bruno en Sofie waarna ik om 15.30 uur huiswaarts keer. Blijkbaar is ook dat al volle spits want ik doe er anderhalf uur over om van Mechelen naar Meise te rijden: leuk is anders! Eenmaal thuis neem ik de krant HLN door (vandaag staat er een advertentie in met de lijstduwers, morgen (vrijdag 1 juni 2007) is het mijn beurt . Ben weer benieuwd wat het wordt en welke foto ze hiervoor gebruikten want is iets dat volledig nationaal werd voorzien en geregeld! Kijk maar eens op p.8 van HLN wanneer jullie dit lezen) evenals de post en de Streekkrant van deze week. Het artikel ‘in de hoofdrol’ op de verkiezingspagina van DS is deze keer aan mij gewijd verwijzende naar de vergelijking die onze Premier maakte tussen Annemie Neyts & ik. Het compliment op zich was uiteraard al heel verbazend en leuk om te horen maar de inhoudelijke aandacht van bepaalde media dienaangaande minstens evenveel. Als ik zie dat op dat blad ook Anissa Temsamini, Herman Van Rompuy & co staan word ik rood en denk ik bij mezelf: zal ik ooit staan waar zij geraakt zijn? Ik steek vervolgens een macaroni in de oven en zet mij aan het werk: mijn emailadressenbestand vraagt heel wat werk! Ben nog niet klaar wanneer tegen 19.30 uur de plicht alweer roept: het is vanavond gemeenteraad. Veel grote/belangrijke punten staan er niet op zodat de raad al tegen 21.30 uur gedaan is. Wat ik vooral onthouden heb: de meerderheid, vooral de mensen van Groen! dan, geven ons nu dezelfde antwoorden als waar zij toen een hekel aan hadden, zelfs inzake verkeersleefbaarheid! Of hoe het kan verkeren wanneer mensen macht krijgen… Ik ga nog snel iets drinken in de Brazzaville met de mensen van onze fractie en keer vervolgens huiswaarts om nog wat verder te werken. In bad erna en het is alweer 23.30 uur wanneer ik in mijn bed kruip. Woensdag 30 mei 2007 Ik sta op om 5.35 uur, was mijn haar en maak mij klaar. Het is wel even volle ‘paniek’: ik voel mij echt niet goed en heb zelden of nooit zoveel oor-en keelpijn gehad. Ik kan gewoon amper slikken! Nu ziek worden zou een echte ramp zijn dus ik zet maar meteen de ‘grote’ middelen in in de hoop dat dat helpt: oordruppels, keeltabletten en Sedergine. Ik haal de krant, neem die vluchtig door op kantoor. Ik bel ook naar mijn broertje Thierry die vandaag 30 wordt: vier er maar op los he broertje! Eens de computerproblemen zijn opgelost, vlieg ik er meteen in: ik moet delen beroepsconclusies vertalen van het Frans naar het Nederlands en de tijd dringt want morgen moeten ze klaar zijn… Gelukkig gaat het vlot vooruit en zijn ze snel klaar. Wanneer ik het met Petra (één van de leukste en beste secretaressen bij ons op kantoor) heb over mijn pijn zegt ze mij: ga maar meteen naar dokter want als het zo erg is gaat die u zeker antibiotica moeten geven. Ik bel dus naar de huisarts en heb geluk: hij heeft nog tot 10.30 uur vrije consultatie dus ik vertrek in alle haast op kantoor om 10 uur. Het is meteen aan mij en het verdict is duidelijk: een zware witte angina en een oorontsteking. Hij neemt tegelijk ook mijn bloed want om onverklaarbare redenen heb ik de laatste tijd om de haverklap serieuze blauwe plekken. Vrijdag weet ik mijn uitslag daarvan. Zij die, met mij op kop, dachten dat ik alle pech in deze campagne wel zou gehad hebben vergisten zich dus: ziek was ik nog niet geweest… Bref, we zullen het ermee moeten doen… Ik neem thuis meteen mijn eerste medicatie in en rust wat tot de middag. Tegen 13 uur sta ik bij de drukker in Vilvoorde om de brieven voor mijn mailing op te halen. Eens thuisgekomen werk ik nog wat voor kantoor (gelukkig heb ik verbinding met ons systeem van thuis uit) en ik zet mij vervolgens aan het handtekenen van de brieven. Elke brief teken ik persoonlijk met ‘Virginie’. Een hele karwei maar is tenminste persoonlijk dan!! Vandaag stak bij de VLD-leden blijkbaar ook het Open VLD-Magazine in de bus: heb het zelf nog niet gezien maar kreeg wel al deel sms’en en mails om te zeggen dat ik er heel goed uitkom dus dat valt al mee… Tegen 17.30 uur vertrek ik naar De Cock waar ik nogmaals mijn kledij ga passen voor het trouwfeest van volgende week. Er dient nog een kleine aanpassing aan te gebeuren en dan zou alles ok moeten zijn! Om 18 uur sta ik bij Lieve waar we samen met Sofie, ik en nog 3 andere vrouwen de mailing samen met mijn folder onder omslag gaan steken. Christophe houdt zich tegelijk bezig met het verplaatsen van mijn kar en Marc komt nog folders ophalen om te bussen in Grimbergen: van teamwork gesproken… Tegen 22.15 uur is de hele mailing afgerond (thanks ladies voor alle hulp!) en haast ik mij naar huis want de koorts en pijn steekt weer extra de kop op. Snel in bad dus, medicatie nemen en au dodo tegen 23 uur. Dinsdag 29 mei 2007 Ik sta op om 5.45 uur en maak mij klaar. Ik begin mij echt grieperig te voelen, als dat maar goedkomt… Ik haal de krant en rijd naar Brussel. Er staat vandaag in HLN een leuk en vlot interview ‘op de bank’ van Freya Van Den Bossche en Mathias De Clercq: een echt natuurtalent die het politiek zeker zal waarmaken! De campagne draait intussen op volle toeren qua publiciteit: onze lijst wordt voorgesteld op bijna een gans blad in HLN en ook de tijdschriften Flair, Libelle, Humo en P-Magazine bevatten een encartage van ons (zeker kopen voor zij die benieuwd zijn!). Als de mensen maar geen indigestie krijgen is het ok… Te vroeg reclame maken is niet goed want dan zijn de mensen nog niet met verkiezingen bezig maar te laat dan schiet iedereen in gang en weet men niet meer waar eerst te beginnen… De rest van de voormiddag vul ik met het voorbereiden van onze wekelijkse vergadering waarop ik vandaag interessante beslissingen uit het Rechtskundig Weekblad uiteen zet. Als de vergadering erop zit om 13 uur werk ik in de namiddag nog wat door tot 16 uur waarna ik huiswaarts keer om mij daar op de computer verder te buigen over de campagne. Ik steek tussendoor snel een lasagne in de oven en heb daarmee vandaag dan toch iets gegeten. Ik verfris mij vervolgens wat en vertrek om 18 uur naar mijn broer om er de folders te gaan afzetten die hij gaat bussen in Humbeek. Kleine Mylan (4 jaar) vertelt mij dat hij mij elke dag aan school ziet staan (op een affiche uiteraard), echt wel schattig! Ik krijg trouwens ook steeds meer sms’en en mails van mensen die mij zeggen dat ze mij overal zien staan en dat ze mij veel succes wensen met de verkiezingen. Bedankt aan alle plakkers en helpers want zonder jullie zou zoiets niet mogelijk zijn! Ik praat nog wat bij met mijn broertje en schoonzusje Lindsay waarna ik mij naar de VRT haast: ik volg vandaag in het publiek de uitzending van Terzake 07 over justitie met Gerolf Annemans, Tony Van Parys en Renaat Landuyt vanuit het publiek. Na bijna 7 jaar aan de balie besef ik maar al te goed: er is nog een massa werk op het vlak van justitie! Wat ik van het debat in elk geval onthoud is: aanvallen kunnen ze vanuit de oppositie maar haalbare en betaalbare oplossingen? Ik heb er geen gehoord! Ik verschiet ook van de stijl waarmee het Vlaams Belang, in casu Gerolf Annemans, een debat voeren: mensen niet laten uitspreken en zelfs vierkant anderen en het programma uitlachen. Waarvoor is dat goed? Ik haast mij deze keer naar huis want wil echt wel eens vroeger in mijn bed kruipen. Ik check dus nog even mijn mails, neem voor de zekerheid een Sedergine tegen mijn griepgevoel, ga in bad en profiteer ervan om nog eens een masker op te doen. In mijn bed doorblader ik nog even de Flair waarna ik om 23.15 uur mijn licht uitdoe. Maandag 28 mei 2007 Ik sta op om 7.45 uur, was mijn haar en maak mij klaar. Tegen 8.45 uur sta ik bij Willy Cortois waar ik ook samen met Kevin heb afgesproken: we gaan vandaag met ons drietjes op stap om campagne te voeren. We starten om 9.20 uur met de jaarmarkt in Zemst. We lopen er rond, delen kaartjes uit en eindigen onze tocht op de VLD-stand waar we iets drinken en een hot dog eten. Plaatselijke kandidate Lydia Luypaert zet er weer haar beste en enthousiaste beentje voor met de hele ploeg. In elk geval: onze dag is goed begonnen, de reacties waren positief. Vervolgens gaan we door naar de jaarmarkt in Herne waar we tegen 12 uur toekomen. Onvoorstelbaar dat dit nog tot onze regio behoort he: is bijna 1 uur rijden (waarvan ik trouwens gebruik maak om een dutje te doen in de auto). Maar ook aan die inwoners hechten wij belang dus we kunnen en mogen er niet afwezig blijven. Het is er over de koppen lopen en zoeken naar de VLD-stand, kaartjes uitdelen, iets drinken en vervolgens overheerlijke escargots eten. Tot slot gaat het richting Steenhuffel waar we tegen 14.30 uur toekomen op de jaarmarkt: deze is al een tijdje bezig maar er loopt nog heel wat volk, groot deel van Meise-Wolvertem ook, rond. Ook daar doen we onze ‘toernee’ en delen we gretig onze foldertjes uit. Tegen 16.15 uur zijn we terug bij Cortois en zit onze, hopelijk vruchtbare, dag erop. In elk geval: samen op stap gaan was echt leuk en ik hou er best een goed gevoel aan over!! Ik haast mij naar huis waar meteen ook mijn papa is toegekomen: samen met hem haal ik mijn zetels uit zodat het, hoe weinig ik momenteel ook thuis ben, al iets comfortabeler zitten is. Om 17.30 uur staan we dan weer Bij Christophe en Lieve waar de bussers – in het gezelschap van Sofie en Wim ook – hebben afgesproken. Superbedankt lieve vrienden! We praten kort bij, overlopen het nog resterende programma en tegen 18 uur ben ik weer weg: ik moet in Zemst nog foldertjes gaan afzetten die vanaf morgen gaan gebust worden. Vervolgens gaat het naar de VRT waar ik de opname bijwoon van Terzake 07. Het handelt vandaag over normen en waarden, over zinloos geweld met in het panel Herman Van Rompuy, Freya Van den Bossche, Rik Torfs en Carl Devos. Niemand van ons dus wat het meteen al wat minder leuk maakt maar bon…  Morgen is het thema ‘justitie’ aan de beurt, ben echt benieuwd!! Na de uitzending blijf ik nog iets drinken en wat bijpraten met Sigrid waarna ik huiswaarts keer. Nog snel mijn gerief klaarleggen voor morgen, mijn bad in en mijn bed in tegen 23.45 uur. Eén ding is zeker: ik begin totaal onuitgerust aan de nieuwe werkweek! Zondag 27 mei 2007 Ik sta op om 10 uur (veel te weinig geslapen maar bon), kleed mij aan, geniet weer van het ontbijt en maak vervolgens mijn zak klaar. Het overgrote deel gaat straks nog paintballen en blijft nog tot morgen maar ik moet spijtiggenoeg huiswaarts keren tegen 11 uur: de campagneplicht roept. Thuis aangekomen om 13 uur zet ik mijn zak neer, was ik mijn haar en kleed ik mij om. Tegen 14 uur sta ik in het UZ Jette: na een week opname mag mijn mama eindelijk naar huis en vermits mijn papa volop borden aan het zetten is met Wim ga ik haar met veel plezier ophalen. Ben blij dat ze terug thuis is alleszins! Om 15.15 uur begin ik samen met Jo en Kevin aan onze ‘tournee’ op de beiaardfeesten in Meise: het weer veel viel beter mee dan verwacht en het Braziliaanse thema van dit jaar slaat echt aan! Hoe het komt dat er toch minder volk was dan vorig jaar is mij dus een raadsel. Tegen 17.30 uur keren Jo & Kevin huiswaarts en blijf ik nog iets drinken met Christophe en Lieve. Vervolgens keer ik huiswaarts, check ik in de rapte mijn mails, ruim ik kort wat op en om 20 uur sta ik alweer bij Christophe om daar samen met hem mijn plakploeg van vandaag (bedankt ook aan alle bussers die deze dagen actief waren en zijn) te verwelkomen. Had normaal om 20 uur afspraak in Mechelen met Ann & Elisabeth (hele tijd niet meer gezien trouwens) maar heb hen verwittigd dat het later zou zijn wat inderdaad ook zo is: tegen 21.15 uur kom ik daar toe. We praten heel wat bij en maken er een gezellige avond van. Tegen 1 uur lig ik – te laat voor de verandering – in mijn bed. Zaterdag 26 mei 2007 Om het met de woorden des huizes te zeggen: ‘what happens in Durbuy, stays in Durbuy’. Gezien mijn achterstand ook in het bijwerken van mijn dagboek zal ik hier dus ook niet te lang uitweiden. We slapen uit en krijgen (echt chapeau voor al het werk Helga) een meer dan rijkelijk ontbijt voorgeschoteld met zelfs spek met eieren erbij. We praten wat bij, hangen wat rond en ik neem vervolgens mijn dozen omslagen uit de auto: met zo’n grote groep gaat het aanbrengen van de postzegels voor de mailing natuurlijk razendsnel vooruit. Tegen 14 uur vertrekt het grootste deel van de groep om te gaan kajakken. Ik wil echter vermijden risico te lopen ziek te worden voor deze laatste campagne-dagen en besluit dus wijselijk te passen. Ik blijf achter met Olivier die zich niet al te best voelde en wij ‘verwelkomen’ een aantal laatkomers: Vanessa, Bart, Opie en Leen. We petanquen wat met ons 6’en, maken er een gezellige namiddag van en beginnen tijdig aan de aperitief. Eens iedereen terug is is het BBQ-time: echt gezellig! Het eerste deel van de avond vullen de mannen met het volgen op groot scherm van de bekerfinale: Standard-Club Brugge. Een deel van de vrouwen kijkt terwijl naar een film en ik profiteer ervan om met een ander deel vrouwen in de sauna te gaan: echt leuk en ontspannend. We kleden ons vervolgens om en maken ons klaar voor de ‘soirée marginale’. Ook nu weer feesten we er goed op los en zet ik meer dan 1 danspasje.   Vrijdag 25 mei 2007 Ik sta op om 5.45 uur, maak mij klaar, breng mijn dagelijks ochtendbezoekje aan de krantenwinkel en rijd naar kantoor. HLN start vandaag met 3 verkiezingscolumnisten (zal wel gelezen worden als ik eraan denk en vaststel hoeveel mensen mijn dagboek, als onbekende politieker, al ‘dagelijks’ lezen) en voor onze partij werd Willem-Frederik Schiltz, zoon van, uitgekozen. Ik lees met veel interesse hun interview en herken mezelf in heel wat van hun uitspraken: geen tijd meer soms om te eten, positieve stress, er steeds verzorgd proberen uit te zien,… Wij politiekers zitten dezer dagen, over de partijgrenzen heen, duidelijk in hetzelfde schuitje! Ik surf eerst nog snel eens naar de website www.jongvldmeise.be want David heeft alles weer geupdate: bedankt aan u David voor het opnemen van de artikels en filmpjes die mij aangaan, echt leuk! Ik begin er vervolgens aan want kan weer niet te lang aanwezig zijn op kantoor vandaag. Tegen 13.45 uur vertrek ik op kantoor want tussen 14 en 16 uur komen ze (eindelijk gezien ik ze reeds op 2 maart had besteld) mijn zetels leveren.  Terwijl ik wacht ruim ik wat op en check ik wat mails. Om 15.45 uur komen ze toe: mijn zetels zij  er eindelijk maar vermits ze enkel werden afgezet zal het nog wel even duren vooraleer ik er echt kan inzitten. Ik haast mij vervolgens naar Christophe en mijn vader die bezig zijn met het aanbrengen van etiketten op omslagen. Ik laat er mijn koffer mee en haast mij terug naar huis. Doorwerken ben ik intussen wat gewoon en gelukkig ook: ‘valies’ klaarmaken, mij omkleden, alles in de auto zetten en zorgen dat ik niets vergeet… Tegen 17.45 uur sta ik aan het gemeentehuis in Grimbergen waar ik met Kevin heb afgesproken: om 18 uur start er immers de voetbalwedstrijd Grimbergen-Anderlecht. Er is heel wat volk aanwezig dus Kevin en ik profiteren ervan om wat rond te gaan bij de mensen en te tonen dat we aanwezig zijn (en dus niet alleen op affiches staan). Na de eerste helft (toen was het zelfs 2-1 voor Grimbergen maar uiteindelijke score zal 2-5 zijn) vetrekken Kevin & ik: om 19.30 uur gaat in Asse immers de liberale koepel van start. Naar jaarlijkse gewoonte was er daar een massa (enthousiast) volk aanwezig dus ik profiteer ervan om aan iedereen mijn kaartje mee te geven: heel wat mensen (her)kennen mij intussen dus da’s wel positief. Ook onze Premier is aanwezig en geeft, zoals we van hem gewoon zijn, een schitterende speech. Ik wacht tot na de presentatie van onze lijst door onze kopvrouw Maggie en vertrek tegen 21.45 uur naar de Ardennen: al verschillende maanden immers staat het verjaardagweekend van Stino met een 20-tal vrienden gepland: kon en mocht ik dus niet missen maar het zal wel een verkorte versie van het weekend worden voor mij. De chalet is gelegen in Barvaux-sur-Ourthe wat 1.45 uur rijden is van Asse, geen lachertje ’s avonds om dan nog maar te zwijgen over het half uur durende onweer op einde met hagel, regen, donder en bliksem: heb nog nooit zoveel schrik gehad en gelukkig dat er Lieve was om mij, via de telefoon, wat te kalmeren en moed in te spreken. Thanks to you Lieve!! Tegen 23.15 uur kom ik toe in de chalet: de rest is er al een hele poos dus de sfeer zit er goed in dus ik pik maar meteen in en feest er mee op los tot in de vroege uurtjes. Donderdag 24 mei 2007 Ik sta op om 5.45 uur, maak mij klaar, haal de krant en rijd naar Brussel. Het Nieuwsblad, het Volk en de Standaard berichten vandaag dat ‘Ook de tweede zetel is voor Open VLD haalbaar. Die gaat naar aftredend kamerlid Luc Van Biesen of naar opvolgster Virginie De Klippel in het geval dat Neyts de meeste voorkeurstemmen haalt.’ Voor alle duidelijkheid even back to reality vooraleer mensen zich illusies beginnen maken: Luc Van Biesen zal sowieso nog van de ‘pot’ van de lijststemmen krijgen en, ook al is Annemie een zeer straffe madam en een stemmenkanon, een wonder zou moeten geschieden opdat zij, van op de laatste plaats, meer stemmen zou halen dan Luc. Ik schiet in gang en krijg ook een sms uit totaal onverwachte hoek van iemand die mij veel succes wenst met de campagne en die mij bedankt voor mijn inzet als schepen. Bedankt Marc, ge kunt u niet inbeelden hoeveel plezier zulke berichten of mails doen tijdens zo’n harde en vermoeiende campagne. Ik werk door tot 14.15 uur en rijd dan naar het VLD-hoofdkwartier in de Melsensstraat: de foldertjes die de partij voor de 1ste opvolgers liet maken zijn klaar en kunnen dus, samen met het programma, worden opgehaald zodat het uitdelen kan beginnen. Bedankt Joris voor het helpen laden van het materiaal want die dozen wogen een ton… Gelukkig dat de garage mij een voldoende grote vervangwagen gaf want zelfs daarin blijft het stapelen: ik rijd tegen 15.15 uur immers rechtstreeks door naar de drukker in Vilvoorde waar ik mijn laatste drukwerk ophaal: nog wat kleinere affiches en nog wat foldertjes van mij om te bussen. Met een volle auto kom ik tegen 16.15 uur aan bij Lieve & Christophe: daar gebeurt de coördinatie en daar vertrekken alle ploegen dus ik zet er het grootste deel van mijn materiaal af. Van alles hou ik uiteraard voldoende in mijn ‘campagne-auto’ want ‘overal’ waar ik kom is het tegenwoordig uitdelen geblazen of affiches geven wanneer mensen er achter vragen. Om 16.45 uur ben ik thuis en neem ik eerst de post door: de verkiezingspropaganda gaat stilaan z’n hoogtepunt bereiken… Ook de Goeiedag zit er tussen: er staat een mooie foto van de Premier en mij in met een lange tekst en dit meteen op het eerste binnenblad: bedankt Pol en Goeiedag, geeft echt op! Er rest mij nadien nog enkel de tijd om mijn mails nog eens door te nemen en mij klaar te maken en om te kleden. Tegen 18.15 uur sta ik bij Luc: hij is vanavond mijn chauffeur van dienst (wel makkelijk en leuk en dan hoef ik ook niet alleen ergens toe te komen) en als eerste staat een receptie van het LVZ (Liberaal Verbond voor Zelfstandigen, afdeling Brussels gewest) op het programma en dit op de Verdi-boot aan de Heembeekkaai in Brussel. Het was goed weer en dus ook echt wel gezellig. Gezien de vele aanwezigen raap ik al mijn moed bijeen en ga ik na de speeches langs bij iedereen om dag te zeggen en mijn foldertje af te geven. De reacties zijn echt heel positief dus dat is echt wel een enorme opsteker! Ik krijg zelfs een compliment van een pro in ‘t vak over mijn website… Half misselijk (ik was beter van de broodjes gebleven waarvan beleg veel te veel mayonaise bevatte), en neen niet zeeziek, vertrekken we tegen 20.30 uur naar onze volgende afspraak: de Nocturne van de BMW garage Theo Van Avondt in Jette. We bekijken er prachtige wagens, genieten ook daar van de receptie (ik beperk mij wijselijk tot het drinken van cola deze keer) en ook daar is er iemand die mij aanspreekt en zegt dat hij mij regelmatig ziet hangen in het straatbeeld. Een goed teken volgens hem. We sluiten de avond af op de VLD-vergadering van onze afdeling in Meise. Tegen dat we er toekomen was de vergadering al ver gedaan en ik ben er eens niet kwaad om want kan wat slaap echt wel gebruiken… Luc zet mij tegen 22.10 uur heelhuids af aan mijn auto (bedankt voor het gezelschap Luc) waarna ik huiswaarts keer. Nog snel even de computer opzetten, in bad springen (nog steeds zonder badeendje, jawel…Surf eens naar de site www.badeendwinkel.nl. Echt schattig en onvoorstelbaar dat zoiets bestaat! Ik wacht dus vol ongeduld op het blauwe eendje dat ik binnenkort cadeau krijg: echt lief.), mijn gerief voor morgen klaarleggen en tegen 23.15 uur au dodo. Woensdag 23 mei 2007 Ik sta op om 5.45 uur en maak mij klaar. Ja watte, ben echt nog moe. Ik mag dan nog sinds enige tijd vitaminen bijnemen: veel lijken die niet te helpen! Bon, verstand op nul en lukt wel: krant halen, naar Brussel rijden en eerst het nieuws doornemen in de krant en op internet. Aan het werk vervolgens en mijn dossiers voor vanochtend voorbereiden: tegen 10 uur moet ik naar de Politierechtbank voor 2 korte pleitzaken (verkeersongevallen). Echt wel zalig weer ook buiten maar ik vloek al wanneer ik eraan denk dat ze voor dit weekend stukken minder goed weer geven… Tijdens de middag zijn mijn nagels weer aan hun maandelijkse herstelbeurt toe. Jawel: verzorgde nagels en handen vind ik heel belangrijk voor vrouwen!! Ook in de namiddag werk ik nog goed door en tegen 16.45 uur vertrek ik op kantoor. Ik ga eerst langs het UZ Jette om er een bezoekje te brengen aan mijn mama: ze is stilaan aan de beterhand en als haar bloedproeven morgen goed zijn mag ze normaal en hopelijk vrijdag naar huis. Om 18 uur ben ik thuis, neem ik de post en de Streekkrant (zij hebben sinds een aantal weken een leuk en interessant verkiezingsblad waarin heel wat verschillende mensen aan bod komen) even door en bel ik ook een hele poos met Tim terwijl ik mij de opmerking maak: liefde kan o zo mooi zijn maar tegelijk ook o zo pijnlijk. Waarom kunnen mensen niet gewoon gelukkig zijn samen zonder bij alles stil te staan en na te denken? In elk geval, net als voor mijn vriendin geldt het ook voor hem: komt wel goed voor zo’n prachtkerel! Normaal ging ik vanavond Ter Zake 07 over het thema ‘integratie’ bijwonen maar ik besluit wijselijk te passen: ben nu al 3 dagen na elkaar op TV geweest dus je weet maar nooit, een 4de keer zou echt wel teveel zijn! Gezien ik vandaag een ‘vieze goesting’ had bestel ik chinees bij Chang Cheng in Wolvertem en rijd ik tegen 19.30 uur door naar Noukie. We maken er een rustige en gezellige avond van en ook zij draagt haar steentje bij voor mijn campagne: samen met Wim en de kindjes gaat ze wat foldertjes bussen en… gezien ik sinds mijn autoongeval rondrijd met een vervangwagen en bijgevolg geen GPS heb is ze zo lief mij haar Tom Tom uit te lenen die ze zelf amper of niet gebruikt. Ik weet het, foei voor mij maar het voelt aan als een echte ‘bevrijding’ en geruststelling: ik geraak weer overal waar ik moet zijn! Ik keer huiswaarts tegen 23 uur, neem nog een bad en kruip in mijn bed. Tot morgen… Dinsdag 22 mei 2007 Ik sta op om 5.35 uur, was mijn haar en maak mij klaar. Het is ook kwestie van niets te vergeten want deze namiddag is er persvoorstelling van onze lijst en ik ga rechtstreeks door van kantoor. In de krantenwinkel zegt Luc mij dat mijn flyer ook bij anderen in de smaak valt, mijn dag kan al niet meer stuk. Nu nog hopen dat al die enthousiastelingen stemmen ook want daar draait het uiteindelijk om in de verkiezingen he! Eenmaal op kantoor neem ik de krant door: hét nieuws van de dag zijn de laatste peilingen die – zoals verwacht werd – (heel) slecht uitdraaien voor de VLD. Wat echter amper of niet gezegd wordt: nog nooit waren er nog zoveel onbeslisten (51 %). Daarvoor trek ik mij die peilingen wel aan want mogelijk beïnvloeden zij die onbeslisten ipv gewoon iedereen in eer en geweten te laten stemmen en de verkiezingsdag af te wachten: het enige dat telt zijn immers de stemmen op de dag zelf! Bref, het wordt moeilijk maar dat wisten we al (veel) langer maar moeilijk gaat ook en het motiveert in elk geval om nog keihard mijn best te doen voor de resterende tijd van de campagne. Dan kan men mij in elk geval al niets verwijten he?! Ik vlieg erin en werk vandaag door aan een aantal kleinere adviezen en losse vragen die we kregen van cliënten. Tegen 13.15 uur is het tijd om door te gaan daar ik richting Vilvoorde moet. Goed op tijd kom ik toe in de Koning van Spanje zodat ik nog wat marge heb om mijn affiche op te hangen en met Maggie en Jo te overlopen wie wat gaat zeggen. Met wat vertraging gaat de persvoorstelling van onze lijst, in aanwezigheid van Ring TV, van start om 14.15 uur. Maggie, Luc, Jo, Annemie en ik nemen het woord waarna we nog wat napraten met de mensen van Ring TV en met de kandidaten onderling. Om 15.15 uur ga ik met Willy Cortois naar de mutualiteit in Vilvoorde waar een 12-tal helpers volop bezig zijn met onze mailing. De helpers hebben zin in een ijsje dus ik rijd snel met Marijke achter overheerlijke Magnums: is toch minste dat ik kon doen he? Ben eigenlijk geen echte ijs-fan maar neem voor deze ene keer (heb nog niet gegeten vandaag) toch ook een ijsje. Tegen 16.30 uur keer ik huiswaarts en spring ik enkel even binnen achter mijn schoenen. Om 17 uur sta ik bij De Cock: ik heb op 9 juni een trouwfeest en moest al langer mijn kledij komen passen maar was er nog niet van gekomen… Gezien ik het zonder het goedkeurend oog van mijn mama moest stellen springt Sofie even binnen: zij vindt het alvast geslaagd. Nog één keer passen volgende week en normaal zou het dan ok moeten zijn! Ik rijd vervolgens door naar Christophe en Lieve om er nog een aantal zaken te overlopen en wat materiaal af te zetten en ander materiaal in te laden. Vervolgens gaat het richting Kapelle o/d Bos waar Frans mij gevraagd heeft hem een aantal affiches (die hij voor Annemie & mij op borden gaat zetten) en kaartjes te bezorgen. Bedankt Frans! Om 19 uur ben ik terug thuis: net tijd genoeg om een wasmachine in te steken, snel wat mails te checken (sorry mensen als ik niet meteen op alles antwoord) en naar Ring TV te kijken zodat ik toch op de hoogte ben wanneer mensen mij aanspreken over de reportage over onze lijst: leuke beelden, bedankt Ring TV! Tegen 19.45 uur moet ik alweer de deur uit: om 20 uur start de fractievergadering (ter voorbereiding van de gemeenteraad) in de Brazzaville en als fractieleider kan en mag ik uiteraard niet ontbreken. De vergadering duurt uiteindelijk tot 22.30 uur, veel langer dan ik had verwacht, maar de losse babbel als afsluiter gaf mij wel een goed gevoel: er is werk aan de winkel binnen onze lokale partij maar we komen er wel! Thuisgekomen hang ik de was nog op, zet mij weer heel even achter de computer, spring in bad en daarna dodo tegen 23.45 uur. De dag zit er weer eens op! Maandag 21 mei 2007 Ik sta op om 5.45 uur, maak mij klaar en ben weer traditiegetrouw op hetzelfde uur de deur uit. Wanneer ik toekom bij Luc voor de krant vraagt hij meteen of ik mijn flyers nog niet heb want de foto met de krant ’s morgens is uiteraard bij hem aan de winkel getrokken. Net als zovele anderen aan wie ik de flyer uitdeel reageert ook hij enthousiast, altijd leuk als men weet hoeveel voorbereidingstijd (foto’s, teksten, lay-out,…) daarin kruipt! Zoals elke maandag bestaat de krant grotendeels uit sportnieuws dus het lezen ervan gaat vandaag iets sneller. Is geen slechte zaak want er staat vandaag wel wat op mijn werkprogramma: conclusies afwerken en neerleggen, inventaris opstellen, dossiers voorbereiden,… Tussendoor – ik ben het intussen ook al wel wat gewoon – het vele werk voor de campagne: mails, website, organiseren,… Tegen 17 uur geef ik het op en keer ik, weliswaar in de file natuurlijk, huiswaarts. Ik doe er bijgevolg 3 kwartier over in plaats van de 17 minuten ’s morgens maar bon, het kan niet altijd vlotten he… Thuisgekomen neem ik de post door, zet ik het papier buiten dat ze morgen komen ophalen en vertrek ik tijdig zodat ik nog eens onder de zonnebank kan gaan. De campagne begint zwaar door te wegen dus ik zie er moe en ‘afgeleefd’ uit maar een weinig kleurtje bij kan soms wonderen doen, al is het maar psychologisch! Om 19.10 uur kom ik toe bij Francis en Leen in Grimbergen: ik heb hen al even niet meer gezien en beseffende dat ik vaak niet eens de tijd heb om te koken of zelfs te eten hebben ze mij uitgenodigd vanavond. Het begint meteen goed: na het nieuws op Eén is er de politieke tribune van Open VLD en deze is vandaag gewijd aan de 1ste opvolgers: het filmpje van het Congres wordt opnieuw getoond en ik kom zelfs als eerste aan bod, wat een eer… Ook nu weer komen de reacties sms-gewijs binnen: het is de mensen duidelijk niet ontgaan! Als een echte keukenprinses heeft Leen mij ook deze keer enorm in de watten gelegd te beginnen met een overheerlijke soep. Tegen het einde zit ik goed vol en kan ik er weer tegen voor een tijdje. BEDANKT Francis en Leen voor jullie steun en bekommernis: het was echt gezellig en ik heb mijn zinnen even volledig kunnen verzetten. Tegen 22.30 uur ben ik weer thuis en zet ik mij nog even achter de computer: mails beantwoorden en nog wat ‘messengeren’ met vrienden en vriendinnen die meer aandacht verdienen dan ik hen momenteel kan geven. Ik zal wat tijd hebben in te halen na 10 juni…! Ik spring vervolgens nog snel in bad en kruip tegen 0.15 uur mijn bed in, weer te laat zoals altijd…   Zondag 20 mei 2007 Mijn wekker stond op 8.30 uur maar tegen 8 uur lig ik al te draaien en te keren dus dan maar opstaan… Komt mij nog goed uit want dan rest er mij tenminste wat tijd om mijn mails even snel door te nemen en mijn dagboek aan te vullen. Ik maak mij vervolgens klaar en tegen 9.45 uur sta ik, geenszins fris en monter maar soit, bij Lieve. Tegen 10.15 uur wuif ik er de plakploeg van de dag uit: mijn papa, Jef en Lucianus. Bedankt, as usual, aan elk van hen! Net als de vorige dagen hebben ook zij vandaag één grote vaststelling: er staan eigenlijk (nog) weinig verkiezingsborden! Terwijl de mannen op pad gaan haast ik mij naar Wemmel: om 10.30 uur heeft Paul Van den Brande, op vraag van onze lijsttrekker Maggie, er afspraak gegeven om samen de markt van Wemmel te gaan doen. Veel geïnteresseerden dagen er niet op dus trekken we onze plan met 3: Maggie, Paul & ik. De reacties waren in elk geval enthousiast en we eindigen onze tournee in het Glazen Huis waar ook een massa volk zit. Na wat inkopen op de markt (heb mezelf nog eens letterlijk in de bloemetjes gezeten), een portie overheerlijke escargots en een aperitief op ’t terras keer ik huiswaarts tegen 13 uur. Daar is het op een rapje wat opruimen geblazen en een machine was insteken. Tegen 14.15 uur breng ik mijn mama een bezoekje in het ziekenhuis: ze is nog heel moe maar haar koorts is eindelijk gezakt dus er is beterschap in zicht. Om 15.30 uur ga ik pannenkoeken eten bij de KVLV in Wolvertem: de parochiezaal zat goed vol en ik ben blij wanneer ik Kathleen zie zitten en bij haar en haar grootouders kan aansluiten. Vervolgens gaat het richting Kapelle o/d Bos voor een bezoek aan de happening van de ‘Gouden Jaren’: 150 senioren die erop los lachen, dansen, eten en drinken. De sfeer zat er ongetwijfeld goed in en als enige politieker die langs kwam ging ik uiteraard niet onopgemerkt voorbij. Ik krijg intussen ook sms van Kathleen: of er vanavond geen plaats meer zou zijn om mee te gaan naar de uitzending. Ik bel de VRT en ja hoor, ze kunnen nog iets regelen. Leuk vooruitzicht dus voor mij: ik hoed weer niet alleen op pad! Tegen 17.20 uur krijg ik bericht dat de plakploeg binnen is: ik eet snel nog wat overheerlijke koude schotel in Kapelle en haast mij terug naar Meise. We praten wat na, maken de inventaris en balans op en bekijken met Lieve al eens war er verder nog allemaal moet en kan gebeuren. Om 19 uur ben ik thuis, hang ik snel de was op, leg ik mijn gerief en kledij voor morgen al klaar, verfris mij even en tegen 19.30 uur ben ik alweer de deur uit om Kathleen te gaan ophalen. Dik op tijd komen we toe op de VRT. Met wat drank is het in de nieuwe vleugel wachten tot we om 21.30 uur de studio in mogen (gelukkig dat er in mijn planning niet te vaak zo van de pure ‘wachtmomenten’ zitten maar in het leuke gezelschap van Kathleen ging de tijd best snel voorbij). Van 21.45 uur tot 23.05 uur wonen we live de opname bij van ‘Mondelinge Vragen 07’: 28 vragen van burgers aan de 3 kandidaat Premier: Guy Verhofstadt, Yves Leterme en Johan Vande Lanotte. Was echt wel eens leuk om live bij te wonen! Met de lieve hulp van Sigrid’s papa (ik zat bij haar in de klas in de lagere school en zij en haar papa werken nu op de VRT)  haasten we ons na de opnames naar onze Premier: Kathleen heeft steeds naar hem opgekeken, zag hem nog nooit en zou dus graag een foto hebben met hem wat ons uiteindelijk