Doet weer raar van ’s morgens wat tijd te hebben om op te ruimen, wat te lezen en mij rustig klaar te maken. Mijn oog valt meteen op een artikel dat vandaag verscheen in het Nieuwsblad: de FOD Economie publiceerde zopas de vastgoedprijzen voor het tweede kwartaal 2012. Meise behoort (samen met Kraainem, Wezembeek-Oppem, Knokke-Heist, Tervuren, Linkebeek, Boechout, Overijse, Rijkevorsel en Herne) tot de tien duurste gemeenten van Vlaanderen. Moeten we daar ‘fier’ op zijn: ergens wel want het wijst erop dat het goed wonen is in onze gemeente en hopelijk zorgen deze prijzen er ook voor dat niet zomaar gelijk wie uitwijkt naar Meise. Het heeft echter ook een groot nadeel: voor eigen inwoners en vooral voor eigen jongeren, is het vaak te duur om in onze gemeente te blijven wonen. Werk aan de winkel dus inzake woonbeleid. Vandaar ook dat wij dit expliciet opnamen in ons tienpuntenprogramma:

• een wooninformatiepunt moet worden opgericht dat een overzicht biedt van onder meer  beschikbare woningen/gronden/leegstand
• onze inwoners moeten betaalbare huizen en gronden kunnen kopen. De huisvestingsmaatschappijen zijn overdreven gepolitiseerd en functioneren niet altijd eerlijk en transparant, hoog tijd om hier verandering in te brengen!

Tegen 11 uur sta ik klaar en komen Annick en Jorg mij – samen met mijn metekindje Eloise – ophalen. Twaalf weken is Eloise intussen maar ongelooflijk hoe ze groeit en evolueert, echt leuk om te volgen. Om 12 uur staan we bij Sarah en Kristof in Lummen. Wat een ontvangst, van een superbrunch gesproken. Bedankt aan hen voor de ontvangst en overheerlijke spijs en drank. We maken er een gezellige dag van en kunnen zelfs een tijdje buiten zitten ook. Echt van genoten! Om 18 uur ben ik thuis. Ik steek nog snel een wasmachine in en tegen 18.45 uur ben ik bij SC Wolvertem. Samen met een aantal andere kandidaten ga ik er lekkere mosselen eten. We zijn uiteindelijk met een tiental personen. Het is zo gezellig dat we daar als laatste vertrekken tegen 23.30 uur. In de marge citeer ik graag enkele stukken uit Villa Hellebosch met Johan Heldenbergh (acteur uit Gent) en Kobe Desramaults (kok van In de Wulf uit Dranouter) dat in de Standaard verscheen van 11 augustus: ‘Heldenbergh: Ik denk dat voortdurend. Dat ze mij op een dag zullen ontmaskeren als iemand die niets kan. Heldenbergh: Talent is goesting en goesting talent. Zolang je dat bewaart, ben je goed bezig. Desramaults: Nee. Ik was toen zo onzeker. De tijd vormt je karakter en maakt je sterker. Waarom zou ik weer zwakker willen zijn? Heldenbergh: Iedereen moet presteren en iedereen koestert de illusie dat wie hard werkt, ook rijk en succesvol wordt. Wat dus niet waar is, want je moet ook ongelooflijk veel chance hebben en de juiste genencombinatie. Wie toevallig minder slim is, past niet langer in onze intellectocratie. En wie lui is – wat ook aangeboren is – wordt als profiteur bestempeld.’ De tijd vliegt en ieder van ons wordt elke dag wat ouder. Maar uiteindelijk heeft elke leeftijd inderdaad z’n charmes en wordt ons karakter geleidelijk voort gevormd. En wat het harde werken betreft, ook al word ik er niet rijk van, stilzitten is toch niets