Back to work. Ik schakel vanaf ’s morgens een versnelling hoger om nog wat zaken af te werken en door te sturen. Vanaf 11.30 uur zit ik in meeting met een klant gevolgd door lunch. Het weer laat ons toe van op het terras te zitten dus da’s altijd mooi meegenomen. Alvorens ik huiswaarts keer, ga ik eerst nog iets afzetten bij onze burgemeester. Hij is op dit eigenste uur bezig met zijn interview met Ring-tv. Zijn vrouw Marie-José is de ramen aan het kuisen en weet mij te vertellen dat hij vroeg is opgestaan en heel de voormiddag geconcentreerd de verschillende thema’s en dossiers heeft zitten bestuderen. Benieuwd naar het resultaat! U ook? Kijken maar naar Ring-tv dan op maandag 17 september. Thuisgekomen beantwoord ik nog wat mails en telefoons. Onvoorstelbaar hoe mails binnenstromen als men even een paar uur niet achter de computer zit. Om 16.30 uur pikt goede vriend Luc mij op. Hij had nog een Bongobon met sauna voor twee liggen die vervalt op 31 augustus. En hij dacht dat ik wel wat ontspanning kon gebruiken. Hoe kan hij het raden? We gaan naar mijn lievelingssauna vlakbij in Londerzeel: http://www.thermenlonderzeel.be . Ik herinner mij nog dat ik daar een aantal maanden geleden werd gefilmd voor het Nieuws van VTM. Het vroor toen -10° C en ze waren benieuwd of dit extra bezoekers trok. Zoveel volk als gisteren heb ik er echter nog niet gezien en dat in putteke zomer, straf. Ik kom er ook wat mensen van Meise tegen dus de campagne is ook nu nooit veraf. We maken er een leuke en rustgevende avond van en keren huiswaarts tegen 22.30 uur. Rest er mij nog een uurtje om weer wat mails te beantwoorden en wat zaken te organiseren voor de komende dagen: afhalen drukwerk, innemen standpunten, … Om 23.45 uur doe ik mijn licht uit. In de marge citeer ik graag enkele stukken uit Villa Hellebosch met Youp van ‘t Hek (columnist in NRC Handelsblad en cabaretier) en Peter Vandermeersch (voormalig hoofdredacteur van De Standaard en nu aan het hoofd van NRC Handelsblad) dat in de Standaard verscheen: ‘Van ’t Hek: Je wordt soms rijk door dingen niet te doen. “Leef je leven als het allerlaatste uur” Van ’t Hek: Is toch ook zo? 99 procent van de mensen loopt onbedaarlijk te zeiken. Mijn collega krijgt wel een kilometervergoeding en ik niet. Wat schiet je ermee op, met al dat somberen? We worden geboren, we gaan dood. En in tussentijd zeg ik mijn moeder na: nou en? Ik heb haar weleens gevraagd: “Mama, ben jij bang voor de dood?” Zij: “Jij?” Van ’t Hek: Doodsbang, maar nu minder dan toen ik veertig was. Nu zie ik dat het onvermijdelijk is. Het komt dichterbij, ik ga dood en ik hoop dat het op een wijze manier gebeurt.’ ‘Leef vandaag, niemand heeft ons morgen belooft’; ‘Gelukkige mensen hebben niet in alles het beste van het beste, ze maken er gewoon in alles het beste van’; … We kennen ze allemaal die cliché-spreekwoorden maar ze zijn o zo waar! Tijd vliegt voorbij en komt niet terug. Uiteraard horen er bij dit leven moeilijke en pijnlijke momenten maar niettemin: ik probeer te leven en elke dag gelukkig te zijn. Uitstellen tot later, tot mijn pensioen, … Nee, dat is echt niets voor mij. Mijn mama werd amper 60 jaar, ik ben dan ook gelukkig dat zij dagdagelijks heeft geleefd en niet allerlei zaken uitgesteld. Bang voor de dood? Al minder dan vroeger maar ook ik ben er doodsbang voor. Feit dat het hier ophoudt, dat er ‘niets’ meer is nadien en ik iedereen moet achterlaten en nooit meer ga zien … Brrr, daar mag ik nu eens echt niet aan denken!