nog lukt ook. Haar en onze avond kan niet meer stuk: thanks Kathleen voor het leuke gezelschap. Tegen dat we de VRT verlaten zetten we beide terug onze GSM op en komt bij elk van ons de ene sms na de andere binnen: vrienden die ons op TV zagen, wel grappig en we weten bij deze ook meteen wie politieke programma’s volgt en wie niet. Voor de geïnteresseerden: morgenavond (maandag 21 mei 2007) na het Journaal van 19 uur op Eén is het weer kijken geblazen. De 1ste politieke tribune is besteed aan de eerste opvolgers en mogelijk kom ik dus weer heel even kort in beeld. Tegen 0 uur zet ik Kathleen heelhuids thuis af, rijd ik door naar huis en haast ik mij snel mijn bed in want morgen begint de (drukke) werkweek weer. Zaterdag 19 mei 2007 Ik sta op om 8.15 uur, leg mijn gerief klaar en zoek bij elkaar wat ik nodig heb. Eén ding is overduidelijk: ik moet meer dan dringend wassen en strijken want heb nog nauwelijks iets om aan te doen… Bref, tegen 9.30 uur sta ik bij Lieve waar de Jong VLD-leden vandaag hebben afgesproken om te helpen: bedankt David, Jan, Kathleen en Marnie! De mannen vertrekken op pad met Christophe om nog borden in Meise te zetten en ik vertrek met de vrouwen naar de markten in Meise en Vilvoorde. De ‘pret’ is echter van zeer korte duur: ik rijd om 10 uur op de Nieuwelaan en ter hoogte van de Boechoutlaan (restaurant Napoleon) heeft een vrouw mij niet zijn aankomen, negeet ze haar stoplijn en rijdt tegen mij. Ik probeer haar nog te ontwijken maar lukt onvoldoende door de paaltjes in het midden. Eén geluk: niemand heeft iets voor, ook niet Kathleen die rechts zat. De meisjes besluiten zelf te gaan flyeren op de markt en mijn voormiddag is gevuld met rompslomp: invullen papieren, wachten op takeldienst, meerijden naar Overijse, gerief overladen (net nu mijn wagen vol campagnemateriaal zit!) en reservewagen ophalen. Dank aan Stéphane en garage Beerens uit Overijse voor het ter beschikking stellen van een voldoende grote wagen! Ik kan alleen maar hopen dat alle pech en ongeluk die mij tijdens deze campagne overkwam zich in de uitslag positief zal vertalen want als het nu daar nog eens tegenvalt… Mijn auto zal ik dus enkele dagen/weken moeten missen maar ik probeer het positief op te nemen: er moest nog vanalles aan gebeuren (dak herstellen nalv garagepoort die op auto terechtkwam, deur herschilderen en slot hersteken na poging tot diefstal, groot onderhoud,…) dus nu kunnen ze alles ineens doen! Tegen 12.30 uur ben ik terug bij Lieve waar iedereen verzameld is voor de middagpauze en er intussen ook een nieuwe ploeg is toegekomen (Marc, Peter en mijn papa). Na wat aanmodderen beslissen we toch met 2 ploegen te werken: de ene blijft in Meise en de andere gaat naar de Druivenstreek. Ik zak samen met Christophe en mijn vader af naar de Druivenstreek: het borden plaatsen vlot, weer door allerlei pech, minder vlot dan de andere dagen maar we slagen er toch in een aantal mooie borden op cruciale plaatsen te zetten in Hoeilaart en Overijse. Niet onbelangrijk uiteraard gezien dat mijn 2de “thuis” is sinds ik er in 1998 werd verkozen tot druivenkoningin! Tegen 19.30 uur zijn we terug thuis, babbelen we nog wat na en ga ik mijn vader afzeten. Thuisgekomen om 20.15 uur rest er mij juist nog even de tijd om mij thuis te verfrissen en om te kleden en tegen 21 uur sta ik weer bij Liebve & Christophe: ze hebben een overheerlijke tonijnsla klaargemaakt die mij echt super smaakt! Zo’n kok in huis hebben: zou ik ook nog wel zien zitten… Om 22 uur sta ik op mijn oprit: Marc zit al te wachten want ik rijd samen met hem mee naar de Blauwe Nacht in Kraainem bij mede-kandidaat Luk Van Biesen. Ik doe er mijn uiterste best, ga iedereen goeiedag zetten en deel volop mijn flyers uit. Om 24 uur worden de aanwezige kandidaten voorgesteld en op het podium geroepen waarna het, i.p.v. te speechen dansen geblazen is. We praten n og wat na en keren huiswaarts tegen 1 uur: snel, snel mijn bed in want ik ben weer geen seconde thuis geweest en kan dus wel wat slaap gebruiken!   Vrijdag 18 mei 2007 Mijn wekker loopt af tegen 7 uur waarna ik mijn haar was en mij klaarmaak. Vandaag wordt, vooral emotioneel, een zware dag maar geen keuze: ik moet hier door. Tegen 7.45 uur zit ik al bij mijn mama in het ziekenhuis: mijn nonkel, haar (jongere) broer wordt vandaag begraven en ze hoopt nog steeds dat ze er zal kunnen bijzijn om afscheid te nemen. De dokter beslist er echter anders over: mama heeft nog veel te hoge koorts dus het ziekenhuis, zelfs maar voor even, zou een veel te groot risico zijn. Waarom dit nu weer moest gebeuren? Hebben wij nu echt nog niet voldoende ongeluk te verwerken gekregen. Tussen 9.30 en 15 uur is er de mis, koffietafel en het kerkhof. We gingen zo vaak samen op vakantie en deelden onvergetelijke momenten: tonton Luc, bedankt voor alles en ik ga u missen! Nog niet bekomen van alle emoties rijd ik door naar Lieve achter een lading affiches en ik overloop ook met haar de planning van vandaag en het komend weekend. Vandaag was plakploeg Lucianus, Christophe en Nico op gang: superbedankt mannen met een speciale vermelding voor Nico wiens gebaar mij echt wel raakt! Ik rijd met de affiches naar Grimbergen om ze daar af te zetten: Chris & Kevin gaan morgen op gang met hun plakploeg en zetten geregeld ook, een affiche bij van mij. Ook aan hen bedankt voor alle steun! Tegen 18 uur ben ik thuis, rest er mij even de tijd om de krant en de post door te nemen waarna ik tegen 18.45 uur naar Pee Klak ga om er samen met mijn broertje & Co een spaghetti te eten. Treuzelen zit er echter niet in voor mij: er vindt vandaag een debat plaats in een jeugdhuis in Kapelle o/d Bos en ik wil er zeker eens een kijkje gaan nemen: onvoorstelbaar maar ze wisten er de lijsttrekkers van alle partijen te strikken dus levert wel interessante debatten op. Ik kom er toe tegen 20.15 uur en vertrek huiswaarts tegen 22 uur. Het debat was nog niet gedaan maar vandaag was een loodzware dag en ik ben echt stikkapot! Ik spring thuis eerst rustig in bad, zet mij in pyama achter de computer en vul mijn dagboek aan (sorry voor de achterstand!). Om 23.45 uur kruip ik in mijn bed.   Donderdag 17 mei 2007 Mijn wekker loopt af tegen 6.45 uur. Het mag dan nog vakantie zijn: de vennoot die instaat voor dit dossier werkt vandaag dus ik moet ze nu echt wel afwerken wat ik, nog in pyama, ook doe. Ik kleed mij vervolgens aan (‘werkkledij’ deze keer) en tegen 9.15 uur sta ik bij Lieve: samen met mijn papa en Christophe gaan we vandaag op stap om de eerste borden te plaatsen: we zetten er eerst 2 in Meise, halen vervolgens nog een lading voorgeplakte op in Vilvoorde en gaan dan aan de slag in Steenokkerzeel. Ik stop in een bakkerij voor wat koffiekoeken als pic-nic en dat is meteen ook onze enige ‘stop’ van de dag. Verder is het pure en zware arbeid!! Tegen 14.15 uur zijn we rond in Steenokkerzeel en laat ik de ploeg achter maar achteraf is gebleken dat ze zonder mij minstens even hard hebben doorgewerkt. Meer dan dikke merci papa en Christophe en niet te vergeten Lieve die gedurende al deze dagen blijft coördineren en organiseren… Voor ik naar huis ga spring ik nog even binnen in de loods waar Luc, mijn mede-campagneleider, volop bezig is aan mijn kar. Perfectionist als hij is, is zijn werk ook nu weer: prachtig!! Na al dat werken (fysiek) en zweten ben ik een gelukkige vrouw wanneer ik tegen 15 uur in bad kan kruipen om mij wat op te frissen en klaar te maken. Daarna gaat het richting Overijse: om 16 uur gaat daar de voetbalwedstrijd Tempo Overijse – SK Beersel/Drogenbos. Niet onbelangrijk want het ging hem om een plaats in de eindronde. Niet evident ook: ik ken wel wat spelers bij Beersel en Overijse is dan weer mijn 2de thuis… Het wordt uiteindelijk 3-0 voor Overijse die dus de eindronde speelt: proficiat aan hen en succes nu voor het slot! Zoals steeds was het ook nu weer een blij weerzien met de Overijsenaren: ik praat bij met heel wat gekende gezichten, deel wat kaarten uit en geef voor 2 personen die erom vragen ook een gehandtekende versie. Wel een speciaal gevoel! We blijven nog wat in de kantine waarna we tegen 19 uur naar Brussel gaan: Veerle & Nico, die nu in Zwitserland wonen, zijn weer even in België dus we gaan met de hele bende iets drinken. Was leuk iedereen nog eens terug te zien en het wordt een meer dan gezellige avond. Moest ik bepaalde van hen altijd mee op stap hebben: ik zou nogal kaartjes uitdelen… Thanks friends voor alle steun! Tegen 0.30 uur lig ik in mijn bed en probeer de slaap te vatten maar niet evident: mijn mama werd vandaag onverwacht opgenomen in het ziekenhuis met een zware infectie aan haar portacat. Ze probeerden de infectie weg te krijgen met antibiotica en baxter maar hielp niet dus een operatie drong zich op en deze zou plaatsvinden om 0 uur. Ik vroeg haar nog te bellen eens ze weer op haar kamer lag en om 2.30 uur komt haar verlossende telefoon: ze heeft nog veel pijn maar operatie is goed gelukt. Ik kan eindelijk ‘gerust’ inslapen.   Woensdag 16 mei 2007 Ik sta op om 5.35 uur, was mijn haar en maak mij klaar. Amai, ben echt wel nog moe en hoop dat dat wat betert in de loop van de dag! In de krant valt er vandaag niet zoveel te bespeuren hoewel…: die visverkoper uit Grimbergen blijkt een echte aanrader te zijn en niet onbelangrijk want ligt vlakbij ons: de aanleg van een ringweg rond Asse. Ik herinner mij nog, van toen ik schepen van middenstand was, dat dit een vaak besproken thema was op regiovergaderingen: alles heeft zijn voor-en nadelen maar als ik zie hoe vaak en hoe lang men soms in de file staat in Asse is het m.i. zeer belangrijk dat die ring er komt! Morgen is het ‘vakantie’ dus het is vandaag doorwerken geblazen: documenten voor Raden van bestuur en Algemene vergaderingen nakijken en wachten op de nagelezen conclusies om ze te kunnen verbeteren want maandag is de uiterste termijn. Ik heb nog even een bespreking met een vennoot en vertrek om 15.30 uur naar Vilvoorde waar ik bij de drukker achter mijn kaarten en kleine affiches ga. Een dikke merci aan die drukker die echt knap en snel werk heeft geleverd! Een aanrader! Ik rijd vervolgens door naar het secretariaat van Willy Cortois waar Jos & Co volop voor een aantal jonge kandidaten, waaronder ikzelf, in de weer zijn! Heel dikke merci aan elk van hen voor alle hulp en ook aan Willy zelf die ik eigenlijk als mijn politieke papa beschouw en voor wie ik het grootste respect heb omdat die zelf zoveel mogelijk een overgang naar een nieuwe generatie ondersteunt en organiseert! Intussen zijn ook Lieve en Christophe volop in de weer met het organiseren van de plakrondes want morgen gaat de eerste ploeg op stap… Ook haar en hen zal ik nooit genoeg kunnen danken: Lieve, ik weet echt niet wat ik had gedaan had jij die coördinatie niet had overgenomen. Waaraan ik zo’n vriendin heb verdiend, ik vraag het mij af… Tegen 18 uur kom ik thuis, leeg ik snel de brievenbus en vertrek ik naar Meise waar mijn  nonkel vandaag en morgen nog kan gegroet worden. Het is net of hij lag te slapen maar de harde realiteit is totaal anders: hij is er niet meer! Ik steun mijn tante zoveel ik kan en keer huiswaarts tegen 19.15 uur. Ik werk nog door tot 20.30 uur aan de verbetering van de conclusies waarna ik naar Brussel vertrek: vriend Tim heeft nood aan een goede babbel en we maken er een lekker en gezellig etentje af in het Indonesisch restaurant ‘Garuda’ in de buurt van de vismarkt. We gaan vervolgens nog iets drinken met Ture & Olivier die de voetbal op de voet volgden. Om 1 uur lig ik in mijn bed. Dinsdag 15 mei 2007 Ik sta op om 5.45 uur en maak mij klaar. Bij het kopen van de krant heeft Luc al meteen een vraagje voor mij klaar: mis ik eigenlijk wel t.o.v. toen ik schepen was: ik kan nu veel vragen en zeggen maar concreet doen… Bref, ik blijf mijn best doen wat m.i. nog steeds het belangrijkste is he! Eenmaal op kantoor doorblader ik de krant en valt mijn oog meteen op de kanjer van een foto van vrijdag ll. bij de heropening van de kantoren van de liberale mutualiteit in Vilvoorde. Van discretie gesproken… Ook Heidi van de krantenwinkel in Humbeek komt er weer in aan bod: alsof al die miserie met de werken (mijn broer woont in Humbeek dus ik weet wat het is) nog niet voldoende is werd zij nog eens bestolen ook, jongens toch! Mijn werkdag is verder goed gevuld: zorgen dat mijn conclusies tijdig neerliggen en vertalen van superlange conclusies van het Frans naar het Nederlands. Ook mijn ‘politieke’ activiteiten staan vandaag niet stil: finale versie Burgerkrant Meise, goedkeuren ontwerpen VLD-magazine, overleg met mijn (nieuwe maar meer dan aan te raden uit Vilvoorde) drukker, emails verwerken. We krijgen intussen ook bericht dat op 21 mei 2007 na 19 uur Journaal op Eén de politieke tribune begint met de 1ste opvolgers en dat ze daarvoor opnames van Congres gaan gebruiken (zie trouwens filmpje op www.openvld.be en klik door naar mijn naam). Ben, as usual, benieuwd! Bref, tegen 17.30 uur keer ik huiswaarts: file zat natuurlijk, grrr… Ik kom thuis, leeg de brievenbus en vind daarin de doodsbrief van mijn nonkel met al onze namen erop: ik besef opeens dat dit zoveel pijn doet maar, zoals hij het ook zou gewild hebben, dat ik eigenlijk weer aan ’t leven ben op automatische piloot, verstand op nul en hopende vooral dat ik na 10 juni niet opeens een complete weerslag heb van dit alles. Ik ben maar eens mens en heb ook mijn grenzen he?! Ik besluit in elk geval vandaag te passen voor de uiteenzetting van de lijst in Lennik (en voor een etentje met Vanessa dat ik al langer had gepland) en vertrek tegen 18.30 uur naar de Colruyt om er eindelijk nog eens de broodnodige boodschappen te doen: eten kan ik dan misschien nog missen maar ik zit door mijn voorraad water en zonder mijn 2 liter water per dag (Evian) op kantoor kom ik de dag niet door dus… Om 19.45 uur ben ik terug thuis, is het uitladen geblazen (wat mannenspieren zouden hier wel van pas komen) en maak ik tomaat-mozarella klaar vergezeld van een glas rode wijn. Na het eten was ik nog af (ik heb nog steeds de handleiding van de afwasmachine niet kunnen lezen, kenners zijn dus welkom), haal ik de wasmachine uit en plooi ik de was op die nog ophing. Tegen 21.15 uur zitten de ‘neventaken’ erop en besluit ik eerst rustig in bad te gaan zodat ik nadien op mijn gemak nog wat kan verderwerken in pyama. Zo gebeurd, zo gedaan: tegen 21.45 uur zit ik weer achter mijn computer en werk ik nog 2 uurtjes door (thanks Pieter voor uw uitgebreide mail tussendoor) aan bijeen zoeken helpers voor het plaatsen van borden, nagaan waar mijn website nog kan/moet worden aangepast,… Nadien nog snel de tandjes poetsen en mijn gezicht reinigen en om 24 uur is het sleeping-time. Maandag 14 mei 2007 Pfft… heb slecht geslapen deze nacht: ben enorm veel wakker geweest. Weer 1001 zaken waarschijnlijk die onbewust door mijn hoofd spelen. In elk geval: niets aan te doen en dus maar opstaan om 5.45 uur, mij klaarmaken en de krant halen. Bij het doornemen van het regionale nieuws zie ik dat Meise nog eens aan bod komt: de gouverneur verplicht de gemeente een huishoudelijk reglement op te stellen (tja, komt ervan als ze zo rammelen met de aanstelling van een nieuwe secretaris, wie moet/kan dat daar dan in elkaar steken? Ze kunnen misschien Ellen De Clerck – veruit de beste in het examen van secretaris – aanstellen als advocaat om het op te stellen?!!) en wat mij veel meer pleziert vermits het mijn eigen stokpaardje is voor deze nationale verkiezingen: een woonproject voor eigen inwoners. We kunnen daar niet genoeg in investeren als u het mij vraagt!! Tussen de ‘campagnemails’ door besteed ik vandaag mijn tijd aan het opstellen van aanvullende en syntheseconclusies (en français) en aan het aanvatten van een vertaling van beroepsconclusies van het Frans naar het Nederlands. Ik slaag er ook in eindelijk tot een definitieve versie te komen voor mijn kaartjes. Ben al benieuwd naar het resultaat! Pierre brengt mij ’s middags een broodje mee zodat ik ijverig kan doorwerken. Tegen 15.30 uur vertrek ik op kantoor: ik rijd eerst naar Grimbergen achter nog een lading voorlopige kaartjes (ik heb dit weekend blijkbaar goed uitgedeeld) waarna ik, naar bijna maandelijkse en trouwe gewoonte, langsga op de namiddag van LBG Meise-Wolvertem-Oppem. Ik drink er een aperitief en wat ik niet wist: vandaag is er koude schotel en voor ik die zot ben van rauwkost en waarschijnlijk anders toch geen tijd zou hebben om nog iets te eten is dat meer dan welgekomen… Ik vertrek tegen 17.45 uur met bedoeling heel even thuis binnen te springen maar komt er niet van: terwijl ik aan het tanken ben krijg ik telefoon van Luc en Maurice die bezig zijn met mijn borden (hout) en die vragen om eens langs te komen om te zien hoe alles in elkaar zit. Als ik dat daar allemaal zie liggen, wat een werk… Wat zou ik zonder al die helpers beginnen?! 