Zaterdag 29 september 2012





Weekend maar niettemin ‘vroeg’ dag vandaag: om 7.30 uur ben ik uit de veren. Ik neem een bad, maak mij klaar en neem nog rustig even mijn speech door. Tegen 8.45 uur sta ik aan den Boomgaard. Denis pikt er mij op waarna we samen naar Meise vertrekken voor een bezoek aan de wekelijkse markt. Gezien het vroege uur is het nog kil buiten maar de zon is van de partij. Wat wil een mens nog meer? Ook de marktbezoekers zullen blij zijn als de campagne en propagandaperiode voorbij is. Niettemin reageren de mensen vriendelijk en enthousiast en dat geeft ons extra moed.

Om 10.45 uur pikken Guy en Jeanine mij op in Meise. Fijn dat ik met hen kon en mocht meerijden naar de afscheidsdienst van Jean in het crematorium in Vilvoorde. Heel veel volk en vier prachtige teksten. We hadden Jean geen mooier en persoonlijker eerbetoon kunnen bezorgen. Speciaal voor hem en voor al wat hij voor ons en voor mij heeft betekend, zet ik hieronder de tekst die ik voorbereidde en voorlas:

‘Lieve Jean, Beste Jan,

Je bent net geen 90 jaar geworden. Wij, de kliek van goede vrienden, liberalen met een zwak voor goede tafels en bijhorende dranken en spijzen, begonnen heimelijk aan uw verjaardag te denken. 8 januari 2013 zou het zover zijn maar amper twee weken geleden verdween het laatste sprankeltje hoop dat je de zware beproevingen zou doorstaan.

Norberte heeft jaren over uw gezondheid gewaakt en dit tot de laatste dag aan uw ziekenbed in het UZ Jette. Maar wie u, net als ik, nog kwam opzoeken de laatste dagen, zag dat de al fel aangetaste levenskracht het onderspit moest delven voor een toenemende levensmoeheid. De twintiger, die tijdens de voorbije tweede wereldoorlog , verzetsman was en tijdens de laatste oorlogsmaanden , oorlogsvrijwillliger bij de Belgische sectie van  de Royal Air Force nam in stilte, in alle rust en vrede, afscheid van het leven. Niet onverwacht, maar desondanks keihard en pijnlijk wreed kwam het bericht dat je ons had verlaten.

Jean, je laat ons de herinnering na van een gedreven redactiesecretaris bij “ Het Laatste Nieuws”, met een brede kennis en cultuur. Uw natuurlijke intelligentie, aangeboren discretie en loyaliteit maakten dat je respect en vertrouwen genoot in hogere kringen. Ook in de zo woelige waters van de politiek.

Omer Vanaudenhove , de grote liberale staatsman, had in u een onbegrensd vertrouwen. Jij hield de pen, was co-auteur bij vele politieke manifesten uit die tijd en genoot ook het vertrouwen van vele ministers en parlementairen op Europees, nationaal en Vlaams niveau. Meer dan twintig jaar lang diende jij het liberalisme in ons land tot je in 2005, toen was je al 82 jaar, stopte met de dagdagelijkse politiek als medewerker van Francis Vermeiren.

Toch bleef je ook dan nog dagelijks met dezelfde aandacht het politieke leven volgen. De laatste jaren intellectueel versterkt door de komst van de personal computers en internet. Ik heb op mijn oogvlies het beeld van u, in het klein buro naast de living thuis, vol interesse bezig op uw computer en om u heen een pak krantenuittreksels die je jarenlang zorgvuldig bijhield ….

Bovenste beste Jean, je hebt gestreden met al je krachten. Zelden of nooit hebben we u horen klagen. Tot de laatste dagen was je voor ieder van ons attentievol en vriendelijk.

Uw lieve echtgenote Norberte, zoon Peter en echtgenote Jacqueline, uw kleinkinderen Laurent en Jérôme en de rest van de familie hier aanwezig worden wat stiller nu we hier voor altijd van je afscheid moeten nemen. Maar je bent pas echt vergeten als er niet meer over jou gepraat wordt, Jean.

Maar we geloven nooit dat zoiets snel zal gebeuren. Je familie, vrienden en liberalen hebben allemaal wel een anekdote of een fijn moment dat ze regelmatig opnieuw zullen vertellen en waar jij de hoofdrol in speelt. Kan niet anders met de titel die je gaf aan je zelf geschreven biografie ‘een leven en een loopbaan met een waaier van facetten’.

Tot slot wil ik u dan ook bedanken Jean. Omdat je was wie je was. We hebben je graag gekend en je zal voor altijd verder leven omdat je ons allemaal hebt geïnspireerd. Je boodschap was: Leef! Houd de moed erin, blijf lachen, en geniet van elke dag, ieder uur, elk moment. Zie elkaar graag en blijf positief. Blijf trouw ook aan uw gedachtegoed. Het is aan ons om je boodschap verder te zetten en zo de herinnering aan jou levend te houden.

En wij … We horen je niet meer maar voor ons zal je er altijd zijn. Ik ben zeker dat je daarboven een oogje in het zeil houdt en voor ons zal zorgen. Een heerlijk gevoel is het om te weten dat je je over ons ontfermt. Ook dat zal je fantastisch doen.

We hebben er een beschermengel bij, wie weet zelfs voor 14 oktober.

Het ga je goed Jean.’

Na de dienst keren we terug naar Wolvertem waar de koffietafel doorgaat in den Boomgaard. Bedankt aal Luc voor de verzorgde receptie en koffietafel, zo had Jean het echt gewild. Ik sta ook even stil bij de gedachte dat we in dezelfde zaal op 14 oktober de uitslag van de verkiezingen zullen afwachten. Ik hoop en duim dat Jean ons hier geluk brengt. Liberaler dan hem heb ik niemand gekend.

Tegen 15.15 uur begeven we ons met de nabije familie en vrienden naar het huis van Norberte en Jean in de Patatestraat in Westrode. De laatste wens van Jean was immers te worden uitgestrooid onder zijn druivelaars in aanwezigheid van wie hij liefhad met erna een drink. Norberte, je had dit niet beter kunnen doen. Het was een pijnlijk maar o zo mooi moment, Jean is nu voor eeuwig ‘thuis’ …

Omstreeks 17 uur vertrek ik richting Gunther. Hij houdt er gedurende twee dagen een opendeurdag met zijn zaak: http://www.plantenvandoorslaer.be . Ik help mee achter de toog tot 20.30 uur wanneer de laatste gasten ver de deur uit zijn.

Tot slot gaan Roger, Gunther, Denis en ik nog naar ’t Stamineeke in Wolvertem. Alain organiseert er vanavond een heuse beachparty met jacuzzi, zand, barbecue, cocktailbar, … Echt knap gedaan! Keelpijn en een griepgevoel maken zich meester van mij zodat ik tegen 23.15 uur huiswaarts keer. Nog twee weken vol te houden. Het is nu niet https://www.cialispascherfr24.com/acheter-du-cialis-en-toute-securite/ het moment om ziek te worden! Morgenvroeg moet ik weer fris en monter zijn.

In de marge verwijs ik graag naar een quote die ik las op Twitter:

‘Be a voice, not an echo’

Nagel op de kop: ieder van ons heeft z’n eigen karakter en eigenheid. Ieder van ons heeft z’n verhaal, betekent iets en heeft iets te vertellen. Mensen naar de mond praten zal nooit iets voor mij zijn, tot spijt van wie het benijdt waarschijnlijk.