1000 x DANK aan hen en zovele anderen die zich op alle gebied voor mij inzetten, kar, teksten, borden, bussen,… Om 18.30 uur haast ik mij naar Brussel waar vandaag de voorstelling van de lijst plaatsvindt op het Kabinet van Guy Vanhengel. Het was de uiteenzetting waarop het meeste volk opdaagde en de sfeer zat er echt goed in. Kan ook niet anders als je wordt ontvangen door ‘de ket’ (Guy Vanhengel, lijstduwer Senaat)… Mijn avond kan ook niet meer stuk: Anne Vanhengel, Guy’s mooie en lieve vrouw, heeft mijn witte vest terug mee die ze meegaf met familie die een droogkuis heeft in Erpe-Mere (een echte aanrader!). Onvoorstelbaar maar waar: GEEN spoor meer te bemerken van enige vlek rode wijn… Eind goed al, goed en vooral: bedankt Anne voor de moeite! Ik deel nog wat kaartjes uit onder de aanwezigen, praat wat bij en keer huiswaarts tegen 21.30 uur. Zat weer paar uur niet aan de computer dus levert weer een berg te verwerken mails op waar ik mij maar meteen aanzet. Ik leg mijn gerief voor morgen klaar, spring in bad en val tegen 23.30 uur als een blok in slaap. Zondag 13 mei 2007 Ik word wakker tegen 8.30 uur, blijf nog even liggen en sta dan rustig op. Deze zondagvoormiddag vul ik met het nalezen en beantwoorden van mails (waaruit trouwens blijkt dat mijn website steeds vaker wordt bezocht), insteken en ophangen van een machine was en het verderwerken aan de conclusies voor kantoor. Met een half oog volg ik terwijl een deel van de Zevende Dag waarin onze Premier trouwens weer eens gevat uit de hoek komt. Ik bel ook naar mijn moeke voor moederdag en spijtiggenoeg horen daar ook een aantal regelingen bij voor de begrafenis van mijn nonkel vrijdag as. Tegen 12 uur was ik mijn haar en maak ik mij klaar waarna ik tegen 13 uur in Hoeilaart aankom voor het VLD-eetfestijn. De zaal zat stampvol, ook nu weer hing mijn affiche zichtbaar uit en leg ik (voorlopige) kaartjes aan de kassa. Ik eet eerst een overheerlijk voorgerecht (Noorse visschotel) en vlieg erin: ik ga bij iedereen persoonlijk langs, stel mij voor en deel mijn kaartjes uit. Ik heb er echt zin in! De druivenstreek is echt mijn 2de thuis en keer op keer verschiet ik ervan hoeveel mensen zich mij nog herinneren als druivenkoningin terwijl dit intussen ook al 9 jaar geleden is… Om 14.45 uur hou ik het voor bekeken in Hoeilaart en rijd ik richting Zemst voor opnieuw een VLD-eetfestijn van een afdeling en mensen die mij enorm steunen (waarvoor dikke merci Marc & Co). Ik zet mij aan tafel bij Karel Servranckx en ook Annemie Neyts vervoegt ons iets later. Ze maakt mij wel benieuwd: morgen heeft ze haar drukwerk en ze hebben blijkbaar echt iets leuks en origineels gevonden. Wie had van Annemie natuurlijk iets anders verwacht? Ik eet een steak met pepersaus, ga ook hier weer rond bij alle tafels en keer tegen 17 uur (met bloemetjes fresia die alle mama’s (NEEN ik ben nog geen mama en zwanger evenmin) mee naar huis kregen) huiswaarts. Beide eetfestijnen gaven mij in elk geval een goed en enthousiast gevoel voor het verdere verloop van de campagne. Om 19 uur zijn mijn conclusies eindelijk klaar waarna ik weer kan verderwerken aan de campagne en eindelijk nog eens wat paperassen kan opruimen want de berg was nog nauwelijks te overzien. Ik kijk ook de proefdruk van onze Burgerkrant na: allesbehalve evident om die keer op keer te vullen maar ook dit wordt een geslaagde editie. Tegen 22 uur ga ik in bad en profiteer ik ervan om nog eens een peeling te doen en mijn benen in te wrijven. Mij hier en daar wat verzorgen dezer dagen is geen overbodige luxe, integendeel zelfs! De dag en het weekend sluit ik af in mijn bed om 23 uur waar ik het interview met Herman De Croo lees uit HLN: zoals hem zijn er geen 2 en zijn inzet en gedrevenheid zijn echt bewonderenswaardig! Au dodo tegen 23.30 uur want morgen is het weer werken geblazen… Zaterdag 12 mei 2007 Mijn natuurlijke wekker gaat af tegen 8.30 uur: ik lig te draaien en te keren in mijn bed en kan dus maar beter opstaan. Ik zet mij maar meteen achter de computer, check mijn mails (waaronder één van vriendin Kirsten die mij enorm plezier deed: ze was nog eens gaan zien naar mijn website, vond dat ik plaats kreeg die ik verdiende en wenste mij veel succes. Doet goed zulke mails tijdens de campagne + leuk om te zien dat mijn website momenteel op volle toeren draait) en vul mijn dagboek aan. Ik maak mij vervolgens klaar en ben de deur uit tegen 9.45 uur voor een deel zaken: -          naar de Post achter aangetekende brief (ticketten voor Rolling Stones die ik bestelde voor een aantal vrienden) -          de krant halen en vluchtig doorbladeren in de auto -          naar garage Beerens in Overijse wegens het weghalen (poging tot diefstal) van mijn slot. Als ik eraan denk, elke campagne heb ik wel iets voor miliaar: ‘stelen’ van mijn kar, stelen van mijn handtas op de parking van de Makro en nu dit… Grrr!! Bedankt aan Stefan: hij bestelde meteen een nieuw slot en liet het momenteel opspuiten zodat ik niet hoef te vrezen dat mensen met kwade bedoelingen er nu zomaar in geraken -          naar gemeentehuis in Hoeilaart om bij vriend Tim een affiche af te zetten voor hun eetfestijn. Deed wel raar: ik ken Tim (en zijn inzet) al jaren, is echt een vriend geworden en nu zat hij daar als burgemeester in zijn bureau van hun prachtig gemeentehuis. Jij hebt dat echt verdiend Tim en ik ben zeker dat je in 2012 een monsterscore haalt. Tegen 12 uur ben ik terug thuis (gelukkig dat ik gisteren Jef en Lydia in Vilvoorde zag of ik moest vandaag ook nog naar Dilbeek en Zemst rijden om een affiche af te zetten). Ik werk voort aan het dossier van kantoor en krijg ook telefoon van vriend Tim bij wie zijn vriendin het deze week uitmaakte. Echt erg voor hem en hij verdient beter! Om 13 uur komt mijn vriendin toe om hier wat op te ruimen en haar spullen te halen: haar vriend en zij gaan nu wel degelijk uit elkaar en in afwachting iets te huren gaat ze dan toch maar terug bij haar ouders wonen. Ze weet en beseft dat haar zware tijden te wachten staan maar weet ook dat ze er niet alleen voor staat en dat ik er, samen met anderen, ALTIJD zal zijn om haar te steunen. Terwijl we bijpraten kleed ik mij om en maak ik mij klaar. Tegen 14 uur gaan we samen naar het domein 3 Fonteinen in Vilvoorde: vandaag vindt daar de receptie plaats voor de communie van Emma, Noukie’s dochtertje. Wat een prachtig feest en wat ben ik gelukkig dat Noukie in Wim haar ware liefde vond, echt een prachtig koppel. Leuk ook van nog eens rustig te kunnen bijpraten met Julie. Om 16.45 uur keren we huiswaarts, ik haal boven nog snel mijn gerief en rijd meteen door richting Schepdaal voor het VLD-eetfestijn. Mijn affiche valt er goed op dus de bezoekers/eters kunnen er zeker niet naast kijken. Om 18.30 uur haast ik mij naar mijn ouders in Woluwe: mijn broer (steward bij Brussels Airlines) vliegt morgen dus we vieren met z’n allen vandaag al moederdag met een kaas-en wijnavond. Mijn moeke verdient het en we maken er iets gezelligs van overschaduwd door het slechte nieuws waarvan we al dagen wisten dat het zou komen: mijn nonkel, haar broer, is daarstraks overleden. Live goes on zegt men dan maar op zulke momenten vraag ik mij toch af: waarom toch…? Tegen 21.30 uur kleed ik mij snel om bij mijn ouders waarna ik naar Mechelen rijd: Joris (Burgerkrant) vroeg mij of ik met hem niet even mee wou gaan naar het bal van Bart Somers. Somers steunde mij voor mijn plaats op de lijst en Joris staat altijd klaar om te helpen dus dat kon ik uiteraard niet weigeren. We lopen wat rond, spreken wat mensen aan, drinken champagne (thanks Joris & Leo!) en tegen 0.30 uur zit mijn acte de présence erop. Ook vandaag ben ik weer gelukkig wanneer ik mijn bedje zie tegen 1.15 uur. Vrijdag 11 mei 2007 Ik sta op om 5.45 uur, maak mij klaar en haal de krant. Eenmaal op kantoor neem ik die snel door maar veel tijd zit er daarvoor vandaag niet in want ik moet straks naar de rechtbank en hoop nog een hoop werk voor de boeg. Wat mij wel opvalt: het Nieuwsblad is, wat Meise betreft althans, een echte CD & V-krant geworden: jaren mochten daar quasi geen politiekers mee op de foto en deze week is het al de 2de keer op rij meer dan bingo: een eerste keer met woonproject Wolvertem (mooi en ambitieus project trouwens waar ik volledig achter sta) waar er maar liefst 9 CD & V’ers op de foto prijkten (hoe belachelijk!) en vandaag met de beiaardfeesten. Tja, HNB zal er wel zijn redenen voor hebben zeker? Bref, ik vlieg erin en grabbel tegen 8.15 uur mijn toga mee want ik heb vanmorgen 2 zittingen: Rechtbank Eerste Aanleg en Politierechtbank. Ik ben bij beide gelukkig vrij snel aan de beurt zodat ik reeds tegen 10.30 uur terug op kantoor ben en kan verderwerken. Best want vandaag zal blijken dat ik echt op een punt zit van ‘trop is teveel’: conclusies lukken maar niet, drukker die kaartjes niet tijdig zou afkrijgen, 101 zaken die ik nog moet doen en regelen… Meer dan zotgedraaid bel ik ’s middags naar Luc en Lieve: zij weten mij te kalmeren, zetten alles even rustig op een rijtje voor mij en nemen over wat zij kunnen. BEDANKT aan hen!! Teneinde de files te vermijden besluit ik, mijn dossier in de hand waaraan ik dan dit weekend zal verderwerken, kantoor te verlaten tegen 15 uur. Ik haal in Vilvoorde mijn grote affiches op (gelukkig valt het resultaat goed mee want ik hou nu al mijn hart vast zo op te hangen in ’t straatbeeld…) en in Grimbergen haal ik mijn voorlopige kaartjes op zodat ik dit weekend toch al iets heb om uit te delen. Vervolgens rijd ik naar Lieve & Christophe waar we samen de affiches uitpakken en per pakjes verdelen. Alsof ik deze tijden nog niet genoeg te doen heb zie ik dat men mijn slot uit mijn bestuursdeur van de auto heeft gevezen, nu dat nog erbij… Om 17 uur ben ik thuis en zet ik mij achter de computer om al wat verder te werken aan de conclusies. Ik kleed mij vervolgens om en vertrek tegen 19.15 uur naar Grimbergen waar ik bij Ann (dochter van Chris Selleslagh) affiches ga afzetten die zij morgen gaan opplakken. Goed op tijd sta ik tegen 19.50 uur in de mutualiteit in Vilvoorde waar er vanavond de heropening is van de (zeer mooi) heropgeknapte gebouwen van de liberale mutualiteit. Bedankt Willy voor de uitnodiging: er was heel veel volk en echt wel ons kiespubliek. Ik deel dus al heel wat kaartjes uit, praat met heel wat mensen en ga, dankzij heel wat aanstekelijk enthousiasme, met een goed gevoel naar buiten tegen 22 uur. In Brussel was er vanavond de skireunie van Dirk, Oppie,  Tim, Tom, Ture, Stino, Annelies, Veerle, … & co in de Amedeo en dat wou ik niet missen. Zij hadden natuurlijk al gedaan met eten maar ik bestel toch nog overheerlijke gegrilde gambas terwijl we de hilarische foto’s van de skivakantie te zien krijgen: ik heb duidelijk iets gemist. Wanneer we de Amedeo tegen 0.15 uur verlaten besluit ik wijselijk huiswaarts te keren: mijn dag is beter geeïndigd dan hij begonnen was maar ik ben stikkapot! Pyama aan dus en tegen 1 uur mijn bedje in.   Donderdag 10 mei 2007 Ik sta op om 5.35 uur, was (en droog uiteraard) mijn haar en maak mij klaar. Ben nog moe maar heb wel goed geslapen: denk niet dat ik één keer ben wakker geweest deze nacht. Ik haal de krant, neem die op kantoor door terwijl ik mijn eerste vitamientje inneem en stel daarin vast dat in de Krogstraat in Meise een aantal mensen – meer dan terecht – klagen over het sluipverkeer. Ben benieuwd of hier wat aan gedaan zal worden! Op regelmatige tijdstippen onderbroken door mails en telefoons die best niet onbeantwoord blijven werk ik de hele dag ijverig voort: zittingen voor morgen voorbereiden, voorbereiden notulen algemene vergaderingen en raden van bestuur en verderwerken aan die lastige conclusies. Onder leiding van Ture wordt ook een emailuitwisseling opgestart n.a.l.v. de uitspraak van onze Premier over mij. In deze campagnetijden is het wel een extra stimulans wanneer men zich gesteund voelt door de vrienden! Tegen 18 uur geef ik het op, het is genoeg geweest voor vandaag. Ik rijd in de file naar huis, ben er tegen 18.45 uur, neem de post door en ruim meteen maar wat op. Het is misschien niet groot bij mij maar in zulke hectische tijden zou wat hulp in huis zeker geen overbodige luxe zijn… Ik verfris mij tenslotte wat en rijd dan naar Mechelen: ik heb tegen 20 uur afgesproken in Den Beer met Arn om er iets te gaan eten. 4 dagen enkel een broodje eten was nu wel genoeg geweest volgens hem! In elk geval: het weekend staat voor de deur dus de eetgelegenheden dienen zich weer aan… Ik ga vanavond voor een heerlijk slaatje ‘Den Beer’ met scampi’s en Arn kiest voor het melklam, dit vergezeld van een lekkere witte wijn: het heeft mij echt gesmaakt en dat rustige tussendoortje deed echt wel eens deugd!! Tegen 23 uur keer ik huiswaarts, spring ik nog snel in bad en ben ik weer dolgelukkig wanneer ik mijn bed zie! Woensdag 9 mei 2007 Ik sta op om 5.45 uur en maak mij klaar. De wallen onder mijn ogen worden er deze week spijtiggenoeg niet beter op… Na mijn dagelijks bezoekje aan Luc (krantenwinkel Callebaut) rijd ik door de regen naar Brussel waar ik, traditiegetrouw, de krant doorneem en vervolgens mijn mails check. Ik zat sinds gisteren 14.30 uur niet meer op de computer en wat een berg te verwerken mails levert dat op… Ik beantwoord ze maar meteen want besef dat ik die anders uit het oog ga verliezen! Intussen krijg ik ook een mail van iemand die mij artikel doormailt dat vandaag in De Standaard staat en waarin bij mij vermeld staat “door Verhofstadt ‘de waardige opvolgster van Annemie Neyts’ genoemd”. Voelde mij gisteren al vereerd toen onze Premier dat zei maar als nu ook de krant dit overneemt en dit kenbaar maakt aan de buitenwereld… Later blijkt dat zelfs ook Belga dit overnam in het algemeen persbericht. Annemie is een politica waarnaar ik eigenlijk al opkijk van toen ik nog een kind/puber was en ik besef maar al te goed: haar evenaren kan niemand maar het mooie compliment van de Premier indachtig zal het in mijn verdere politieke carrière wel de uitdaging zijn en blijven ooit aan haar hielen te reiken! Daarna is het tijd om mij weer te verdiepen in die conclusies. ’s Middags brengt een collega voor mij een broodje mee dat ik tussendoor snel opeet waarna ik doorwerk. Tussendoor word ik op regelmatige tijdstippen afgeleid door telefoons, mails,… Mijn bureau-genoot vat het terecht samen: ‘je zit in volle campagne, je dacht en denkt toch niet dat er er voor 10 juni beter op zal worden?!’ Mijn mama belt mij ook op in een moeilijk moment: de oncoloog was tevreden met hoe ze reageert op de therapie maar dat kan haar nu blijkbaar geenszins plezier doen. Mijn nonkel (haar jongere broer) ligt op sterven (ik kan het eigenlijk nog steeds niet vatten: zo bewust weten dat men er binnen enkele uren/maximum dagen niet meer zal zijn en beseffen dat ik hem niet meer ga terugzien. Mijn  nonkel met wie we samen onvergetelijke vakanties met de motorhome doorbrachten… Het leven is echt niet eerlijk, mijn familie heeft al meer dan haar deel gehad en nu dit weer!!): zij is hem vanmiddag nog een laatste keer dag mogen gaan zeggen. Zijn wens was en is nu om niemand meer te zien en zijn laatste uren door te brengen met zijn vrouw in alle intimiteit. Wij moeten dit respecteren en er rest ons nu enkel bang te wachten op de telefoon met het slechte nieuws!! Tegen 18.15 uur vertrek ik op kantoor en rijd ik rechtstreeks door naar Vilvoorde waar om 19 uur een voorstellingsvergadering/presentatie doorgaat voor de gemeenten van de regio Vilvoorde. We beseffen allemaal dat het een zware en moeilijke campagne wordt en dat veel zal nodig zijn om onze 3 zetels hier te behouden maar de sfeer zit er in dus da’s al iets… Om 20.15 uur rijd ik terug naar Meise waar ik zie dat de apotheek rechtover mijn deur nog open is (wegens van wacht) en ik, naar aanleiding van een attente tip die ik vandaag kreeg, binnenspring om er een doosje vitaminen/energiepilletjes te halen. Als ze nu nog helpen ook is het helemaal ok! Clementine woont in Meise en had aan Maggie De Block om vervoer gevraagd om naar de vergadering te kunnen komen. Ik pik haar dus op na de apotheek en samen rijden we naar Grimbergen: in zaal Eldorado start om 21 uur de vergadering voor de leden en sympathisanten van de regio Grimbergen, Meise, Wemmel,… Er is voetbal op TV vanavond dus de interesse van de mannen en onze mannelijke kandidaten verschuift zienderogen van politiek naar sport maar we doen het ermee. Ik drink nog iets, praat nog wat na met een aantal mensen en keer dan huiswaarts waar ik ook Clementine thuis afzet tegen 22.30 uur. De post doornemen, kleren klaarleggen, in bad gaan en blij dat ik vandaag toch al iets vroeger (23.30 uur) in mijn bed lig! Ben weer niet thuis geweest vandaag en heb weer geen tijd gehad om iets deftigs te eten maar komt wel goed: morgen ga ik eten en nadien is het weekend en staan er weer meer als voldoende drank-en eetgelegenheden op het menu… Dinsdag 8 mei 2007 Ik sta op om 5.35 uur, was mijn haar en maak mij klaar. In de badkamer bedenk ik opeens wat voor drukke dag er mij te wachten staat maar bon, verstand op nul en gewoon doen of het is helemaal om zeep! Ik haal vervolgens de krant en deze keer duurt dat iets langer als gewoonlijk: fotograaf Harry staat er immers om een foto te nemen voor mijn folder (sorry Harry dat je door mij zo vroeg uit de veren moest!). Toegekomen op het werk neem ik de krant door en eet ik een Sultana om wat krachten op te doen. Ik werk vervolgens door aan de conclusies en begeef mij tegen 10 uur naar de Melsensstraat waar ik training krijg. Ik ben er nog maar net of ik word opgebeld dat het verplaatst is naar de namiddag omdat 2 personen hadden afgezegd. Gelukkig dat ik in de buurt werk want anders is zo’n imprévu wel wat minder leuk natuurlijk… Bref, na een korte pauze werk ik ijverig door en neem ik ’s middags maar heel even de tijd om een broodje te eten. Tussendoor slaag ik er ook nog in, na 8 ontwerpen (met grote dank aan de drukker!), mijn akkoord te geven voor de druk van mijn affiche. Tja, ik ben nu eenmaal een kritisch iemand wat campagne betreft… Tegen 14.30 uur rijd ik terug naar het VLD-hoofdkwartier en deze keer gaat de debat-en cameratraining – gegeven door Kristl Strubbe  - wel degelijk door. We krijgen ‘prive-les’ met 4, worden geïnterviewd en gefilmd, debatteren en vooral: we leren heel wat bij, krijgen een massa tips mee en steken enorm veel op uit onze eigen fouten. Heb nog een lange weg af te leggen maar al doende leert men en één ding is zeker: ik heb heel veel bijgeleerd en het zal nu een kwestie zijn dit ook in de praktijk om te zetten! De les zit erop tegen 17.15 uur waarna ik mij, met de nodige files (een Tunesiër (lees ik achteraf in de krant) had er niets beters op gevonden om het standbeeld aan de Brusselse beurs te beklimmen zodat het alle hens aan dek was qua brandweer, politie, ziekenwagens,…), naar de ambtswoning van de Premier begeef. Om 18.15 uur gaat daar de persvoorstelling door van de nieuwe generatie Open VLD (de 7 eerste opvolgers + 4 signaalkandidaten). Ik ben nog goed op tijd wanneer ik daar toekom tegen 17.50 uur. De Premier – die voor deze voorstelling echt wel alle tijd nam en overhad – was reeds beschikbaar dus we praten wat bij onder de opvolgers terwijl de pers stilaan toekomt. Na de uiteenzetting door de Premier (uitleg over de ‘nieuwe generatie’ en individuele voorstelling van elkeen) volgt er een wandeling in het Warandepark tijdens dewelke de fotografen erop los fotograferen. Tegen 19.30 uur keer ik terug richting Meise waar ik, samen met Harry en zijn bevallige assistente, afspraak heb voor het nemen van een 3-tal verschillende foto’s voor mijn folder (neen ik ga nog niet alles verklappen). Mijn ‘werk’ eindigt in ’t Eiland waar ik samen met David, Katleen en Marnie (BEDANKT aan hen!!) nog iets drink. Om 23 uur ben ik thuis en rest er mij nog de tijd om de post door te nemen, mijn gerief op te ruimen en klaar te maken wat ik nodig heb voor morgen. Doodmoe kruip ik tegen 0.15 uur in mijn bed. Heb vandaag dus, op broodje na, weer geen tijd gehad om iets te eten. Gezond is het niet maar voor de lijn zijn die campagnes wel goed: ik voelde vanmorgen al dat die ene broek losser en beter zat dan anders…   Maandag 8 mei 2007 Was te verwachten na zware weekend : ben inderdaad nog moe wanneer ik tegen 5.45 uur uit mijn bed kom maar bon, niet nadenken, gewoon doen. Ook het weer (regen) valt voor de 1ste keer sinds weken tegen maar ook daar: geen keuze! Wanneer ik in de badkamer sta bedenk ik opeens dat er mij dit weekend (vrijdag & zaterdag) verschillende mensen aanspraken over feit dat VLD het toch absoluut niet slecht heeft gedaan en dat we ons in deze campagne zeker niet mogen wegstoppen, integendeel zelfs… Wel leuk van dat eens te horen – al is het maar om wat moed in te spreken – want als we de peilingen mogen geloven ziet het er niet zo goed uit! Ik haal de krant en doorblader die kort op het werk: niet moeilijk want staat uiteraard volledig in het teken van de nieuwe Franse President en het afscheid van Kim Clijsters. Ook aan de Congressen van het voorbije weekend wordt aandacht geschonken: Mr. Leterme heeft nu uiteindelijk toegegeven wat iedereen al lang wist: hij trekt de Senaatslijst. Wat ne cinema zeg…! Ik vlieg erin en werk, op een broodje ’s middags na, stevig door aan conclusies in verband met een concessieovereenkomst die werd opgezegd. Zware kost dus tot ik tegen 17.10 uur huiswaarts keer. Ik heb nog net de tijd om te gaan tanken waarna ik tegen 17.50 uur in het Willy VandenBerghcentrum sta in Meise om bloed te gaan geven: dacht dat ik bij de eersten zou zijn vermits het pas om 18 uur begint maar neen, er stonden al heel wat wachtenden voor mij. Met de nodige schrik (brrr, ik heb een hekel aan spuiten…) vervul ik weer mijn ‘plicht’ (in de hoop dat heel wat mensen mijn goede voorbeeld zouden volgen en ook bloed (beginnen) geven) en haast ik mij vervolgens naar Merchtem. Vanaf 19 uur is er daar vanavond de 1ste campagnevergadering met voorstelling van de lijst, campagne ed. voor de mensen van het kanton Asse. De sfeer bij de leden/militanten zit er goed in dus dat zit al mee. Tegen 20.30 uur keer ik terug naar Meise waar vandaag in de Muze een infovergadering wordt gehouden over het bedrijventerrein Westrode. De zaal zit goed vol dus ik blijf, samen met nog anderen, staan in het deurgat. Om 21.15 uur hou ik het noodgedwongen voor bekeken: het is daar zo warm binnen en ik voel mij echt niet optimaal (waarschijnlijk een combinatie van bloed geven en nog niet veel gegeten vandaag). Ik ga nog snel de stickers afzetten voor zij die samen met mij rijdende reclame willen voeren en kom thuis tegen 21.45 uur. Tijd dan om nog snel wat soep te drinken, mails te versturen en mijn gerief klaar te leggen voor morgen (heb heel wat op het programma staan dan). De dag eindig ik in bad en om 23.30 uur is het dodo-time. Mijn nachtrust wordt wel weer onderbroken wanneer om 1.30 uur mijn vriendin thuiskomt na een loodzwaar gesprek en ze graag nog even haar hart lucht  maar zeg nu zelf: wie heeft dat niet over voor zijn vrienden? Zondag 7 mei 2007 Mijn wekker loopt af tegen 8.15 uur. Ben echt nog moe en zou eigenlijk wel nog wat langer willen blijven liggen maar bon, de plicht roept… Ik maak mij klaar en ben de deur uit tegen 9.10 uur (in ’t weekend ligt mijn tempo toch precies wat lager dan anders…). Na een zoektocht voor een parkingplaats in Antwerpen (in de Stadsschouwburg gaat de 2de dag van ons Congres door maar het is er tegelijk ook markt) kom ik nog net op tijd tegen 9.50 uur toe. Iets drinken zit er echter niet meer in want ik sta er nog maar amper en de lijsttrekkers, lijstduwers en 1ste opvolgers worden al naar de zaal gevraagd. We krijgen een korte briefing van hoe alles zal verlopen en onze plaatsen worden aangeduid. Als 1ste opvolgers hebben we de eer om op de 2de rij te zetten, vlak achter de lijsttrekkers. Niet onbelangrijk blijkbaar als ik later op de dag vaststel dat ik een paar keer op het VRT en VTM nieuws kom en dat dat, aan de smsen die ik krijg, ook heel wat mensen niet is ontgaan. Het officiële gedeelte – dat los en goed in elkaar stak trouwens – met alle toespraken ed. vond plaats tussen 10.15 en 12.15 uur. We kregen toen ook het filmpje te zien dat donderdag over de opvolgers werd opgenomen evenals een kort stuk van ons interview. Brrr… deed wel raar mezelf op zo’n 2 grote schermen te zien en dan nog wetende dat er zoveel mensen toekeken!! Ik blijf vervolgens nog op de receptie tot 13.30 uur waar Luc Van Biesen mij een ongelukkige duw geeft zodat mijn mooie witte vest er nadien nog allesbehalve wit uitzag. Dank aan de vrouw van Guy Vanhengel die mijn vest meenam omdat zij familie hebben met een droogkuis. Hopelijk krijgen zij de plekken eruit maar ik vrees ervoor… Tijdens de receptie word ik ook door een aantal mensen aangesproken over het eetfestijn van gisteren in Brussel: ik kon er spijtiggenoeg niet bijzijn maar dankzij mijn affiche en de onderleggers ben ik er blijkbaar toch niet onopgemerkt voorbij gegaan. Da’s dus waar verkiezingen om draait he: zorgen dat mensen weten dat men opkomt en dat ze niet achteraf moeten zeggen: had ik dat geweten… Vervolgens ga ik met Joris van de Burgerkrant nog snel een terraske doen (zonder vest weliswaar…) tot 14.15 uur waarna ik huiswaarts keer want er staat mij nog een berg werk te doen! Ik doe thuis een superkort siesteke tot 15.45 uur en vlieg er dan in: dagboek invullen, info doormailen naar Vicky, My Space invullen, mails beantwoorden en tegen 19 uur start ik met onze Burgerkrant. Da’s pas een ander paar mouwen miliaar: op een half uurtje pauze om in bad te gaan na werk ik daar onophoudelijk aan voort tot 24 uur. Nu maar hopen dat de inwoners dit nog gaan lezen ook! Rond 22.30 uur komt ook mijn roommate thuis en heeft die ook nog even nood aan een goed gesprek. Tegen 0.15 uur lig ik in mijn bed maar kan ik de slaap niet goed vatten: ik mag er echt niet aan denken wat ik nog allemaal moet doen of ik doe geen oog meer dicht…   Zaterdag 5 mei 2007 Ik had mijn wekker niet gezet en lag er nochtans laat in maar blijkbaar volstond dit niet om eens goed uit te slapen… Tegen 9.45 uur lig ik klaarwakker (alhoewel…) te draaien in mijn bed. Ik besluit dus maar rustig op te staan, kijk een deel van mijn emails na, vul mijn dagboek in en maak mij rustig klaar. Ik bel naar Dirk die zorgt voor de stickers voor op de wagens en ja hoor: hij is nog een half uur open dus als ik mij haast kan ik er nog achter gaan. Tegen 11.15 uur sta ik dan ook in Sterrebeek voor het ophalen van de stickers. Vervolgens keer ik terug naar Meise waar Luc zo lief is geweest een groot blad af te drukken met ‘1ste opvolger’ daarop zodat mijn affiche van oktober toch nog dienst kan doen voor vanavond. We ‘knutselen’ de affiche in elkaar waarna ik naar Haren rijd waar vanavond het eetfestijn plaatsvindt van Brussel-stad. Ik sponsor mee de onderleggers en mag bijgevolg ook een affiche omhoog hangen. Terwijl een vriendelijke helper achter een voorbeeld van de onderleggers gaat steek ik mee de handen uit de mouwen en help ik bij het klaarzetten van de tafels en stoelen. Om 13.15 uur keer ik huiswaarts en ga ik eerst achter de krant. Ik zit amper thuis of krijg val meteen een sms van Coco om hem te gaan ophalen in Brussel: hij liet zijn auto staan in Meise maar bleef vannacht bij Tom slapen. Ik haal hem op, babbel nog wat bij met de mannen en keer vervolgens terug naar Meise-city. Komt eigenlijk wel van pas want ik profiteer er van om samen met Coco’s hulp de sticker op mijn achterruit te kleven: hoe sneller ik rondrijd met die rijdende reclame, hoe beter! De sticker geeft trouwens echt goed op deze keer dus ben gelukkig!! Vervolgens spring ik even binnen bij de stockverkoop van Lorca in Grimbergen maar ik keer met lege handen naar huis… Thuis om 16.15 uur rest er mij juist voldoende tijd om nog wat verder te werken aan de campagne op de computer en om mij klaar te maken voor vanavond. Tegen 17.30 uur sta ik op de spaghetti-avond van zwemclub Aart (ik heb nog jaren competitie gezwommen, remember) in Meise. Ik heb geen tijd om er iets te eten dus besluit de vrijwillige helpers dan maar te trakteren op een drankje. Ik maak ook van de gelegenheid gebruik wat bij te praten met de familie De Coninck, al jaren trouwe vrijwilligers. Sara vertelt mij trouwens dat ze dit jaar 20 jaar in de zwemclub zit, stel u voor… BEDANKT dus aan hen en zovele anderen!! Met amper of geen vertraging kom ik tegen 18.05 uur toe bij Francis & Leen in Grimbergen. Francis is gisteren verjaard en hij trakteert een aantal vrienden op een etentje in Limburg. Surf zeker eens naar www.restaurantsapere.be, 2de keer dat ik er kom en moet zeggen: heb zelden of nooit zo goed gegeten en de ontvangst is er buitengewoon. Meer dan een goede aanrader!!! Om 1.15 uur kruip ik mijn bed in want ik moet morgen toch enigszins fris en monter zijn voor het Congres!   Vrijdag 4 mei 2007 Pfft, heb echt slecht geslapen deze nacht (waarschijnlijk denk ik onbewust aan wat er mij nog allemaal te doen staat en speelt mij dit nu ook al parten ’s nachts)! Des te pijnlijker dus als mijn wekker afgaat om 5.45 uur maar bon: ik spring recht, maak mij klaar en haal de krant. Ik zag het gisterenavond al op het late nieuws maar het blijft een schok: Annick is dus toch vermoord. Klinkt cliché maar in wat voor wereld leven wij eigenlijk, ik vraag het mij echt af!!In de regionale pagina’s is het dan weer de beurt aan marktkraamster Ilse: één van mijn buurmeisjes van vroeger en we zaten ook op dezelfde lagere school. Echt een toffe madam en dat komt ook goed naar voren op de foto en in het artikel. Na de krant vlieg ik erin. Ik werk ijverig door tot 15 uur waarna ik naar het AZ Jette rijd om er mijn nonkel te bezoeken die gisteren te horen kreeg dat hij nog maar enkele dagen te leven heeft. Was echt een moeilijk moment: wat wil hem nog vertellen, zie ik hem nog terug,… Het leven is gewoon echt oneerlijk en leven van dag tot dag is echt de boodschap! Ik hoop dat hij weet en beseft dat we er zullen zijn om mijn tante bij te staan! Hij was in elk geval dolgelukkig met de fles champagne die ik hem meebracht want is ver enige waar hij echt nog zin in heeft. Tegen 17 uur ben ik thuis, neem ik de post even door en check ik mijn mails nog even waarna ik in bad ga en mij klaarmaak. Tegen 18.15 uur staat Coco hier: samen met mijn roommate en hem aperitieven we met een fles rosé die ik vorig weekend meebracht uit de champagnestreek. Tegen 19.10 uur vertrekken Coco en ik in Meise en gaan we eerst Olivier ophalen zodat hij zelf niet hoeft te rijden. Ruimschoots op tijd komen we toe in Brussel waar om 20 uur de receptie van het Iveko-galabal begint. Tom is mede-organisator en om hem te steunen hebben Coco, Olivier, Dirk en ik beslist van ook te blijven eten: een overheerlijk walking diner, echt de moeite! Tegen 22.45 uur komt ook de rest van de bende toe: Opie, Ture, Stino, Jelle,… We wagen ons aan wat danspansjes en feesten erop los tot in de vroege uurtjes. Echt gezellig! Proficiat Tom voor de knappe organisatie! Ik ga nog Ture en Olivier thuis afzetten en ben blij dat ik tegen 5 uur onder de lakens kan kruipen… Donderdag 3 mei 2007 Ik sta op om 5.35 uur, was mijn haar en maak mij klaar. Ik let toch iets of wat op dat ik er ‘aanvaardbaar’ uitzie vandaag want straks word ik met de andere 1ste opvolgers verwacht voor de opname van een filmpje en interview. Tegen 6.05 uur ben ik de deur uit en haal ik de krant. Eenmaal op kantoor neem ik die snel door (niets noemenswaardig in de krant trouwens) en vlieg er maar meteen in want kan vandaag al niet teveel uren werken op kantoor. Gelukkig zijn er nog geen collega’s noch telefoons tot 9.30 uur dus dat valt wel mee! Tegen 10.30 uur passeer ik nog even voor de spiegel en ga ik naar de Melsensstraat waar zich het hoofdkwartier van de VLD bevindt. Tussen 11 & 15 uur wordt er vandaag een filmpje en interview opgenomen met de 7 eerste opvolgers. Bedoeling is dat dit wordt afgespeeld op het Congres zondag as. en vervolgens wordt het op Open Tube geplaatst. We zijn intussen echt wel een leuke groep dus dat was echt eens plezant om te doen! Bovendien werd het interview afgenomen door Kristl Strubbe en die kent natuurlijk wel de knepen van het vak… Om 15.15 uur ben ik thuis en zet ik mij achter de computer teneinde wat mails te sturen ivm de campagne: prijsoffertes aanvragen ed., er is echt nog heel wat werk aan de winkel. Ik krijg opeens ook een telefoontje van mijn mama die mij al wenend opbelt: bij haar broer (mijn tonton Luc dus, amper 55 jaar) werd eind vorige week een hersentumor vastgesteld. Ze gingen hem deze week opereren maar verdere controles wezen uit dat er veel teveel tumoren zijn en dat een operatie geen zin meer heeft. Ze geven hem nog maximum één week. Opnieuw een zware klap dus voor mijn mama (zelf zwaar ziek) en onze familie! Op zulke momenten denk ik echt van: waarom moet dit ons nu WEER eens overkomen?!! Leven en profiteren van dag tot dag is meer dan ooit mijn motto. Ik probeer het zo goed en zo kwaad mogelijk van mij af te zetten en werk nog wat voort. Tegen 17.30 uur sta ik in Vilvoorde waar ik samen met 4 andere medekandidaten het ontwerp van onze folder aanschouw: een korte maar constructieve vergadering, I like it want er zijn al al te vaak ‘nutteloze’ vergaderingen! Om 18.30 uur staan we in Zaventem waar vanavond de regio-vergadering van Vilvoorde doorgaat. Deze vergadering zit er pas op tegen 21.30 uur en is een veel zwaardere bevalling maar bon, we zien wel wat het wordt… Thuisgekomen (ik beslis na de vergadering wijselijk te passen voor een sortieke in Sint-Niklaas: ben nu al stikkapot en weekend belooft zwaar te worden) tegen 22 uur zet ik mij opnieuw achter de computer voor het verderwerken aan de campagne: ik zei het al meermaals maar ik denk dat er weinigen beseffen hoeveel tijd en werk daar achter de schermen inkruipt! Mijn mailtjes naar Kristel en Vicky (van Open VLD nationaal) worden zelfs nog beantwoord om 23.30 uur: ook zij zijn nog volop aan het werk. Iets waar we hen als kandidaten zeker dankbaar moeten voor zijn!! Ik kruip nog snel in bad en zorg dat ik tegen 0.30 uur in mijn bed lig. Woensdag 2 mei 2007 Zo’n verlengd weekend kan wonderen doen maar back to reality : vandaag is het weer werken geblazen… Ik sta dus op om 5.45 uur en maak mij klaar. Naar goede gewoonte ben ik ook vandaag weer Luc’s eerste klant voor het kopen van de krant. Ik doorblader ze even op kantoor, eet een stuk witte chocolade (nog een overblijfsel van Pasen) en ga aan de slag met als eerste taak het deleten van de berg spam-mails die ik sinds vrijdagavond ontving. Vervolgens besteed ik mijn dag grotendeels aan het opstellen van beroepsconclusies in verband met een verkeersongeval. Tussendoor krijg ik ook wat telefoons van de vriendin die bij lij logeert: het gaat echt niet goed met haar momenteel dus ik probeer haar zoveel mogelijk op te beuren maar wat ze wil (terug haar gewone leven met haar vriend) kan ik haar spijtiggenoeg niet geven… Tegen 17 uur vertrek ik op kantoor en keer ik huiswaarts. Er rest mij aldus gelukkig nog even de tijd om mijn campagnevergadering van vanavond wat voor te bereiden. Tegen 18.45 uur sta ik in de ’s Gravenmolen waar ik met vriendin Sofie heb afgesproken vermits zij morgen voor 12 dagen (de chancard…) op vakantie vertrekt naar de zon. Ze heeft de laatste maanden superhard gewerkt dus het is haar in elk geval van harte gegund! We praten nog wat bij (was alweer even geleden), eten beide een slaatje ’s Gravenmolen en voor we het wel en goed beseffen is het tijd om alweer door te gaan! Om 20 uur sta ik bij Lieve waar zich mijn campagnesecretariaat bevindt en waar ik vanavond met mijn ‘kern-campagneteam’ heb afgesproken om alles eens even op een rijtje te zetten. Dank aan Jef, Lieve en de 2 Luc’en want het was echt een zeer constructieve vergadering (waren ze maar allemaal zo…). Er is alleszins nog veel werk aan de winkel, zoveel is zeker maar bon: moeilijk en druk gaat ook! Tegen 22.30 uur ben ik thuis, zet ik mij achter de computer om nog wat actiefoto’s te verzamelen, praat ik nog wat bij met mijn vriendin waarna ik de dag afsluit met een heerlijk warm bad. Om 24 uur (veel te laat om goed te zijn, dat worden dus wallen onder mijn ogen bij de opnamen morgen) doe ik mijn licht uit en val ik zo goed als meteen in slaap.   Dinsdag 1 mei 2007 We staan op tegen 8.45 uur (eens wat langer slapen doet soms deugd), maken ons achtereenvolgens klaar en schuiven aan aan de ontbijttafel voor een overheerlijk en uitgebreid Frans ontbijt. We pakken vervolgens onze zakken in, vullen de auto en zijn tegen 10.30 uur klaar voor een fietstocht die de gastheer voor ons heeft uitgestippeld. Germaine was het eerste dorpje van onze ‘tocht’ maar lag heel wat hoger in de ‘bergen’ dus kan jullie wel verzekeren: heb meermaals gedacht dat ik daar op de fiets zou sterven. Ik doe sinds begin dit jaar terug wat aan sport maar blijkbaar is er qua conditie nog heel wat werk aan de winkel! Bovendien: een terras-of cafestap heeft men daar ook niet als stimulans want die zijn er daar niet of nauwelijks! Na een 30-tal kilometer (ben wel fier op mezelf) komen we terug aan in het gastenverblijf waar we meteen ook wat te drinken krijgen. We genieten er nog even wat van de natuur en de rust waarna we naar Epernay rijden om er iets te eten op een gezellig terras. Rond 16.30 uur vertrekken we daar op zoek naar de Rosé-champagne die ons dit weekend het meeste aanstond: die van Gérard Jacquesson (Chavot). Gelukkig zijn de ouders van die champagneboer thuis zodat we, na een rijkelijke ontvangst met champagne, toch nog een aantal flessen kunnen kopen! Rond 18 uur zetten we onze trip naar huis in zodat ik rond 21 uur Olivier heelhuids thuis afzet. Thuisgekomen laad ik alles uit, ruim ik wat op, lees ik al wat mails en praat ik vooral wat bij met mijn room-mate die het blijkbaar echt niet makkelijk heeft! Ik spring nog snel in bed en kruip tegen 23.30 uur in mijn bed. Wat een leuk weekend heb ik achter de rug, een echte aanrader!  Bedankt aan Coco, Olivier en Tom voor het gezelschap en aan Tom voor het initiatief! Maandag 30 april 2007 Ik sta als eerste op tegen 7.30 uur: dan heb ik de nodige tijd om rustig een bad te nemen en mij klaar te maken waarna de badkamer achtereenvolgens wordt ingepalmd door de 3 anderen. Tegen 8.30 uur zitten we, zoals afgesproken met de vrouw des huizes, aan de ontbijttafel. Ook de zon is weer van de partij dus het belooft opnieuw een mooie dag te worden. Na het ontbijt gaan Coco, Olivier & ik wat genieten in de jacuzzi en sauna terwijl Tom nog even een dutje maakt. We pakken onze zakken, laden de auto’s in en maken nog even een korte wandeling in de tuin waarna we tegen 11 uur vertrekkensklaar zijn. We stoppen in een aantal dorpjes en bij een paar champagneboeren , eten ’s middags pure Franse ‘boerenkost’ en proeven er op los tot we eindelijk beslissen waar we de voorraad flessen gaan inslaan. We proeven er nog eens, plaatsen de nodige bestellingen waarna we rond zijn tegen 16 uur. Coco & Tom keren huiswaarts want hebben ’s avonds een feestje. Olivier en ik rijden door naar Avenay du Val d’Or waar we ook deze keer weer een prachtig gastenverblijf vonden. We kleden ons om en gaan vervolgens tot 18.30 uur uitrusten aan het zwembad. Gelukkig is het water verwarmd en kan ik dus nog eens een plonsje maken… Vervolgens een frisse douche waarna we een aperitief krijgen aangeboden door de gastvrouw en gastheer: echt supervriendelijke en gedienstige mensen. Tegen 20 uur zijn we terug in Epernay waar we vanavond gaan eten in ‘Le Théâtre’: een restaurant uitgebaat door Belgen en bijgevolg ook dik in orde! Tegen 23 uur zijn we beide stikkapot en is het dodo-time! Zondag 29 april 2007   Ik sta op om 8.30 uur en zet mij stilletjes achter de computer want mijn room-mate slaapt nog. Wanneer ze wakker wordt blijkt dat ze vandaag geen opperbeste dag heeft dus ik praat eerst wat bij met haar. Ik ruim vervolgens wat op en leg al wat gerief klaar en tegen 10.15 uur ga ik in bad. Om 10.50 uur ben ik de deur uit: om 11.15 uur verwacht Vero Jo De Ro, Willy Cortois en ikzelf voor een foto voor DS. Iedereen loopt er rustig bij dus we stappen even tot aan het Kasteel Van Ham. Zalig weer gewoon! Eens de ‘fotosessie’ achter de rug gaan we eten bij VLD Steenokkerzeel in feestzaal De Corren: het mag gezegd: echt lekker en meer dan verzorgd eten! Ook Maggie De Block & Luc + Corinne Olbrechts vervoegen ons. Ik blijf er plakken tot 13 uur waarna ik huiswaarts keer want het wordt hoog tijd dat ik mijn gerief klaarmaak voor het weekend. Het ‘inpakken’ loopt gelukkig vlot zodat ik tijdig klaar ben om bij mijn broer nog een frigo-box te gaan ophalen. Stipt op tijd zoals afgesproken sta ik tegen 15 uur bij Olivier: we gaan dit ‘weekend’ samen met 2 andere vrienden naar de champagnestreek omdat Tom er flessen gaat kopen voor het galabal van vrijdag as. Wel leuk eigenlijk want ben daar nog nooit geweest dus biedt mij de kans die streek (en vooral de champagnes) eens te leren kennen. Nog geen 3 uur later komen we toe in ons gastenverblijf in Crugny waar we onze zakken afzetten en de nodige praktische schikkingen treffen voor het thuiskomen, het ontbijt ed. Vervolgens rijden we naar Epernay waar we samen met Coco & Tom (zij vertrokken vanmorgen al) hebben afgesproken. We drinken er onze eerste champagne (rosé) van het weekend en gaan vervolgens eten bij een Italiaan in het centrum. De avond sluiten we af met een ‘proeverij’ van flessen die Coco & Tom overdag aankochten. Tegen 1.15 uur zijn we alleen doodmoe en kruipen we ons bed in.     Zaterdag 28 april 2007 Met de 2 kindjes bij mij op de kamer komt er van uitslapen uiteraard niets in huis vandaag. Ik sta dus met hen op om 7.15 uur en zet hen voor TV in de hoop dat ze ook mijn vriendin niet wakker maken met hun lawaai. Ik maak hen vervolgens een lekkere boterham met choco klaar en was hen één voor één. Tegen dat ik zelf in de badkamer sta en het 8.40 uur is gaat de bel: mijn broer Thierry is er al om de kindjes op te halen. We babbelen we nog wat bij en na een dikke knuffel van Tibo en Mylan gaan we tegen 9.15 uur samen de deur uit. Ik spring eerst nog even binnen bij de Post, haal de krant en doorblader die snel in de auto waarna ik om 9.50 uur – goed op tijd dus – toekom in Vilvoorde. Van 10 tot 11.45 uur zit ik er samen met 4 medekandidaten voor het uitdokteren van een aantal campagne-ideeën. Ik doe vervolgens nog wat boodschappen en tegen 12.15 uur sta ik bij Noukie in Machelen. Samen met Annick (en dankzij uitnodiging die zij kreeg) hebben we om 12.45 uur in Deurne afgesproken om samen naar een schoenen(stock)verkoop te gaan. 3 vrouwen die samen schoenen gaan kopen: ik bespaar jullie de details! In elk geval: zo’n keuze en zo’n prijzen, daar kon men gewoon niet met lege handen naar huis gaan! Om 14 uur zijn we rond en gaan we samen nog iets drinken op een terras (waar ik mijn eerste sangria van het ‘seizoen’ drink). Tegen 15 uur keren we huiswaarts waarna ik eerst nog wat noodzakelijke boodschappen doe nom uiteindelijk thuis te komen tegen 16 uur: snel alles uitpakken, wat opruimen en weer weg. Om 17 uur heb ik met Lieve en Christophe afgesproken om samen naar het VLD eetfestijn in Affligem te gaan. Bedankt aan het voor hun gezelschap want het is uiteraard leuker dan alleen te moeten gaan. Zij moeten nog weg dus tegen 18.45 uur staan we terug in Meise. Ik rijd rechtstreeks door naar de ‘s Gravenmolen waar ik met Arn snel een terraske doe. Om 20 uur gaat mijn telefoon: Willy Cortois is onderweg naar het VLD-eetfestijn in Opwijk dus ik vertrek dan ook. Hilarische momenten alleszins daar aan tafel met Jef Laweit! Tegen 22 uur kom ik, juist op zelfde moment als mijn vriendin, thuis. Ik was de afwas af die zich heeft opgestapeld, lees mijn mails en ruim nog wat op. De dag zit er weer op en ‘k ben weer niet thuis geweest… Doodmoe kruip ik tegen 23.30 uur in mijn bed. Vrijdag 27 april 2007 Ik sta op om 5.45 uur en maak mij klaar. Tegen dat ik bij Luc sta voor de krant is het nog maar 6.05 uur en moet ik nog even wachten tot het opengaat. Ik rijd naar kantoor en neem er traditiegetrouw eerst de krant door. In HLN komt vandaag schepen Emmerechts aan bod met het wachtbekken dat wordt aangelegd aan de Kaarlijkstraat. Ik herinner mij nog ons werkbezoek van vorig jaar en ben echt blij date er EINDELIJK iets voor die mensen wordt gedaan. Het had nu lang genoeg geduurd. Mijn dag is verder gevuld met het opstellen van documenten voor een Raad van Bestuur en het doornemen van een nieuwe dagvaarding in een procedureel dossier. Ik sla ook deze middag de pauze over teneinde niet teveel tijd te verliezen. Om 15.30 uur rijd ik naar Vilvoorde waar ik in de Standaard een boek heb laten opzij leggen. Ik krijg intussen ook bericht dat Veerle & Nico goed zijn toegekomen in Zwitserland, is al een hele geruststelling! Veel tijd heb ik niet te verliezen in Vilvoorde want tegen 16.30 uur komt mijn schoonzusje Lindsay de kindjes (Tibo (mijn metekindje) 6 jaar en Mylan 4 jaar) afzetten: ze zijn vanavond ergens uitgenodigd dus ik ben van dienst om te babysitten. Ik laat hen even spelen en tegen 17.15 uur zijn we alweer de deur uit: ik word om 17.30 uur verwacht voor een vergadering met 4 andere kandidaten in Grimbergen. Tegen dat ik er toekom krijg ik bericht dat vergadering is afgelast omdat er maar 2 van de 5 kunnen. Beter zo eigenlijk want hoe ik die 2 rakkers had kunnen stilhouden tijdens die vergadering… Ik rijd dus maar met de kindjes door naar de Quick in Vilvoorde. Zij nemen er een Magic Box en ik een Giant Menu. Er is daar een leuk speeltoestel dus tot 18.45 uur spelen ze er zich in het zweet. Ik rijd rechtstreeks door naar Lieve, Christophe en dochtertje Marie die er mij – traditiegetrouw maar deze keer op het terras – met open armen ontvangen. De kindjes spelen erop los en voor mij opent Chrisophe een overheerlijke fles witte wijn. BEDANKT aan hen voor al hun vriendschap en steun, moest ik hen niet hebben… Tegen 20.45 uur beslis ik wijselijk huiswaarts te keren. Ik pomp de bedjes op van de kindjes, verfris hen wat en tegen 21.30 uur liggen ze in hun bed. Tijd erna voor mij om de was op te plooien en op te ruimen, gerief klaar te leggen, citaten voor te bereiden en uiteraard zusterlijk en gezellig bijpraten met mijn vriendin. Klinkt misschien raar maar ik ben het alweer gewoon gezelschap in huis te hebben dus zal wel raar doen eens ze er niet meer is ! Tegen 23.15 uur besluit ik mijn dag met een overheerlijk bad waarna ik mijn  bed opzoek. Lezen in mijn bed zit er deze keer niet in vermits de 2 jongens bij mij op de kamer liggen! Als ze mij maar niet wakker make nom 7 uur prijs ik mij al geluk Donderdag 26 april 2007 Ik sta op om 5.35 uur, was mijn haar en maak mij klaar. Wanneer ik de deur uitstap besef ik opeens dat het zelfs op dit vroege uur echt al warm is qua temperatuur. Aangekomen op kantoor eet ik de 2 yoghurtjes op die ik meenam van thuis terwijl ik de krant doorneem. Bernadette ‘preikt’ samen met een aantal andere bewoners van de Oppemstraat op een reuzegrote foto in HLN: er passeren in die straat inderdaad schandalig veel bussen en het wordt tijd dat hieraan iets wordt gedaan! Ik houd mij vandaag voornamelijk bezig met het opstellen van alle nodige documenten voor de organisatie van een buitengewone algemene vergadering van één van onze cliënten. Ik werk zo goed mogelijk door en neem, ondanks het goede weer, ook geen middagpauze vermits ik vroeger weg moet vandaag. Tegen 14.45 uur vertrek ik op kantoor want ik heb rond 15.15 uur afgesproken met iemand die mij wat hout/borden kan tonen die ik mogelijk mag gebruiken tijdens mijn campagne (waarvoor ALLE hulp trouwens nog meer dan welgekomen is!). Hopelijk komt dit inderdaad in orde want nationale verkiezingen is, qua borden, toch nog iets anders dan gemeentelijke he! Tegen 17 uur zijn we rond, haal ik wat gerief in de Colruyt en ga ik langs bij de naaister die nog wat zaken van mij heeft liggen. Thuisgekomen rond 18 uur maak ik eerst het eten klaar (tomaat-mozarella, lekker fris!) waarna ik een wasmachien laat draaien en nog wat opruim. Tegen 18.45 uur komt ook mijn vriendin thuis en zetten we ons gezellig aan tafel. De afwas volgt om 19.15 uur (neen, ik heb nog steeds de handleiding van de vaatwas niet gelezen…) waarna ik mij tegen 19.40 uur naar de gemeenteraad haast. Gezien het goede weer wil de burgemeester er, net als iedereen van ons, korte metten mee maken wat ervoor zorgt dat we tegen 21.30 uur alweer buiten staan. Samen met Pol ga ik nog snel iets (een aan te raden Chi Chi cocktail) drinken in de Brazaville waarna ik mij tegen 22.15 uur naar huis haast. Ik hang er eerst de was op en zet mij, zusterlijk naast mijn vriendin die bezig is op haar computer, achter mijn computer: de foto’s die zaterdag met de kopstukken werden genomen staan online dus ben benieuwd… Om 23 uur krijgt mijn vriendin telefoon waarna ze haar ‘klop’ krijgt. Ik blijf op om met haar te praten tot 0.45 uur en kruip dan moe in mijn bed. Vriendinnen zien afzien, wat een hel: ik zou zo hard willen dat ik meer kon doen dan praten met haar en dat ik haar zou kunnen verlossen van de pijn en ontgoocheling! Hopelijk voor haar komt er snel duidelijkheid! Woensdag 25 april 2007 Ik sta op om 5.45 uur en maak mij klaar. Ik prijs mij opeens gelukkig dat ik gisterenavond nog alles heb opgeruimd en de afwas heb gedaan want zo opstaan tussen de rommel: er bestaan leukere zaken… Ik haal de krant en eenmaal op kantoor blader ik die even door. Gelukkig eigenlijk dat wij sinds vorig jaar airco hebben op mijn verdieping want het belooft echt een warme (werk)dag te worden. ’s Middags is het weer ‘nagel-time’. Anastasia heeft wat vertraging dus ik profiteer er dan maar van om een broodje te halen en… laat mij verleiden tot de aankoop van een mooi paar zilveren schoenen. Allemaal de fout van dat goede weer zie!! Het is nogal een hectische dag vandaag: doorgeven fotokeuze, doorsturen van teksten, agenda aanvullen, mails tussen de 1ste opvolgers,… Bref, ik probeer toch zo goed mogelijk door te werken. Tegen 16.30 uur volgt een ‘welgekomen’ pauze: het is vandaag de laatste werkdag van Kris (die gaat werken op een kantoor in Hasselt) en hij komt rond met Magnums. Slecht voor de lijn maar zo’n witte Magnum kan ik toch niet laten passeren?! Ik werk door tot 18.15 uur waarna we ons met de 16-tal medewerkers naar de parking begeven: ter ere van Kris houden we vanavond een drink en BBQ. Zalig gewoon met zo’n weer! Tegen 20 uur moet ik afscheid nemen (het zal hier raar doen zonder u op kantoor Kris maar we houden zeker contact!) want er is vanavond VLD-vergadering. Met 20 minuten vertraging (ik heb normaal een hekel aan te laat komen maar soit) kom ik toe op de vergadering. Lucianus leidt die zoals gewoonlijk (waarvoor dank) weer in zeer goede banen maar toch duurt ze ook deze keer weer langer dan voorzien. Het is dus bijgevolg 23 uur voorbij wanneer ik thuiskom en mijn vriendin slaapt al. Hebben dus niet kunnen bijpraten vandaag en ik hoop dat ze het goed stelt (ze belde mij alleszins vanmiddag om te zeggen dat ze heel goed nieuws had gekregen op ’t werk dus daar kan ze zich al zeker aan optrekken!) maar ik bel haar morgenvroeg wel eens. Ik leg nog snel mijn gerief klaar voor morgen, verfris mij (weer te laat voor een bad dedju…) en kruip tegen 23.45 uur doodmoe in mijn bed.   Dinsdag 24 april 2007 Ik sta op om 5.35 uur, was (en droog uiteraard) mijn haar en maak mij klaar. Ik ben weer Luc’s eerste klant voor het kopen van de krant. Het is nog geen 6.30 uur wanneer ik toekom op kantoor. Terwijl ik een appel eet en al wat water drink (sinds een 2-tal jaar ‘verplicht’ ik mezelf dagelijks op kantoor een fles van 2 liter Evian uit te drinken) neem ik de krant door waarna ik aan het werk ga: deze voormiddag vertaal ik algemene voorwaarden van dienstverlening van het Frans naar het Nederlands. Op zulke momenten besef ik echt wel dat ik mijn ouders dankbaar ben dat ze mij een tweetalige opvoeding gaven! Ondanks het goede weer besluit ik maar van geen middagpauze te nemen vermits ik vanavond tijdig moet stoppen. Ik verstuur intussen nog wat mails naar cliënten en hou het om 16.30 uur noodgedwongen voor bekeken. Tussen 17 en 18 uur gaat in de Melsensstraat (ons partijbureau) een vergadering door met de 7 1ste opvolgers evenals een 3-tal uitverkoren signaalkandidaten. We krijgen er te horen wat de partij ‘specifiek’ met ons van plan is. Ik weet weer wat meer maar bedenk toch bij mezelf: heb laatste 5 dagen 3 campagnevergaderingen gehad maar het blijft toch allemaal wel wat vaag. .. Of waarschijnlijk ligt het gewoon aan mij en ben ik daar moeilijk en veeleisend in?! Het weer leent er zich uiteraard toe dus ik doe nog even een terrasje tot 18.45 uur wanneer Veerle mij belt: ze is onderweg. Samen met Vanessa pik ik Veerle op aan haar appartement waarna we samen naar Meise rijden. Veerle vertrekt vrijdag voor minstens één jaar naar Zwitserland en ze wou dus vooraf, terecht, weten waar ik woon en of ik daar goed zit in Meise. Op mijn vriendin na die sinds zaterdag tijdelijk bij mij woont zijn zij dus meteen ook de eerste die ik ‘ontvang’. Na de korte ‘rondleiding’ nemen we gezellig een aperitief en praten we wat bij, vrouwen onder elkaar daar valt altijd een heleboel te vertellen en te bespreken! Vervolgens zet ik mij achter het kookfornuis want ‘ik’ heb overheerlijke pasta met een saus met rivierkreeftjes voorzien waarvan het recept een echte aanrader is (met grote dank aan mijn broertje Thierry: gezien ik vergadering had en dus niet zelf boodschappen kon doen of kon koken had hij zich aangeboden om iets klaar te maken opdat ik geen gewone pizza ofzo zou moeten voorschotelen). We sluiten de avond gezellig af met een thee en wat zoetigheid waarna ik hen rond 23.15 uur terug ga afzetten in Brussel. Eenmaal thuis is het afwassen geblazen (ik heb de handleiding van mijn vaatwasmachine nog niet kunnen lezen miliaar…). Valt uiteindelijk nog mee want tijdens de duur ervan praat ik wat bij met mijn vriendin: ze is vanavond iets gaan eten met haar vriend dus wat bijpraten doet haar zeker deugd! Ik duim en hoop voor haar dat het uiteindelijk toch nog goedkomt allemaal. Ik verfris mij nog even en kruip tegen 0.15 uur in mijn bed. Bedankt Vanessa en Veerle voor de mooie bloemen en voor jullie komst! En jij Veerle: dringt nog niet door dat je vrijdag weg bent en dat we dus niet meer zomaar eventjes gaan kunnen bellen, terrasje doen of iets gaan eten. Ik/we gaan u zeker missen MAAR komt wel goed: email, messenger,… en we komen u ook zeker eens een bezoekje brengen. Geniet er daar maar van in la belle Suisse!!   Maandag 23 april 2007 Mijn wekker loopt af tegen 5.45 uur en ik maak mij in alle stilte (nog meer sinds ik anders gewoon ben gezien ik momenteel een vriendin heb die bij mij logeert) klaar. Wanneer ik achter de krant rijd stel ik vast dat het intussen ’s morgens al opnieuw klaarder wordt op dit uur, wel zalig eigenlijk: vroeg dag, lang klaar en mooi weer,… Ik neem de krant door en vlieg erin: ik moet vandaag conclusies neerleggen ivm laattijdige neerlegging en heb om 10 uur ook vergadering met Meester van Cutsem dus dat vraagt allemaal wat voorbereidingswerk. Tegen 11.45 uur vertrek ik richting Melsensstraat (waar ik voor één keer eens snel parking vind) want tussen 12 en 14 uur heb ik met 6 andere medekandidaten mediatraining. Ik heb in de 6 jaar dat ik schepen was wel wat ervaring kunnen opdoen (al doende leert men het beste) dus weet niet wat ik ervan moet verwachten, nog minder wanneer burgemeester Willy De Waele (Lennik) – die daar zat te wachten op andere vergadering – mij zegt van ‘Virginie, steekt gij daar uw tijd in? Gij hebt dat toch niet meer nodig zeker?!’ In elk geval: het is nogmaals gebleken dat men nooit te oud is om te leren: Kristl Strubbe geeft dat supergoed en ik heb echt heel veel bijgeleerd en heel wat nuttige tips onthouden. Als de debat-en cameratraining volgende keren al even interessant is dan, gelijk hoe de verkiezingen ook mogen uitdraaien, ben ik in elk geval al gelukkig dat men mij deze kans heeft geboden. Die bagage en kennis neemt men mij al niet meer af! Ook Katia zat trouwens in de les en, was wel leuk, heeft mij 2 keer bedankt voor adres van Bobo Tremelo dat ik haar gaf: ze was er zondag geweest en had er wel wat leuke dingen gevonden. Nice to hear! Tegen 14.30 uur ben ik terug op kantoor en schiet ik nog in gang tot 18 uur.  Ik keer vervolgens huiswaarts en ga eerst wat boodschappen doen in de Colruyt. Mijn logee lust geen vlees dus ik tover, niet-keukenprinses dat ik ben , een lekkere tonijnsla boordevol gezonde groenten te boven. We eten gezellig samen en doen vervolgens snel de afwas. Zij kruipt gezellig voor TV terwijl ik langsga bij mijn naaister om wat gerief op te halen en af te halen en nadien doorrijd tot bij mijn broertje. Tegen 21.45 uur ben ik terug thuis, zet ik mij achter de computer en praat nog wat bij. Om 23 uur besluit mijn logee dat het bedtijd is voor haar waarna ik nog in bad ga en van de gelegenheid gebruik maak nog eens een reinigend masker aan te brengen. Ik lees nadien nog heel even in de Flair waarna bij mij tegen 23.45 uur ook letterlijk en figuurlijk het licht uitgaat.   Zondag 22 april 2007 Mijn natuurlijke wekker loopt af tegen 9.05 uur. Ik zet mij even achter de computer om mijn mails te checken totdat ook mijn vriendin wakker wordt tegen 9.40 uur. Ben wel blij: tegen alle verwachtingen in heeft ze goed en lang geslapen! Nu haar vriend er even niet is beslist zij huiswaarts te keren achter nog wat kledij en gerief en ik raap dan maar al mijn moed bij elkaar: dinsdag heb ik voor de 1ste keer vriendinnen die langskomen dus mijn appartementje kan wel een opruim-en opkuisbeurt gebruiken (zeker nu ook ik een extra logie in huis heb). Pfft, het is wel warm om te kuisen maar bon: moet ook gebeuren he! Tegen 12.45 uur ben ik klaar en spring ik de douche in. Zalig eigenlijk dat het nu weer de lente-en zomerkledij is waartussen ik de keuze heb. Tegen 13.30 uur zit ik met Annick op het zalige terras van het Park Café in Wemmel: dure kaart maar wel echt gezellig, zeker met zo’n weer! Annick eet er pannenkoeken en ik ga voor de Park Sla. Tegen 16 uur kruip ik achter de computer en stuur ik nog wat mails die dringend weg moeten. Het is echter echt geen weer om binnen te zitten dus tegen 17 uur zit ik alweer op een terras: deze keer dat van de Gravenmolen in Grimbergen en in het gezelschap van Annick en Arn. Arn moet vervolgens nog weg waarna Annick en ik beslissen naar de film te gaan: The Good Shepered met Matt Damon en Angelina Jolie: niet evident om te volgen maar een echte aanrader. Het is wel een lange film waardoor ik pas tegen 24 uur in mijn bed lig. En hopla, het weekend zit er al weer op…! Zaterdag 21 april 2007 Mijn wekker loopt af om 8.15 uur, ik doe mijn gordijnen open en de stralende zon beurt mij toch wat op als ik iets later voor de spiegel vaststel dat ik er deze morgen echt wel niet uitzie. Er worden vanmiddag foto’s genomen dus ik beslis maar wijselijk een badje te nemen in de hoop dat dat de situatie toch al iets zal verbeteren… Tegen 9.10 uur sla ik de deur achter mij dicht, haal ik de krant bij Luc en doorblader in de auto al snel het regio-nieuws (voor ‘Mijn Dorp’ is het vandaag de beurt aan mijn politieke papa en vriend Willy Cortois. Knap geschreven en leuk om te lezen. Ben blij voor u Willy!) waarna ik mij naar Woluwe begeef. Samen met ‘alle’ Open VLD-kandidaten is het er vandaag in het Sodehotel verzamelen geblazen voor de ‘Dag van de Kandidaat’. Koeken, koffie, drank, … niets ontbreekt om helemaal wakker te worden! Leuke is wel: ik zie heel wat mensen terug die ik intussen (de ene al wat langer dan de andere) al een heel tijdje niet meer heb gezien. Zo maak ik van de gelegenheid gebruik om wat bij te praten met Katia de Limburg Stirum (die mij vraagt waar ik het kleedje kocht dat ik vandaag draag wat, vind ik persoonlijk, komende van een vrouw een extra compliment is!): een prachtvrouw die ik enorm bewonder en wiens politieke ‘loopbaan’ heel wat gelijkenissen toont met de mijne. Ik wens haar bij deze dan ook heel veel succes met de verkiezingen en hoop dat ze dat zitje in de Kamer zal kunnen binnenhalen! Van 10.30 tot 11.45 uur is het tijd voor de serieuzere zaken: uitleg krachtlijnen campagne, verkiezingsuitgaven,… Ben enigszins teleurgesteld omdat ik eigenlijk niet veel heb bijgeleerd maar bon, is misschien wel normaal vermits dit reeds mijn 4de campagne is? We worden nadien getrakteerd op overheerlijke belegde broodjes, soep en een enorm dessertenbuffet (waar ik op de fruitsla na wijselijk afblijf). Tussen 12.30 uur en 14.15 uur is er foto-time en poseer ik achtereenvolgens met heel wat kopstukken. Benieuwd wat dat gaat geven! Tegen 14.30 uur sta ik in Dreamland Vilvoorde om er de cadeau te halen voor Emma’s communie. Ik doe even een terrasje op De Met, ga kijken voor schoenen bij Vilvordia (jammergenoeg geen gevonden) en rijd vervolgens naar mijn ouders achter een extra matras: één van mijn vriendinnen belde deze namiddag dat ze problemen heeft met haar vriend en dat ze beslist hebben (tijdelijk) wat afstand te nemen. Heb haar gezegd dat ze tijdens die periode welkom was bij mij (ik stel mij in zulke situaties steeds in de plaats van de andere en denk dan dat ik het ook zou appreciëren moest iemand dat voor mij doen en bovenal: ik apprecieer haar en haar vriend enorm dus help hen met plezier en zeg nu zelf: that’s why friends are for!). Ik heb dus vanaf vanavond iemand te gast. Ik haal vervolgens bloemen bij Julie en thuisgekomen tegen 17.45 uur rest er mij net voldoende tijd om auto uit te laden, de ‘logeerkamer’ klaar te maken en mij om te kleden. Tegen 19 uur zit ik in de auto richting Maldegem: vandaag is er onze 2/3-maandelijkse queensreunie en deze keer gaat die door bij Julie. Gebeurt niet vaak maar op Fanny na zijn we deze keer eens voltallig: Anouk, Annick, Katleen, Florence, Marielyne, Ulrike, Julie & ik + respectievelijke vrienden en kinderen. Het wordt dus een superleuke avond met, zoals te verwachten was, een buitengewone ontvangst: hapjes à la Comme chez Soi, Carpaccio als voorgerecht en een nooit zo lekker gegeten Trio de Pasta. Als dessert een aardbeiendrink. Bedankt Julie en Michel en jij Michel: ge zijt echt met uw gat in de boter gevallen met zo’n kookqueen in huis.Mensen kunnen dat misschien niet vatten maar mooiste en belangrijkste cadeau dat ik overhield aan mijn verkiezing tot druivenkoningin (volgend jaar al 10 jaar geleden, ahum, ahum,…) dan is het wel deze hechte groep vrienden voor het leven! De weg naar huis is nog vermoeiend maar ik geraak toch veilig thuis. Het is 1.45 uur wanneer ik in mijn bed kruip en ik beslis dus maar wijselijk te passen voor het bal van Eddie De Block in Merchtem. Vrijdag 20 april 2007 Wake-up time is vandaag om 5.35 uur. Nog geen minuut later sta ik in de badkamer om mijn haar te wassen en mij klaar te maken. Ze geven goed weer voor dit weekend dus is alvast een leuk vooruitzicht voor deze vrijdag! Ik neem op kantoor de kranten door (waarbij ik mij niet meteen herinner dat er iets ‘spectaculairs’ instond) en begin vol frisse moed aan de laatste werkdag van deze week. Ik voel meteen ook dat de campagne (eindelijk) stilaan op gang wordt getrokken want ik krijg in de loop van de dag de ene mail na de andere: die tekst tegen dan, foto kiezen en opsturen, gegevens doorgeven,… Denk dat ik dit wel in elk verkiezingsdagboek vermeld maar is echt zo: zij die nooit een campagne meemaakten weten niet hoeveel tijd,moeite en energie daar werkelijk inkruipt…! Tussen 12.30 uur en 14 uur is er ‘Happy Friday’ met de vennoten en medewerkers van kantoor: de (normaal) laatste vrijdag van de maand gaan we tijdens de middag samen iets eten. Dé ideale moment om eens met andere bij te praten. Ik werk vervolgens nog wat verder maar verlaat vandaag tijdig het kantoor: op vrijdag is er – vertrekkende van de Louizalaan – altijd serieuze file en ik moet al tijdig in Meise zijn dus… Tegen 18.30 uur sta ik bij Lieve (thanks voor de ontvangst!) waar ik samen met 2 medekandidaten heb afgesproken om al eens een aantal aspecten van de campagne te overlopen. Tegen 19.50 uur moeten we wel stoppen want om 20 uur worden we in het OCMW van Merchtem  verwacht voor de 1ste campagnevergadering Brussel-Halle-Vilvoorde. We worden er meer dan hartelijk ontvangen en Maggie zorgt dat, voor haar eerste campagne als lijsttrekker, alles van een leien dakje verloopt. Goed dat ik mijn agenda mee heb want die geraakt opeens wel schrikwekkend snel gevuld! Om 22.15 uur zit de vergadering erop. Samen met Paul Van den Brande, Chris Selleslagh, Kevin Vleminckx en Jo De Ro trek ik nog naar Café ’t Neerhof in Slozen (hier ligt de wieg van VLD Meise): Frans & Maria vieren vanavond hun 40 jaar café met sinds 18 uur gratis drank, optredens en muziek. Ook Luc Van Biesen en Sven Willekens vervoegen ons iets later. Frans & Maria stellen het op prijs dat we, samen met heel wat volk uit onze gemeente, met hen zijn willen komen vieren! We babbelen erop los, ik waag mij aan een dans met Kevin en keer tegen 1 uur huiswaarts: het is weer meer dan genoeg geweest voor vandaag!   Donderdag 19 april 2007 Mijn (GSM)wekker loopt af tegen 5.45 uur. Pfft, heb slecht geslapen deze nacht: lang wakker gelegen en veel wakker geworden. Ik herken precies opeens de negatieve (campagne)verschijnselen: onbewust aan vanalles liggen denken ’s nachts… Bref, niets aan te doen: ik maak mij klaar, haal de krant en rijd naar Brussel waar ik op een rapke eerst doorneem wat de kranten en internet vandaag te vertellen hebben. Tijdens de voormiddag neem ik, samen met de vennoot waarvoor ik het meeste werk, een aantal lopende dossiers door. Ik krijg tevens een mailtje van Joris met de mededeling dat alle VLD-lijsten definitief zijn goedgekeurd en dat ik dus bijgevolg officieel 1ste opvolger sta. Ik besef nu pas tenvolle: ik sta weer voor campagne en verkiezingen… Ik die anders nauwelijks of niets eet ’s middags, deze week heb ik al – op maandag na – dagelijks een lunch gehad (slecht voor de lijn miliaarde en net nu de blote benen en de kleedjes weer worden bovengehaald). Deze middag ga ik met 2 collega’s, Kris en Roeland, eten in de Bruschetta, een overheerlijke Italiaan vlakbij kantoor. Kris is intussen verhuisd naar Hasselt en begint vanaf 1 mei ook op een Hasselts advocatenkantoor zodat hij ons in de steek laat. Spijtig want ik en we gaan hem missen! Was wel een gezellige lunch eigenlijk waarbij we eindelijk nog eens rustig wat konden bijpraten over vanalles en nog wat en waarbij de 2 boys mij de nodige (al dan niet bruikbare?) tips meegeven. Weer moe van het eten werk ik in de namiddag verder aan conclusies. Tegen 17.30 uur keer ik naar huis en begeef ik mij naar de fitness. Dat wordt weer afzien maar geeft wel een goed gevoel achteraf dus heb ik er best wel voor over! Intussen krijg ik ook het bericht dat de vergadering met de 2 andere mede-kandidaten vanavond niet doorgaat: één van hen heeft een andere vergadering dus we besluiten de onze dan maar te verzetten. Ben er eigenlijk niet kwaad om want dat maakt dat ik thuiskom tegen 19.45 uur en dat ik mij daar ook meer dan goed kan bezighouden. Mijn avond is verder gevuld met het versturen van mails voor de campagne en voor het slapengaan spring ik nog even rustig in bad. Ik lig nog maar net in mijn bed wanneer ik om 23.35 uur een sms krijg van mijn collega gemeenteraadslid Jorgen Noens “We zijn om 22.20 uur fiere mama en papa geworden van een flinke zoon. Rune is zijn naam. 3kg220 en 48 cm. Alles tiptop op 17min!” Proficiat Jorgen en Laetitia en… da’s trakteren he volgende week na de gemeenteraad?! Woensdag 18 april 2007 Ik sta op om 5.35 uur, maak mij klaar en wij weer weg ermee. Toegekomen op het werk neem ik eerst de krant door (HLN: goede zaak dat de gemeente interesse toont voor de aankoop van het oude rijkswachtgebouw in de Hoogstraat in Wolvertem. Tijdens de vorige legislatuur al was er sprake van die aankoop met als bestemming: uitbreiding school, strijkwinkel of gemeentelijke kinderkribbe) en vul vervolgens mijn dagboek aan. Overdag hou ik mij vandaag grotendeels bezig met het opstellen van conclusies inzake conclusietermijnen. Tegen 12.15 uur sta ik aan het Justitiepaleis: ik heb vanmiddag – nadat we elkaar 6 jaar niet meer zagen en toevallig in contact werden gebracht door iemand – afgesproken om met Pieter, één van mijn gewezen VUB-medestudenten, iets te gaan eten in Brasserie Poelaert (leuke locatie trouwens). Amai, wat was die veranderd: 20 kilo minder, zijn haar veel korter en een strak kostuum. Of hoe mensen veranderen met de jaren (ik durf er nu even niet bij stil te staan hoe mensen mijn verandering inschatten maar soit…)! Was wel leuk om eens bij te praten na al die jaren en van vast te stellen hoe ieders leven is geëvolueerd en omwentelingen heeft gekend. Thanks Pieter voor het initiatief! In de namiddag werk ik nog goed door (bedankt Joris voor uw hulp en steun vandaag!) waarna ik omstreeks 17.30 uur huiswaarts keer: ik heb vandaag heel wat minder files dan gisteren, gelukkig maar want zag het echt niet zitten er weer meer dan een uur over te doen! Thuisgekomen raap ik al mijn moed bij elkaar en zet ik mij maar meteen aan het opruimen: kledij terughangen, schoenen opbergen, artikels uit oude kranten knippen,… Tegen 19 uur vertrek ik naar mijn broertje Thierry die samen met zijn vriendin Lindsay en hun 2 kindjes: Tibo (6 jaar, mijn metekindje) en Mylan (4 jaar) al jaren in Humbeek woont. De paashaas bracht voor de 2 kindjes rolschaatsen maar die waren niet in voorraad dus ze hebben er even moeten op wachten… In elk geval: hun enthousiasme was er niet minder groot om en het was echt schattig vast te stellen hoe ze daar op straat hun eerste pasjes mee waagden. Ik stop de kindjes vervolgens mee in bed, heb nog een gezellige babbel met mijn broertje (wel maar 2 jaar jonger dan mij maar blijft toch mijn kleine (niet in gestalte!) broer) en keer huiswaarts tegen 21.15 uur. Ik bel met Noukie om te zien hoe ze het stelt, lees en beantwoord nog wat mails, spring in bad om vervolgens in mijn bed nog wat verder te lezen in de Feeling totdat ik tegen 23.15 uur het licht uitdoe.   Dinsdag 17 april 2007 Ik sta op om 5.45 uur, maak mij klaar en tegen 6.05 uur ben ik de deur uit. Vervolgens ga ik bij Luc (Callebaut) achter de krant en vaak ben ik zelfs zijn eerste klant. Tegen 6.30 uur ben ik op kantoor en neem ik de krant door: HLN van vandaag bevat weinig/geen nieuws over omliggende gemeenten en in HNB komen Mariake en Frans (zij baten reeds 40 jaar het café ’t Neerhof uit in Slozen, PROFICIAT aan hen en leuk dat de pers ook eens aan hen denkt!) aan bod evenals een klein stuk over mijn interpellatie i.v.m. subsidie voor Slozen Sportief: ben uiteraard een sportliefhebber en meer bepaald ook een wielerfan maar 10.000 € aan één club geven voor een (internationaal) wielercriterium van een paar uurtjes terwijl ALLE clubs samen en dus duizenden sportievelingen jaarlijks maar 16.000 € onder elkaar te verdelen hebben? Sorry maar dat gaat er bij mij niet in! Ik probeer in de voormiddag zoveel mogelijk door te werken want tussen 12 en 14 uur heb ik een werklunch in de Kamer. Deze verloopt vlot maar doet mij beseffen dat 10 juni er (heel) snel zal zijn en dat ik – en velen met mij – nog heel wat werk voor de boeg heb! De namiddag is snel voorbij en tegen 17.30 uur, miliaarde wat een files vandaag (is trouwens één van de redenen waarom ik ’s morgens zo vroeg begin: dan heb ik die files toch al maar maximum één keer per dag), keer ik huiswaarts. Ik rijd rechtstreeks door naar Velocity waar ik om 18.30 uur begin met mijn fitnessprogramma. Ben eigenlijk nog stijf van zondag dus bepaalde oefeningen vallen wel wat zwaarder uit dan anders maar bon, moeilijk gaat ook! Om 20 uur ben ik thuis. Wegens het grote aantal afwezigen werd de fractie-vergadering van vanavond afgelast en komt mij wel goed uit deze keer: ik heb eindelijk nog eens wat tijd om thuis wat werk te verzetten. Na de telefoontjes van Julie en Heidi (deze laatste zelfs vanuit Noorwegen, was superlief miss!) neem ik dus de post door, ruim ik wat op, maak ik mijn gerief voor morgen klaar en zet ik mij achter de computer om nog wat praktische schikkingen te treffen ter voorbereiding van de campagne. Een zalig bad mag uiteraard niet ontbreken als afsluiter waarna ik tegen 23.30 uur in mijn bed kruip.   Maandag 16 april 2007 Ik sta op om 5.35 uur, was mijn haar en maak mij klaar en smeer nog snel mijn boterhammen vooraleer ik de deur uitga. Nu er eens iets in huis is kan ik er maar best van profiteren en iets meenemen naar ’t werk he. Na het kopen van de krant rijd ik door naar kantoor waar ik het nieuws eerst even doorneem alvorens aan de werkweek te beginnen. Mijn dag is grotendeels gevuld vandaag met het nakijken en aanpassen van een overeenkomst dat werd vertaald van het Engels naar het Nederlands: die vertaalbureaus, allemaal goed en wel, maar vraagt toch echt wel wat werk erna! Tegen 15.45 uur vertrek ik op kantoor want, ook al zijn de lijsten nog niet goedgekeurd en weet ik nog niet definitief of ik nu op de lijst zal staan, ik word in de Melsensstraat verwacht voor een foto-shoot. Het was een zwaar weekend dus dat belooft wat te worden met die kringen onder mijn ogen… Gelukkig word ik eerst mooi opgemaakt door een schminkster (uit Meise, wat is de wereld toch klein…)  die beschikt over een wondermiddel van Vichy (dat ik mij bij thuiskomst ook meteen ga aanschaffen in de apotheek). Na Jef Valkeniers (kandidaat op de Senaatslijst)  is het tegen 16.30 uur aan mij: de fotograaf zegt dat hij voelt dat ik dat nog meer heb gedaan en zijn enthousiasme levert wel wat leuke foto’s op. Of ik er daarvan ga gebruiken is nog zeer de vraag: ik laat momenteel mijn haar wat groeien (om het te kunnen opsteken voor trouwfeesten in juni + om het in de zomer wat frisser te hebben) dus het heeft nu een ‘lelijke’ tussenlengte zodat de foto’s van oktober 2006 waarschijnlijk pittiger lijken. Bref, ik zie nog wel… Bedankt Vicky voor het in goede banen leiden van deze fotoshoots! Voor ik vertrek sla ik nog snel even een babbeltje met Joris die speciaal naar beneden kwam om dag te zeggen en met Ann Somers: een klassevrouw die als 2de opvolger op de lijst van de Senaat staat. Ik rijd vervolgens naar huis, ruim er wat op en zet heel wat karton buiten dat nog in mijn garage stond. Tegen 18.30 uur sta ik terug in Brussel: Veerle belde vanmorgen al dat ze gezien het goede weer wel zin had in een terras of wat buiten zitten en dat kon ik natuurlijk niet afslaan. Samen met Oppie en Veerle eet ik dus Linguine met scampi’s (is eens iets anders he) op het terras van hotel Orts waar we tot 20 uur blijven genieten van het goede weertje maar waar opeens toch een frisse wind de kop opsteekt… We besluiten dan maar nog iets te gaan drinken in het nieuwe appartement van Oppie. Voor zij die denken dat de nieuwe man niet bestaat, vergis u niet, Oppie is één van hen: kraaknet appartement en alles in huis om mensen naar behoren te ontvangen. Chapeau Oppie! Intussen komt Oppie’s vriend Stijn ook toe en praten we nog wat verder met ons vieren. Tegen 21.15 uur laten we de mannen achter en keren Veerle en ik huiswaarts. Ik besef opeens dat Veerle binnen minder dan 2 weken weg is en dat ik haar echt wel ga missen! Gelukkig bestaat er tegenwoordig email ed. Om 21.45 uur ben ik thuis, beantwoord ik nog wat mails, maak ik mijn gerief klaar voor morgen en neem ik een heerlijk ontspannend warm bad. Ik kruip in mijn bed en lees vervolgens nog wat in de Nina van het voorbije weekend alvorens tegen 23 uur het licht uit te doen. Het is weer goed geweest voor vandaag!   Zondag 15 april 2007 Mijn wekker loopt af tegen 9.15 uur. Ik sta rustig op, drink een thee (ik lust geen koffie!) en kleed mij aan. Tegen 10.30 uur sta ik in de Velocity waar ik mijn 6de les Power Plate heb. Sven leert er mij verder de kneepjes van het vak en verklaart de aanwezige sportievelingen bijna zot omdat hij niet begrijpt dat er met zulk mooi weer binnen wordt gesport. Neemt niet weg dat ik mijn goede (sport)voornemens verder zet tot 12 uur zodat de rest van mijn fitnessprogramma (cardio & kracht) is afwerkt en ik huiswaarts keer. Ik kijk thuis wat naar de Zevende Dag en kleed mij vervolgens om: Coco belt tegen 12.45 uur dat hij onderweg is naar Brussel en dat we met een aantal iets gaan doen om volop te genieten van dit supergoede weer. Een uitnodiging die ik met veel plezier aanneem want binnenzitten in zulk mooi weer zag ik eigenlijk ook niet echt zitten… Ik zit nog maar net in de auto als ik een sms krijg van Ture: hij geeft – totaal geïmproviseerd – een BBQ om 14.30 uur en vraagt wie er zin heeft om te komen. We weten dus meteen weer wat gedaan voor de rest van de dag. Ik pik Coco op die zijn auto bij Tom heeft gezet waarna we achter de boodschappenlijst gaan en Coco en ik offeren ons op om naar de Delhaize te gaan terwijl Tom en Ture ervoor zorgen dat alles wordt klaargezet. We zijn uiteindelijk met 12 dus daarvoor is natuurlijk wel wat gerief nodig… Kok Tom met hulp Nico bakken er op los zodat we er maar niet genoeg van krijgen: we eten en drinken er op los. Dat gecombineerd met zon en zalig terras: geen wonder dat het ook deze keer weer een geslaagd feestje was. Bedankt Ture voor de uitnodiging! Tegen 21.30 uur keer ik huiswaarts, ik neem nog een bad, maak mijn gerief voor morgen klaar en kruip tegen 23 uur in mijn bed. Het weekend is weer voorbij nog voor ik het wel en goed besef maar ik heb er echt wel van genoten dus no problem! Ik ben klaar voor de werkweek… Zaterdag 14 april 2007 Mijn wekker loopt af tegen 8.15 uur. Ik kleed mij aan en ben tegen 9 uur op de vergadering met een aantal mensen om al eens te bekijken hoe alles zou moeten verlopen naar 10 juni toe. De lijsten liggen nog niet (definitief) vast maar 10 juni is niet veraf meer dus we verliezen best niet teveel tijd. 2 warme chocomelken en een groot wit paasei verder is het 10.30 uur en sluiten we de vergadering af: ik heb immers afspraak bij de kapper. Heb het daar zelden zo rustig geweten: blijkbaar wil iedereen geen van de eerste zonnestralen missen… Tegen 12 uur zitten mijn balayage en brushing erop en kan ik voortdoen met de rest van mijn ‘to do’-lijst: Ikea, parfumerie, krantenwinkel,… Tegen 14.30 uur ben ik terug thuis en doorblader ik, op mijn terras, even de krant. De rest van de dag spendeer ik grotendeels aan het ‘in elkaar steken’ van een kader en album met foto’s voor Nico & Veerle. Zij vertrekken binnen 10 dagen voor zijn werk voor een 2-tal jaren naar Zwitserland en geven daartoe vanavond een ‘afscheidsfeestje’. Naast een klassiek cadeau wouden we hen ook iets ‘persoonlijks’ geven vandaar deze foto’s waarbij al hun vrienden en vriendinnen aan bod komen. Ik spring de douche in, kleed mij om (zalig, ik kan mijn eerste zomerkleedje uit de kast halen…) en sta tegen 19.30 uur bij Ture waar we met een aantal al ‘vooraperitieven’. Lekkere Cava, ideaal bij zo’n weer! Tegen 20.45 uur staan we bij Nico & Veerle die alles hadden voorzien voor een superleuke en gezellige avond op hun terras: eten, drinken, muziek, … Huiswaarts keren als we ons goed amuseren is een ander paar mouwen maar het lukt mij toch tegen 3 uur in mijn bed te kruipen. Thanks Nico & Veerle voor deze leuke avond!   Vrijdag 13 april 2007 Ik sta op om 5.45 uur, kleed mij aan en rijd naar de krantenwinkel. Niet dat ik bijgelovig ben maar het is vandaag vrijdag de 13de en er is een Super Lotto dus ik laat mij verleiden tot een Quick Pick. Je weet immers maar nooit he… Toegekomen op het werk neem ik de krant even door en vlieg ik erin. Het wordt een gezellige dag: gezien het goede weer loopt iedereen er goed gezind bij en samen met de vrouwelijke collega’s fantaseer ik over het gaan shoppen van zomertopjes, kleedjes,… De week zit er weer op en ik keer huiswaarts. Het is duidelijk dat het nog paasvakantie is en veel mensen verlof hebben want zelfs in het volle spitsuur en voor een vrijdag valt het verkeer heel goed mee! Ik ga eerst mijn boodschappen doen bij de Colruyt dan hoef ik dat morgen al niet meer te doen want zal al druk genoeg zijn. Ik ruim vervolgens wat op en kleed mij om. Tegen 19.30 uur sta ik weer in Brussel: ik ga vanavond eten met een vriend en hij reserveerde in restaurant Tasso (Tour & Taxi) wat uiteindelijk een zeer goede keuze blijkt te zien: prachtige locatie, mooie inrichting en lekker eten. Een absolute aanrader! Na het eten stellen we bij het buitenkomen vast dat het nog heel goed weer is en we besluiten dus nog iets te gaan drinken aan de Dansaert. Gezien de tropische temperaturen (onvoorstelbaar eigenlijk. We zijn nog maar april en kunnen ’s avonds laat nog perfect op een terras zitten) zijn er nauwelijks of geen plaatsen meer vrij op de terrasjes tot we Tom, Ture en Co zien zitten aan de St. Gorikshallen waar we dan stoelen bijschuiven. Het was een gezellige avond maar om 2 uur kruip ik in mijn bed: het zal morgen weer vroeg dag zijn!   Donderdag 12 april 2007 Eh ja, mijn dagboek is eindelijk terug van weggeweest… Ik kreeg vandaag een mailtje van één van mijn beste vrienden ‘Virginie, tijd om terug aan uwe site te beginnen hè. Hij is ni echt vers hè…’ En groot gelijk had en heeft hij (thanks boy voor het wakker schudden!!): niet dat ik heb stilgezeten sinds de verkiezingen (integendeel zelfs) maar het is er niet meer van gekomen mijn dagboek bij te houden. Shame on me, mea culpa daarvoor! In elk geval: daar komt vanaf nu weer verandering in zodat zij die het wensen in deze rubriek weer terecht kunnen voor mijn doen en laten. Geen hoogstaande lectuur, geen perfect taalgebruik maar gewoon: wie is Virginie, wat doet ze en wat heeft ze ons dagdagelijks te vertellen,…
No comments yet

COMMENT

*